MARLONMAHIGPIT na nakakuyom ang mga kamao ko habang nakatitig sa mukha ni Saga. Ni hindi ito makatingin sa mga mata ko. Pagkatapos niyang magdala ng ibang lalaki sa party, ngayon, mahihiya siya? Ibang klase talaga.Gusto ko na lang mailing habang nakatingin sa nahihiya niyang mukha. And what kind of a dress is she wearing? Party ito ng mga respetadong tao pero labas na labas ang balat niya sa suot niya ngayon?Inubos ko ang alak sa hawak kong kopita. Umiinit na naman ang ulo ko."I'm glad to see you here, Saga. Matagal na rin mula noong huli kitang makita," nakangiting salaysay ni Ros. Titig na titig ito kay Saga. "But I didn't expect to see you and Marlon with different dates. Naghiwalay na ba kayo?"Masama kong tiningnan si Ros dahil sa sinabi niya. "Shut it."Bahagya niyang tinaas ang dalawang kamay. "Okay."Nagpaalam na ito sa amin at naiwan kaming apat. Muli kong tiningnan si Saga. Mabilis siyang nag-iwas ng mukha nang magtama ang mga mata namin."I didn't know you would come,"
SAGAILANG beses ko nang nakitang may kalandian na ibang babae si Marlon, or worst, while he was having sex with them. Kaya hindi ko maintindihan ang sarili ko kung bakit nasasaktan pa rin ako ngayon.Kahit na alam niyang nakikita ko siya, mas pinili niya pa rin ang makipaglandian habang sinasayaw ang babae niya. Proud pa niyang hinagod ang likod nito at pinagdikit ang kanilang katawan. And he kissed her in front of the people... in front of me."I don't know why I'm still hurting. I really am stupid." Marahang hinagod ni River ang likod ko habang umiiyak ako at yakap niya."It's okay, just cry it all out. I'm here to listen.""I'm sorry, River. Sa kabila ng lahat ng ginawa natin, heto't nagpapakatanga pa rin ako.""Saga, it's okay to be hurt. That's normal. Iiyak mo lang."Dinala niya ako sa second floor ng hotel kung nasaan ang restaurant. Pumwesto kami sa pinakadulo, doon sa medyo dim ang light."Aftet all we did—nagpaayos ng buhok, nagpa-heavy makeup, bumili ng dress. Nilunok ko p
SAGANAKAPANGLAKAD na ako at handa nang pumasok sa trabaho nang madatnan kong nakatayo sa bungad ng kitchen si Marlon."Why are you smiling at me like that?" Nagdududa ko siyang tiningnan.Nilapitan niya ako at hinalikan sa pisngi. Nanlalaki ang mga matang napaatras ako."Bakit ba bigla-bigla ka na lang nanghahalik!"Napataas yata ang boses ko kaya agad na nalukot ang mukha niya."Masama bang halikan ang misis ko? Let's eat. Nagluto ako.""What?" Hinapit niya ako sa baywang hanggang sa makapasok kami sa kitchen. "Since when did you learned to cook?""Matagal na akong marunong magluto."Sapilitan niya akong pinaupo sa silya. Natigilan pa ako nang makita ang mga nakahanda sa dining table: pancakes, waffles, a lot of berries, bacon and eggs."Bakit ikaw ang nagluto? Where's Sita?""Umuwi sa kanila.""What? B-bakit? Kailan pa? Hindi man lang niya ako sinabihan!""Nagpaalam sa akin kanina. Nagmamadali, naospital daw ang kapatid."Sandali akong natigilan sa narinig. "Oh, talaga? Kawawa nama
SAGAI IMMEDIATELY broke from the kiss and forced myself to stepped back. Nanginginig ang mga tuhod ko habang nakatingin kay Marlon.Kitang-kita ko sa mukha niya na nasaktan siya sa ginawa ko. Pero nalilito ako at nasasaktan din. I don't know what to do. Minabuti kong takasan ang sandaling iyon at patakbong lumabas ng kuwarto.Hindi ako tumigil sa pagtakbo hangga't hindi ako nakakarating sa labas. When I saw River standing beside his motorbike not far from here, I immediately run towards him."Saga, about last night—""It worked! River, it worked!" Mabilis ko siyang niyakap nang makalapit ako. Halos magtatalon ako sa tuwa dahil nagtagumpay kami.Natawa naman siya habang sinasalubong ang yakap ko. "What do you mean?"I took a deep breath and smile. "E, kasi, Marlon have been acting weird since last night. Gusto niya kaming kumain sa labas kagabi, at kanina lang, pinagluto pa niya ako ng breakfast. And then, he acted na he was sick kahit halata namang hindi. Tapos, h-he asked me to star
SAGAILANG araw ko nang iniiwasan sina Marlon at River matapos ng mga nangyari. Hindi ako pumapasok sa trabaho, pero dahil wala rin akong mapuntahan para maiwasan si Marlon, nagkukulong na lang ako sa kuwarto namin.I don't have the courage to go to the coffee shop and see River. Natatakot ako at nahihiya. After what happened, I was filled with guilt, so I'm trying to avoid him and his calls.Maraming tanong sa isip ko at wala akong mapaglabasan ng frustrations. Pakiramdam ko nga, sasabog na ang isip at puso ko.Napakabigat ng dibdib ko. It feels like there was a heavy rock on my chest. Ni hindi ko na magawang umiyak para mabawasan man lang ang dinadala kong bigat sa dibdib. Said na said na kasi ang mga luha ko.Ilang katok sa pinto ang nagpabalik sa akin sa reality. Mabilis akong umayos ng pagkakaupo. The door opened and I saw Marlon's smiling face. Pumasok siya dala ang tray ng mga fruits and a glass of juice.Nilapag niya ang tray ng mga prutas at juice sa ibabaw ng bedside table.
SAGAUmatras ako at iniwasan na makita nila ako, pero isang kamay ang humapit sa baywang ko. Bumungad sa akin ang nakangiting mukha ni Marlon nang mag-angat ako ng paningin."Let's go somewhere else."Napatingin uli ako Kina River at Mrs. Verzosa, mukhang seryoso ang pinag-uusapan nila kaya sumama na lang ako kay Marlon. Natigilan pa kami sa paglalakad nang harangan kami ng isang grupo ng mga maaarteng babae. Nakilala ko agad ang isa sa kanila—si Emily!Inis akong tumingala kay Marlon. Nilingon niya ako at hatalang kinabahan siya."I really hate you," bulong ko."Saga—""Oh, hey, sweetheart! I didn't know you were here!" Lumapit sa amin si Emily at akmang hahalikan sa pisngi ang asawa ko pero agad itong pinigilan ni Marlon."Don't touch me."Halatang napahiya ito kaya ako ang binalingan niya."Kasama mo pala ang asawa mo. I thought you guys were separated? May kasamang ibang lalaki ang asawa mo noon sa party, di ba?"Nilapitan niya ako at plastic na nginitian."I heard a lot about yo
SAGAMATAGAL na oras akong nakatitig sa kawalan habang hawak pa rin ang PT sa kamay ko. Anong gagawin ko ngayon? Madadamay lang ang batang ito sa nangyayaring kaguluhan sa amin ni Marlon.Nawala sa iniisip ko ang atensyon ko nang makatanggap ng tawag mula kay River. Pilit ko itong hindi binibigyan ng pansin. Masyadong occupied ang isip ko para intindihin ang iba pang problema.Matapos ang ilan pang calls na hindi ko sinagot, nagpadala na ito sa akin ng text message. I let out a sigh and decided to read his message."Can I talk to you? It's urgent. May emergency dito sa coffee shop."Natigilan ako sa mga nabasa. Emergency? Ano naman kaya iyon? Agad akong tumayo para lumabas ng kuwarto.Iniiwasan ko siya pero kung may problema siya, lalo na sa coffee shop, I can't just ignore him. Malaki rin ang itinulong sa akin ni River para makita ang halaga ko. He's a dear friend to me."Mahal, malapit nang maluto ang pagkain—""I'm sorry. I need to go! It's an emergency.""What emergency? Let me dr
SAGANAKATALUKBONG ako sa ilalim ng kumot at nakabaon ang mukha sa unan. Kumukulog at kumikidlat sa labas, pero pilit kong hindi binibigyan ng pansin ito.Marlon is still outside... standing in the heavy rain and waiting for me. Basang-basa na siya sa ulan pero nagmatigas pa rin at pilit na hinihintay ako."Saga, wala ka ba talagang balak lumabas? Kawawa iyong asawa mo, oh." Pumasok sa kuwarto si Jeffrey, nakapamaywang na lumapit.Inis akong bumangon. "Siya, kawawa. Pero ako? Paano naman iyong mga paghihirap ko noon, Jeff? Kalilimutan ko na lang dahil sa isang beses na pagpapaulan niya?""Hay, naku! Gaga ka talaga! Tandaan mo, binalaan na kita noon pa! Womanizer iyang lalaking iyan at disaster lang ang mangyayari kapag itinuloy mo ang kasal! Pero ano bang ginawa mo? Nakinig ka ba? Di ba, hindi? Hibang na hibang ka sa kaniya na kahit na halatang walang gusto sa iyo, kinulong mo pa rin sa isang pagsasama na hindi niya gusto! Ngayon, iiyak-iyak ka?"Marahas kong tinapon ang unan sa kaniy