共有

Chapter 05

作者: Author Rain
last update 最終更新日: 2025-08-10 13:33:46

-Josh-

From being the CEO of Dela Paz Manufacturing in Metro Manila, I took a leap of faith and flew to Cebu and studied culinary arts. One moment I was in boardrooms making big decisions, and the next, I was sitting in classrooms with a notebook in hand, starting all over again.

But even as I buried myself in studies, hindi ko nakakalimutan ang responsibilidad ko sa kumpanya. In between lectures and late-night readings, I was still glued to updates, reviewing reports, attending virtual meetings, and making sure the company stayed on course. 

Pero kapag nakabalik na ang ate Bianca ko sa company and takes over the position as CEO, pwede na akong magfocus sa sarili ko at sa gusto kong gawin pansamantala habang nagmomove on kay Alison.

Busy pa si ate sa pagbawi sa anak niya—kay Justin na inampon ni Vaughn, ang best friend ko.

And I was here in Cebu because of my ex-fiancée, Alison Santos. Naplano na namin ang lahat-lahat. From the venue, to the invitations that were printed in gold foil, and to the guest list that was finalized down to the last seat. 

Everything was set, like a dream waiting to unfold. But just a month before the wedding, she broke up with me. Sabi niya nasakal daw siya sa akin. Why would she even accept my proposal kung ganito din pala ang gagawin niya sa akin? Kung hihiwalayan din lang pala niya ako? Sana hindi na lang niya tinanggap ang proposal ko.

I had no idea what she meant noong sinabi niyang nasasakal siya sa akin. I gave her everything. My time, my heart, my every effort. I poured myself into her world like it was the only thing that mattered. I bought everything she wanted—bags, shoes, clothes, and jewelries.

But no matter how hard I tried, no matter how much I sacrificed, it still wasn’t enough. I was still not enough for her. In her eyes, I could never be the good man she ever wanted.

And until now, I still blame myself for not being enough for her. Gusto kong malaman kung ano pa ba ang kulang sa akin. Ano pa bang gusto niya? Pero ayaw na niya akong kausapin kaya mas ginusto ko na lang ang lumayo.

Mabuti na lamang at hindi na kami umabot pa sa simbahan, kung saan ay hindi niya ako sisiputin. Mas nakakahiya siguro iyon.

Lumayo ako para matahimik, para mapag-isa, at para makamove on, pero pagdating dito sa bahay ko sa Cebu, nagulantang ako dahil isang spoiled brat, feeling rich na babae ang nabungaran ko.

After seeing her in the bathroom, bare naked, her image couldn’t get out of my head. Kahit noong nagluluto ako, ‘yung maganda at makinis na katawan niya ang naiisip ko. Naramdaman ko din ang biglang pagtigas ng sandata ko, kaya minabuti kong huminto muna sa pagluluto at baka hindi masarap ang kalalabasan nito.

I immediately called Uncle Lawrence to ask about her, and to get her off my mind, pero paano? When she was also our topic. “Uncle, who is this girl in my house?”

“Oh, I’m so sorry, Josh anak, hindi ko kaagad nasabi sa’yo. Naging busy din kasi ako kanina dahil may mga nagbayad sa kabilang apartment. That’s Sofia. Last month kasi nag-inquire siya sa akin ng apartment na malapit sa school. Eh hindi ka naman umuuwi dito kaya ibinigay ko na ang bahay mo, since puno na ng tenants ang ibang apartment. Ayaw niya sa condo or sa hotel dahil masyadong malayo daw sa school. She already paid one month advance and five months deposit.” sagot ni uncle Lawrence.

“What? Sana tinanong mo man lang ako tungkol dito.” naiinis na isinuklay ko ang mga daliri sa kulot kong buhok, at napangiwi ako.

Alison loved my hair so much that she used to run her fingers through it. Ang sabi niya pa, pahabain ko daw para maging kamukha ko si Harry Styles dahil favorite niya ito.

I scoffed, now hating my curly hair. Pupunta ako sa salon bukas para ibalik sa dati ang buhok ko.

“Sorry, anak. Ang sabi ko share muna kayo sa bahay since dalawa naman ang bedroom. Ililipat ko na lang siya kapag nagkaroon ng bakante sa ibang apartment.” uncle Lawrence added. “Okay lang ba sa’yo?”

“I’m sorry, uncle. Ibabalik ko na lang ang perang ibinayad niya. Ayoko ng may kasamang ibang tao dito sa bahay lalo na’t babae.” sabi ko sa kanya. "You know about my situation right now. I want to be alone wjile moving on."

I know naiintindihan ako ni uncle Lawrence dahil alam niya ang lahat ng nangyari. He was also invited in my wedding.

“Pero kawawa naman ‘yung bata. Start na ng classes bukas, baka pwede mo munang patuluyin diyan hangga’t hindi pa nakakahanap ng matutuluyan.”

“No, uncle. I’m sorry.” At pinalayas ko nga siya, pero hindi kinaya ng konsensiya ko, kaya sinundan ko siya. Mukhang bata pa ang babae, at mukhang walang kaalam-alam dito sa Cebu. 

Mukha siyang inosente, almost angelic, with her big brown eyes and long eyelashes that held just the right touch of vulnerability. Her nose was so finely shaped, and it added a gentle grace to her face. Her small, pouty lips seemed to yearn for affection, making her beauty catch you off guard. So charming, effortless, and eerily deceptive.

Her body was so perfect that I could imagine my large hands massaging her perfect boobs.

“Shit! What the hell am I thinking?”

I quickly shook my head to dismiss the thought. She was too young for me and a spoiled brat dressed in charm. Noong bumuka ang legs niya sa harap ko, I realized she wasn't that innocent. She's a bitch!

No matter how captivating her beauty was, I couldn’t ignore the truth hidden beneath it. She wasn’t what I needed and never would be.

Ayoko ng mga babaeng katulad niya. Gusto ko ng kagaya ni Alison, and if ever she would give me another chance, I wouldn’t hesitate to come back to her.

I fell in love with Alison dahil napakasimple niyang babae. Mula sa pananamit hanggang sa pagsasalita. Unlike this Sofia girl. Masyadong madaldal. Very liberated pa manamit, at halos wala nang itago sa katawan. And yet, there were moments when she looked more like a gold digger.

Her eyes sparkled a little too brightly when she saw my sports car. I know her kind. Hindi na ako magtataka kung isang araw ay akitin niya ako para makuha ang gusto niya, but I won’t fall for her charm. Never.

この本を無料で読み続ける
コードをスキャンしてアプリをダウンロード
コメント (4)
goodnovel comment avatar
8514anysia
judgmental ka Josh, bad yn hehehe bka kainin m cnbi m hehehe🫶🫶🫶🫶🫶
goodnovel comment avatar
Mai
hahah wag Kang magsalita ng tapos Josh ... mag mahay gyud ka ! hahhaha
goodnovel comment avatar
데스 로사리오
next please
すべてのコメントを表示

最新チャプター

  • My Brother's Bestfriend    Chapter 178

    -Sofia-Pagmulat ko ng mga mata, kumurap-kurap munaako at inalala kung nasaan ako.The sunlight streamed softly through the window, warming my face. I jolted upright, my heart skipping a beat, only to realize that I was in a room I didn’t recognize.And then it hit me. Nandito ako sa bahay ni tito Lawrence. Kagabi, dumiretso ako dito dahil wala akong ibang alam na pwedeng puntahan. Ayokong istorbohin ang mga kaibigan ko. Ayoko ding umuwi sa bahay dahil siguradong hahanapin ako ni Josh.Habang lumilinaw ang paningin ko, lalo ding lumilinaw ang mukha ng lalaking nakaupo sa harap ko at pinapanood ako.“Josh?” sabi ko, sabay kusot ng aking mga mata.“Hi, baby.” he said. He was really here. “Good morning.”“Anong ginagawa mo dito?” galit na tanong ko. Well, bakit ko nga ba tinatanong, eh bahay nga pala ‘to ng tito niya. Bigla kong naramdaman ang pamilyar na sakit sa dibd!b ko habang tinitignan siyang nakaupo sa isang silya, ang kanyang mga siko ay nakatuon sa mga tuhod niya.“Sofia, we nee

  • My Brother's Bestfriend    Chapter 177

    -Josh-I tried to call Sofia again as I settled inside my car, pero hindi pa rin siya sumasagot. Bakit hindi ko agad naisip na dumiretso siya sa bahay ng tito ko?Isang beses ko lang siyang nadala sa bahay ni tito Lawrence. And that was to celebrate his birthday. Hindi ko alam na natandaan niya pala ang address ng bahay nito.The drive to his house was short, and I practically ran to the door. Agad kong kinalampag ang pinto ng bahay niya pagdating ko. “Tito!” I called for him. “Tito Lawrence, this is me! Please, open the door!”Nang hindi siya sumagot, tinawagan ko ang phone niya.“I told you not to come here!” malakas na tili ni tito.Yes. Tito Lawrence is part of the LGBTQ community. “Bakit ba ang tigas-tigas ng ulo mo! Sinabi ko lang na nandito si Sofia para hindi ka mag-alala! Umuwi ka na! She’s already sleeping! Huwag mong kakalampagin ang pinto ko at baka magising siya!”“Tito, please! I want to talk to her. Please open the door!” sigaw ko habang nagmamakaawa. “Tito!”“I don’t th

  • My Brother's Bestfriend    Chapter 176

    -Josh- I was numb for ten minutes, standing in the parking lot, before I realized that Sofia was gone. Hindi ko rin napansin na tuloy-tuloy ang pagtulo ng luha ko sa aking mga pisngi.Marahas kong pinahid ng likod ng kamay ang mga luha ko at saka ako kumaripas ng takbo papunta sa kotse ko.I drove off with a roar, following her. Pero hindi ko na makita ang kotseng gamit niya. At hindi ko rin alam kung saan siya lumiko.I pressed the gas and headed to the place that felt right at the moment. The only place we could finally talk without distractions.Home.Naiinis ako sa sarili ko. Galit na galit ako sa sarili ko dahil hindi ko alam na sa ginagawa kong ito ay nasasaktan ko na pala siya. Na sa ginagawa kong ito ay unti-unti na pala siyang napapalayo sa akin.Pagdating ko sa bahay, kinabahan ako dahil wala sa garahe ang kotseng gamit niya. Nagbakasakali pa rin ako na nasa loob siya kaya dali-dali akong bumaba at pabalyang binuksan ang pinto.“Sofia!” malakas na pagtawag ko sa kanya. Una

  • My Brother's Bestfriend    Chapter 175

    -Sofia-Hindi makapaniwalang pinanlisikan ko siya ng mga mata. “It doesn’t even matter. Ni hindi mo nga siya pinigilan, di ba? So it means, ginusto mo din! Gustong-gusto mo na hinahalikan ka niya!”Silence fell as I studied his face. He looked angry and annoyed. Kanino? Sa akin? O sa sarili niya?“Look, it didn’t mean anything.” sabi niya, at saka ako tinitigan sa mga mata. Gusto kong humagulgol dahil nakikita ko na nasasaktan siya sa ginagawa niya. Na nalulungkot siya sa nangyayari sa amin. “Hindi ko sinasadyang gawin ito sayo, Sofia. Hindi ko gustong saktan ka.”“Talaga ba?” nang-uuyam na sagot ko. “Parang hindi mo naman naisip yan nung pinaupo mo siya sa kandungan mo, di ba? Noong hinayaan mo siyang halikan ka niya!”Tumaas-baba ang dibd!b ko nang maalala ko na naman ang nakita ko. I was finding it hard to breathe. All these emotions were eating me inside and I fvcking hate it!“Alam mo, Josh. Sinungaling ka din eh! Lahat ng ito, lahat ng mga sinabi mo sa akin ay pulos kasinungali

  • My Brother's Bestfriend    Chapter 174

    -Sofia-Paglabas ko ng bar, naramdaman ko ang dampi ng malamig na hangin sa balat ko, pero wala ito sa lamig na nararamdaman ko sa puso ko. Josh was breaking my heart over and over again, and I couldn’t take it anymore.Naglakad ako pabalik sa parking lot, pero natigilan ako nang marinig ang boses niya na tinatawag ang pangalan ko.“Sofia!” sigaw niya, at paglingon ko sa likod, nakita kong hinahabol niya ako. Mas lalo ko pang binilisan ang paglalakad palayo at halos tumakbo na ako para lang hindi niya ako maabutan, hanggang sa makarating ako sa kotse ni Kim. Nanginginig ang kamay na dinukot ko ang susi sa bulsa ng shorts ko, at binuksan ang kotse, at agad na inistart ang makina pagpasok ko sa loob.I was so broken and mad to the point that I felt numb. I can’t even cry. Namumuo ang luha sa mga mata ko, pero ayaw naman nilang tumulo. Well, ipinangako ko naman sa sarili ko na hindi ko na siya iiyakan pa. Not this time. Not a single one. I would never shed a tear for him anymore. He di

  • My Brother's Bestfriend    Chapter 173

    -Sofia-The ride to the bar felt rushed because I couldn’t stop worrying about Josh. Hindi ko mapigilan ang sarili ko. What if nagkagulo dahil mga lasing na sila at nabugbog siya?Narinig kong tumunog ang phone ko sa ibabaw ng dashboard, pero hindi ko ito masagot dahil nagda-drive ako. Isa pa nanginginig ang buong katawan ko sa kaba. Baka si Ryan na naman ang tumatawag.After almost twenty minutes, nakarating ako sa parking lot ng isang malaking bar and restaurant. Pagcheck ko ng phone ko, ang daming missed calls ni Ryan. May text din siya sa akin kaya binuksan ko agad ito at binasa.“Sofia, okay na pala. Huwag ka nang pumunta dito. Sa bahay ko na lang muna matutulog si Josh ngayong gabi.” naningkit ang mga mata ko nang mabasa ang message niya. Kung kailan nandito na ako saka pa siya nagtext ng ganun?Without any clue of what was really happening, pumasok na ako sa loob ng bar para malaman kung ano ba talaga ang nangyayari. I looked around, hoping I could spot Ryan para maiuwi ko na

続きを読む
無料で面白い小説を探して読んでみましょう
GoodNovel アプリで人気小説に無料で!お好きな本をダウンロードして、いつでもどこでも読みましょう!
アプリで無料で本を読む
コードをスキャンしてアプリで読む
DMCA.com Protection Status