Chapter 7: Bayad sa dalawang gabing pagniniig.

Agad napaangat at umupo ng maayos si Adrian at bahagyang ibinaba ang bintana ng sasakyan.

“Bakit boss?”

Gwardiya ng parke ang nasa labas ng sasakyan na nag-iikot tuwing gabi dahil sa iilang insidente ng bukas-kotse.

“Sinisiguro ko lang Sir kung may tao. Sige pasensiya na sa abala,” tugon ng gwardiya bago umalis.

Napansin ni Sabrina na iilan lamang ang sasakyang nakaparada roon at sila lamang ang nakaparada sa may kadilimang bahagi ng parking lot.

Pagkatapos maisara ang bintana ng sasakyan ay agad kinabig ni Adrian si Sabrina at marahas na inangkin ang mga labi nito. Ang kamay ay mabilis na ipinasok sa kanyang panloob at nilaro ang kanyang pagkababae. Walang nagawa si Sabrina kungdi napakapit sa leeg ng binata na tila sarap na sarap sa ginagawa. Salitan nitong inangkin ang kanyang dibdib at labas-masok ang mga daliri sa kanyang pagkababae.

“Adrian, please.” Hindi malaman ni Sabrina kung ano ang gusto, ang alam niyang higit pa sa ginagawa ni Adrian ang hanap ng kanyang katawan. Napasabunot sya sa buhok ng binata nang ibinaba nito ang mukha sa pagitan ng kanyang mga hita at inangkin ng kanyang naglalagablab na mga labi ang hiwa ng kanyang pagkakabae. Hindi naramdaman ni Sabrina kung paano na siya nakahiga sa upuan ng sasakyan. Hindi nito naramdaman kung paano nagawang i-recline ni Adrian ang upuan dahil nilamon na ng matinding pagnanasa ang kanyang katinuan.

Nang magsawa ang mga labi sa kanyang pagkababae, iniangat ni Adrian ang katawan at ibinaba ang suot na pantalon at kinubabawan si Sabrina.

“You won’t regret this Sabrina. I will give you what you want. I will give what Seth missed to give you,” wika nito habang hawak ang naghuhumindig na pagkalalaki at walang-salitang ipinasok ito sa pagkakababae ni Sabrina. Napahiyaw si Sabrina nang isinagad agad ito ni Adrian. Pangalawang pagkakataong inangkin siya ng binata pero nasaktan pa rin siya dahil sa laki ng k*****a nito. Pabiling-biling ang ulo ni Sabrina sa magkahalong sakit at sensasyong dulot ng bawat ulos ni Adrian. Natagpuan ng kanyang kamay ang seatbelt sa gilid ng upuan at doon kumapit habang pabilis nang pabilis ang paglabas-masok ng binata sa kanyang pagkababae.

“Adrian. . .” halos maibaon ni Sabrina ang mga kuko sa likod ng binata nang kapwa nila maabot ang r***k ng pagnanasa. Hinihingal at pawisang umalis si Adrian sa ibabaw ni Sabrina at bumalik ito ng upo sa driver’s seat.

“Ayusin mo ang sarili mo at makakaalis ka na,” wika ni Adrian habang ibinubutones ang suot na polo na hindi niya namalayan kung paanong natanggal iyon ng dalaga.

Lihim na nasaktan si Sabrina dahil sa binata kaya ang akmang pagbangon mula sa pagkakahiga ay saglit na naituloy. Pakiramdam niya ay pinaglalaruan lamang siya ni Adrian na pagkatapos gamitin ay itapon na lamang.

‘Ano ba ang inaasahan mo ha?’ Tahimik niyang pinagalitan ang sarili. Agad din naman siyang nakabawi, bumangon at hinarap si Adrian.

“Gano’n lang? Hindi mo man lang ako babayaran?” Nakangising tugon ni Sabrina kay Adrian. Sinakyan niya kung ano man ang iniisip sa kanya ng lalaki.

Napatawa ng pagak si Adrian dahil sa narinig sa dalaga. “It is not what you think, Sabrina. Ikaw ang lumapit at ibinigay ang sarili sa ‘kin, why should I am obliged to give you money?”

Halos manliit si Sabrina sa winika ni Adrian pero ngumiti siya ng nakakaakit dito at inilapit ang mukha sa binata.

“Kahit cellphone ayaw mong magbigay? Maraming ganyan, gadget ang kapalit ng kaligayang ibinigay, Professor.” Panggigiit pa ni Sabrina na idinantay ang daliri sa mga labi ng binata pero agad ding hinawakan ni Adrian ang kanyang braso para pigilan siya sa pang-aakit dito.

“Get out!” Mahina pero ma-otoridad na muling wika ni Adrian. “I don’t like you and I will never love you Sabrina, kaya makakaalis ka na,” dagdag pa nito.

“Ang sakit mo namang magsalita, Adrian. Nagpakasasa ka naman sa katawan ko ah.” Wala nang pakialam si Sabrina kung nagmukha siyang kaawa-awa o mumurahing babae sa harapan ni Adrian pero hindi na niya naitago pa ang sakit dahil sa mga sinabi nito.

“Leave!” Halos pasigaw na wika ni Adrian.

Hindi na tumugon pa si Sabrina. Binuksan nito ang pintuan ng kotse at lumabas pero bago pa man niya isara ang pinto ng kotse ay muli siyang yumuko paharap sa binata. Medyo may kababaan ang neckline ng suot niyang blouse kaya lumantad ang makinis at mayaman niyang dibdib na kanina lang ay pinagyaman ng mga kamay ng binata.

Iniwas ni Adrian ang tingin kay Sabrina. Inaamin niya sa sarili na maganda si Sabrina, sexy, pero para sa kanya, hindi si Sabrina ang babaeng magugustuhan niya. Maaring kaakit-akit siya para sa iba pero para sa kanya, walang kakaiba sa dalaga. Hindi ito ang tipo niya lalo na sa ginawa nitong pakipagsiping sa kanya.

“Aalis lang ako pero sa isang kondisyon,” wika ni Sabrina. Kanina lang ay bakas sa boses nito ang sakit dahil sa mga winika ni Adrian pero biglang nagbago ang tono nito.

“Anong kondisyon?” Magkasalubong ang kilay na muling nilingon ni Adrian si Sabriba na lalo pang inilantad ang dibdib sa harap ng binata.

“Your discovery?”

“What?!” Gulat na may halong pagtataka sa mukha ni Adrian dahil sa sagot ni Sabrina. Nakakunot ang nito dahil hindi maisip kung ano ang ibig sabihin ng huli.

“Hydcine!” Maikling tugon ni Sabrina habang nakaguhit ang maoanuksong ngiti sa kanyang mga labi.

Hydcine, ito ang gamot na makatulong sa mga taong may kanser na si Adrian at ang team nito ang nakatuklas. Isa si Adrian sa mga nagpapakadalubhasa sa larangan ng medisina at ang pagkatuklas ng hydcine ang pinakauna niyang proyekto kasama ang iba pang eksperto sa ibang bansa.

“Is this the reason why you tried to get close to me kahit pa masira ang relasyon niyo ni Seth?” Ang pagtataka ay napalitan ng inis sa ekspresyon ng binata nang makuha kung ano ang gusto ni Sabrina.

“Yes, for that medicine. Pero ‘no’ na ito ang dahilan kaya nasira ang relasyon namin. I’m maybe stupid to sleep with you pero I am not dumb para magbulag-bulagan sa kung anong meron sila ni Pia. He cared so much of his kababata and forget about me and my feelings.” mahabang tugon ni Sabrina na naikuyom pa ang mga palad. Nasaktan siya sa desisyong hiwalayan si Seth dahil mahal niya ito pero hindi niya kayang magmukhang tanga sa patuloy na pakikipaglokohan nito kasama ang kababata.

Natahimik si Adrian kaya sinamantala iyon ni Sabrina at muling nagsalita.

“Alam kong wala akong halaga sa ‘yo pero kahit ilang box lang.”

“Take this card and leave. Nakalagay dito ang address kung saan mo makuha ang hinihingi mo. Don’t bother me anymore, that’s my payment for two nights with you. That’s more than enough!”