“Where are you? Kanina pa kita hinahanap rito. Bakit umalis ka agad? Ni hindi mo ako sinabihan na aalis ka pala.” Van tiredly looks at Belinda who is peacefully sleeping inside his car.“May ginagawa lang ako. Wala na ako sa Tagaytay. Let's just see each other the next day. May mga gagawin pa kasi ako at hindi pwedeng—”“But, Van, you need to come back here. Hindi ba nasabi ni Tita Cecilla na pupunta sila rito? Pupunta rin ang parents ko rito for breakfast, baka nga nandito na sila, eh.”Napahilot sa noo si Van.“Iha, good morning!” Until he heard his mom on the other line.“Your Mama is here na. Please, come back here right now. Tita Cecelia, good morning po.” After that, the call ended.Van looks at Belinda again before closing his eyes dahil alam niyang kailangan niyang iwan ulit si Belinda at pumunta sa Tagaytay. The last thing he doesn't want to happen is his mother getting angry again and getting hysterical.At hindi rin gusto ni Van na malaman ng ina niya ang pagiging malambot
“Van, pinapatawag ka ni lolo. He is waiting for you in his room." Nang marinig ni Van iyon ay napaayos siya sa pagkakaupo.He was planning to talk to his lolo and he thought that it was the best time to do so. Pagpasok na pagpasok ni Van sa kwarto ng lolo niya ay tinapunan siya agad ng masamang tingin ng lolo.“You left here earlier and what? Pinuntahan mo ang babaeng iyon? Kasama pa ba iyan sa planong saktan siya?” Mariin at mabilis na tanong ng lolo ni Van sa kanya, hindi man lang niya hinayaang magsalita si Van.Van sighed.“Lolo, hindi ba pwedeng huwag na natin ituloy? Ni hindi alam ni Belinda kung nasaan ang mama niya and yet, we are here? Going to do something—” Napalunok na lang si Van nang ihagis ng lolo niya ang nahawakang gamit mula sa lamesa sa tabi niya.“Nababaliw ka na ba?! We already talked yet you are still trying to convince me for something like that?!” galit na bulyaw ng lolo niya.“I want to stop this. I don't want to hurt Belinda, lolo,” matapang na ani ni Van sa
Halos mawalan sa katinuan si Belinda nang marinig ang bagay na iyon. She never expected or even thought that Van would say those three words.I love you. Shit!“Sinabi ba niyang I love you?” Wala sa sariling tanong ni Belinda at hinarap si Warren nang tuluyang maibaba ni Van ang tawag dahil may tumawag sa pangalan niya.“What the heck are you saying?” Takang tanong ni Warren dahil hindi niya gaanong narinig ang sinabi ni Belinda.Napatakip si Belinda sa labi at hindi mapigilan ang tumili. Biglang wala siyang pakialam kung may tao sa harap niya. She can't help but shout after those words sink into her head.“He said he loves me!” Parang tangang sambit ni Belinda kay Warren. Umawang ang labi ni Warren at hindi alam ang sasabihin at iisipin.Bago pa makapagsalita si Warren ay nagtatakbo na si Belinda papunta sa taas habang hindi matanggal-tanggal ang ngiti sa labi. Ang tanging nagawa na lang tuloy ni Warren ay panoorin si Belinda na subrang sayang umaakyat. Napabuntong-hininga na lang i
Hindi mawala-wala ang ngiti ni Belinda sa labi niya habang nakaunan siya sa dibdib ni Van. Maaga na, pero walang balak ang dalawa na bumangon. Belinda knows that she needs to work today, pero hindi siya nakaalis-alis sa yakap ng asawa. Belinda really loves every time Van hugs her like this. Iyong mariing yakap, pero kahit na sobrang riin noon ay ramdam pa rin niya ang pag-iingat. “May trabaho ka ba ulit ngayon?” Belinda can't stop herself from asking that. Pansin niya kasi na medyo nagiging abala ito ng husto araw-araw. Belinda didn't know where Van exactly works, but based on what Van always said, sa labas siya nagtatrabaho, siguro ay meeting o mga bisita sa site Belinda looked at Van nang marinig nito ang malalim na buntong-hininga niya. Van looked at Belinda. Hinawakan ni Van ang pisngi ni Belinda at hinaplos iyon. “I want to marry you again. So, will you allow me if I am going to marry you again?” Instead of answering Belinda's questions, iba ang lumabas sa bibig ni Van. Hi
Chapter 46“Ahhh.” Van looks like a child when he opens his mouth habang naghihintay sa isusubo ni Belinda sa kanya.Halos mapangiwi si Warren habang nakatingin sa pinsan nito. Belinda and Van are sitting in front of Warren at kitang-kita ni Warren kung gaano kalandi ang pinsan niya.“Wala ka bang kamay at nagpapasubo ka pa? What the fvck, Van?” Hindi na maiwasan ni Warren ang sabihin nang subuan.“Inggit ka lang. Wala ka kasing ganito.” Inakbayan pa ni Van si Belinda at ngumisi ng nakakaloko. Napailing na lang si Belinda at siniko si Van sa kalokohan niya.Warren still can't believe it. Hindi siya makapaniwala sa mga galaw na pinapakita ni Van, pati nga ang mga sinabi nito kanina ay talagang parang hindi siya. Ilang buwan lang silang hindi nagkita, pero sobrang laki na nang pinagbago ni Van.Van is too serious in everything. Babaero at walang pakialam sa nararamdaman ng mga nakakasalamuha niya, kaya talagang ang tanawin na pinapakita ni Van kay Warren ay nakapanibago.“Marami namang
Chapter 47 “This is too much! Maayos naman ito, but she wants us to revise again? Hindi ba parang sumusobra na siya?” Lia sarcastically said. Nasa apartment na sila at inuwi ang mga trabahong kailangan nilang gawin. Pagkatapos pagalitan ni Manager Cecilla si Belinda at Lia sa harap ng mga kasamahan nila sa trabaho ay talagang natahimik ang buong department. “Laking pasalamat na lang natin na hindi niya tayo binigyan ulit ng deadline. Let's just revise this again.” Kahit gustong umapila ni Belinda, mas pinili niya na lang ang manahimik at gawin ang inuutos ni Manager Cecilla. Belinda really loves this work, rason kaya ayaw niyang mawala ang trabahong ‘to, and Belinda knows na mahal din ni Lia ang trabahong ‘to kaya mas lalong hindi ito pwedeng mawala sa kanila. Hindi makapaniwalang tinignan ni Lia si Belinda. “Sa ating dalawa, dapat ikaw itong galit na galit at hindi matanggap ang gustong mangyari ni Manager Cecilla. Pinaghirapan mo ang halos lahat ng ‘to, Belinda. Kaunti la
Van immediately stood up when she saw Belinda leave the restaurant, but Zy immediately held Van's arm.“Where are you going? And do you know that girl?” kunot-noong tanong ni Zy habang nakahawak sa braso ni Van.Aalis na sana rin si Lia para habulin si Belinda, but then she saw Van. Natigilan siya at kunot-noong tinignan si Van, bumaba pa ang mata nito sa babaeng nakahawak sa braso ni Van. Isang tingin ay alam na niya agad kung bakit biglang umiyak ang kaibigan.Napapikit si Van at tinanggal ang kamay ni Zy na nakahawak sa kanya.“Yes, I know her. Kausapin ko lang saglit.” Zy still tried to say something, pero mabilis nang umalis si Van para habulin si Belinda.Lia didn't know what to do. May parte sa kanyang gustong puntahan ang babae at magtanong kung sino ito, pero sa pag-aalala kay Belinda ay napasunod ito kay Van nang dumaan ito mismo sa tabi niya.“Sino ba ang babaeng kasama mo?” Hindi na itinago ni Lia ang galit na nararamdaman niya.Hindi pa man lang napapatunayan na nagluluko
Chapter 49"Ano? Wala ka pa bang balak umuwi?" Tinaasan ni Lia ng kilay si Belinda na ngayon ay nakahiga sa sofa habang nakatitig sa TV. Bored na bored na tinitingnan ni Belinda si Lia."Alis diyan, nanonood ako," sabi ni Belinda nang hindi pansinin ang sinabi ni Lia, pero imbes na umalis, mas lalo pang hinaharangan ni Lia ang TV."Lia, ang ganda ng pinapanood ko kaya pwede paganon ka ng kaunti?""Umuwi ka na sa inyo," mariing sambit ni Lia na ikinawang ng labi ni Belinda. Hindi rin pinansin ni Lia ang sinabi ni Belinda at ang gusto na lang ni Lia ay ang pauwiin na si Belinda."Bakit? This is also my apartment kaya bakit ba pinapauwi mo ako?" Nakasimangot na sagot ni Belinda.Napairap si Lia sa sinabi ni Belinda at kung pwede niya lang batukan ang kaibigan ay talagang gianwa na niya sa subrang inis."Gusto ko lang sabihin na may asawa kang tao. 5 days ka nang nandito at hindi umuuwi. Aba, eh, ilang beses ka na ngang binalik-balikan ng asawa mo rito. Sinusuyo ka na't lahat, pero ayaw m
“I’m in love with you, pero nandiyan yang Cris na kaibigan mo na akala mo naman kung sinong mas nakakilala sayo!”Tumayo si Cheska habang umiiling. “At ngayon ay biglang ipapasok mo nanaman si Cris sa usapan? Sinabi ko na, kaibigan ko lang siya—-”“Kaibigan na mas nakakilala sayo.” Natigilan si Cheska sa pagsabat ni Azrael sa pagsaaslita niya.Tumigil ang lahat ng kilos ni Azrael, at sa mga mata nito... may lungkot. May sakit. Napakurap kurap si Cheska at hindi makapaniwala sa ga nakikitang expression nito.“And I fcking hate how he knows so many things about you, while I don’t even know sht! Hindi ko nga alam na allergic ka sa hipon! Hindi ko alam kung anong paborito mong kulay, kung anong klaseng gatas ang gusto mo sa kape mo. But Cris does. He knows those things, while I—” Pinagsiklop nito ang bibig at napatungo.“I don’t know anything about you and then I heard that conversation—na may gusto ka raw sa Cris na iyon,” tuloy niya, mas mahinahon na, pero mas mapait. “That’s the reason
Chapter 80Nagulat si Cheska nang maramdaman ang labi ni Azrael sa kanya—mainit, mapusok, at walang pag-aalinlangan. Gusto sana niyang itulak ito, sigawan, alalahanin ang galit at sakit, pero... pero hindi niya nagawa. Parang biglang nawalan ng lakas ang katawan niya sa biglaang halik nito."Mmm—Azrael!" Kumalas siya saglit, hinahabol ang hininga, pero hindi siya binitiwan ng lalaki. Mariin pa rin ang pagkakahawak nito sa kanya, nakapuwesto siya ngayon sa kandungan ni Azrael, at ramdam niya ang init na nagmumula sa katawan nito.Masamang tingin ang ipinukol ni Cheska dito, pero napasinghab siya nang maramdaman ang unti-unting paglusot ng kamay ni Azrael sa jacket at tshirt na suot niya. Inis niya iyong tinapik para aalis.“Ano ba! Alam mong galit ako dito tapos kung saan saan napupunta yang kamay mo!” Inis na ani ni Cheska.Namungay ang mata ni Azrael. “Let’s stop this argument, please.” Mahinahong ani nito at sinubukang halikan ulit si Cheska, pero gamit ang buong lakas ni Cheska ay
Chapter 79“Bakit mo pinaalis? Mukha namang nag-eenjoy kang kasama siya,” mariing ani ni Cheska, hindi maitago ang lalim ng hinanakit sa boses niya. Hindi niya sinubukang pagandahin pa ang tono. Para saan pa?Hindi lang makapaniwala si Cheska nang makita ang pagngiti nito na animo’y may nakakatawa.“Anong nakakatawa—”“So you are jealous? Hmm?” May mapaglaro sa boses nito kaya hindi maiwasan ni Cheska ang ikunot ang noo habang hindi makapaniwalang tumingin dito.“Bakit ako magseselos! Idi maglaplapan pa kayo kung iyon ang gusto mo!” Iritang ani ni Cheska. Obvious naman kasing nagseselos siya tapos tatangunin pa? Mas lalo lang humanpas sa irita ang nararamdaman niya, lalo na at nakikitaan pa ito ng pagngiti.“Talaga? You want to see me kissing her?” Mahina na tanong nito na siyang nagpasinghab kay Cheska.“Gago!” Bulyaw ni Cheska at tatalikod na sana, pero agad na siyang hinawakan ni Azrael."Hey! I'm just kidding," natatawang ani pa nito.“Ano ba!” Sinubukan ni Cheska na tanggalin ang
Napailing siya nang biglang may dumalo na babaeng nasa lobby kanina—mukhang isang receptionist.“Good evening, Ma’am Veronica.”“Good evening. Tapos na ba ang meeting? Late na, but I want Azrael to see this blueprint. Nalaman ko na he is still here, reason why I came here immediately,” rinig ni Cheska na ani ni Veronica, habang hinahawakan ang isang cylinder tube na halatang may lamang plano o drawing."Tapos na po ang meeting at kasalukuyan na mag-isa na po si Sir sa taas. Mag-isa na po talaga siya doon lalo na at pinauwi na ni Sir ang secretary niya." Rinig pa ni Cheska iyon na ikinasinghab nito.“Umalis ka na lang po para wala nang gulo,” ani pa ng guard kay Cheska. Halatang gusto lang nitong makabawi sa kayabangan kanina sa pamamagitan ng pagpabor sa mas may impluwensya.Huminga ng malalim si Cheska at tatalikod na sana, pilit na kinakalma ang sarili kahit gusto na niyang batuhin ng sapatos ang mga taong iyon, pero nagulat siya nang makita kung sino ang nakasandal sa pader sa gili
Chapter 77“Oh!” Inis na ani ni Cheska at binigay ang tubig kay Aiden.“Hindi ba sinabi kong umalis ka na? Bakit ba nandito ka pa?” Inis na ani din ni Aiden.Napasinghab si Cheska sa inasta nito. Nasa convenient store na sila pagkatapos ng nangyare, pero imbes na magpasalamat ito ay iyon pa ang ginawa kaya hindi tuloy niya maiwasang mainis.“Pwede bang magpasalamat ka na lang? Tignan mo nga yang sarili mo? Puro sugat na yang mukha mo. Paano na lang kung hindi ako napadaan don, ha!” Wala nang pakealam si Cheska kung kapatid ito ng Azrael, basta naiinis lang siya sa inaasta nito ngayon.“Ikaw! Alam ba ni Kuya na amazona ka?” Biglang kuryusong tanong ni Aiden sa kanya. Binigay pa nga ang lahat ng attention dito kaya hindi mapigilan ni Cheska ang kamay na batukan ito. Kung pwede lang sabihin na alam ng kapatid niya dahil bodyguard suiya nito, pero shempre hindi naman niya kailangang sabihin iyon.“Aray! Problema mo!” Inis na ani nito.“Tinulungan na kita sa mga kaaway mo. Ngayon, dalhin m
Chapter 76Nalaglag ang balikat ni Cheska nang walang madatnan sa bahay nila. Tahimik ang buong paligid, masyadong tahimik. Parang sinadya ng bahay na ipamukha sa kanya ang kawalan. Wala pa rin ang kanyang ina, at mukhang hindi pa ito umuuwi simula noong umalis sila. Ang mga kurtina'y nanatiling nakabukas gaya ng iniwan niya, at ang maliit na kalendaryong nakasabit sa pader ay hindi pa rin naitama ang petsa.“Ano pa bang inaakala ko?” sarkastikong ani ni Cheska, pilit pinapatawa ang sarili sa gitna ng sakit. Umiling siya nang mapait, at saka marahang lumapit sa luma at halos nawawasak nang aparador.Binuksan niya ito at agad siyang sinalubong ng amoy ng lumang kahoy, pinaghalong alikabok at lumipas na alaala. Isa-isa niyang pinulot ang ilang malilinis pang damit—ilang pirasong pambahay at isang jacket ni Nero na baka sakaling gusto nitong suotin. Hindi na siya nagtagal. Ayaw na niyang manatili sa loob ng bahay na para bang iniwan na rin siya.Paglabas niya, dama niya agad ang malamig
Chapter 75Azrael: I have an emergency meeting today. Hindi ako makakapunta.Napatitig si Cheska sa mensahe. Kanina pa siya naghihintay kay Azrael, nakatayo sa may bintana habang paulit-ulit na sinusulyapan ang kanyang cellphone. Nang mabasa ang text, tila may mabigat na batong nalaglag sa kanyang balikat. Ang saya at pananabik na kanina’y pumupuno sa dibdib niya ay biglang napalitan ng lungkot at dismaya dahil talagang kanina pa siya naghihintay dito tapos hindi naman pala matutuloy.“May sinabi na kaya si Aiden?” mahina niyang bulong, halos hindi marinig sa sariling tinig. Mariin niyang kinagat ang kanyang labi.Hindi niya maiwasang balikan ang sandaling nadatnan siya ni Azrael sa hindi kaaya-ayang posisyon kasama si Cris. Hindi naman nila sinasadya na naging ganoon ang posisyon nila, pero alam niyang hindi iyon maganda sa paningin ng sinuman—lalo na kay Azrael. Kitang-kita niya noon ang biglang lamig ng tingin nito.Naalala ni Cheska kung paano siya hindi pinansin nito. Noon ay na
“Chesa?” gulat na ani ni Aiden nang magtama ang tingin nilang dalawa. Pumasok siya at nang makapsok ay agad namang sumara ang elevator.“Cheska, hindi Chesa,” mariing sagot ni Cheska, tinatma ang tawag nito sa kanya habang napapako ang tingin sa pasa sa mukha ng binata. “Whatever,” maikli pero mapait na tugon ni Aiden habang napangiwi sa sakit ng panga niya. Napahawak pa siya sa pisngi dahil sa pagsakit non at may kasama iyong mahihinang mura.Si Cris naman ay kunot-noo, palipat-lipat ang tingin sa dalawa. Ramdam ang tensyon, pero pinili na lang na manahimik. Halata sa mga mata niya ang pag-uusisa—at pag-aalala para kay Cheska.“Anong nangyari diyan?” tanong ni Cheska, di na mapigilan ang pag-aalala. Alam niyang hindi siya dapat manghimasok, pero hindi niya mapigilan ang sariling magtanong. Hindi lang basta pasa—marami. At hindi lang basta galos sa mukha—may basag sa tingin.“May nakaaway lang ako, pero wala ito. Huwag mo na lang sasabihin kay Kuya, ah. Papagalitan nanaman ako non n
Azrael:I want to come tonight, but I still have a meeting. Pupunta ako diyan bukas mag-uusap tayo and I want to hear your asnwer about us. Goodnight. I love you.Nahigit ni Cheska ang paghinga habang nakatitig sa natanggap niyang mensahe mula kay Azrael. Gabi na, at hindi na nga siya umaasang magte-text ito lalo na at alam niyang abala ito sa sunod-sunod na meetings—isang bagay na napapakinggan na rin niya sa mga usapan ng pamilya nila. Pero heto’t nag-message pa rin ito sa kanya. Hindi lang basta mensahe… kundi mensaheng may laman—may damdamin."Haist, Azrael." Wala sa sariling ani ni Cheska habang nakangiti.Kinagat ni Cheska ang labi habang nakatitig sa tatlong salitang nasa huli ng mensahe. "I love you." She still couldn’t believe it. Ilang ulit na niyang binasa ang mga salitang iyon, pero parang bawat ulit ay may bago itong dulot sa puso niya. Tumitibok ito nang sobrang lakas, para bang hindi na niya kayang pigilan ang ngiti sa kanyang mga labi.Subrang lumulundag ang puso niya