CHAPTER 2
“Are you really going to marry me? Kung joke ang sinabi mo kanina, sabihin mo na ngayon.”
Tinignan ni Belinda ang lalaki at hinintay ang sasabihin. Nasa loob na sila ng kotse ng lalaki at hanggang ngayon ay gulat pa rin ito sa sinabi ng lalaki kanina.
Hindi sila magkakilala, pero bigla siyang sumulpot sa napakagulong sitwasyon at sinabing siya na lang ang pakasalan ni Belinda. Ang mas nakakagulat, nandito siya sa kotse kahit hindi naman niya ito kilala.
“Sa tingin mo ba may oras ako para mag-joke?”
“But we don't know each other. Ni hindi ko alam kung paano ka nakapasok sa bahay. Hindi natin kilala ang isa't isa tapos magpapakasal tayo? You know what? Kung nangti-trip ka lang, sabihin mo na.”
The guy looked at Belinda. “Ayaw mo? So you want to marry that cheater instead?”
Natahimik si Belinda. Ayaw ni Belinda na pakasalan pa si Danilo, pero naisip nito ang lola niya na siyang unang madidisappoint kapag hindi natuloy ang kasal.
“I get why you can't trust what I said. That woman is my girlfriend and that's the reason why I came inside that house.” He seriously said to Belinda.
Belinda was out of words after hearing that.
“As far as I know, bukas na ang kasal niyo. If you are going to say yes to marrying me, leave everything to me. I can do something to change everything.”
Napatitig si Belinda sa lalaki, ganoon din naman ang lalaki. Dahil sa pagtitig ni Belinda, hindi niya maiwasang pag-aralan ang physical na anyo nito. Medyo mahaba ang buhok niya kumpara sa karaniwang buhok ng Lalaki. Matangos ang ilong at halatang mayaman. Moreno at ang bawat parte ng mukha niya ay nasa tamang korte na animo'y isang perpektong nilikha.
“You done checking on me? If yes, why don't you give me your answer?” Biglang natauhan si Belinda sa **biglang tanong ng lalaki. Napatikhim siya at napaiwas ng tingin.**
“B-But we still don't know each other. Ni pangalan ay hindi ko alam—”
“Van James Villariva, that's my name,” mabilis na sagot ng lalaki o ang nagngangalang Van at tinignan pa nito ang relo.
“Belinda—”
“Your answer. I want your answer.”
Pumikit ng mariin si Belinda. Huminga siya ng malalim at dahan-dahang tumango. Sa isip nito ay mas mabuti pang magpakasal sa iba kaysa magpakasal sa manloloko at taksil na iyon, pero gusto niyang magmura bigla nang mapagtanto kung paano niya ipapaliwanag sa pamilya ang nangyari.
“Oh? Hindi ba dapat nagpapahinga ka ngayon para sa kasal mo bukas? What brought you here, iha?” Ang step-mom nito ang unang lumapit kay Belinda pagpasok sa dining table.
Hanggang ngayon ay hindi pa rin sanay si Belinda na mabait ang stepmom niya sa kanya. Mula noong pinakasalan siya ng ama niya, palaging malupit ito sa kanya, pero simula noong malaman niyang ikakasal siya kay Danilo ay biglang nagbago ang pakikitungo nito.
Kabadong tinignan ni Belinda ang buong pamilya niya. Ang dalawang step-sister niyang sina Bianca at Dina ay masungit na nakatingin sa kanya. Bukas ang kasal niya, pero wala ang ama niya.
“Nandito po ako para sabihin na, hindi po si Danilo ang papakasalan ko bukas.”
Natahimik ang lahat.
“Are you crazy?” Bianca was the first one to talk. Natawa pa ito at napailing.
“Anong sinasabi mong hindi si Danilo ang papakasalan mo bukas? Nasisiraan ka na ba ng isip?” Galit na tanong ng step-mom niya.
“Danilo cheated—”
“Nakabingwit ka na nga ng mayaman at makakatulong sa kompanya, pinakawalan mo pa!”
“Pero—”
“Gagà! Hindi tayo matutulungan ng katangahan mo! Ang tanga-tanga mo!”
“Madali ka lang naman kasing palitan dahil masyado kang manang manamit.” Dina said.
“Tama!” Pagsang-ayon ni Bianca.
Pagkatapos ng panlalait at masasakit na salitang natanggap niya, ilang oras siyang umiyak. Sa pamilya niya, ang lola niya lang ang kakampi niya.
Tulala si Belinda habang nakatitig sa sarili sa salamin.
“Hello, step-sister!” May pang-aasar sa boses ni Bianca nang pumasok ito sa kwarto kasama si Dina.
Nakaayos na ang dalawa gaya niya, ang kaibahan, masaya sila, habang si Belinda ay hindi man lang magawang ngumiti.
“Mukhang mayaman din naman pala ang mapapangasawa mo. Saan mo napulot? Matanda ba?” Si Dina at hindi itinago ang pandidiri habang sinasabi iyon.
May sumundo kay Belinda kanina sa condo niya na ipinadala raw ni Van. Dinala siya rito sa kilalang hotel at inayusan. Dito na rin ang magiging venue at nakaayos na rin ang lahat, kung paano niya iyon nagawa, hindi alam ni Belinda.
“Baka malapit ng mamatay. Mapapahiya ang pamilya...” Si Bianca at lumapit pa kay Belinda at hinawakan ang buhok nito. Tinignan ng seryoso ni Belinda si Bianca.
“Hindi siya matanda at mas lalong hindi siya malapit mamatay.. Huwag kayong mag-alala, hindi naman ako papayag na mapahiya kayo. In fact, he is more handsome than Danilo.” Hindi na napigilan ni Belinda na sabihin iyon.
Tumawa ang dalawang step-sister ni Belinda nang marinig iyon.
“Anong gusto mong iparating? That you got a perfect guy just a night after Danilo cheated on you? Nananaginip ka ata.” Dani said at lumapit din kay Belinda.
“Hayaan mo na siya mangarap ngayon, Dani. Bigyan mo na dahil sigurado naman akong mapapahiya lang siya.” At pagkatapos nito, iniwan na nila si Belinda.
Lumabas siya ng ilang sandali at doon ay naghihintay ang step-mom at step-sister niya.
“I can see that this guy is also rich.” Sabi ng step-mom niya.
“Come on, believe me, mom. It's an old man. May nagsabi sa akin mula sa baba na may matandang naka-wheelchair daw roon na naghihintay sa altar.” Sabi ni Dani.
Hindi na lang nagsalita si Belinda dahil alam naman niya kung sino ang papakasalan niya. Dahil sa nangyaring pagbabago ng groom, kitang-kita niya ang pagbabago, ilan lang ang dumalo na kakilala nila at may ilan na hindi niya kilala. Pansin niya rin ang ibang mapanuring tingin sa kanya.
Naglalakad na siya papasok kasama ang kanyang step-mom nang mapansin niya ang naghihintay sa altar.
Nataranta si Belinda dahil hindi ang nakausap niya kagabi ang naghihintay sa kanya sa altar.
Gusto niyang tumigil sa paglalakad, pero hindi niya magawa nang makita niya sa gilid ang kanyang lola na inaalalayan ng isang nurse. Malabo ang mata nito dahil sa cataract, pero kahit na ganoon ay masaya siya na para bang kitang-kita niya ang lahat. Kitang-kita naman niya ang natatawang mga step-sister niya sa gilid.
“I can't believe that it's really an old man. Pinagpalit mo si Danilo sa matanda? Disgusting,” mariing bulong ng step-mom.
Bago pa siya makapagsalita ay tuluyan na silang nakalapit sa matanda. Halos mangiyak-iyak na si Belinda. Gusto niyang umatras, pero ang lola niya ang iniisip niya.
Nakita ni Belinda ang pekeng ngiti ng step-mom niya habang nakatingin sa matandang naka-wheelchair. Hinila pa nito ang kamay ni Belinda para iabot sa matanda.
“It's too sudden, pero sana alagaan mo siya—”
Biglang may sumulpot sa gilid at hinawakan ang kamay ni Belinda. Lahat ay napatingin at natigilan habang si Belinda ay tuluyang lumuha dahil akala niya ikakasal na talaga siya sa matanda.
“I'm sorry, I'm late.” sabi ni Van na nakakagulat ang boses na nagulat sa lahat.
Nakarinig ng singhap si Belinda, pero kahit hindi niya tignan, alam niyang galing iyon sa stepsisters niya.
“Kaya ko, magpapaalam lang ako sa pamangkin ko,” sambit pa ni Paul, at doon biglang napaayos ng upo si Dia. She froze for a second, tightening her grip on her phone as if it could shield her from the sudden rush of nerves. Ramdam na ramdam niya ang lalim ng bawat hinga niya habang naririnig ang mabibigat na yapak ni Paul papalapit sa kanila ni Cassandra.Parang lalong bumilis ang tibok ng puso ni Dia sa bawat hakbang nito. Hindi niya alam kung bakit—kung dahil ba sa kaba na baka mapansin ni Paul ang tensyon sa kanya, o dahil lang talaga sa presensiya nitong palaging nakakayanig ng loob niya.Yumuko si Paul para haplusin si Cassandra. Gising ang bata pero hindi naman umiiyak o malikot. She was simply trying to open her tiny eyes, looking so innocent, so peaceful despite the late hour. The sight alone was enough to make the moment feel softer, calmer.Napakagat-labi si Dia habang pinagmamasdan ang eksena. At nang yumuko pa lalo si Paul para halikan ang noo ng pamangkin niya, doon ay lal
Chapter 107 and 108Hanggang gumabi ay nanatili si Paul, the reason why Dia was really trying everything to avoid him. Nakailang irap na siya rito mula pa kanina at halos hindi na niya magawang mabilang pa. She even tried to busy herself with small tasks, like rearranging the pillows or checking her phone constantly, just to keep her eyes away from him.Nahihirapan pa nga siya talaga na iwasan ito lalo na dahil ilang beses itong lumalapit sa kanya, umuupo sa tabi at ginugulo ang isip niya. Kahit simpleng pag-abot ng baso o biro ay sapat para uminit ang pisngi niya sa inis. Minsan pa nga ay nagtatama ang siko nila kapag dumadaan ito, at sa tuwing mangyayari iyon ay biglang humihigpit ang hawak niya sa cellphone niya.Nag-inuman pa nga ang Kuya Lorenzo niya at si Paul at dumating pa ang Kuya River niya, kaya naparami pa nga ang inom nila. Instead of feeling more comfortable with more people around, she felt trapped, lalo na at parang lahat ng kilos ni Paul ay umaabot pa rin sa paningin
Ang tono niya pa ay seryoso habang nagpapaliwanag kay Lorenzo, na parang wala siyang ginagawa sa ilalim ng unan.Thali is busy pa rin sa pagtutupi ng mga damit, paminsan-minsan lang tumitingin kay Paul at Lorenzo habang masigla ang usapan ng dalawa, and she didn’t even know what was happening right beside her sister. If only she knew, malamang ay matagal nang napagalitan si Paul, baka nga tinadyakan na siya palabas ng bahay. Pero wala siyang kamalay-malay, masyado siyang abala sa ginagawa niya.Napalunok si Dia, halos mabilaukan habang patuloy na ngumunguya ng burger, sinusubukan niyang magpanggap na kalmado. Pero nag-freeze siya nang bigla nitong hawakan ang kamay niya na kanina pa pilit tinatanggal ang kamay ni Paul sa kandungan niya. Nanlaki ang mga mata niya, at sa sobrang gulat ay muntik na niyang mabitawan ang burger.At hindi lang iyon—she almost wanted to curse as she felt him intertwine their hands under the pillow. Ramdam niya ang dahan-dahang paggalaw ng hinlalaki nito, na p
Chapter 105 and 106“Huwag kang ngumiti, huwag kang ngingiti,” mariing ani ni Dia sa sarili niya nang mag-isa na lang siya sa kwarto dahil kinuha na ng Ate Thali niya si Cassandra. At dahil wala na si Cassandra sa kwarto niya, lumabas na rin si Paul.And here she is now, halos hindi makalimutan lahat ng sinabi ni Paul, like it was really keep playing in her mind over and over, parang isang kanta na ayaw tumigil. Ang bawat linya ng boses nito ay paulit-ulit na bumabalik sa tenga niya, at pakiramdam niya ay pati puso niya ay nilalaro ng mga salitang iyon.Hindi niya maalis sa isip kung paano siya tinitigan nito kanina—seryoso, diretso, at para bang totoo lahat ng binibitawan nitong salita. That gaze alone already stirred something deep inside her.Pero ayaw na niyang umasa, ayaw na niyang maniwala dito!“Dia, naman,” naiinis na sambit na niya, para ng tanga habang kausap ang sarili niya. She rolled on her bed, tumakip ng unan sa mukha, at napaungol na lang sa inis at kilig na pilit niyan
“No, you can’t get your things there, especially your passport,” sambit pa nito na ikinalaglag ng panga ni Dia. The weight of his words made her lose breath for a second, her chest tightening as if the air itself had become thicker around her.“What the hell is your problem—”“My problem is you are not letting me talk to you. Ilang beses na kitang tinawagan at tinext. What the hell? Iiwan mo ako sa ere?” iritadong tanong ni Paul at lumapit pa kay Dia, napaatras tuloy siya habang nanlalaki ang mga mata. Ramdam niya ang init ng hininga nito habang papalapit, parang sinusunog ng bawat salita ang hangin sa pagitan nila.“What—”“When I kissed you that night, when I let the fire between us, when I tasted you down there, you were already mine, so you have no fvcking right to do this to me—na pagkatapos akong baliwin, biglang ayaw mo na?” sambit pa ni Paul habang mariin at nag-aapoy ang mata nito.His voice was low but sharp, like a blade cutting her resolve. Every word dripped with intensity
Chapter 103 and 104Kinabukasan ay lumabas na nga ang Ate niya sa hospital and she stayed in their house. Hindi na rin niya nakita si Paul pagkatapos nitong lumabas, hindi naman kasi lumabas si Dia para kausapin ito.Parang may lamat na sa pagitan nila, at kahit na ilang beses siyang tinanong ng kanyang Ate kung ayos lang ba siya, ngumingiti na lang siya at umiiling, trying to act normal kahit na sa loob-loob niya ay magulo ang lahat.Hanggang sa umabot ng dalawang araw at hindi pa rin niya ito nakikita, and she was in her room, kasama si Cassandra at talagang kinakareer ang pagiging babysitter. Ginagawa niyang parang maliit na concert ang kwarto, kinakantahan niya at isinasayaw-sayaw ang pamangkin, pinapatawa niya ito kahit pagod na rin siya sa loob-loob. Pero kahit ganoon, masaya siyang kasama si Cassandra, at iyon ang nagsilbing distraction niya para huwag isipin ang lahat ng nangyayari sa pagitan nila ni Paul.Sinasayaw-sayaw niya si Cassandra habang nasa bisig niya ito, paunti-u