Chapter 18 Uwian Time

"LET'S go…"

Natigil si Yvette sa pagliligpit ng kanyang mga gamit nang magsalita si Liam. Buonv pagtataka niya itong tiningnan. Ilang sandali pa ang lumipas bago niya nahagilap ang kanyang boses. "Saan tayo pupunta?"

Kung ibang tao ang magsasabi sa kanya ng mga salitang iyon, iisipin niga agad na iniinsulto siya. Na ang tanga-tanga niya para magtanong pa siya kung saan sila pupunta pero dahil si Liam ang nagtanong, hindi negatibo ang naisip niya. Para lang naman kasi siyang tinutudyo nito. Ang lambing-lambing naman kasi nitong magsalita. Pakiramdam niya tuloy, idinuduyan siya sa alapaap.

"Hindi ba dapat mauna na akong umuwi?" Nagtatakang tanong niya rito.

Kumunot ang noo ni Liam. "Why?"

Kahit na sumimangot si Liam sa kanyang tanong, hindi pa rin niya magawang alisin ang tingin dito. Pakiwari nga niya'y mas lumutang ang kaguwapuhan nito dahil ang pagkatao nito'y nababalutan ng kumpiyansa sa sarili.

"Nasa iisang bahay lang tayo, bakit kailangan mo pang mauna?" Buong pagtatakang tanon