ARMELLE LUNANaramdaman ko ang pagsigid ng kirot sa ulo ko ng bumangon ako. Nagpalinga-linga ako at kinurap-kurap ang mata para alamin kung nasaan ako. Napangiti ako ng napagtanto ko na nasa bahay na pala ako. Humihikab na tumayo ako at lumabas ng silid. Nagsalubong ang kilay ko ng nanuot sa ilong ko ang amoy na parang may nagluluto. "Kagagaling lang ni mama no'ng isang araw, ah," puno ng pagtataka na sambit ko. Dahil mabango ang naaamoy ko, tinungo ko ang kusina. Bigla kasi kumalam ang sikmura ko. Ngunit para akong tinulos na kandila sa kinatatayuan ko nang makita ko kung sino ang abala na nagluluto sa kusina. "Ikaw?" Pumihit siya paharap ng marinig ako. "Oh, hi. Good morning, Luna. I'm sorry if I interfered in your kitchen. Ayoko na magluto ka pa paggising mo," nakangiting bungad niya. "A-ano'ng ginagawa mo dito? Bakit nandito ka ng ganito kaaga?" nagugulumihanang tanong ko. Lumawak ang pagkakangiti niya. Hinarap muna niya ang niluluto at ilang sandali lang ay muli akong hina
ARMELLE LUNANakailang buga ako ng hangin habang nasa harap ng pintuan ng opisina ni Hanz. Kinakabahan ako dahil ito ang unang paghaharap namin simula ng huli naming pag-uusap. Ayaw ko man harapin siya ay hindi maaari dahil kailangan ko mag-remind ng mga meetings niya ngayong araw. Isang malalim na paghinga ang ginawa ko bago kumatok at pumasok. Sumikdo ang puso ko ng tapunan niya ako ng tingin. Ilang segundo kami nagkatitigan. Ngumiti ako pero parang kinurot ang puso ko ng hindi man lang niya tinugon ang ngiti ko saka hinarap ang laptop niya.Dismayado man ay pumasok pa rin ako. Gagawin ko na lang ang trabaho ko ngayong araw. Magiging natural sa harap niya na parang walang nangyari. "Good morning, sir. I just remind you of your meeting at 9 o'clock with the board members and lunch meeting with Mr. Alonzo. After the lunch meeting, you will meet with your investors, Mr. Millanes."Pagkatapos ko iyon sabihin ay wala man lang ako narinig na salita mula sa kanya. Kahit man lang sana tum
ARMELLE LUNAHindi nawawala ang ngiti ko sa labi habang abala ako sa ginagawa ko. Lagi pumapasok sa isip ko ang naganap kanina lang sa loob ng opisina ni Hanz. Ilang segundo rin tumagal ang halikan naming dalawa kaya ng makaramdam ako ng pang-iinit ng katawan ay ako na ang unang gumawa ng hakbang para putulin iyon. Napakamot pa siya sa ulo at alanganing ngumiti. Tinaboy na rin niya ako palabas ng opisina dahil baka raw lumagpas pa sa halik ang gawin niya kapag nanatili pa ako ng matagal sa loob ng opisina. Tama nga si Ate Bea, gentleman si Hanz. Mula sa screen ng computer ay napasulyap ako sa phone ko na nasa ibabaw ng office table. Kumunot ang noo ko ng makita ko na si Tito Harold ang tumatawag. Simula ng magtrabaho ako rito hindi ko na siya nakausap. Hindi kaya may nahanap na siyang papalit sa akin? Sa isiping iyon ay nakaramdam ako ng lungkot. Kung kailan naman okay na kami ni Hanz ay saka naman ako aalis. Matamlay na dinampot ko ang phone. Hindi dapat ako pahalata na apektado a
ARMELLE LUNANagmamadali akong naglakad patungong terminal ng mga cab. Lumihis ako ng daan dahil may tubig sa madalas kong daanan. Umulan kasi ng nagdaang gabi at may mga natira pa na tubig ulan sa daan. Ngunit hindi pa man ako nakakarating ay tumalsik ang tubig ulan mula sa daan sa suot ko ng may dumaan na itim na sasakyan. "Anak ng tinapa naman, oh," sambit ko saka pinasadahan ang aking sarili. Gayon na lang ang panlulumo ko ng makita ko ang basa sa suot ko lalo na ang pantalon ko. Kinuha ko sa bag ang panyo ko para punasan ang pantalon ko. Marumi kasi ang tubig kaya kumapit ang dumi sa pantalon. "Miss, are you alright?" tanong ng baritonong boses. Tumigil ako sa pagpupunas at awtomatiko akong nag-angat ng mukha para sulyapan ang nagsalita. Napaawang ang bibig ko ng makita ko ang kaharap. Gwapo si Jacob pero mas gwapo itong kaharap ko."O-okay lang," tila wala sa sarili na tugon ko. Napansin ko na may dinukot ito sa likod ng pantalon nito. Hawak na nito ang wallet at may kinuh
ARMELLE LUNASa dami ng makakatagpo ko, ang bastos na lalaking ito pa? Ang sabi ko pa naman ng huli kaming magkita ay siya ang taong hindi ko gugustuhin na makatagpo pang muli. "Yes, it's me. And I think we should settle this mess," maawtoridad na sabi nito at naglakad palapit sa akin kahit bakas pa rin sa mukha nito ang iniindang sakit. Umatras ako at hinarap sa kanya ang dalawang kamay ko, senyales na huwag niya akong lalapitan. Napahinto naman ito saka nagsalubong ang kilay at pinaka-titigan ako. "Have we met before?" tanong nito dahilan para tumaas ang isang kilay ko. "Talaga ba, bastos na lalaki na walang modo? Hindi mo nakikilala ang babaeng tinalsikan mo ng maruming tubig?" pagpapa-alala ko rito. Sumilay ang ngisi sa labi nito at muling nagpatuloy sa paglapit sa akin. "What a coincidence," anito na hindi nawawala ang ngisi sa labi. "Do you remember what I have said? I said, you'll pay for what you have done. And now, you attacked me in my own place. Sa tingin mo ba ay ma
ARMELLE LUNAMaya't maya ang silip ko sa kabilang pintuan habang nakaupo sa sofa sa sala. Nasa tapat ako ng pintuan ng housemate ko dahil hinihintay ko ang paglabas nito. Kailangan ko kasi sabihin sa kanya na may pasok ako sa school bukas. Baka kasi pagbalik ko ay hindi na ako makapasok dahil pinalitan na niya ang padlock ng main door. Isang oras na ako naghihintay ay hindi pa rin siya lumalabas. Nakaramdam na ako ng gutom kaya tumayo na ako. Hindi pa man ako nakahahakbang ay narinig ko ng bumukas ang pinto ng kwarto niya. "Good morning!" masiglang bati ko na ikinatigil naman niya sa paghikab. Salubong ang kilay na tiningnan niya ako. "Good morning," wala sa loob na sagot nito. "Nagluto na ako ng almusal. Kumain na tayo," yaya ko saka lumapit rito. Hinawakan ko ito sa kamay at iginiya sa dining area. "You prepared this?" manghang tanong nito ng makita ang pagkain na nasa mesa. "Oo. Maupo ka na at kumain na tayo. Nagugutom na rin ako," nakangiting tugon ko at naupo sa bakanteng
ARMELLE LUNAPagkatapos ng klase ay binisita ko si Jacob sa restaurant na pag-aari nito. Pinapasok kaagad ako ng isang staff sa opisina nito. "What brought you here, Love? Sana tinawagan mo ako para nasundo kita." Sinalubong niya ako ng yakap. "Gusto kita surpresahin," nakangiting sabi ko. Iginaya niya akong maupo sa couch. Nagkumustahan kaming dalawa. Hindi ko na binanggit ang tungkol kay Hanz dahil tiyak ako na magagalit ito at ipipilit na lumipat ako ng tirahan. Mayamaya lang ay naging malikot ang kanyang kamay sa aking katawan. "I missed you," halos pabulong ng sabi niya. "I can't wait to be with you, Love," aniya habang dinadampian ako ng halik sa aking pisngi. "J-Jacob.""I want you, Love. I want to make love with you," tila kinakapusan ng hininga na bulong niya sa puno ng tainga ko dahilan para magtaasan ang balahibo ko sa buong katawan. Bahagya akong lumayo sa kanya. Nang sulyapan ko siya ay nagtatanong ang tinging pinupukol niya sa akin. "I'm sorry, Jacob. Pero hindi
ARMELLE LUNASa mga nakalipas na araw ay naging maganda ang samahan namin ni Hanz. Sa edad nito ay para ko itong naging kuya sa bahay. Ilang beses ko na rin itong naririnig na may kausap sa cellphone na alam ko naman na babae dahil iba't ibang pangalan ang binabanggit nito. Kaya napatunayan ko na tama nga ang impormasyon na nakalap ko na isa itong dakilang playboy. May pagkakataon na kapag alam niya na nasa malapit lamang ako ay pinupukol niya ako ng tingin na nagpapahiwatig na huwag ako makikinig sa usapan nila. Kaya bilang pagbibigay galang ay napapailing na umaalis ako sa harap niya. Kapag gano'n ang nagiging reaksyon ko ay tinatawanan lang niya ako. "Luna, do you want to come with me. I'm going to meet my friends today," suhestyon ni Hanz ng lumabas sa pintuan ng kwarto nito. "Ayoko. Mapagkamalan pa akong isa sa mga babae mo," nakasimangot na sagot ko na nanatiling nakatuon ang tingin sa pinapanood ko. Isa pa, mas gusto ko na nandito lang dahil ito ang araw na nakakapag-pahinga