Chapter 46 - Bigyan mo pa ako ng kaunting panahon

Third Person's Point of View

Mula sa pinagtataguan ni Logan ay kitang kita niya ang kanyang mag-ina. Walang kamalay-malay ang mga ito na pinagmamasdan lamang sila ng lalaki mula sa malayo.

Nakaramdam si Logan ng inggit sa kanyang mga pinsan dahil mas mauna pa nilang nayakap ang kanyang anak.

Matamang pinagmamasdan niya ang kanyang anak. Hindi makakailang siya ang ama ng bata dahil kamukhang-kamukha niya ito.

Nang paalis na ang kanyang mag-ina ay nakaramdam si Logan ng lungkot at pananabik na muli silang nakita.

Bigla naman siyang kinabahan nang lumingon sa kanyang gawi ang dalaga bago tuluyan itong sumakay sa kanyang sasakyan.

'Nakita kaya niya ako?' Tanong ni Logan sa kanyang isip. Ngunit saglit lamang napasulyap sa kanya si Rhian at hindi siya sigurado kung nakita ba siya nito.

Nang makaalis na ang sasakyan ay saka pa lamang siya nakahinga nang maluwag.

"Bro! Wala na sila, pwede ka nang lumabas diyan." Saad ni Rheign kay Logan.

Dahan-dahan naman na lumabas si Logan gamit ang kan