Chapter 111"Sa totoo lang, I hate using those kind of dress. Nasanay lang talaga ako dahil kay Azrael, so I don’t know which one should be the better dress for you," ani Cheska, habang nakakunot ang noo at halos ay magkalat na sa sahig ang ilang mga damit sa harapan nila ni Kierra. Halatang nahihirapan siya pumili.Nasa bahay siya ni Cheska ngayon. Sinundo pa siya nito sa bahay dahil sa plano nilang lumabas at uminom sa bar. Marami pa palang bagong bili at hindi nagagamit na damit si Cheska, at ito na rin mismo ang nagsabing huwag nang magdala si Kierra ng kahit ano—siya na raw ang bahala. Kaya heto sila ngayon, parehong nakatoon ang attention sa harap ng isang malaking heap ng mini dresses, bodycons, sequins, at mga spaghetti strap na halos kaunting katawan na lang ang natatakpan."Ikaw ba ang pumili ng mga ito?" Takang tanong ni Kierra.Napasinghab si Cheska at mabilis na umiling. "Hindi, ah! Basta huwag ka ng magtanong, pumili ka na lang diyan ng gusto mo. Inom na inom na ako, oh,
Chapter 110“H-Hindi ka ba magtatanong?” tanong ni Kierra, pilit na iniiwas ang kaba sa kanyang tono. Tahimik lang si Zake, nakatungo at nakatitig sa phone nito na tila wala man lang balak makipag-usap.“Kumain ka muna,” tipid na sagot ni Zake nang hindi siya tiningnan.Buo ang boses nito, pero may halong lamig na lalong nagpatindi sa kaba sa dibdib ni Kierra. Kinagat niya ang labi, pilit na pinigil ang pagragasa ng kanyang emosyon. Wala man siyang kasiguraduhan kung ano ang iniisip nito, pero ramdam niyang may malalim itong tinatago o ano, hindi niya maintindihan, pero talagang subrang kinakabahan siya.Tahimik niyang tinignan ang pagkain sa harap niya, saka dahan-dahang tinapos iyon kahit pa parang wala na siyang panlasa. Pagkatapos, agad siyang tumayo para ayusin ang lamesa, naghahanap ng kahit anong bagay na maaaring pagtuunan ng pansin para lang hindi maramdaman ang bigat sa paligid nila.Pagkatapos ay natigilan siya. Nakatayo lang siya sa gilid, hindi alam kung uupo ba siyang mu
Chapter 108“Talagang kakain ka dito?” Hindi natuloy ni Kierra ang pagsubo ng kanin nang magsalita si Zake, may halong panunuya ang tono nito habang nakatingin kay Aiden.Hindi na sana papansinin ni Kierra at muli sanang isusubo ang pagkain na nasa kutsara na niya, pero naibaba niya ang kutsra nang patulan iyon ni Aiden.“I should be the one asking that, talagang kakain ka dito? Sa ating dalawa, I should be the one who deserve to eat here. May ambag akong Billion sa kompanya,” mabilis na sabat ni Aiden habang kinuha ang softdrink sa harap ni Kierra, binuksan ito, at ibinalik sa harap niya na para bang siya ang may karapatang mag-alaga dito.Napatingin si Zake sa ginawa ni Aiden at mariing suminghap. “I’m her friend—”“Well I’m her—” sabay na putol ni Aiden, mas matalim pa ang tono, pero hindi niya na yon natuloy pa.“Hindi ba kayo titigil?” sigaw ni Kierra, inis na inis na habang palipat-lipat ang tingin sa dalawa. “Gustong-gusto ko nang kumain tapos kayo dito, parang mga batang nag-aa
Zake is her only friend, her best friend, her brother in all the ways that mattered. Hindi man sila magkadugo, pero ito ang taong dumamay sa kanya noong wala siya ni isa. He protected her like a big brother would. She owed him the truth, but not the shock.“Ano bang gusto niyo? Coffee? Pizza? Juice?” mahinahong tanong ni Kierra habang sinusubukang gawing normal ang sitwasyon kahit na ang tensyon ay nandoon pa rin.“Just order what you want. Kung anong gusto mong kainin, iyon na rin ang sa amin,” sagot ni Aiden, ang boses nito'y banayad pero may tinatagong tensyon. Mapungay ang tingin niya kay Kierra, halos nagbabago ang boses niya tuwing ito ang kinakausap. Nakakunot ang noo ni Kierra nang mapansing tumagal ang tingin ni Zake sa kanya—mahaba, malalim—bago ito bumaling muli kay Aiden na animo'y may kung ano na itong iniisip ngayon dahil lang sa banayad na boses ni Aiden.There was a silent conversation happening between the two men. Isang tinginan na walang salita pero puno ng pasaring,
Chapter 107 (Expanded)“Maupo ka muna, magpapahatid ako ng pagkain. Coffee you want?” tanong ni Kierra habang sinisipat si Zake, pero ang totoo'y lihim niyang sinulyapan si Aiden na mariin ang titig sa kanila. Nakapatong ang sakong nito sa tuhod habang nakasandal sa sofa, ang mga mata’y punong-puno ng tensyon at iritasyon dahil sa pagpasok ni Zake. Kitang-kita sa postura ni Aiden na hindi siya komportable sa presensiya ng bisita.Nagulat si Kierra nang biglang maramdaman ang kamay ni Zake sa balikat niya, marahan pero may diin na tila ba may gusto itong tiyakin. Inikot siya nito upang maharap siya ng buo, at ang mga mata ni Zake ay puno ng pag-aalala, para bang hindi ito mapakali hangga't hindi siya masiguradong ayos ang kalagayan ni Kierra."Hey---" gulat na sabi ni Kierra, ngunit hindi na niya natuloy dahil mabilis na nagsalita si Zake.“Are you okay? Wala bang masakit sayo? I heard that you have been kidnapped, your mother said it to me. Who even the fvcking shit who kidnapped you?
Kierra’s mouth hung open. “I didn’t even know you were coming. You shocked me showing up at the conference room! You didn’t even inform me,” she grumbled while gently poking his forehead.Tumayo si Kierra habang pinapagpag ang kanyang damit, kunwari’y may alikabok, pero hindi siya pinakawalan ni Aiden. Agad siyang niyakap nito nang mas mahigpit sa bewang. Ramdam niya ang init ng palad nito na tila ba humihiling ng kaunting sandali pa sa kanyang bisig.“And who’s that guy?” tanong ni Aiden bigla, ngayon ay seryoso na—walang bakas ng biro o lambing sa kanyang tinig. Bumagsak ang kanyang mga kamay sa gilid at nagbago ang buong kilos at ekspresyon niya—parang may biglaang bagyong bumalot sa kanyang paligid.“Huh? Who?” Kierra blinked, hindi niya agad nakuha ang ibig niyang sabihin. Napatulala siya ng ilang segundo habang pinoproseso ang galit ni Aiden. Nang mapansin ang biglang pag irap nito, doon lang tuluyang pumasok sa isip niya kung sino ang tinutukoy nito.Napabuntong-hininga si Kierr