"MOMMY, I heard from Tita Megan that my brother and daddy will go to the playground. I want to play with them," nakanguso sabi ni Sean kay Hyacinth at niyakap niya ito sa katawan, parang paraan na niya ito upang utusan ang ina na kumbinsihin ang ama na isama siya sa playground.
Tuluyan na namang bumagsak ang luha ni Hyacinth sa emosyon ng kanyang anak. Puno siya ng pagseselos sa kanyang kapatid sa ama. Walang araw na hindi siya nagpapapansin sa daddy niya. Walang araw na hindi niya inaaya ang daddy niya kumain, maglaro at manood, ngunit lahat ng iyon ay tinatanggihan lang ni Vash. Ganun siya kabrutal sa anak. Ganun niya pinaparamdam kung gaano niya ka-hate ang anak nila ni Hyacinth. Vash never compliment him to his achievements. Nag-aaral na si Sean ng grade 1. Malapit na kasi itong mag-six years old this year. Simula pre-elem ay matalino na ang bata at mahilig ito sa mga engaging activities kaya marami siyang nakukuhang stars, A+, and other achievements. Nagbuntong hininga na may halong sakit si Hyacinth nang maisip niya pa ang isang bagay na kinasasakit ng loob niya. Hindi nakaapilido si Sean kay Vash, nakaapilido lang ito kay Hyacinth. Ayaw kasi ni Vash na makuha ni Sean ang apilido nito, ngunit si Gaeun ay nakaapelido ang Ferrer sa kanya dahil siya lang ang tinuturing na anak ni Vash. "Poor thing." Isang boses ang pumantig sa tainga ni Hyacinth at puno ito ng disgusto at panlalait. Nandito na ang kabit. Nandito na ang impokritang si Megan na nakangisi at puno ng pang-aasar sa mukha. Ito na naman siya...gagawa na naman siya ng away. "Hindi natutulog ang karma, Megan. Malalaman din ng asawa ko ang totoo." Tinaliman niya ang tingin niya sa babaeng todo ang ngiti at halatang walang saplot sa panloob nito dahil bakat na bakat ang dalawa nitong tuktok. Paraan niya ito upang akitin si Vash na ikanaiinis ni Hyacinth. Itinayo na niya si Sean habang hinahaplos ang likod nito. "Ahhh...I'm so scared..." hawak pa nito ang kanyang dibdib na para bang natatakot ito sa pananakot ni Hyacinth. Tumawa siya na kahit sino ay mapipikon. Naiyukom ni Hyacinth ang kamao habang nakakasaksak na tingin ang pinupukol niya rito. Hindi niya lang masaktan ang karibal niya dahil protektado siya ni Vash. She really wants to crash her ugly face. N'ong time na sinabunutan siya ni Hyacinth ay pinagbuhatan siya ng kamay ni Vash at binantaan na sa oras na saktan niya pa si Megan ay palalayasin siya ni Vash kasama si Sean. Of course as a mother ayaw niyang mangyari iyon sa anak niya. Paano na lang sila kung mapapalayas sila? At saka goal niya na kunin ang loob ng asawa ulit at mapaniwala na inosente siya. "Paalala ko lang, huh? Limang taon na kayong kasal ng baby ko. Actually nandito na nga ang annulment paper, pirma mo na lang ang kulang. After that he will marry me." Ngumisi ito ng nakakaloko. Biglang bumiyak ng dalawa ang puso niya sa narinig. 'Maghihiwalay na ba kami? Pumirma na siya?' masakit na tanong niya sa isip. Nag-aalala siya sa kung ano ang mangyayari kapag binitawan na siya ni Vash. No. No. She doesn't want that to happen. Si Vash ang naging mundo niya. Si Vash ang nagturo sa kanya kung paano magmahal. Hindi niya kaya na mawawala ito. Walang karapatan ang isang kabit na magdesisyon sa hiwalayan nilang dalawa. Mahal na mahal niya si Vash at hindi niya ito kayang iwan at ibigay sa kung sinong babae. Hindi niya kayang pirmahan ang annulment paper. Isa pa, paano na lang si Sean kung tatanda siya na walang ama? Aaminin niya ba sa anak sa tamang panahon na ayaw sa kanya ni Vash? Gulong gulo siya. Pinangako niya na hinding-hindi siya susuko kay Vash. Balang araw matatanggap niya rin si Sean bilang anak niya. Naniniwala siya sa pangako niyang 'yon. "Oh, bakit ka umiiyak?" Humalakhak siya. "Nagseselos ka kasi mahal ako ni Vash? Poor you." Nangatal ang palad ni at dumako ito sa pisngi niya. "Walang hiya ka! Hindi ko akalain na sisirain mo ang pagkakaibigan natin dahil sa isang lalaki! For fucking 10 years as a best friends, Megan. Para na kitang kapatid! Bakit mo nagawa sa akin ito?!" Masakit ngunit may halong galit na sigaw nito kay Megan. "Pati kay Caleb na ilang beses kang pinrotektahan, ginago mo! Napakasama mo!" Natahimik si Megan at tumitig sa mga mata ni Hyacinth na puno ng pamamasa. Mukhang natamaan ang gaga. Totoo naman kasi, 10 years silang mag-best friend at nasira lang nang dumating si Vash. Hindi niya akalain na kayang agawin ng best friend niya ang asawa niya. Ganun na ba talaga ito ka-desperada sa lalaki? Ang daming pweding landiin, bakit asawa niya pa? "Balato ko na lang 'yang sampal mo at hindi na kita isusumbong tutal naman mag-a-annul na kayo at wala na kaming kahati. Ay, wala naman pala talaga kaming kahati kasi full attention niya ay nasa amin ng anak namin." Bumakas na naman ang nakakairitang ngisi ni Megan. Lumalabas ang mga ugat ni Hyacinth sa buong katawan niya nang daanan lang siya ni Megan habang hinahampas ang buhok. Wala siyang magawa kundi humagulgol na lang. 'Ayoko...ayokong makipag-hiwalay sa asawa ko. He is my first love, first kiss at siya ang unang lalaking gumalaw sa akin. Please, babe. Please, don't break up with me.' Gusto niyang kumapit sa isang matibay na bakal para hindi siyang mahulog na mag-isa. Ayaw niyang iwanan si Vash sa itaas, gusto niya pareho silang mahulog, pareho silang magkasama. 'He was mine first! I am his first, too! First kiss, first wife, first love at first woman he touched!' Dumating na ang gabi at nasa higaan na sina Hyacinth at Sean. Marahan niyang hinahaplos ang anak niya sa ulo habang pinagmamasdan itong natutulog. He is making cute and low snores. Dahan-dahan niyang inilapit ang labi niya sa ilong ng anak at hinalikan ang tuktok nito habang inaamoy-amoy ang pisngi. Ganito siya ka-addicted sa anak niya. Mahal na mahal niya ito at gagawin niya ang lahat para kay Sean.Her eyes widened as she looked around. The studio was huge and it has white walls and people moving like bees. Unang beses niyang pagpasok dito sa Maison Víchè at totoo nga, napakaganda nga ng hitsura nito sa loob. Some were styling mannequins. Ngumingiti sila sa kanya at mayroong bumabati sa kanya. She assumed that they know her.My God, kahit papaano naman pala ay kilala siya. Thanks kay Caleb at Levi at nandito siya sa kanyang position ngayon.Imbis na kabahan ay lalo pa siyang ngumiti. Her heart was happy because she was invited because of her designs. Confident siya na makakasundo naman niya siguro kaagad ang Creative Director."Ms. Hyacinth Hilton?" Tanong ng isang babaeng lumapit sa kanya na may hawak na isang cocktail dress. "Yes," Hyacinth said, standing straighter, smiling wider."You’re expected in Studio B. Just down this hallway, to the right." Pagturo n'ong babaeng lumapit sa kanya. "I'm Jessa Manalo, a Head Designer, and Mrs. Víchèlle Del Fin is waiting for you," pagtu
"SERYOSO ka riyan? Bakit naman kita tutulungan?" Kunot-noong tanong ni Hyacinth kay Levi habang dumidisenyo ng panibagong gown sa kanyang sketchpad."Girl, ang hirap ng pinapagawa ni Mrs. Ferrer and I will need your help! Sige na, maganda ka naman eh," pang-uuto pa nito na ikinairap ni Hyacinth sa kawalan."Look, gown 'yan ng pekeng naging kaibigan ko na umagaw sa asawa ko na sumira sa buhay ko kaya bakit kita tutulungan diyan? No way!" Tanggi muli ni Hyacinth."Grabe! Trabaho lang, sis. Trabaho lang! Hindi ka naman nagseselos na ikakasal sila, ano? Kasi pinagmamalaki mo na nakamove on ka na."Napatigil si Hyacinth. No! Hindi siya nagseselos. Ayaw niya lang magkaroon ng gulo. Nag-iisip ba talaga si Levi?!"Bakla, what if malaman nilang nakialam ako riyan? Ano na lang sasabihin nila? Tapos iisipin pa nila na guguluhin ko 'yung kasal nila." Umiirap si Hyacinth habang sinasabi niya 'yon. "At hindi ako nagseselos, 'no. I don't care! Kahit mag-ano pa sila sa harap ko eh.""Bakit ka nagagal
"I cast her out," she said, "After that… I don’t know where she and my grandchild went. We’ve been looking for them for so long. Madami na kaming inutos pero hindi nila mahanap ang anak namin."She looked up, eyes watery and filled with longing. Puno ng pagsisisi ang kanyang mga mata na sana ay hindi na lang niya pinaalis sina Sean at Hyacinth, edi sana ay kasama nila ang mga ito hanggang ngayon."Where did you see them?" she asked desperately, her voice cracking. "I want to see her again… talk to her… say sorry for what I did. I miss Hyacinth so much and my apo," she added, her shoulders shaking as a sob escaped. "Alam kong nagalit sila sa amin, especially sa akin. Gusto kong bumawi sa kanilang dalawa."Napapikit ng mariin si Vash. Hindi niya alam kung makokonsensya siya o ano dahil kung hindi niya sinabi na hindi niya anak si Sean, hindi sana sila napalayas at natakawil."I will find her address," volunteer na sabi ni Vash at uminom ulit ng kape niya."Salamat, Vash! Gusto ko na tal
AT exactly 2 PM, dumiretso si Levi sa lugar ng mga Ferrer. Pinatigil ni Levi ang kanyang kotse nang pagbuksan siya ng mataas at itim na gate ng mga bodyguards ng mga Ferrer. May napansin pa siyang nakaukit na FERRER sa gate.My God, palasyo ba 'to? Ang yaman-yaman ng mga Ferrer! "Yes, luluhuran!" Tili niya sa loob ng kotse niya nang makita niya ang malaking katawan na bodyguard na may angking kagwapuhan. "Shet, ang yummy nilang lahat!"Their land wasn’t just big. It was huge. Wide enough to swallow five normal houses. Every window had white curtains drawn in perfect symmetry. May mga balcony pa.Dahan-dahan na bumaba si Levi at tinanggal ang kanyang shades. Kinagat niya ang kanyang labi nang lumapit ang isang lalaki na kanina niya pa pinagnanasahan. Mukhang butler ito."Mr. Levi Esguerra?" he asked.Levi nodded, ngumiti siya ng malapad. "Yes. That’s me." Kumindat pa siya at kumagat ng labi pero parang walang pakialam 'yung butler sa kanya.Mas lalong namangha si Levi nang makita niya
"You looked at her like you forgot I was standing right there! Pinahiya mo ako sa kanilang dalawa! And Hyacinth was right, parang may hesitation sa 'yo at sabi mo ay pakakasalan mo na ako after niyong mag-annul!""Hindi ko na alam paano pa ako mag-e-explain sa 'yo." He pinched the bridge of his nose. Naiinis siya dahil nag-aaway na naman sila sa mga bagay na hindi na dapat nila pag-awayin pa. "Kung ano man ang nasa isip mo, it's not true.""It felt true," she shot back, her voice is rising. "You changed the second you saw her. Parang gusto mo pa siya."Vash let out a rough breath, stepped forward. "Huwag mong pilitin na pasagutin mo ako sa tanong mo at baka magsisi ka.""So, you still like her?!" Taas na boses na tanong ni Megan na ikinapikit ng mariin ni Vash."You just can’t stop picking a fight every time you feel small. Napakaliit na bagay, Megan. Pwede ba mag-focus ka na lang sa bahay, sa kakainin natin at sa anak mo. Don't conclude things in your mind and stop fighting with me!"
HYACINTH unlocked the condo door with a tired hand. Ginising niya lamang si Sean kanina pagkadating nila sa building. Si Caleb naman ay buhat-buhat ang mga pinamili ni Hyacinth.The hallway light flicked on automatically, casting a soft glow over the quiet space. Paborito ni Shayne na tinititigan ang soft glow na 'to kapag pumapasok sila. Behind her, Sean followed slowly, his shoulders slightly hunched, eyes still swollen from crying. Kanina pa rin siya kino-comfort ng ninong niya. Hindi na nagsalita si Hyacinth kasi alam niya na wala pang maiintindihan si Sean kung mag aadvice siya sa anak niya, pero nandiyan siya palagi para yakapin ang anak niya ng mahigpit.Naiinis nga siya kasi nakita niya ang dalawa. Dahil doon ay sumama ang loob ni Sean tapos kung ano-ano pa ang pinagsasabi ni Gaeun sa kanya.Gusto niyang sampalin ang dalawa. Pareho silang bwesit sa buhay niya. Lalo na si Vash? Si Vash na napaka-uto-uto! Bwesit na 'yun!Nahuli si Caleb na pumasok at isinarado niya ang pinto."S