-Josh-
From being the CEO of Dela Paz Manufacturing in Metro Manila, I took a leap of faith and flew to Cebu and studied culinary arts. One moment I was in boardrooms making big decisions, and the next, I was sitting in classrooms with a notebook in hand, starting all over again.
But even as I buried myself in studies, hindi ko nakakalimutan ang responsibilidad ko sa kumpanya. In between lectures and late-night readings, I was still glued to updates, reviewing reports, attending virtual meetings, and making sure the company stayed on course.
Pero kapag nakabalik na ang ate Bianca ko sa company and takes over the position as CEO, pwede na akong magfocus sa sarili ko at sa gusto kong gawin pansamantala habang nagmomove on kay Alison.
Busy pa si ate sa pagbawi sa anak niya—kay Justin na inampon ni Vaughn, ang best friend ko.
And I was here in Cebu because of my ex-fiancée, Alison Santos. Naplano na namin ang lahat-lahat. From the venue, to the invitations that were printed in gold foil, and to the guest list that was finalized down to the last seat.
Everything was set, like a dream waiting to unfold. But just a month before the wedding, she broke up with me. Sabi niya nasakal daw siya sa akin. Why would she even accept my proposal kung ganito din pala ang gagawin niya sa akin? Kung hihiwalayan din lang pala niya ako? Sana hindi na lang niya tinanggap ang proposal ko.
I had no idea what she meant noong sinabi niyang nasasakal siya sa akin. I gave her everything. My time, my heart, my every effort. I poured myself into her world like it was the only thing that mattered. I bought everything she wanted—bags, shoes, clothes, and jewelries.
But no matter how hard I tried, no matter how much I sacrificed, it still wasn’t enough. I was still not enough for her. In her eyes, I could never be the good man she ever wanted.
And until now, I still blame myself for not being enough for her. Gusto kong malaman kung ano pa ba ang kulang sa akin. Ano pa bang gusto niya? Pero ayaw na niya akong kausapin kaya mas ginusto ko na lang ang lumayo.
Mabuti na lamang at hindi na kami umabot pa sa simbahan, kung saan ay hindi niya ako sisiputin. Mas nakakahiya siguro iyon.
Lumayo ako para matahimik, para mapag-isa, at para makamove on, pero pagdating dito sa bahay ko sa Cebu, nagulantang ako dahil isang spoiled brat, feeling rich na babae ang nabungaran ko.
After seeing her in the bathroom, bare naked, her image couldn’t get out of my head. Kahit noong nagluluto ako, ‘yung maganda at makinis na katawan niya ang naiisip ko. Naramdaman ko din ang biglang pagtigas ng sandata ko, kaya minabuti kong huminto muna sa pagluluto at baka hindi masarap ang kalalabasan nito.
I immediately called Uncle Lawrence to ask about her, and to get her off my mind, pero paano? When she was also our topic. “Uncle, who is this girl in my house?”
“Oh, I’m so sorry, Josh anak, hindi ko kaagad nasabi sa’yo. Naging busy din kasi ako kanina dahil may mga nagbayad sa kabilang apartment. That’s Sofia. Last month kasi nag-inquire siya sa akin ng apartment na malapit sa school. Eh hindi ka naman umuuwi dito kaya ibinigay ko na ang bahay mo, since puno na ng tenants ang ibang apartment. Ayaw niya sa condo or sa hotel dahil masyadong malayo daw sa school. She already paid one month advance and five months deposit.” sagot ni uncle Lawrence.
“What? Sana tinanong mo man lang ako tungkol dito.” naiinis na isinuklay ko ang mga daliri sa kulot kong buhok, at napangiwi ako.
Alison loved my hair so much that she used to run her fingers through it. Ang sabi niya pa, pahabain ko daw para maging kamukha ko si Harry Styles dahil favorite niya ito.
I scoffed, now hating my curly hair. Pupunta ako sa salon bukas para ibalik sa dati ang buhok ko.
“Sorry, anak. Ang sabi ko share muna kayo sa bahay since dalawa naman ang bedroom. Ililipat ko na lang siya kapag nagkaroon ng bakante sa ibang apartment.” uncle Lawrence added. “Okay lang ba sa’yo?”
“I’m sorry, uncle. Ibabalik ko na lang ang perang ibinayad niya. Ayoko ng may kasamang ibang tao dito sa bahay lalo na’t babae.” sabi ko sa kanya. "You know about my situation right now. I want to be alone wjile moving on."
I know naiintindihan ako ni uncle Lawrence dahil alam niya ang lahat ng nangyari. He was also invited in my wedding.
“Pero kawawa naman ‘yung bata. Start na ng classes bukas, baka pwede mo munang patuluyin diyan hangga’t hindi pa nakakahanap ng matutuluyan.”
“No, uncle. I’m sorry.” At pinalayas ko nga siya, pero hindi kinaya ng konsensiya ko, kaya sinundan ko siya. Mukhang bata pa ang babae, at mukhang walang kaalam-alam dito sa Cebu.
Mukha siyang inosente, almost angelic, with her big brown eyes and long eyelashes that held just the right touch of vulnerability. Her nose was so finely shaped, and it added a gentle grace to her face. Her small, pouty lips seemed to yearn for affection, making her beauty catch you off guard. So charming, effortless, and eerily deceptive.
Her body was so perfect that I could imagine my large hands massaging her perfect boobs.
“Shit! What the hell am I thinking?”
I quickly shook my head to dismiss the thought. She was too young for me and a spoiled brat dressed in charm. Noong bumuka ang legs niya sa harap ko, I realized she wasn't that innocent. She's a bitch!
No matter how captivating her beauty was, I couldn’t ignore the truth hidden beneath it. She wasn’t what I needed and never would be.
Ayoko ng mga babaeng katulad niya. Gusto ko ng kagaya ni Alison, and if ever she would give me another chance, I wouldn’t hesitate to come back to her.
I fell in love with Alison dahil napakasimple niyang babae. Mula sa pananamit hanggang sa pagsasalita. Unlike this Sofia girl. Masyadong madaldal. Very liberated pa manamit, at halos wala nang itago sa katawan. And yet, there were moments when she looked more like a gold digger.
Her eyes sparkled a little too brightly when she saw my sports car. I know her kind. Hindi na ako magtataka kung isang araw ay akitin niya ako para makuha ang gusto niya, but I won’t fall for her charm. Never.
-Sofia-“Can I ask you a question?” tanong ko sa kanya pagbaba namin ng kotse niya sa parking lot.“Yeah, sure.” bumalik na naman siya sa matipid na pagsagot.“You said that you’re moving on? Is it a girl or a guy?” sabay kaming naglalakad papunta sa entrance, pero bigla itong napahinto.“What do you mean?” kunot ang noong tanong niya.“Yung ex mo. Babae ba o lalaki?” Ayaw pa ng english. Gusto pa talaga ulitin ko sa tagalog.At bumalik na naman po siya sa pagiging masungit. Bigla ba naman nagwalk-out at iniwan ako.“Hey, wait!” binilisan ko ang paglalakad at hinabol ko siya. Ano na naman ba ang nasabi kong mali? “Hey, I was asking you. Kung ayaw mong sagutin, eh di huwag! Bakit ba basta ka na lang nang-iiwan?”“I’m a straight guy!” That was all he said before walking away from me once again.Nakahinga naman ako ng maluwag. So, lalaki pala talaga. May pag-asa!Kumuha na ito ng cart, at saka nagsimulang magtingin-tingin ng mga groceries. Habang tumitingin siya sa mga fruits and veggies
-Sofia-“Fine!” sabi ni Josh, at saka ako sinenyasan na umatras palayo sa akin. “Lalabas tayo at maggogrocery.”What the—! Hindi ko naman sinabing ngayon, jusko! Pagod na pagod pa ako, at ang gusto ko na lang sana ay kumain at magbeauty rest na para makapag-ready ako for school bukas.“But it’s already late.” tumingin ako sa wall clock. “Baka sarado na ang mga stores.”“The supermarket closes at ten, kaya tara na!”“Wait!” hinawakan ko ulit ang kamay niya, pero tinignan niya ito na parang nandidiri, kaya parang napasong agad ko siyang binitawan. “Ubos na ba ‘yung niluto mo kanina?”Nakataas ang kilay na tinignan niya ako sa mukha.“Di ba may niluluto ka kanina nung naliligo ako? Baka kasi pakainin mo ako sa labas eh, dito na lang mas tipid. And I want you to know that I love home-cooked meals way more than fast food.” kagat-labing sabi ko sa kanya.“Sinong nagsabing pakakainin kita sa labas?” nakaismid na sabi nito. “May pera ka di ba? Bumili ka ng pagkain mo.”Gustong-gusto ko na siy
-Josh-From being the CEO of Dela Paz Manufacturing in Metro Manila, I took a leap of faith and flew to Cebu and studied culinary arts. One moment I was in boardrooms making big decisions, and the next, I was sitting in classrooms with a notebook in hand, starting all over again.But even as I buried myself in studies, hindi ko nakakalimutan ang responsibilidad ko sa kumpanya. In between lectures and late-night readings, I was still glued to updates, reviewing reports, attending virtual meetings, and making sure the company stayed on course. Pero kapag nakabalik na ang ate Bianca ko sa company and takes over the position as CEO, pwede na akong magfocus sa sarili ko at sa gusto kong gawin pansamantala habang nagmomove on kay Alison.Busy pa si ate sa pagbawi sa anak niya—kay Justin na inampon ni Vaughn, ang best friend ko.And I was here in Cebu because of my ex-fiancée, Alison Santos. Naplano na namin ang lahat-lahat. From the venue, to the invitations that were printed in gold foil,
-Sofia-“Oh my God! You own this sports car?” I can’t believe what I was seeing. Is he a millionaire or what? Bakit may ganito siya kagarang kotse. Pano siya nakabili ng ganito kamahal na sasakyan?“Get in!” Binuksan ni Boots ang compartment at saka inihagis doon ang maleta ko.“Hey! Ingatan mo naman ‘yan! That’s my precious luggage!” I said, pouting at him before I got inside his car.Kagat-labing pinadaanan ko ng daliri ang dashboard ng kotse niya. It has always been my dream to have this kind of car, pero nahihiya akong magpabili kay kuya o kay daddy. Saka na lang siguro kapag nakagraduate na ako at nagtatrabaho na sa Avery Group.But the question is, gagraduate ba ako?Of course, I will! Gagawin ko ang lahat para lang matapos ang kursong ito. Nakakahiya kapag nalaman ng mga tao na ang unica hija ng mga Avery ay bagsak ang mga grades at hindi nakatapos ng pag-aaral.Nakakahiya din kay kuya na nagpapaaral sa akin. He was doing everything para sa pamilya namin after dad turned over t
-Sofia-“What?” malalaki ang mga matang tumitig ako sa kanya, but he avoided eye contact with me, and I hate him for that! “But I already paid for it. You can ask Mr. Lawrence for my payment. Kunin mo sa kanya kung gusto mo.”“Yeah, he already told me about it. Ibabalik ko na lang sa’yo ang pera mo.” he said in a serious tone.No!Hindi pwede!Ayoko nang maghanap ng ibang apartment. Sobrang hassle. At ang daming need iconsider.Biglang lumambot ang mukha ko. Nawala ang pagtataray. Nawala ang pang-aasar. Nawala ang pag-aangas. Feeling ko nga parang maiiyak na ako.“Please, huwag mo akong paalisin. I need this apartment. Ayoko nang lumipat sa iba.” halos magmakaawa na ako sa kanya. But to my disappointment, he shook his head.“I also need this. At mas may karapatan naman siguro ako dito dahil akin ang apartment na ‘to. I’m sorry, Sofia.” tumayo ito mula sa pagkakaupo at saka may kinuha sa ibabaw ng center table. Isang white small envelope. “This is the money you paid to Uncle Lawrence.
-Sofia-Nagpapahid pa lamang ako ng lotion sa katawan ko nang marinig ko ang sunod-sunod at malalakas na katok sa pinto ng kuwarto ko. “What do you want?” tanong ko sa lalaking guwapong manyak. Siya lang naman ang kasama ko dito sa bahay kaya alam kong siya lang ang kakatok sa pinto ko.Hindi ito sumagot at patuloy pa rin ito sa pagkatok ng malakas na parang nang-aasar. Nagtapis ulit ako ng tuwalya at saka ko padabog na binuksan ang pinto. “What? Can’t you wait? Why are you so makulit?!” malakas na sigaw ko sa kanya at ngumisi lang siya ng nakakaloko habang nakatingin sa mukha ko.Pero bigla siyang sumeryoso nang makitang nakatapis pa rin ako ng tuwalya. “Hindi ka pa rin bihis? God, what the hell are you doing? Ano bang pinaglalalagay mo sa katawan mo, bat ang tagal mo? I told you, bilisan mo dahil mag-uusap tayo, di ba?”“Ano bang pakialam mo, eh katawan ko ‘to! Hindi ka ba marunong maghintay?” nakairap na sagot ko dito.“Ako ang may-ari ng bahay na ito, kaya huwag mo akong pag-ant