Rhian's Point of View"Sino siya bro? Sh*t! bakit kamukha siya ni Logan!" Hindi mapigilan na sambit ni Elijah. "Kanino siyang anak?"Samantalang si Rhiegn naman ay nakatulala lamang habang pinagmamasdan ang aking anak."Anak siya ni Rhian." Seryosong saad ni Cedrick sa kanyang mga pinsan. Napako naman sa akin ang kanilang mga tingin. Bakas sa kanilang mga mata ang pagtataka. Marahil ay nagtataka ang mga ito kung bakit kamukha ito ni Logan."Ate, ang gwapo talaga ng mga Montereal. Sino ba ang ama diyan ni Zane?" Bulong sa akin ni Rose."Tumahimik ka nga diyan, baka marinig ka nila." Saway ko naman dito. "Kunin mo muna si Zane. Kakausapin ko lang sila.""Naku! kahit sino diyan ang ama wala naman tapon at kabigin sa kanila." Kinikilig na sambit ni Rose. Sinamaan ko naman ito nang tingin. Nakangusong kinuha nito ang aking anak. "Zane, halika ka, mag laro muna tayo."Agad naman sumama ang aking anak kay Rose. Pagkaalis ng mga ito, saka ko naman binalingan ang magpipinsan."Hoy! Para kayon
Third Person's Point of ViewMula sa pinagtataguan ni Logan ay kitang kita niya ang kanyang mag-ina. Walang kamalay-malay ang mga ito na pinagmamasdan lamang sila ng lalaki mula sa malayo.Nakaramdam si Logan ng inggit sa kanyang mga pinsan dahil mas mauna pa nilang nayakap ang kanyang anak. Matamang pinagmamasdan niya ang kanyang anak. Hindi makakailang siya ang ama ng bata dahil kamukhang-kamukha niya ito. Nang paalis na ang kanyang mag-ina ay nakaramdam si Logan ng lungkot at pananabik na muli silang nakita.Bigla naman siyang kinabahan nang lumingon sa kanyang gawi ang dalaga bago tuluyan itong sumakay sa kanyang sasakyan.'Nakita kaya niya ako?' Tanong ni Logan sa kanyang isip. Ngunit saglit lamang napasulyap sa kanya si Rhian at hindi siya sigurado kung nakita ba siya nito.Nang makaalis na ang sasakyan ay saka pa lamang siya nakahinga nang maluwag. "Bro! Wala na sila, pwede ka nang lumabas diyan." Saad ni Rheign kay Logan. Dahan-dahan naman na lumabas si Logan gamit ang kan
Rhian's Point of ViewNarito ako ngayon sa harapan ng resthouse ni Logan kung saan niya ako dinala noon.Hindi ko alam kung bakit dito ako dinala ng aking mga paa. Umaasa akong naririto ang lalaki. Malaki ang hinala kong tinatago lamang siya ng kanyang mga pinsan.Nilibot ko ang aking paningin sa paligid, napansin kong maraming mga taong nakabantay doon. Mas lalo akong nagduda na naririto lamang ang lalaki.Maya-maya pa'y lumapit na sa akin ang guard. Marahil ay nagtataka ito kung bakit ako naroroon.Isang malalim na buntong hininga ang aking pinakawalan bago ako tuluyang bumaba ng aking sasakyan."Miss, anong ginagawa mo rito? Bawal hong tumambay diyan.""Hindi ho ako magtatagal, manong. Nagpunta ho lamang ako dito dahil gusto ko sanang malaman kung nandiyan si.. L-Logan Montereal."Sinuri naman akong mabuti ng guwardiya pagkatapos ay umiling-iling ito sa akin."Pasensiya na ho, wala dito ang hinahanap mo. Makakaalis ka na, miss.""Si manang Dulce na lamang ho, manong. Pakisabi gusto
Rhian's Point of View"Manang, anong ginagawa niya dito? Paalisin mo iyan." Para akong pinagbagsakan ng langit at lupa sa sinabing iyon ni Logan. Parang gusto ko na lamang matunaw dahil sa malamig na pagtrato sa akin ng binata.Kinagat ko ang pang-ibabang labi ko at bahagyang tumingala upang hindi tuluyang bumagsak ang aking mga luha."Pero iho, gusto ka niyang maka-usap." Tugon ni Manang Dulce. Nag-alalang napalingon sa akin ang matanda nang hindi nagbago ang madilim na awra ng lalaki. Alam nitong nasaktan ako sa malamig na pakikitungo ng kanyang alaga."Wala akong panahon humarap sa bisita, manang. Maaari na kayong lumabas ng aking kwarto. Gusto ko hong magpahinga."Malungkot na tumango si manang Dulce sa lalaki. "Halika na, iha. Bumalik ka na lamang sa ibang araw."Tila napako naman ako sa aking kinatatayuan, nanatiling lamang akong nakatayo roon. "Ano pang ginagawa mo diyan, umalis ka na." Malamig ang boses na saad ni Logan.Parang may tumutusok na libo-libong karayom sa aking
Rhian's Point of View"You may now kiss the bride." Saad ng pari matapos ang mahabang seremonya.Malapad akong napangiti nang maghalikan na ang bagong kasal, pagkatapos ay narinig ko ang malakas na palakpakan ng mga taong naroroon."Congratulations sa inyong dalawa." Nakangiti kong saad nang lapitan ko ang bagong kasal. Masaya ako para kay Blake ngunit hindi ko maiwasan na malungkot dahil alam kong mawawalan na ito nang oras sa amin, lalo na sa aking anak. Subalit naiintindihan ko naman ang lalaki dahil wala naman siyang responsibilidad sa amin ng aking anak, nasanay lamang kaming nandiyan siya palagi sa aming tabi."Thank you, Rhian. Siguradong ikaw na ang susunod na ikakasal." Nakangiting tugon naman ni Atasha. "Huwag mong madaliin ang pag-aasawa, Rhian. Magpokus ka muna sa iyong anak." Sabat naman ni Blake. Hindi naman sa pinipigilan ng lalaki na mag-asawa siya, dahil alam nito ang mga naging paghihirap ng dalaga noong nagbubuntis pa lamang ito. "Siguraduhin mong mahal ka talaga
Rhian's Point of ViewNakangiti kong pinagmamasdan si Zane habang masaya itong naglalaro sa buhanginan kasama ang tito Cedrick niya. Nandito kami ngayon sa Resort. Sina Cedrick at Alisha pa lamang ang naririto ngayon, ang ibang mga pinsan nito ay parating pa lamang.Tatlong buwan na ang nakaraan simula noong huli kaming magkita ni Logan. Wala na akong balita tungkol sa kanya. Hindi ko na siya muling pinuntahan pa. Hindi na rin muling nagtagpo ang aming landas ni Vera. Balita ko'y hinahanap pa rin nito si Logan.Hindi na rin hinahanap o nagtatanong si Zane tungkol sa kanyang daddy. Mabuti na lamang nandiyan ang kanyang mga tito upang kahit paano ay malibang ang bata.Sa tuwing pinag-uusapan nila Cedrick at Alisha si Logan ay kusa akong lumalayo sa kanila. Sa ngayon ayaw ko munang makarinig ng tungkol sa kanya.Lumapit sa akin ang aking anak, kasunod na rin nito si Cedrick."Mommy, look what I found." Masayang ipinakita sa akin ni Zane ang hawak-hawak nitong malaking starfish.Napangiti
Rhian's Point of ViewNaramdaman kong may malakas na brasong humapit sa aking baywang at hinila ako pataas.Ang nag-aalalang mukha ng binata ang aking nasilayan ng sandaling maimulat ko ang aking mga mata.'Logan.' Sigaw ng aking utak. Hindi ko inaasahan na siya ang sasagip sa akin.May mapait na ngiti ang sumilay sa aking mga labi. Kailangan ko pa bang mapahamak para lang lumapit at magpakita ito?Maraming tubig na ang nainom ko at sobrang nanghihina na ang aking katawan kaya tuluyan na akong nawalan nang malay.Hindi ko na alam ang mga sumunod na nangyari. Nagising na lamang ako nang marinig ko ang boses ng aking anak. Gusto kong imulat ang aking mga mata ngunit hindi ko magawa. Pakiramdam ko'y nawala ang lahat ng aking lakas."Tito Drew, bakit hindi pa po nagigising si mommy?"'Tito Drew? Bakit nandito si Drew? Nasaan ako? Si Drew ba ang nagligtas sa akin?' Nalilito kong tanong sa aking isipan.Ngunit hindi ako maaring magkamali, si Logan ang huli kong nakita. Si Logan ang sumagip
Rhian's Point of ViewSandaling namagitan sa aming dalawa ni Logan ang nakabibinging katahimikan.Malamig naman sa kwartong iyon ngunit pinagpapawisan ako dahil kaming dalawa lamang ng lalaki ang naroroon.Hindi ko alam kung anong tumatakbo sa kanyang isip, matamang nakatitig lamang ito sa akin habang awang ang kanyang mga labi.Hindi ko magawang umiwas sa malalamig nitong mga titig. Ang kanyang kulay asul na mga mata ay punong-puno nang pananabik at pagnanasa.Sunod-sunod ang ginawa kong paglunok sa aking laway, nang bumaba ang tingin niya sa aking mga labi."I miss you, Rhian. Matagal ko nang gustong gawin sa'yo ito, simula noong pinuntahan mo ako sa Resthouse.""A-Anong gusto mong-"Hindi na pinatapos ni Logan ang aking sasabihin dahil mabilis itong yumuko sa akin upang maabot niya ang aking mga labi.Bahagyang umawang ang aking mga labi nang maramdaman ko ang malambot niyang mga labi. Nagkaroon naman nang pagkakataon ang lalaki na ipasok ang kanyang dila at halos sakupin na niya a