CHAPTER 4

Sa bodega sa daungan…

“Dumating na ba sila?” tanong ni Chris habang bumababa ng sasakyan at nilapitan si Trevor, na nakasandal sa poste at nagyoyosi.

“Hindi pa,” sagot ni Trevor sabay silip sa relo. “Mga kinse minutos pa siguro.”

Tumango si Chris, pero napatingin agad sa direksyon ni Lily na halatang aligaga habang napapalibutan ng mga tauhan. “Lily, halika rito,” tawag niya sa babae.

“Opo,” mabilis na tugon ni Lily habang lumalapit at tumayo sa tabi ni Chris. Sinulyapan niya ang paligid—pakiramdam niya'y hindi siya belong.

“‘Wag kang kabahan,” ani Trevor, tumapik pa sa balikat niya. “Mga tao ko lang ‘yan.”

Ngumiti si Lily, tipid pero magalang. Sa gilid ng mata, nasulyapan niya si Franco na seryoso ang titig sa kanya. Malamig. Matalas. Agad siyang umiwas ng tingin.

“Boss, andiyan na sila,” sabi ni Chris habang papalapit. Saglit niyang sinulyapan si Lily.

“Okay.” Inapakan ni Trevor ang yosi at tinapakan hanggang mamatay, saka tumuloy na sa loob ng bodega.

“Magandang araw po, Mr. Ferrer,” bati ni Chris sa lalaking nasa loob na abala sa pag-inspeksyon ng paninda.

“Magandang araw,” tipid na sagot ni Mr. Ferrer, pero napako agad ang tingin sa likuran ni Chris—kay Lily. May tila aliw sa mga mata nito. “Ngayon lang ako nakakita ng ganitong kagandang bisita sa meeting natin.”

“Siya si Lily Cortez,” sabat ni Trevor. “Siya ang magta-translate para sa atin.”

“Magandang araw po, Mr. Ferrer,” magalang na bati ni Lily, sabay yuko.

“Hindi mo na kailangang yumuko,” sabi ni Mr. Ferrer, inilahad ang kamay. Inabot ito ni Lily, ngunit pareho nilang naramdaman ang tension—lalo na ang malamig na titig mula kay Franco.

“Girlfriend mo ba siya, Mr. Franco?” tanong ni Mr. Ferrer na may bahid ng biro, napansin ang tensyon.

“Hmm,” singit ni Chris, nakangiti at halatang nanunukso. “Girlfriend siya ni Franco. Kaya ingat ka, seloso ’yan.”

“Lagi na lang,” sabi ni Mr. Ferrer na may halong biro. “Tuwing may type akong babae, laging may bantay.”

Tumalikod siya at nilapitan ang mga kliyente. Nagpatuloy ang negosasyon sa magkabilang panig.

Ilang sandali ang lumipas…

“Magaling ka pala,” puri ni Trevor habang si Lily ay tahimik na nakatayo sa tabi niya.

“Marunong ka rin ba ng German, Miss Lily?” tanong ni Mr. Ferrer, nakangiting muli.

“Opo,” sagot ni Lily, mahinahong ngumiti. “Interesado po ba kayo sa German?”

“Oo naman. Pwede ba kitang—”

“Pwede na bang umuwi?” singit ni Franco, halatang iritado.

“Mauna na po kami, Mr. Ferrer,” nakangiting paalam ni Chris.

“Sige. Sana magkita ulit tayo, Miss Lily.”

Tumango si Lily at ngumiti. Lumakad siya agad papunta sa sasakyan.

“Hatid mo si Lily,” utos ni Chris sa driver. “Pakibantayan siya, may aasikasuhin lang ako.”

“Uhm... Kuya Chris, pwede po bang sumabay na lang ako sa inyo?” bulong ni Lily, may kaba sa boses.

“Hmm? Sumabay ka na lang kay Franco,” sabay tawa ni Chris at isinara ang pinto.

Sa loob ng sasakyan…

“Kailan ka ba mawawala sa harapan ko?” biglang putol ni Franco sa katahimikan, malamig ang tono.

“At kailan mo ba ako pakikinggan?” sagot ni Lily, hindi nagpadaig.

“Ha! Gusto mong pakinggan ko ang mga palusot mo?”

“Franco! Pwede ba? Kahit minsan, pakinggan mo naman ako.”

“’Yung nakita ko sa inyo nung lalaking ’yon? Sapat na ‘yon.”

“Hindi ko alam kung anong nangyari, pero—”

“Hindi mo alam?” singhal ni Franco. “Nakipag-sex ka sa ibang lalaki tapos sasabihin mong wala kang alam?!”

“Hindi ko ginawa ‘yon!”

“Tama na! Tumahimik ka na lang!”

“Ang dapat tumahimik, ikaw!” balik-sigaw ni Lily, halatang nasasaktan na rin. “Pakinggan mo naman ako kahit minsan!”

“’Wag mo akong susungitan kung ayaw mong masaktan!” singhal ni Franco, itinuro pa siya habang galit na galit.

“Baliw ka! Buti nga't natapos na tayo!” sigaw ni Lily, nanginginig ang boses habang pumapatak ang luha sa pisngi.

“LILY!” galit na galit na sigaw ni Franco, sabay hatak sa braso niya at mariing hinalikan ang mga labi ng dalaga.

“Mmm—ayoko! Bitawan mo’ko!”

“Wala kang puso!” humahagulgol na sigaw ni Lily habang hawak ang pisngi.

“Tama ka. At kaya ko pang lumala. ITIGIL ANG SASAKYAN!”

“Sir Franco... madilim na po dito,” kinakabahang sagot ng driver.

“Sabi kong itigil mo!”

SKREEEEEECH!

Binuksan ni Franco ang pinto at hinila palabas si Lily. “Kung matapang ka talaga, maglakad kang mag-isa pa-uwi!”

“Huwag... huwag naman, Franco... huwag mo naman akong tratuhin nang ganito,” umiiyak na pakiusap ni Lily habang pilit siyang kumakapit sa braso nito, nanginginig at napapalingon sa paligid.

“Isama mo na ako, please… sorry na…”

Inalis ni Franco ang kamay ni Lily. Walang kahit anong tingin, bumalik siya sa loob ng sasakyan.

“Paandarin mo na.”

“Umm, Sir..”

“Sabi ko, PAANDARIN MO NA!”

“O-opo,” sagot ng driver, pasulyap na tiningnan si Lily sa side mirror. Wala na siyang nagawa kundi paandarin ang sasakyan.

“Franco! Huwag mo akong iwan!!” sigaw ni Lily habang humahabol sa sasakyan, nanginginig sa takot.

“Hintayin mo ako! Hintayin mo naman ako!” Napatigil siya, nanghihina, at napaluhod sa kalsada. Takot na takot siyang lumingon sa madilim na paligid.

“Lowbat…? Lowbat?! Diyos ko naman, bakit ngayon pa…” nanginginig ang kamay niya habang pinipilit buksan ang cellphone.

Tahimik ang paligid—hanggang sa…

“Uy, uy! Sino 'yung paparating?” ani ng isang lasing na construction worker sa gilid ng kalsada.

“Ganda pre... kahit sa dilim, ang kinis.”

Napahinto si Lily. Lumingon siya sa grupo ng mga lalaking may hawak na bote ng alak, at agad na umatras, tinangkang lumihis sa direksyon.

“Hoy, sundan natin!”

“AHHHH! Tulong! Huwag po! Huwag po!” sigaw ni Lily nang hilahin siya ng isa sa mga lalaki at pinapaligiran na siya ng mga ito.

“Maawa na kayo… please, huwag ninyo akong sasaktan,” pakiusap niya habang nakataas ang kamay na parang nagdarasal.

“Ang sarap nito, pre. Bihira ang ganitong swerte,” sabi ng isa, may halong kasamaan ang ngiti.

“Palalayain ka rin namin, miss... pero isang round lang. O baka dalawa. Haha!”

“Bitawan mo ako! Tulong! TULONGG!” sigaw ni Lily nang bigla siyang suntukin sa tiyan.

“Hoy! Baka mamaya may tama na agad 'yan, kalma lang!”

“Ang ingay kasi! Baka may makakita pa.”

“Pakiusap… h-huwag PO... huhu…” bulong ni Lily habang gumagapang palayo, pilit pa ring lumalaban kahit nanghihina na ang katawan.

“Hatakin na 'yan sa damuhan.”

“Hindi! Ayoko! Huwag po…”

BEEP! BEEP!

“Sino 'yon?!” tarantang tanong ng isa habang sabay-sabay silang napalingon sa papalapit na sasakyan.

“LILY!”

“Kuya Chris! Huhu… tulungan mo ako!” halos mapasigaw si Lily nang makita ang lalaking mabilis na bumaba mula sa sasakyan, may halong galit at pag-aalala ang mukha.

“Bitawan niyo ang kapatid ko!” sigaw ni Chris, umuusok sa galit ang boses habang mabilis na lumapit sa grupo ng mga lalaki.

“Ubusin niyo lahat 'yang mga hayop!” utos niya sa mga tauhan niyang kasunod, sabay lingon kay Lily na nakasubsob sa damuhan.

“Lily... Ayos ka lang?”

“Kuya Chris… natatakot ako… sobra…” sambit ni Lily habang mahigpit na yumakap sa kanya, nanginginig ang katawan sa takot.

“Tapos na, ligtas ka na. Kaya mo bang tumayo?” tanong ni Chris habang inaalo siya, punung-puno ng pag-aalala ang tinig.

“Hindi ko po kaya… sinaktan nila ako… sinuntok nila ako sa tiyan… huhu…” garalgal ang boses ni Lily habang humahawak sa tiyan.

“Mga walang-hiya!” singhal ni Chris, puno ng galit ang mga mata habang binuhat si Lily nang maingat.

“Tiisin mo lang, Lily. Dadalhin kita sa ospital.”

“Ayoko po… gusto ko lang umuwi… sa condo.” mahina niyang bulong, halos hindi makatingin.

Tumango si Chris. “Sige. Uuwi tayo. Ako'ng bahala sa’yo.”

Tahimik sandali si Lily, bago marahang nagtanong habang patuloy ang pagpatak ng luha.

“Kuya… paano mo nalaman kung nasaan ako?”

“Si Franco ang tumawag.” malamig ang sagot ni Chris, tila may bigat sa tono.

Hindi na sumagot si Lily. Lumingon na lang siya sa bintana ng sasakyan, tahimik na pinapanood ang madilim na paligid. Isa-isang bumagsak ang mga luha sa kanyang pisngi—kasama ng sakit, galit, at panghihinayang na hindi niya kayang sabihin.