Share

#1

last update Terakhir Diperbarui: 2025-04-23 11:44:44

NAKALIPAS ANG PITONG TAON

"Nandito na ang President! Maging magalang ang lahat sa unang pagsulpot ng bagong President!" Ito ang naging sigaw ng isang tauhan ng President.

Ang President na 'to ay walang iba kundi si Brent De Guzman. Siya ay hinahangaan nang lahat. Matalino, gwapo, matangos ang ilong may mapupungay na mata. Ngunit, may malamig na puso.

"Magandang araw po Sir!" Sabay-sabay na sigaw ng mga empleyado, matapos siyang makababa sa kaniyang sasakyan. Naging mainit ang pagsalubong sa kaniya ng lahat.

Walang kibo lamang si Brent. Malamig niyang nilagpasan ang mga ito hanggang sa tuluyan siyang magtungo sa loob ng kaniyang company.

• • • • •

Nagmamadali si Bella sa kaniyang paglalakad. Upang puntahan ang kaniyang ama. Kailangan niya nang tulong para sa kaniyang anak. Na ngayon ay naging malubha ang sakit nito. Ilang minuto, dumating siya sa kanilang bahay.

"Hindi ko inaasahan na babalik ka sis." Mataray na bungad ng kaniyang step sister sa kaniya.

"Ahmm, Gina asan si Dad? May kailangan lang akong sabihin sa kaniya. Pwede mo bang sabihin sa kaniya na nandito ako?" Mahinahon na boses ni, Bella.

"I'm very sorry sis. Dahil ayaw ka na niyang makita pa. Isa pa, wala dito si Dad, nasa America siya kasama si Mom. Masaya siya ngayon kaya kung pwede huwag mo muna silang sturbohin pa." Nakangiti na tugon nito. Ngunit sa kaniyang loob ay naiinis siya kay, Bella. Dahil sa pagbabalik nito.

"Anong ibig mong sabihin? Kailangan ko si Dad, ngayon. Gina, tulungan mo naman akong kausapin siya. Alam ko naman na galit siya sa 'kin. Pero, wala na akong ibang malapitan kundi si Dad, lang." Pagsusumamo ni Bella.

"Ano akala mo sa akin Tanga??? Bella, matagal na nang umalis rito. Ibig sabihin nakalimutan ka na rin ni Dad. Pwede ba umalis ka na lang! Wala ka rin naman mapapala!" Paulit-ulit na sigaw nito. Na kung umasta ay tunay na anak.

"Pwede ba, Gina please ..." Kasabay nito ang pagtulo ng luha ni Bella.

"Argh! Sh*t! Ngayon pa talaga! Bella may importante akong pupuntahan! Pwede bang tumigil ka sa drama mo. Sinabi ko na, na wala nga rito si Dad! Huwag ka ngang makulit!"

"Gina, bakit ganyan ka makipag-usap sa akin? May nagawa ba akong mali sayo noon? Gina, kapatid mo pa rin ako, huwag ka naman ganyan sa akin."

"Damn you Bella! Iniwan mo na kami dati pa! At wala ka nang karapatan para bumalik pa!" Sobrang nasaktan si Bella, sa mga salitang binitawan ng minahal niyang kapatid. Hindi niya lubos inakala na magiging ganito si Gina sa kanya. Akmang magsasalita pa sana si Bella, subalit inunahan siya ni Gina.

"Guards! Ilabas niyo nga ang babaeng 'to! Isang mabahong basura! Paki-labas nga paki-bilisan niyo naman!" Halos madurog ang puso ni Bella. Napa-iling-iling siya habang pilit na pinilpigilan ang luhang nais lumabas sa mata niya.

Kalaunan pa, lubos niyang ikinagulat ang pagkaladkad sa kaniya ng mga guards. Pakiramdam ngayon ni Bella, parang hindi siya isang Monteverde. Pakiramdam niya ay wala na siyang puwang sa sariling bahay niya.

"Bwesit! Pupuntahan ko pa ang fiance kong si Brent, tapos inisturbo pa ako ng babaeng 'yon! Argh!" Inis na inis na sigaw ni Gina.

Narinig pa ito ni, Bella at halos hindi siya makapanilawang marinig ang pangalan ng asawa niya. Pilit siyang pumiglas sa mga lalake. Ngunit, sa kalakihan ng mga ito ay hindi niya kaya. Hanggang sa tuluyan siyang itinapon papalabas ng kanilang bahay. Umakma pa siyang papasok muli, subalit hinarangan at tinulak siya ng mga ito.

Nasa isip ni Bella, ang nag-iisa niyang anak na lalaki. Na ngayon ay nasa hospital dahil sa malubhang sakit nito.

"Bakit ganun, alam ko naman na nagkamali ako noon. Pero, kailangan ba akong gantihan ng ganito? Wala naman akong ibang ninais, kundi ang magmahal at maging masaya. Nais kong mabuhay nang matagal ang anak ko. Dahil sa kaniya ko na lang naaalala ang pinakamamahal kong si Brent." Wika ni Bella, habang naglalakad siya sa tahimik na lugar.

Maya-maya pa, nahagilap ng kaniyang mata ang isang matanda.

"Ikaw matanda ka! Bakit ka ba nandito ang baho mo! Umalis ka nga dito sa harap ng tindahan ko! Ang dumi-dumi mo, tiyak akong ikaw ang dahilan kung bakit wala akong benta ngayon! Isa kang malas na matanda!" Sigaw ng isang tindiro habang tinatadyakan nito ang matanda.

Agad naman na lumapit si Bella at pinigilan ang lalaking ito.

"Ano ba, huwag ka ngang ganyan! Kahit pulubi siya, may puso pa rin siya. Tao pa rin siya at kailangan galangin!" Pagtatanggol niya rito sabay harang niya. Upang hindi matamaan ulit ng sipa.

"Hoy! Babae, wala kang pake-alam kung ano ang gawin ko! Kung kamag-anak mo siya! Dalhin mo siya at umalis kayo rito! Mga malas sa buhay ko!" Dagdag pa nito, sabay talikod sa kanila.

Itinayo ni Bella ang matandang ito at pinunasan ang katawan nito.

"Pasensya na po lolo. May mga taong ganun po talaga. Patawad po, kung natrato ka po nang masama."

"Iha, wala akong kasalanan. Maraming salamat iha." Nagbigay naman ito nang matamis na ngiti kay Bella.

"Iha ano pala ang pangalan mo?" Mahinahon na tanong pa nito.

"Bella po, Bella Monteverde po."

"May asawa ka na ba?" Halos ikinangisi ito ni Bella. Hindi niya inaasahan na mabilis magtanong ang matandang ito.

"Ahm, lolo meron na po akong asawa. Pero, matagal na po kaming hindi nagsasama." Naging malungkot ang boses ni Bella.

"Kung ganun, ayos na ayos!" Biglang sigaw naman ni Lolo.

"Po? Bakit naman po?" Pagtataka ni Bella.

"Kasi, pareho kayo ng anak kong si Bre---" Tumunog ang cellphone ni Bella, kaya hindi na ituloy nang matanda ang sasabihin nito.

"Saglit lang po lolo, sasagutin ko lang po." Maayos na pagpapaalam niya. Nakangiti naman ang matanda habang hinihintay niya si Bella. Tila'y interesado ang matandang ito kay Bella.

"Lolo, aalis na po ako. Kailangan po kasi ako ng anak ko sa hospital. Tsyaka, tanggapin niyo po ang pera na ito para may pang bili po kayo nang pagkain kung sakaling magutom po kayo," sabay abot ni Bella, ng pera. Matapos ay mabilis siyang napatakbo.

Nagawa pang sumigaw ng matanda upang tawagin siya. Ngunit, hindi na ito narinig pa ni Bella.

"Hindi bale, alam kong magkikita pa tayo ulit. Iha, ikaw ang nais kong ikasal sa aking anak." Huling binanggit ng matanda, habang hawak niya ang I'd ni Bella, na nahulog matapos itong tumakbo.

Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi
Komen (2)
goodnovel comment avatar
Sungit❤️Mo
puro naman to pahirap sa bida miss a....baguhin mo naman c bella maging matapang at mataray...para hindi sya lagi anaapi
goodnovel comment avatar
Gerald Titoy
Ayos author, halatang exciting...
LIHAT SEMUA KOMENTAR

Bab terbaru

  • My Maid is My Missing Wife    #194 (ENDING)

    ISANG TAON ANG NAKALIPAS Sa mga pagsubok na dumating sa buhay ni Bella at Brent pati na rin sa kanilang kanya-kanyang pamilya. Nagkaroon muli ng kulay at pagkakaisa ngayon. Naging masaya ang kanilang pamilya. "Mahal, pwede bang paki-ayos muna sa ibaba? May gagawin lang ako dito sa itaas. Ilang oras na lang darating na ang mga bisita natin," sabi ni Bella habang abala siyang ginagawa ng mga desenyo para sa unang kaarawan ng kanilang bunsong anak. Maayos naman na sumunod si Brent. Samantalang, abala rin ang lahat lahat na mga katulong sa pag-aayos ng bahay ay pagluluto. Ang kanilang anak na si Kiel ay abala din sa paglilibang sa kaniyang kapatid. Halata sa batang ito na labis ang kaniyang pagmamahal sa kaniyang nakababatang kapatid. Sa kalagitnaan, ilang oras din natapos ang kanilang preperasyon. Hanggang sa kalaunan, dumating na nga ang kanilang mga bisita. "Hello po Lolo," nakangiting wika ni Bella at Brent nnag dumating si Don Juanito. Kasama nito sina Gina at Wanda gayundin si

  • My Maid is My Missing Wife    #193

    BRENT POINT OF VIEW"Son, bakit hindi mo kasama si Tito Kent mo? Did you know where is he?" I asked calmly to my son. Iniling niya ang ulo niya bilang sagot niya. I'm thinking now, kung bakit nga wala si Kent. Dahil, alam ko na pupunta siya dito. "Okay, mahal, anak, aalis lang ako saglit. May tatawagan lang ako, saglit lang babalik agad ako, okay?" maayos kong pagpapaalam sa mag-ina ko."Mag-ingat ka mahal, bumalik ka agad," my wife said. Hindi na ako nag-alinlangan pang lumabas sa kwarto. Tanging naririto lang ang mga tauhan galing sa Cordova Family. Kinuha ko agad ang cellphone ko. Tinawagan ko si Kent, hanggang sa sumagot ito."Where are you?" I asked seriously."I'm sorry bro, nandito ako ngayon sa presinto. And now, umamin na ang dad mo. Siya ang may kagagawa ng lahat. Sa ngayon din, kami na muna ni Dustin ang bahala dito. Aasikasuhin mo nang mabuti si Bella, babalik kami agad diyan." He answered with his calmed voice.Hindi na ako nagsalita pa. I don't know why. Pero, labis an

  • My Maid is My Missing Wife    #192

    "Kung ganun ano na ang gagawin niyo?" pagtatakang tanong ko. "I think, we don't need to think about it. Ako na ang bahalang tumapos sa lahat ng problema 'to. So everyone, mas mabuti kung huwag na natin masyadong problemahin ito. Especially your Bella, unahin mo ang sarili mo, the baby." Kuya Kent said. "Yeah, mas mabuti pa nga," sabi naman ng asawa ko. Ito na naman, wala na naman akong magagawa nito kundi ang sumunod. "Yeah, okay." Tanging sabi ko na lamang kaysa sa magreklamo pa ako. After sa mahabang pag-uusap namin. Nakaramdam ako ng kakaibigang hapdi sa tiyan ko. Hayts, kanina pa ito ahh. Parang hindi na yata ito naghihilom. "Ate Bella, is there something wrong?" pag-aalala ni Gina matapos niyang mapansin ang paghimasbko sa tiyan ko. "Ahmm, Wala lang ito. Don't worry," sabay ngiti ko. Subalit, hindi ko maipagkakaila na masakit na masakit na rin talaga ang tiyan ko. Dahilan para huminga ako nang malalim. Dito na rin napatayo ang asawa ko at lumapit sa akin. "Mahal, may

  • My Maid is My Missing Wife    #191

    "Brent?" Gulat na gulat ako. Nagbigay si Brent ng matamis niyang ngiti kama sina kuya at Dustin. Laking pasasalamat kong muli silang nakabalik agad ngayon."Daddy!" excited na sigaw ng anak ko. Napatakbo na lamang si Kiel papunta sa daddy niya. "Hello baby, daddy is back. Did you miss me?" paglalambing ng asawa ko habang karga niya ang bata. Hindi ko magawang lumakad. Siguro, dahil sa sobrang tuwa ko at hindi makapaniwala. Maya-maya pa, lumapit sila sa amin. Ngunit, natameme pa rin ako sa pwesto ko. Hanggang sa, maramdaman ko ang malambot na kamay na humimas sa pisnge ko. "I mean you, mahal ko." Labis na paglalambing ni Brent. Dito ko na nagawang yumakap sa kaniya nang mahigpit."I miss you too, mahal ko. I'm happy at nakabalik ka ng ligtas kasama sina kuya. Mabuti na lang talaga mahal," natutuwang wika ko. Sa tuwa ko, hindi ko na rin napigilan ang emosyon ko. Kaya, dahan-dahan akong napaluha. "Hayts, ano ba naman 'yan. Hindi ba pwedeng respeto naman sa mga walang love life dito?"

  • My Maid is My Missing Wife    #190

    Matapos ang lahat kanina sa paghahanda ko. Of course, hinihintay ko na lang ngayon ang anak ko dito sa tapat ng pintuan. Hindi ako mapakali, sadyang miss na miss ko na talaga si Kiel. At syempre, dapat lang talaga na ako ang unang sumalubong sa anak ko. Para naman matuwa siya sa akin. Sa loob ng ilang minuto, nakita ko na ang sasakyan na paparating dito sa bahay. Nakilala ko agad ito, ang sundo ni Kiel. Labis akong natuwa, pagkat sa wakas ay nandito na ang anak ko. Hanggang sa Kalaunan lamang, matapos i-park ang sasakyan, iniluwa ng pintuan ang napakagwapo kong anak."Mommy!" natutuwang sigaw ng anak ko. Kasabay nito ang pagtakbo niya papalapit sa akin. Nang nakalapit na sa akin si Kiel, walang alinlangan na yumakap siya sa akin. "Mommy, I miss you so much po. You know what mom, maganda din po sa school. Natutuwa po ako dahil may mga new friend na rin po ako doon. Tapos, pwede po bang makapunta din po sila dito sa bahay? natutuwang sambit ng anak ko. Kahit ako din naman ay natutuwa

  • My Maid is My Missing Wife    #189

    BELLA POINT OF VIEW Naghahanda ako ng pagkain namin para mamaya. Habang si Lolo naman abala sa kung anong bagay. Kanina ko pa siya napapansin na may kinakausap sa cellphone niya. 'Yon nga lang Hindi ko Siya pwedeng isturbohin. Ang anak ko naman pumapasok na rin sa skwela kaya wala siya rito ngayon. Ganun din si Gina at Tita Wanda. Pareho silang dalawa ang wala rito. Dahil, bumisita sila sa puntod ni Tito, ang Daddy ni Gina. At syempre, kahit na ganun. Nakangiti pa rin ako sa pagluluto ko. Ilang oras na lang namin, kakain din kami ng sabay. Ang nakakalungkot nga lang. Wala pa rin si Brent at sina kuya Kent. "Madam ito na po ang pinapabili niyo." Lumapit sa akin ang isang katulong na inutusan ko kanina lang. "Maraming salamat," nakangiting wika ko sabay kuha ko sa kaniya ng gulay na inaabot niya sa akin. "Walang anuman po madam. Kung gusto niyo po, tulungan ko na po kayo sa niluluto niyo. Para naman madali pong matapos," nakangiting pagbuluntaryo nito."Ahmm, hindi na kailangan. Ayo

Bab Lainnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status