Kabanata 4: The Annoying Fate

Nang binuksan niya ang nakasarang malaking kulay gintong pintuan ay agad na tumambad sa kanya ang isang napakaganda at napakaengrandeng silid. Nakita na niya ito sa isang pinakasikat na catalogs pero ang makita ito sa personal ay talagang nakakamangha pa rin talaga nang sobra. Mas mahigit pa ito sa ineexpect niyang makita kumpara sa mga naiimagine at nakikita niya lang sa mga pictures.

Iginala niya ang kanyang mga mata sa buong paligid ng silid. Tila manghang mangha pa rin sa lahat ng mga nakikita niya. Halos umikot na siya dahil sa pagkakamangha nang bigla na lamang siyang mabundol sa isang malapad at matigas na bagay.

"Ouch!" mahinang impit niya at nakapikit na nakakunot noong sinapo ang kanyang nasaktan na ilong.

At nang iminulat niya ang kanyang mga mata ay halos natigilan siya nang makita ang isang makisig at matangkad na lalaki na nakatayo sa kanyang harapan. Sa tantiya niya ay nasa 6'6 ft. ang taas nito. Nakasuot ito ng isang malinis na kulay itim na business suit habang nakapamulsa.

Dahan-dahan niyang itinaas ang kanyang tingin at halos mapakurapkurap pa siya nang masilayan niya ang napakagwapo at napakamaamo nitong mukha. Nakatunghay ang mga mata nito sa kanya na para bang isang agila na anumang oras ay maaari siyang tuklawin dahil sa siya ang nag-iisang pagkain na nakita nito. Wala sa oras tuloy siyang napalunok habang katitigan niya ito.

Hindi niya alam kung ilang minuto ba silang nagtitigang dalawa. Pero ito na mismo ang bumasag sa katahimikan nilang dalawa.

"Your Miss Aira Catherine Lewis," baritonong anas nito sa kanya na ikinapitlag niya sa kanyang kinatatayuan.

Hindi patanong ang pagkakasabi nito kundi nakapaloob doon ang kasiguraduhan na siya nga si Catherine.

"Y-yes," kinakabahang sagot niya dito.

Isang ismid ang ginawa nito bago ito gumilid nang kaonti at doon niya nakita sa may unahan ang isang engrandeng mesa na para sa dalawang tao lamang. May mga pagkain na sa ibabaw nito at hindi rin nakatakas sa mga mata niya ang isang mamahaling wine na naroroon.

Tahimik siyang lumapit sa mesang iyon at nakita niya ang ginawang pag-upo ng misteryosong gwapong lalaki doon.

"Have a seat," maikling anas nito sa kanya. Ni hindi manlang siya nito ipinaghila ng mauupuan.

'How ungentleman! Sayang gwapo sana!' sigaw ng isipan niya.

Isang matamis na ngiti ang pinakawalan niya bago siya naupo sa bakanteng upuan na kaharap nito.

"So? Ikaw pala ang makakadate ko ngayong gabi?" nakangiting anas niya dito.

He just lean in his seat and stare at her for a couple of moment. And then ask something that embarrass her so much.

"Are you still a virgin Miss Lewis?"

Halos umakyat ang dugo niya sa buong mukha niya dahil sa naging tanong nito. At ano naman ang kinalaman non sa tinatanong niya? Mukhang tama yata ang mga masasamang naiisip niya kanina na baka masamang tao ang taong ito.

Kung nasa ibang sitwasyon siya ngayon ay baka nasampal na niya ito. Pero ikinalma niya ang kanyang sarili dahil sa pag-iisip na kinakailangan niya talagang gawin ang bagay na ito para sa mga magulang niya.

"I think asking question like that Mr. is not part of our date," matamis na ngiti niya dito na ikinangisi nito. Hindi niya tuloy maiwasang mas mainis pa dito. Napakaarogante naman talaga ng lalaking ito.

"What's your name by the way?" pag-iiba niya nang usapan nila.

"Are you sure you didn't even know me?" sagot nito sa kanya sabay lagok nito sa alak na nasa baso nito.

"Bakit? Dapat ba ay kilala kita? Nagtatanong nga ako diba dahil hindi nga kita kilala," hindi na niya napigilang pakli dito na mas ikinaismid nito sa kanya.

'Bakit ba napakagwapo pa rin nito kapag umiismid?' sigaw ng isipan niya.

"Anyway I don't usually do this but here take a look at this," sabay lapag nito sa isang puting mamahaling folder sa mesa.

Agad na kumunot ang noo niya rito at wala sa sariling kinuha ang nasabing folder. Ibinuklat niya iyon at halos manlaki ang mga mata niya nang makita niya ang laman ng nasabing folder.

"Marriage Contract Agreement," basa niya sa dokumentong hawak niya ngayon sa kanyang mga kamay.

"You see, this is not a simple blind date if you are thinking like that. I'm looking for a wife, woman. And this is a very confidential matter," sabi nito sa kanya na para bang nakikipagdiskusyon lang ito ng isang business proposal sa kanya.

Ang kaninang pagpipigil sa sarili ay tuluyan nang natibag dahil sa nakakagulat na anunsyo nito.

"A-and you think na papayag ako sa inaalok mo? Anong tingin mo sa akin?!" sigaw niya dito ngunit nakita niyang tila wala itong pakialam sa kanyang sinasabi.

"Just sign the damn paper woman," malamig na anas nito sa kanya na ikinalaglag ng panga niya.

"W-what?"

Nahihibang na ba talaga ang lalaking ito? Bakit naman siya pakakasal sa lalaking ito? At bakit naman hindi ito ipinaalam ng kanyang ama sa kanya na hindi pala isang blind date lang ang magaganap ngayon. Kundi isa pa lang pag-ooffer ng kasal.

"100 milyon kapalit nang pekeng pagpapakasal mo sa akin Miss Lewis. Hindi pa kasali don ang pagbabayad ko sa utang ng iyong ama sa casino. At hindi lang iyon. Tutulungan rin kitang maiahon ang nalulugi niyong kompanya. Siguro ay hindi ka naman lugi sa mga iyon diba? Miss Lewis?"

Taas baba ang kanyang dibdib sa mga pinagsasabi nito ngayon sa kanya. Para lang kasing balewala lang sa lalaking ito ang mga napakaimposibleng bagay na sinasabi nito.

"At ano naman ang kapalit ng pagpapakasal ko sa iyo Mr? Iniisip mo ba na tatanggapin ko na lang ang lahat ng mga inaalok mo sa akin nang ganon ganon lang? Alam kong may kondisyon ang bawat alok mo sa akin," sagot niya dito sa isang napakaseryosong boses.

Sino ba naman kasing matinong tao ang basta basta na lamang mag-aalok nang ganon nang wala namang hinihinging kapalit. At bakit nalaman nito ang tungkol sa pamilya niya? Pati na ang problema nila sa nalulugi nilang kompanya? Ipinaimbistigahan ba siya nito?

"I want you to act as my wife. At ipakita mo iyon sa lahat lalong lalo na sa mga magulang ko. 'Yon lang ang hinihingi kong kapalit galing sa iyo, Miss Lewis," seryosong bigkas nito sa kanya na ikinakurapkurap niya.