LOGINLater ulit. Sleep muna ako. Salamat po sa mga gems. 🫶
Stella's POV Pagbalik ko sa table ko, agad kong inayos ang palda ko. Naiinis ako sa sarili ko dahil ramdam ko pa rin ang pag-alog ng tuhod ko mula sa ginawa ni Randall sa banyo. Sobrang awkward maglakad. Pakiramdam ko mapapasukan ng hangin ang pagkababae ko."Ayos ka lang ba?" tanong ni Will habang nakatingin sa akin nang may halong pag-aalala."Yeah," mabilis kong sagot. Pilit akong ngumiti, pero hindi ko maalis sa mukha ang kaba.Pagtingin ko sa table nila Randall, kababalik niya lang din.Pinamulahan ako ng mukha nang makitang ginawa niyang pamunas ang underwear ko sa labi niya sabay tingin sa akin.Nang muli kong tingnan ang table nila Randall, nakita ko siyang nakatingin sa amin. Ang mukha niya ay mapulang-mapula, pero hindi niya ako tiningnan nang diretso—para bang sinusubukan niyang pigilin ang sarili."Are you sure everything’s okay?" muling tanong ni Will."Yes, Will. Seriously. I’m fine," sagot ko, kahit ramdam ko pa rin ang kakulangan ng comfort sa katawan ko.Pinilit kong
Stella's POV Nag-vibrate ang phone ko kaya agad ko itong kinuha. Si Will pala ang nag-text.Atty. Will Cortez: I'm outside your house.Nag-reply agad ako.Me: Coming.Huminga ako nang malalim at tinawag si Elijah. Kailangan ko lang magpaalam bago ako lumabas."Mommy, instead of dating or entertaining your suitor, you should sleep beside me," reklamo niya habang nakaunan sa lamesita.Napakamot ako ng batok. "Anak, one hour lang kami. Pagbalik ko, tabi tayo."Umirap siya. "You should date the stranger earlier. He's handsome like me, Mom."Napakurap ako. Ilang beses nang nabanggit ni Elijah ang lalaking nakita niya kanina. Kung alam lang niya na si Randall 'yon… hinding-hindi ko alam kung paano niya tatanggapin."Huwag ka ngang makulit. Magpahinga ka na." Hinalikan ko ang noo niya. May pasa pa rin.Paglabas ko ng bahay, nakita ko agad ang kotse ni Will. Pagbukas ng pinto, inabot niya sa akin ang bouquet na binili niya."Hi, Stella," nakangiti niyang sabi."Hi," mahina kong sagot.Tinign
Stella’s POVAgad kong sinampal si Randall nang sinubukan niyang hawakan ang baywang ko. Hindi ko inisip kung masasaktan siya. Ang importante, hindi niya ako mahawakan.“I’m taken. You should stay away from me, Mr. Hernandez. Let’s talk about business.” Hindi ko siya tiningnan nang diretso. Kahit alam kong nakatitig siya, hindi ako nagpapadala.Ngumisi siya. Nakakainis ang ekspresyon niya, parang natutuwa pa siya dahil sinampal ko siya.“You’re my business, Stella.” Binalikan niya ako ng tingin mula ulo hanggang paa. “Maybe we should talk about business privately.”Napahinga ako nang malalim. “Kung wala kang sasabihin na may kinalaman sa kompanya, lalabas na ako. Marami akong kailangang tapusin. I have meetings today. Sasayangin mo lang ang oras ko.”Tatalikod na sana ako nang magsalita siya ulit.“Next time, Stella,” malumanay niyang sabi. “Kung magpapaligaw ka lang naman, sana mas malakas ang dating at mas gwapo pa sa akin.”Napapikit ako. Pinigilan ko ang sarili kong magwala sa ini
Stella’s POVHapon na nang tuluyang matapos ang birthday party ni Elijah. Napagod ako pero ang saya ko pa rin dahil naging maayos ang lahat. Hindi natuloy ang pasok niya sa school kaya hindi na kami nagmamadali kanina.Pinagmasdan ko si Elijah habang nakaupo sa carpet at binubuksan ang mga regalo mula sa mga kapatid ko, sa classmates niya, at sa mga kapitbahay na dumalo kanina. Tumatawa siya habang nilalapag ang bawat laruan sa tabi niya. Wala siyang alalahanin. Wala siyang iniisip na problema.Sana ganoon kadali ang lahat.Napalingon ako nang mapansin kong nakatitig si Will sa akin mula sa kabilang sofa. Nakahawak siya sa baso ng tubig at halatang nahihiya pa rin dahil sa nangyari kanina.Napabuntong-hininga ako. “Pagpasensiyahan mo na talaga si Elijah. He’s a bully. I know. Hindi dapat ganoon ang sinabi niya.”Umiling si Will. “Ayos lang, Stella. Bata pa kasi. And honestly… maybe he’s right. I’m too old for you.”Nagtaas ako ng kilay. “Hindi naman sa ganoon. Mali pa rin ang ginawa n
Stella’s POV "Happy Fifth Birthday, Elijah Reed!" masayang bati ko sa anak ko habang hinahaplos ko ang buhok niya. Kagigising niya lang, pero agad siyang ngumiti. Halatang excited siyang mag-birthday."Good morning, Mommy," sabi niya, pero agad nag-iba ang mukha niya. "I need a daddy."Parang tinamaan ako. Hindi ko agad nasagot. Napahinto rin si Mommy Flora sa pagkanta, at pati mga kapatid ko na sina Sevi, Steve, Summer, at Shakira ay sabay-sabay na napatingin sa akin.Si Sevi ang unang nagsalita. "Matagal nang patay ang Daddy mo, Eli. You don't need to think about him anymore."Agad umirap si Elijah. "But I want a dad. We should help Mommy in finding me a new dad. We can put a signage or billboard that my mom is looking for a husband.""Elijah…" bulong ko, hindi ko alam kung matatawa ba ako o maaawa.Bago pa ako makasagot, bumukas ang pinto ng kwarto. Pumasok si Will Cortez, suot pa ang corporate attire niya. Ngumiti siya nang makita kami."Good morning. Good morning, Elijah."Humin
Randall’s POVPagbalik ko sa Greece, hindi na ako nagpalipas ng kahit isang oras. Dimiretso ako sa bahay namin. Pagpasok ko, tahimik ang paligid pero ramdam ko agad ang bigat ng hangin. May kakaiba. Pagdaan ko sa hallway, narinig ko ang boses ni Daddy mula sa opisina niya.Napahinto ako.Kasama niya ang isang matandang lalaki na hindi ko kilala. Matigas ang tono nito, pormal, pero puno ng yabang."As you promise, Damien Garcia is dead. One of my men killed him during the operation. Randall will marry our daughter. He will lead the organization someday."Nanigas ang buong katawan ko.Ano raw?Ako mismo ay hindi makagalaw. Humigpit ang panga ko, bumilis ang tibok ng puso ko. Hindi ako makapaniwala sa narinig ko. Hindi dahil sa balitang patay na si Tito Damien—alam ko na iyon. Pero ang rason… ang tunay na rason… sila ang pumatay sa kaniya?Hindi ko maipaliwanag ang sakit at galit na biglang sumulak sa loob ko.Si Tito Damien na mahal na mahal ako na parang tunay niyang anak, ang tatay ni







