FAZER LOGINMAGHAHATING-GABI na noong makarating kami mula sa Isla Baluarte.
As per my uncle's assistant. The mentioned island is a family inheritance. When I heard that, my eyebrows lifted; so, what does it mean? He was extremely wealthy, as he had been previously. I was astonished by what I was hearing. "Excuse me, could I just go to my room?" "I'm tired," I said, interrupting him. Nasa harapan ko siya. Habang naglalakad kami sa kahoy na tulay paakiyat mula sa hagdan na yari sa mga bato. Mula sa itaas maliwanag doon at may natatanaw kaming mga naghihintay sa amin. Nag-alis naman ng bara sa lalamunan si Mr. Alcantara, wari ay naiintindihan niya ang hinaing ko. Malayo na rin kasi ang siyudad, dahil tatlong oras din ang biyahe namin para makarating mula roon. Saka hindi ako sanay na sa dagat bumabiyahe. Mabuti at naka pair of rubber shoes lang ako. Tiyak mahihirapan ako sa pag-akiyat, dahil may katirikan din iyon. Napalunok ako at iniiwasan kong mapatingin mula sa ibaba. Takot ako sa mataas na lugar. Napapalunok na lang akong sumabay sa pag-akiyat ni Mr. Alcantara na bit-bit ang ilan sa mga gamit kong dinala. Hindi ako pinagpawisan man lang, dahil malakas ang simoy ng hangin, mas binalot pa ako ng lamig na dulot niyon. “Magandang gabi po Ms. Evinna Morine Ildefonso!” Sabay-sabay na pagbati sa amin ng mga nadatnan namin. Hindi baba sa dalawapu ang bilang ng mga taong sumalubong sa amin pagdating. Pawang naka uniporme ang lahat at maayos na nakaharap sa amin. “G-goodevening po!” nahihiya kong balik-sagot sa kanilang pagbati. Hindi ako sanay sa mga ganitong gesture mula sa mga taong hindi ko naman lubos na kilala pa. Minabuti ko na lang suklian sila ng aking ngiti. “Eli, samahan mo na si Senyorita sa tutulugan niyang silid. Dalhan mo rin siya pagkatapos ng mainit na gatas, utos ng senyorito.” Iyon lamang at agad na rin naman nagpaalam na aalis si Mr. Alcantara. Bukas na lang ito babalik. Kinabukasan na rin kasi ng gabi ang mangyayaring gathering. At excited na rin naman akong madaluhan iyon. MANGHA akong napasulyap sa pagkalaki-laking mansyon na nasa aking harapan. Sa tantiya ko, humigit kumulang na tatlong palapag ang laki niyon. European modern house ang estilo nito. Matibay at matataas na haligi, may mga malalaking bintana ang sakop. Isang grand terrace ang makikita sa second floor kung saan tanglaw ang front area. May mga tanim na bulaklakin halaman. Sa ibaba ay may fountain, mula roon isang rebultong babaeng may piring sa mga mata na may hawak na banga sa kamay kung saan dumadaloy ang tubig pababa. All of a sudden I felt a sudden discomfort. Tuluyan kong inalis ang pagkakatitig mula roon at sinabayan ko mula sa pagpasok ang mga maids na kasabay ko. Kung sa labas ay labis na akong namamangha, mas lalo ngayon. Mas malaki at mas maluwang pa pala ang loob ng mansyon. “Ilan kaya ang silid ng bahay na ito?” Hindi ko namalayan naisatinig ko iyon. “Nasa sampu po ang kwarto ng mansyon Senyorita. Isang master bedroom mula sa third floor. Halos kumpleto po sa itaas. Sa second floor po apat na silid naman po. At dito sa ibaba ay lima naman po. Kasama na po ang tatlong maids room at isang quarter area para sa boy at guards ng mansyon Senyorita,” nakangiting paliwanag naman nito sa akin ng nag ngangalang Eli. “Para na palang hotel ang laki ng mansyon ni Uncle,” sabi ko. Maikli kong pinasadaan ng tingin ang mga nadadaanan namin. Nagbabakasali ako na makakita ng litrato ng angkan namin. Ngunit nabigo ako. Ilan sa mga nakasabit ay mga mamahalin na paintings lamang. Mga nakahilerang flower base na may mga fresh flower. Dim light lang ng nadadaanan namin. Dahil sa sunod-sunod naman ay napaliwanag naman niyon ang paligid. Hanggang sa makarating na nga kami ng mga kasama ko sa silid na aking tutulugan. “Matulog na po kayo Senyorita, dadalhan ka na lang namin ng gatas,” tugon ng mas matandang mayordoma. “Teka! Pwedi ko bang makausap si Uncle Zite?” tanong ko sa kanila. Pansin ko ang pagpapalitan nila ng tingin sa bawat isa. “Naku Senyorita, wala po siya.” “Okay, sige salamat.” Wala naman akong ibang magawa. Dahil malalim na rin ang gabi. Tuluyan akong nagpaalam sa kanilang dalawa. Nang matapos nilang maibaba ang lahat ng mga gamit kong dala-dala. Naiwan akong nag-iisa sa tahimik at napakaluwang na silid. Kahit pagod, hindi ko maiwasan ilibot ang aking paningin. Mula sa madilim na parte ng aking kinaroroonan silid. Bigla akong nakaramdam ng kilabot. Sa pagkataranta ko ay mabilis kong inabot ang switch ng ilaw mula sa pader. Katabi ng pintuan. Tuluyan binaha ng liwanag ang buong silid. Doon na ako nakahinga ng maluwag. Ginagap ko ang ibabaw ng aking dibdib. Malakas pa rin ang kabog ng puso ko. “Akala ko talaga, may taong nakatayo mula roon,” saad ko habang hindi pa rin maiwasan tapunan ng pansin ang parteng yaon. Kung saan tila may nakita akong pares ng binting nakatayo. KINAUMAGAHAN, late na ako bumangon. Hindi ko namalayan kong anong oras na ba ako naidlip. Alas-diyes na ng umaga pansin ko sa antigong alarm clock na nasa ibabaw ng lamesitang katabi ng aking kama. Sa sobrang pagod ako at dahil sa napakasarap din ng higa ko sa kutson ay parang akong hinele. Pumasok na ako sa banyo para makapaglinis ng katawan. Dahil sa takot na naramdaman ko kagabi, hindi na ako nag-balang magpalit ng suot. Pagpasok ko nga sa loob ng banyo, muli na naman akong napatanga sa aking nakita. Hindi ko inaakala na mararanasan kong magkaroon ng ganito kagandang banyo. Para akong nasa isang sikat na palabas. Paano ba naman, napakaluwang at halos kumpleto rin ang loob niyon. May bathub, shower area at higit sa lahat may badey ang inodoro. “Ang perfect naman ng mansyon na ito,” naibulalas ko. Mukhang tama ang desisyon ko na paunlakan ang invitation ng strange Uncle ko na si Zino Scyte Mendres. Dahil ngayon pa lang ay nag-e-enjoy na ako… Lumabas na nga ako sa kwarto, matapos kung makapagbihis at makapag-blower ng buhok. Ako kasi iyong klase ng tao, na mas kumportable kapag tuyo kaagad ang buhok. Pinakaayaw ko nababasa ang likod ng damit ko. Isang white croptop at maong pants ang napili kong isuot. Halos malula ako sa aking nakikita, mas maganda pala ang mansyon kapag ganitong umaga. Sa laki ng hallway ay halos hindi ko matanaw ang dulo. Mataas ang kisame. Kinailangan ko pang maglakad, mabilis ko naman natunton ang engrandeng hagdan paibaba. Katulad sa mga napapanuod ko, may red carpet na nakahilera pababa ng hagdan. Dahil nasa second floor ang kuwarto ko ay kinailangan kong bumaba, dahil sa tingin ko naroon ang kusina. Hindi nga ako nagkamali. Kasalukuyan naghahanda sa hapag-kainan ang mga katulong. Sabay-sabay pang napalingon sa akin ang mga ito. “Goodmorning Senyorita Erine!” “M-magandang umaga rin ho. Pasensya na at tinanghali na ko ng gising,” sagot ko sa matandang mayordoma na lumapit sa akin. “Naku, Senyorita. Okay lang, siya nga pala. Tawagin mo na lamang ako Inang Beth,” wika nito na may palakaibigan ngiti. Tumango naman ako. Sa unang pagkakita ko rito. Magaan na ang loob ko sa kanya. “Kumain ka na senyorita. At mamaya sasamahan ka ni Mr. Alcantara na magpunta sa kabilang Isla,” wika nito sa akin. Nagtataka naman akong napabaling ng tingin dito. Matapos niya akong ipaghila ng upuan. Kaagad na akong naupo. “Bakit ano po bang meron sa kabilang Isla?” Taka kong tanong. Nag-umpisa na akong maglagay ng sinangag na kanin at ilang hotdogs at sunny side eggs. Iyon ang paborito kong pagkain sa umaga. Kahit napakadami ng nakahandang ibat-ibang klase ng putahe sa lamesa. Walang araw na hindi ako nakakain ng ganoon. Sayang at wala man lang tuyo at kamatis na may bagoong. Tiyak mapaparami ako ng kain. Iyon na kasi ang nakasanayan kong kainin. “Oh, hindi ba nasabi kagabi sa inyo ni Mr. Alcantara. Nagpa-schedule daw ng free footspa at massage si senyorito para sa iyo. Pagkatapos ay ipapamili rin kayo ng isusuot para mamayang gabi,” wika ni Inang Beth. Hindi ako umimik. Dahil hindi ko ulit inaasahan iyon. Hindi ko alam na ganoon kagalante ang hindi ko nakikilalang Uncle. Pero ngayon pa lang excited ko na itong ma-meet. “T-talaga po? Ahmmm, si Uncle Zite po ba naroon din sa kabilang Isla?” tanong ko rito matapos kong makasimsim sa tasa na may laman na hot cocoa. Muli ay sabay-sabay na nagtinginan ang mga ito sa harapan ko na tila may kataka-taka sa itinanong ko. Inilibot ko ang aking pansin, mula sa labas ay tanaw ko ang abalang pag-aayos. Para sa gaganapin event mamayang gabi. Muli kong binalingan ng tingin si Inang Beth matapos itong magsalita. “Hindi nagpasabi Senyorita. Ang totoo, ay isang Taon na rin ng huli namin makita si Senyorito.” Buhat sa narinig ay halos mabilaukan ako. Kahit na may nakapulapol na kanin sa kamay ko dahil mas pinili kong mag-kamay. Dali-dali naman akong binigyan ng mga ito ng tubig na kaagad ko rin ininom. “I-isang Taon? Ano pong ibig niyong sabihin. Na ngayon gabi ngayon pa lang uuwi rito si Uncle Zite?” naguguluhan kong bigkas. Muli ay sabay-sabay na nagsipatango ang mga ito. Hindi na ako nagkomento pa. Ang ibig sabihin lamang niyon ay matagal-tagal na rin pala itong hindi nagpapakita sa mga taong kasama ko ngayon. Ang dahilan, wala akong kaide-ideya. Matapos akong makakain ay sumunod na ako kay Mr. Alcantara na dumating na. Inaya ko siyang sabayan ako sa pagkain. Dahil nakakahiya naman na ako sarap na sarap sa pagkain. Habang siya hinihintay ako. “Huwag mo na akong alalahanin, kumain na ako bago nagpunta rito.” Nang matapos ako ay lumarga na kami. Inaakala ko sa isang yatch kami ulit sasakay. Ngunit nagkamali ako. Dahil halos manlaki ang mata ko nang makarating kami sa ituktok ng tila maliit na burol. Isang helicopter ang naroon at kasalukuyan na umaandar ang elisi niyon. Senenyasan na akong pumasok ng matandang lalaki. Sa lakas ng hangin ay halos liparin ang aking buhok. Mabuti na lamang at naitali ko iyon kanina. Muli namangha na naman ako sa bagong experience na naranasan ko sa Isla Baluarte ni Uncle Zite.HINDI ko lubusan inasahan. Matapos ang isang nakakahiya na sitwasyon sa pagitan ng aking tatlong pinsan. Nagdesisyon akong manatili.“Okay ka lang ba Erine?” tanong sa akin ni Maken. Sa tatlo ay ito ang palagian nagtatanong sa akin kung kumusta ba ako. “Ano ba sa tingin mo?” balik-sagot ko rin naman dito. “We're sorry for causing you so much trouble,” sinsero naman nitong bigkas.Pinili ko na lamang manahimik. Sa halos dalawang araw ay manatili na muna ako roon sa Isla ni Uncle Zino Scyte. Na hindi naman nagawang salungatin ng tatlo. Mukhang nagusap usap na sila.May kutob kasi akong may mali sa mga pangyayari. At iyon ang inaalam ko pa.“Nasaan pala si Uncle Zite?” Napadako ang tingin niya sa akin sa pagtatanong ko. Nasa garden kami at nag-aalmusal. Wala sina Gaven at Draken, mukhang late na naman magigising ang mga iyon.“Bakit madalas mo siyang hanapin, Erine?" tanong nito sa akin.“Masama ba kong hanapin ko siya?” Matapang kong sinalubong ang titig niya. Nakita ko ang pag-igti
KIPKIP ang ilang aklat mula sa aking bisig ay pumasok ako ng walang ingay sa pintuan na kahoy ng aming maliit na tirahan. Kasalukuyan lang naman kaming nakatira ng aking Lola Esing sa isang napakaliit na espasyo ng isang lumang apartment dito sa lungsod ng Bidisto. Sa totoo lang, hindi ko na mabilang kung ilang beses na ba kaming nagpalipat-lipat ng tirahan ng aking Lola. At dito nga sa masikip at mabahong eskwater kami ngayon nanunuluyan. Naalala ko noong maliit pa ako ay isang maayos na subdivision naman kami nakatira dati. Pero, magmula ng iwan kami ng Mama at Papa ko. Biglang nag-iba na ang lahat. At dahil wala ng ibang kamag-anak kaming natitira pa ay pinagsikapan ng aking Lola na buhayin ako ng mag-isa. Paminsan-minsan ay nagtitinda siya ng sampaguita sa harapan ng simbahan. Naglalako rin siya ng gulay sa lansangan. Matanda na si Lola, kaya ngayon, lubos akong naawa sa kalagayan na meron kami. Kung meron lang sanang ibang paraan para makaahon kami sa hirap na nararana
MAGHAHATING-GABI na noong makarating kami mula sa Isla Baluarte. As per my uncle's assistant. The mentioned island is a family inheritance. When I heard that, my eyebrows lifted; so, what does it mean? He was extremely wealthy, as he had been previously. I was astonished by what I was hearing. "Excuse me, could I just go to my room?" "I'm tired," I said, interrupting him. Nasa harapan ko siya. Habang naglalakad kami sa kahoy na tulay paakiyat mula sa hagdan na yari sa mga bato. Mula sa itaas maliwanag doon at may natatanaw kaming mga naghihintay sa amin. Nag-alis naman ng bara sa lalamunan si Mr. Alcantara, wari ay naiintindihan niya ang hinaing ko. Malayo na rin kasi ang siyudad, dahil tatlong oras din ang biyahe namin para makarating mula roon. Saka hindi ako sanay na sa dagat bumabiyahe. Mabuti at naka pair of rubber shoes lang ako. Tiyak mahihirapan ako sa pag-akiyat, dahil may katirikan din iyon. Napalunok ako at iniiwasan kong mapatingin mula sa ibaba. Takot ako sa mata
KAAGAD akong inasikaso ng mga staff sa salon na pinuntahan namin. Katulad ng pagkamangha ko ay ganoon na ganoon din mula sa pinasukan kong salon. Halos hindi ako nakaramdam ng pagkainip, habang abala sila sa akin. Hindi ko pa nga napigilan makatulog dahil sa galing ng kamay ng babaeng nagmamasahe sa akin. Ginising na lamang ako ng matapos ang session. Ramdam ko ang paggaan ng pakiramdam ko. Maging ang mukha ko na pinakialaman nila ay tila mas bumata ako. Akala ko ay doon na nagtatapos, ngunit tuluyan pa nilang nilagyan ng kung ano-ano ang aking buhok. Nagpapedicure at manicure pa ako sa kuko. Sa halos humigit kumulang na dalawang oras natapos din sila. Halos hindi ako makapaniwala sa akin nakikita mula sa salamin na nasa aking harapan. “You look perfect madame, tiyak kong lalong mas mai-inlove sa inyo ang fiancé niyong si Mr. Mendres,” papuring wika naman nito sa akin. “Sorry, p-pero hindi ko po siya fianc—” Ngunit hindi ko pa natatapos ang sasabihin ko ng pumasok na roon si







