18 3RD POVNapatingin si Dylan kay Anna, habang naka-upo ito sa kanyang swivel chair. “What are you doing?” Tanong nito habang nilapitan si Anna.“Ni-review ko ang mga ‘to.” Wika nito habang tinuro ang mga folders na nasa mesa. “What?” Natatawa na wika ni Dylan, habang nailing, kaya masama siyang tiningnan ni Anna. “Hmm, wala kang bilib sa akin?” Tumayo si Anna at inabot sa kanya ang isang folder na hawak nito. “Look, dapat mag-sign ka agad niyan. Alam mo kasi ang ganda ng proposal nila.” Tiningnan ni Dylan ang folder at hindi niya maiwasan na magulat, dahil hindi naman about sa business ang natapos ni Anna, kaya nakapagtataka kung paano niya nalaman ang laman ng folder.“Bakit ganyan ka makatingin? Wala ka talagang bilib sa akin no?” Natatawa na wika ni Anna. “Ang boring kasi rito sa loob, kaya pinakialaman ko nalang ‘yang mga ‘yan.”Dagdag nito habang tumayo. “Paano mo nalaman ang mga bagay na ‘to?” Kunot-noo na tanong niya rito at napansin niya na natigilan si Anna. “Ang dal
193RD POVMabilis na tumakbo si Dylan palabas ng kanyang office, kaya hindi maiwasan ni Anna na magtaka. Napa-upo naman ito sa sofa habang malawak na ngumiti.“Dude!” Tawag ni Recca, kaya napahinto si Dylan.“Are you alright?” Taka na tanong nito habang tinitigan siya. Mabilis na pinunasan ni Dylan ang pawis sa kanyang noo at tiningnan si Recca.“I’m good.” Wika nito habang masama na tiningnan si Recca.“Bakit ba ganyan ka makatingin?” Natatawa na tanong ni Recca sa kanya.“Bakit mo ba ako pinagtatawanan?” Kunot-noo na tanong ni Dylan.“Bakit hindi? Tingnan mo nga ‘yang itsura mo?”“Ano bang meron sa itsura ko?”“Dude! Mukha kang hinabol ng multo.” Muntik batukan ni Dylan si Recca, dahil sa sinabi nito sa kanya. “Sa’n ka ba pupunta? Bakit ka tumatakbo? May nangyari ba?”“W-wala.”“Wala? Pero tumatakb-.”“Wala nga!” Singhal niya rito, kaya lihim na napangiti si Recca, dahil kilala niya si Dylan. Alam niya na may tinatago ito sa kanya. “Wait! Sa’n ka pupunta?” Tanong ni Dylan nang ta
203RD POV“Wala ka ba talagang balak na tawagan o puntahan ako?” Nag-angat ng mukha si Dylan habang papalapit sa kanya si Britney. “Pinuntahan kita sa condo mo.” Muling wika nito habang umupo.“Masyado akong busy.” Sagot ni Dylan sa kanya at muling itinuon ang atensyon nito sa folder na hawak niya.“Busy?” Nag-angat muli ng mukha si Dylan at tumingin ito sa kanya.“Pero ang dami mong time para kay Anna! At dinala mo pa siya rito sa opisina mo!” Bulyaw ni Britney sa kanya, kaya napahilot siya sa kanyang noo. Ang akala niya, ay makapag-focus siya ngayon sa trabaho niya, dahil hindi niya isinama si Anna.“Pwede ba Britney.” Natigilan si Britney, dahil sa sinabi ni Dylan.“Britney? Tinatawag mo na ako ngayon sa pangalan ko?” Nagtatampo na wika nito sa kanya.“Hindi mo ba nakikita na busy ako? Pwede bang mamaya na natin ‘yan pag-usapan?” “Pero ni-hindi man lang kita mahagilap Dylan? Kung noon, kahit gaano kapa ka-busy, pinupuntahan mo pa rin ako! Bakit ngayon? At ang nakaka-inis pa, baw
213RD POV“Fvck!” Malakas na mura ni Dylan matapos siyang lumingon at nakita si Anna sa likuran niya. “Hinahanap mo ba ako?” Ngiting wika nito sa kanya.“Sa tingin mo.” Kunot-noo na wika ni Dylan at hinawakan ang braso niya. “Saglit lang naman!” Inis na winaksi nito ang kanyang kamay.“Bakit, hindi pa ba kayo tapos ng lalaki mo?” Singhal ni Dylan sa kanya, pero hindi siya pinansin ni Anna. Napatingin si Dylan sa isang waiter na lumapit kay Anna at inabot ang isang paper bag.“Nand’yan na po lahat Ma’am.” Wika nito matapos na i-abot kay Anna ang kanyang hawak. “Thank you.” Malawak na ngumiti si Anna, habang tumalikod na ang waiter sa kanila. “What is that?” Tanong ni Dylan habang binuksan ni Anna ang paper bag.“Pagkain malamang!” Inis na wika nito habang pumasok sa kotse. Namilog ang mga mata ni Dylan habang dali-daling pumunta sa driver seat.“A-anong pagkain?” “Pagkain nga! ‘yong tira namin.” “Damn! Bakit mo dinala? Hindi ka ba nag-iisip?” Masamang tiningnan ni Anna si Dylan
223RD POVKahit anong gising ang ginawa ni Dylan kay Anna, ay hindi pa rin ito tumayo, kaya inis na umupo si Dylan sa sofa. Ayaw rin niya na tumabi kay Anna sa pagtulog, dahil baka hindi niya mapigilan ang sarili niya. Naisipan ni Dylan na lumipat nalang sa guest room, dahil alam niya na hindi siya makatulog sa sofa. Ayaw niya rin na maulit muli an ginawa ni Anna noon, dahil nahihirapan siyang pakalmahin ang alaga niya. Nilingon ni Dylan si Anna, habang mahimbing pa rin itong natutulog. Hindi niya naman napigilan na mapa-iling dahil sa naiisip niya. “Ayokong mahirapan ang magiging anak natin… Kaya gagawin ko ang lahat maiwasan ka lang.” Mahina nitong wika bago lumabas sa kanyang kwarto. KINAUMAGAHAN ay maaga na gumising si Dylan, para sunduin si Britney. “Aalis ka?” Tanong niya kay Anna nang makita itong pababa at bihis na bihis. “Oo.” Balewalang wika nito at nauna na sa kanya sa dining table.“Sa’n ka pupunta?” Tanong ni Dylan habang umiinom si Anna ng gatas. “Mamasyal.” Napa
233RD POV “Manang!” Sigaw ni Dylan, kaya dali-daling lumapit si Luz sa kanya.“Bakit hindi mo pinigilan si Anna?” “S-Sir, ang Sabi po kasi ni Ma'am, nagpaalam na raw siya sa inyo.” “Damn! Alam mo naman na umalis ako!” “H-hindi rin po kasi siya magpapapigil Sir..” Mahina na wika ni Luz sa kanya. Inis na pumasok si Dylan sa room ni Anna at doon niya nakita ang phone nito na nasa min table. Sinubukan niya itong buksan pero hindi ito mabuksan ni Dylan. Lumipas ang isang linggo pero hindi pa rin bumalik si Anna. Palagi naman na mainit ang ulo ni Dylan at hindi niya maiwasan na sigawan ang mga tao sa paligid niya, kahit pa konti lang ang mali na nagawa nito. “Kahit sa labas, ay rinig na ‘yang boses mo.” Iling na wika ni Recca, habang pumasok sa office ni Dylan. “Paanong hindi ako sisigaw?” “Dude! Mukhang laging mainit ‘yang ulo mo?” Hindi sumagot si Dylan at nakatuon lang ang atensyon nito sa monitor niya. “Pwede bang ikaw muna ang pumalit sa akin?” Wika ni Dylan nang mag-angat
24 3RD POV“Masarap ba?” Napamulat ng mga mata si Dylan at mabilis na naitulak si Anna. Hindi naman maiwasan ni Anna na mapangi habang tinalikuran siya ni Dylan. “Damn! Why are you doing that?” Inis na wika ni Dylan sa kanyang sarili. “What?” Inis na wika niya ng sagutin niya ang kanyang phone.“Hey!” Napatingin siya sa pangalan ng caller at agad na napahinga ng malalim. “Why?” Mahina na tanong niya.“Wala ka ba talagang balak na kumustahin man lang ako?” Galit na wika ni Britney sa kabilang linya. “Ilang beses ko bang sabihin sa ‘yo na busy ako.” “Busy? Grabe Naman Love! Ni hindi mo nga ako kinamusta simula noong iwan mo ako sa resort na ‘yon!” “Pwede ba, wala ako sa mood makipag-away sa ‘yo.”“Wala na ba talaga akong halaga sa ‘yo?” Biglang lumambot ang mukha ni Dylan dahil sa narinig niya mula kay Britney. “Ano ba ‘yang pinagsasabi mo? Alam mo naman na mahal kita.”“Mahal? Pero bakit hindi ko na ramdam Love?” Napapikit ng mga mata si Dylan habang hindi alam kung ano ang i
253RD POV“Ayaw mong maligo?” Tanong ni Anna sa kanya. “Ayoko.” Balewala na wika ni Dylan habang hindi tiningnan si Anna. “Hmm, bakit naman? Ang sarap kaya malig-.”“Hindi ka ba nakakaintindi? Ayoko nga ‘di ba?” Inis na sagot ni Dylan. Nagkibit balikat naman si Anna at hindi na kinulit si Dylan, napatingin si Dylan sa likuran nito habang nag-umpisa na ulit itong lumangoy. “Hijo, kumain na muna kayo sa loob.” Tawag ni Kim, kaya tumayo si Dylan. “Hindi mo ba tatawagin ang asawa mo?” Taka na tanong nito habang hindi sumagot si Dylan sa kanya. Matapos kumain ni Dylan ay muli siyang pumunta sa pool area, dahil kahit anong pigil niya sa kanyang sarili ay hindi niya maiwasan na isipin si Anna, dahil hindi ito sumunod sa kanya. “Where is she?” Taka na tanong niya sa katulong nang maabutan ito na naglilinis ng pool. “S-si Ma’am po?” kabadong sagot nito sa kanya. “Sino pa ba? Nasa’n siya?”“K-kanina pa po siya umalis Sir… May tumawag po kasi sa kanya.” Inis na pumasok si Dylan sa loob
CHAPTER 32 3RD POV “A-ahh… W-wala po Mommy, Daddy… B-bakit po pala kayo nandito?” Tanong niya sa kanila. “Gusto namin na dalawin si Dan, at magpasalamat sa kanya.” “Sinabi ko na sa inyo na ayos lang ‘yon.” Wika ni June, kaya masama niya itong tiningnan. “Mom, Dad, ayos lang po siya. ‘Wag na po kayong mag-alala.” “June Hijo, ‘wag kang mag-alala. Kukuha kami ng mga magagaling na doctor, sa iba’t-ibang bansa, para gumaling ka.” Wika ng kanyang ina. “Sa tingin niyo ba, gagaling pa ako?” Wika nito habang nakikita niya ang mga luha sa mga mata nito. “‘Wag ka nang umiyak. Kahit hindi ka makakalakad, hindi naman kita iiwan. Handa akong magiging mga paa mo.” Wika niya rito, kaya nag-angat ito ng mukha at tumingin sa kanya. “A-Anak, s-sigurado kaba sa desisyon mong ‘yan?” Tanong ng kanyang ina. Habang bakas sa mukha nito ang pag-alala. “Opo Mom, kaya handa na po akong pakasalan siya.” Sagot niya rito. “Kung ganun, mas mabuti siguro na maikasal na kayo, habang nandito pa kami. Ayos la
CHAPTER 31 3RD POV “Nagpapatawa kaba?” Wika nito habang nanatiling nakakunot ang noo. “Alam mong hindi ako magaling magpatawa.” Sagot niya rito, habang nilapitan ito.“Bakit bigla kang bumait? Hindi ba diring-diri ka sa akin?” Muling wika nito, kaya hindi niya napigilan na makaramdam ng hiya. “Sa nagawa ko patawad.” Hinging tawad niya rito. “Kung pakakasalan mo lang ako, dahil sa awa na nararamdaman mo ay makakaalis kana.” Muling wika nito. “Ito ang tandaan mo Daisy, hindi mo kasalanan ang nangyari sa akin.” Wika nito at itinaas ang kumot. Dali-dali naman siyang lumapit dito, para tulungan ito. “Hindi kaba nakakaintindi? Sinabi ko na sa ‘yo na hindi ko kailangan ang tulong mo, kaya makakaalis kana!” Sigaw nito, pero hindi niya ito pinansin. “Pwede ba, manahimik ka nalang, dahil kahit anong pagtataboy pa ang gagawin mo sa akin, ay hindi ako aalis dito!” Sigaw Niya at inis na hinablot dito ang kumot. “Gusto mo bang mabinat ako?” Galit na wika nito sa kanya. “Kung mangyari man
CHAPTER 303RD POV “P-paanong naaksidente?” Utal na wika niya habang kibit balikat lang ang sagot ng kanyang kapatid. Mabilis niya naman itong tinalikuran at tinawagan si Hazel. “Ma'am Daisy, bakit po?” Tanong nito, matapos masagot ang kanyang tawag. “Alamin mo, kung saang bansa pumunta ang mga Woo.” Utos niya rito. “Masusunod po Ma'am Daisy.” Sagot nito, kaya agad niyang pinutol ang tawag. “Kailangan kung humingi ng tawad sa kanya… S-sana lang hindi pa huli ang lahat…” Hindi niya napigilan na makonsensya dahil sa nalaman niya. Ngayon niya lang na-realize ang kasalanan na nagawa niya, sa taong nagligtas sa buhay ng kanyang ina. “Sa'n ka pupunta?” Taka na tanong niya sa kakambal niya. Nang makita itong sumunod sa kanya, pero para itong walang naririnig. “Dahlia!” Sigaw niya rito. “Daisy, gusto kung puntahan si Fico.” Iyak na wika nito, kaya niyakap niya ito. “‘Wag kang mag-alala, ibabalik ko siya sa ‘yo.” Wika niya, kaya gulat itong napatingin sa kanya. “A-anong ibig mong sa
CHAPTER 29 3RD POV “Hoy! Ano ba ‘yang pinagsasabi mo? Mahiya ka naman.” Inis na wika niya, habang ngumiti sa pari. “Pasensya na po kayo Father.” Hinging tawad niya at hinawakan ang braso ni June. “Halika na.” Madiin na wika niya, habang hinila ito. “Bakit tayo aalis? Magpapakasal pa nga tayo.” Wika nitong muli, habang patuloy niya itong hinila. “Bal*w ka talaga!” Galit na wika niya, habang nasa labas na sila ng simbahan. “Bal*w ba ang taong pakasalan ka?” Nailing siya habang tinitigan ito. “Pakasalan? Sinabi ko na sa ‘yo na hindi ako magpapakasa-.” Hindi niya na-ituloy ang sasabihin niya nang bigla na naman siya nitong buhatin. “Hindi ka magpakasal sa akin? Pwe's ibalik kita sa loob para pkasalan mo ako.” Napasigaw si Daisy, dahil sa narinig niya mula rito. “‘Wag! M-mahiya ka naman. Ginugulo mo sila sa loob.” Wika niya rito. “Ginugulo? Bakit mo nasabi ‘yan? Ang gusto ko lang naman ay pakasalan ka.” “Manahimik ka.” Madiin na wika niya. “Ayaw mo akong pakasalan ‘di ba? Kaya
CHAPTER 28 3RD POV “Ikakasal? Bakit kami ikakasal?” Gulat na wika ni Dahlia, sa mga magulang niya. “Noon paman ay pinag-planohan na ng pamilya natin ang kasal niyo Anak.” Muling wika ng kanyang ina. “Pero bakit? Hindi ba alam niyo na magka-ibigan lang kam-.” “Tama na Dahlia, sumunod ka nalang sa gusto ng mga magulang natin.” Wika sa kanya ng kanyang kuya River. “Isa pa, alam namin na may gusto ka kay Dan.” Wika ng kanyang kuya Ryker, kaya napatingin siya rito. “Ano ba ‘yang pinagsasabi mo Kuya?” Inis na wika niya, habang hindi makatingin kay Dan Fico. “Hija, mga bata pa lang kayo, ay napag-kasunduan na ng pamilya namin at mga magulang mo ang kasal ninyo. Pati na rin ikaw Hija.” Wika nito, habang gulat na napatingin si Daisy, sa ginang. “A-anong ako?” Utal na wika niya, habang kunot-noo na tumingin dito. “Alam mo bang nagkatampuhan kami noon ng iyong ina, noong nalaman namin na ikakasal kana. Mabuti nalang at hindi ‘yon, natuloy.” Ngiting wika nito, kaya napatingin siya sa ka
CHAPTER 273RD POV “‘Wag kang magpahalata Dahlia.” Wika ni Daisy, habang hinigpitan ang paghawak sa kamay ng kapatid niya. Nang dumaan sila sa harapan ni Dan, ay mas lalo pang lumakas ang kaba na nararamdaman niya. Habang nasa loob na sila ng elevator ay muli niyang inisip ang itsura nito kanina. Hindi niya alam kung si Dan Fico ba ito o si Dan June. “Dais-.” Mabilis na tinakpan ni Hazel ang bibig ni Dahlia, kaya hindi nito natuloy ang sasabihin niya. Nang tumingin sa kanya si Dahlia, ay agad siyang umiling. Nang makalabas sila sa elevator ay napakunot ang kanyang noo, nang makitang ibang floor ang pinuntahan nila. Magtatanong sana siya rito, pero natigilan siya nang may nakasalubong silang dalawang lalaki.Napahawak si Dahlia, sa kanyang dibdib matapos silang makapasok sa isang silid. “Kaninong silid ‘to? Bakit tayo nandito?” Tanong niya kay Hazel. “Maupo po muna kayo Ma'am Daisy, isa rin po ito sa pag-aari ko.” Sagot nito habang giniya siya sa sofa. “Bakit ang dami mong pa
CHAPTER 26 3RD POV “Mukhang hindi kana kilala ng bestfriend mo.” Iling na wika ni Dan, habang napatingin sa lalaking pumasok.“F-Fico.. A-ano ba ‘yang pinagsasabi mo? A-at sino siya?” Galit na sigaw niya rito. “Ako ‘to Dahlia.” Wika nito, kaya napatingin siya rito. “Mahal ko, alam mo bang ayaw na ayaw kung makita kang may kasamang ibang lalaki. Alam mo naman na minsan na kitang pinagbigyan. Pero ‘yon na ang huli.” Namilog ang mga mata ni Daisy, habang nakatingin dito. “I-ibig sabihin… Hindi ka si Dan?” Utal na wika niya, habang palipat-lipat ang tingin sa dalawang lalaki na magkamukha. “Mali ka, ako pa rin si Dan.” Ngiting sagot nito. “Siya ang kapatid ko Dahlia. Si Dan June.” Wika ng kamukha nito. “Ayaw ko pa sana na magpakilala pa, pero hindi ko na kaya. Baka ikamamatay ko pa kung tagalan ko pang puntahan ka rito sa lalaking ‘yan!” Galit na wika nito. Habang tinuro si Hazel. “B-bakit? Bakit niyo ‘to ginawa Fico?” Iyak na wika ni Dahlia. “Patawarin mo ako Dahlia, pero sady
CHAPTER 253RD POV Habang nasa loob na sila sa kotse, ay agad na suminyas sa kanya si Hazel, at agad na nilambingan ang boses niya habang kausap niya ito. Nang makarating sila sa condo ni Hazel, ay roon lang nakahinga si Daisy nang maluwag. “Bakit hindi mo kinuha ang camera na nilagay niya sa kotse?” Tanong niya rito. “Kapag ginawa ko ‘yon Ma’am. Maghi-hinala po siya.” Sagot nito, kaya napatitig siya rito. “At malalaman niya na alam natin ang ginagawa niya.” Muling wika sa kanya ni Hazel. “Tama ka, pero sigurado kaba na safe talaga rito?” Tanong niya habang umupo. “Opo Ma’am Daisy, marami po akong nilagay sa condo ko, para walang ibang makakapasok dito basta-basta.” Sagot nito habang napatango siya. Bigla niya naman naisip ang sinabi nito sa kanya kanina. ‘Hindi alam kung hindi siya si Dan, dahil napatunayan ko na ‘yon.’Napatingin siya kay Hazel, nang marinig niya ito. “Ano po ang sinasabi ng lalaking ‘yon, kanina Ma’am Daisy?” Tanong nito sa kanya. “Pinapagulo niya lang an
CHAPTER 24 3RD POV “Ano ‘yong ingay sa taas?’ Tanong ng kanyang ina, sa katulong nila nang makita itong bumaba. “May pusa po na nakapasok Ma’am Daina.” Sagot nito, habang napakunot ang noo ng kanyang ina. “Pusa? Paano nagkakaroon ng pusa sa taas?” Taka na tanong nito, habang naalala niya na mahilig sa pusa si June. Nakikita niya ito na laging nagpapakain ng mga pusa roon sa bahay na pinag-dalhan nito sa kanya. “Hayaan niyo na Mommy. Itapon mo nalang ang pusa.” Wika niya sa katulong habang hinawakan ang kamay ni Hazel. “Mahal ko, pwede mo ba akong samahan sa taas?” Wika niya, habang tumango ito. Nang makarinig sila ng malakas na nabasag sa loob ng kanyang silid ay agad siyang napatingin kay Hazel. “Kami nalang ang titingin sa taas Mom.” Wika niya, habang inalalayan siya ni Hazel, na maglakad. “Ito pala ang kwarto ko Mahal ko.” Ngiting wika niya, habang kumindat dito. Mabuti nalang at naisipan niyang pasuotin si Hazel, nang isang damit, na nag-mukhang malaki ang katawan niya.