CHAPTER 23 3RD POV “Sobrang saya ko talaga Edward, dahil hindi mo na ako iniiwasan.” Ngiting wika sa kanya ni Katya, habang nasa loob sila ng kanyang silid. Kanina pa ito nag-sasalita, pero walang puma-pasok kahit na isa sa kanyang utak, dahil hanggang ngayon ang iniisip niya ay si Ariel. “Kanina ko pa napapansin na nag tahimik mo.” Napatingin siya rito, dahil sa sinabi nito sa kanya. “Gusto ko lang maging tapat sa ‘yo.” Wika niya, habang nakita niyang unti-unting nawala ang ngiti sa labi nito. “Ano ‘yon?” “’Yong babae kanina.” Wika niya, habang napatitig ito sa kanya. “Anong meron sa kanya?”“Pwede mo ba akong tulungan na mapa-alis siya rito?” Bakas naman sa mukha nito ang gulat, dahil sa kanyang sinabi.“Anong paalisin?” “Gusto niyang maikasal ako sa kanya.” Muli itong nagulat, dahil sa sinabi niya rito. “Ayokong makasal sa kanya Katya, mas gusto ko pang ikaw ang pakasalan ko.” Muling wika niya, habang malawak itong napangiti sa kanya. “Bakit hindi mo sabihin sa kanya na h
CHAPTER 22 3RD POV “Kahit pa ano ang gawin niyo, hinding-hindi ako magpapakasal sa kanya.” Wika niya sa kanyang ina at tinalikuran ito, pero gulat siyang napatingin sa pinto ng makita niya si Ariel. Agad naman itong ngumiti sa kanya, habang nilapitan ito ng kanyang ina. “H-Hija, kanina ka pa ba?” Tanong nito kay Ariel. “N-Ngayon pa lang po..” Mahinang sagot nito habang muli itong tumingin sa kanya. Nang akmang tatalikuran niya ito ay agad siyang tinawag ng kanyang ina. “Anak, hindi mo ba babatiin man lang si Ariel?” Tanong nito habang hindi siya sumagot dito. “Wala akong balak na kausapin siya.” Wika niya sa naiinis na boses, habang pilit na nilabanan ang awa na nararamdaman niya rito. “Edward!” Sigaw sa kanya ng kanyang ina, kaya wala siyang magawa kun’di lapitan ito. “Talagang sinusundan mo ako rito..” Wika niya, habang galit itong tiningnan. “Sinabi ko naman sa ‘yo ‘di ba? Magiging asawa mo na ak-.”“Manahimik ka!” Sigaw niya, habang napapitlag ito at gulat na napatingin
CHAPTER 21 3RD POV “Akala ko ba hindi ka pupunta rito?” Wika ng kapatid niya, matapos siyang makapasok sa opisina nito. “Pinuntahan ko si Ariel.” Sagot niya rito. “Sinabi mo na ba sa kanya ang totoo?” Tanong nito, kaya umiling siya rito. “Hindi, gumawa lang ako ng paraan para tigilan niya ako.”“Tapos?” Tanong nito, habang bigla niyang nahampas ang sofa. “Hindi niya raw ako titigilan.”“Hayaan mo nalang siya, alam mo naman kapag bata. Masyadong matigas ang ulo.” Wika sa kanya ng kanyang kapatid. Napatingin naman sila sa pinto ng may kumatok. Nang pumasok ang secretary ng kanyang kapatid ay agad napa-kunot ang kanyang noo, nang makita niya ang mga tauhan ni Ariel. “Ano ‘yan?” Tanong ng kanyang kapatid dito. “Pinapabigay po ‘yan lahat ni Miss. Johnson.” Sagot ng secretary nito. “Ibalik niyo ang lahat ng ‘yan.” Wika niya, habang na-patingin sa mga tauhan nito. “Hindi po namin pwedeng ibalik ‘to, Sie. Magagalit po sa amin si Madam.” Napa-kunot lalo ang kanyang noo, dahil sa nar
CHAPTER 20 3RD POV “A-aalis ka Yaya?” Malungkot na wika sa kanya ni Ariel. “’Wag kang mag-alala, babalik naman ako kapag na-ayos na ang problema namin sa bahay.” Sagot niya rito, habang nakikita niya ang paglalandas ng mga luha nito. “Pwede bang ‘wag kang umiyak, pinapangako ko naman na babalik ako..” “Ayoko Yaya! Gusto ko nandito ka lang..” Sagot sa kanya ni Ariel, habang mahigpit siya nitong niyakap. “Ariel, sana maintindihan mo ako, kailangan din ako ng pamilya ko.” Pagsisinungaling niya rito, habang nag-angat ito nang mukha at tumingin sa kanya. “Pinapangako ko, babalik ako, babalikan kita at muling aalagaan.” Muling wika niya, habang pinunasan ang mga luha nito sa pisngi. “Pangako Yaya..” Malungkot na sagot nito sa kanya. “Oo Ariel, babalik ako pangako.” Sagot niya at mahigpit itong niyakap. Nang bitawan siya ni Ariel ay agad na siyang umalis, ayaw niyang magbago ang isip nito, at ayaw niya rin na magbago ang isip niya, lalo na at ayaw niyang iwan si Ariel. Pero kailang
CHAPTER 19 3RD POV “I-inuutusan?” Utal na tanong niya rito. ‘Kainis! Bakit ba naging ganito ang isip niya? Akala ko pa naman isip bata talaga siya?’ “Ariel, masyado ka pang bata para d’yan, dapat hindi ganyan ang iniisip mo. Mas unahin mo ang pag-aaral mo.” “Yaya, hindi mo ba alam na nineteen na ako.” Sagot nito sa kanya. “At naisip ko na hindi na ako bata, alam mo bang ganun din ang ginawa ko noon kay Jeff, hinanap ko rin siya.” “Anong hinanap?” “Kasi bigla rin siyang nawala, kaya hinanap ko siya at pinabalik dito, kahit alam ko na may girlfriend na siya.” Napapikit siya sa kanyang mga mata, dahil sa sagot nito sa kanya. “Alam mo bang matanda na ang lalaking nagustuhan mo?” Wika niya, habang taka itong napatingin sa kanya. “Anong matanda Yaya?” “Ang ibig kung sabihin, mas malaki ang edad niya, kaysa sa ‘yo. Parang ka-edad nga lang niya ang mga kuya mo.” Sagot niya, habang napatitig ito sa kanya. “Paano mo ‘yon nalaman Yaya? Kilala mo ba siya?” Natigilan siya, dahil sa tan
CHAPTER 18 3RD POV Taka siyang napatingin sa pinamili ni Ariel, dahil halos punuin na nito ang likod ng kotse. “Ano ang gagawin mo r’yan?” Tanong niya, nang makapsok sila sa loob ng kotse. “Ibibigay ko ‘to.” Napa-kunot ang kanyang noo, dahil sa sagot nito sa kanya. “Ibibigay? Kanino mo naman ‘yan ibigay?” “Basta Yaya, baka kasi sabihin mo sa kanya.” Ngiting wika nito sa kanya. Nang makarating sa paaralan ay agad nitong pinababa ni Ariel ang pinamili nito. “Kayo na ang bahala na magbigay r’yan.” Narinig niyang utos nito sa mga tauhan nito. “Sandali nga, para kanino ba ‘yan?” Tanong niya rito. “Sa kapatid ni Edward, Yaya.” Natigilan siya dahil sa sagot nito sa kanya. “A-ano ang ibig mong sabihin?” Gusto kung ibigay sa kanya lahat ‘yan at ang iba naman d’yan ay kay Edward. Ang sabi kasi ng tauhan ko nandito si Edward, Yaya.” Ngiting wika nito sa kanya. Bigla naman siyang kinabahan, dahil sa sinabi nito. Ang akala niya ay hindi ito seryoso sa sinabi nito sa kanya, pero mali pal