I Miss You

MATAMAN akong nakatitig sa harap ng monitor ng aking laptop.

Pinilit kong e-sentro ang diwa sa trabaho kahit na ba palaging sumasagi sa isip ko si Ernist.

Tatlong linggo na ang nakalipas mula nang umalis ito patungong Italy. Ni-tawag o anong uri ng komunikasyon ay wala akong natanggap which is quite disappointing.

Ang tanga, nagpapahintay ta's di man lang nagmessage kahit 'hi'. Tang inang lalaki sobrang paasa.

Pinilit kong hindi isipin ito pero talaga ang utak ko'y binalik balikan si Ernist.

Panay sermon ng mga client ko sa akin dahil panay mali mali ang trabaho ko. Sinisisi ko talaga ang lalaking iyon dahil sa sobrang aligaga ko.

Tuloy halos madurog ang keyboard dahil sa marahas kong pagtipa doon. Kinuha ko nalang ang phone sa tabi at binuksan ang instagram ko.

Matamlay na ini-scroll scroll ko ang aking newsfeeds nang mapansin ko ang post ni Phantom.

It was a photo of a hand on a piano with a piece of rose flower, very aesthetic and captioned by 'I miss you' — location Milan.

Tuloy n