“Pvtang ina, nakakagulat ka naman! Pwede namang ibigay diba?” Sambit at tanong ng ka team niyang hinagisan niya ng baril, pero hindi na niya iyon tinignan o pinansin.Pagpasok niya sa opisina, mabilis na gumalaw ang mga mata niya, sinusuyod ang bawat sulok na para bang isa itong mission, hinahanap ang pamilyar na mukha na matagal-tagal na rin niyang hindi nakita. At nang sa wakas ay masulyapan niya si Dia — nakaupo sa swivel chair niya, paikot-ikot na parang batang naglalaro, habang nakataas ang isang paa at nagmamasid na may mapanuksong ngiti — hindi niya napigilang mapangiti nang maluwag, para bang biglang gumaan ang bigat sa dibdib niya.Ilang taon ang agwat nila, pero kitang-kita na ang maturity sa postura ng kapatid niya. Si Dia, bagamat nasa senior high pa lamang, ay tila may sariling lakas at confidence na handang lumaban sa mundo sa sarili nitong paraan. Kung si Thali ay baril, misyon, at taktika ang kabisado, si Dia naman ay mundo ng makeup, fashion, at lahat ng bagay na maba
Chapter 124 & 125 (Expanded)“Agent Buenavista!”Hindi pinansin ni Thali ang tawag sa kanya at pinaputok lang ang baril na hawak niya.Ang maingay na tunog ng bala ay sumabog sa hangin, tumama sa sentro ng target na parang walang kahirap-hirap. Ang malamig na simoy mula sa bukas na gilid ng firing range ay dumampi sa pawis sa batok niya, ngunit hindi iyon nagpalamig sa init ng ulo niya at sa lahat ng bagay na bumabagabag sa kanya.“Agent Thali!” muling tawag ng boses mula sa likod, mas malakas at mas mariin na para bang may dalang mahalagang balita. Sa sobrang pangungulit at walang patid na paglapit ng mga yabag, napilitan siyang lingunin ang pinanggagalingan nito, pilit pinipigilan ang inis na gumapang sa kanyang dibdib.“What?” Iritang tanong niya, bahagyang nakakunot ang noo, mabigat ang titig na parang bala rin na kayang tumagos. Ngunit bago pa siya makaiwas, agad na lang siyang inakbayan ng lumapit — si Alfie, isa sa mga ka-team niya na tila walang takot sa pagiging suplada niya.
“I–I know there’s something between you and that Lorenzo. Noong wala kang malay sa hospital, you kept saying his name, like he’s the only person in your world. Hindi ko pinansin iyon. The investigation kept failing, so I looked for another angle… and I saw my fiancée protecting a criminal. Gusto kong magalit, gusto kitang komprontahin… kasi ang gusto ko lang ay mahuli na ang lalaking iyon. But I kept my eyes closed because I was so in love with you… very much in love with you.Akala ko hindi mo na itutuloy ang kasal… but you said yes, and we started preparing. Do you know how happy I was? But that night,” biglang tumigil si Theo, mabigat ang hininga. “That night, I saw him… in your room, hindi o pinahalata, pero nakita ko siya sa loob ng kwarto mo."Parang nawalan ng pakiramdam ang mga daliri ni Thali, para bang biglang nawala ang dugo sa kanyang mga kamay. Nanlaki ang mga mata niya, at napalunok nang mariin, pilit hinahanap ang tamang salita.“T-Theo—” ang boses niya ay halos pabulon
Chapter 122 & 123 – Expanded“Do you remember this place?” Mahinahong tanong ni Thali kay Theo, habang dahan-dahan niyang iniikot ang tingin sa paligid ng soccer field—ang parehong lugar kung saan unang nagtagpo ang landas nila noong college.Ang hangin ay banayad na humahaplos sa buhok niya, dinadala ang amoy ng bagong gupit na damo at malayong tawanan ng mga estudyanteng kasalukuyang naglalaro roon, gaya rin noong araw na iyon, noong nagkakilala silang dalawa.Nakaupo siya sa isang lumang upuan sa ilalim ng lilim ng isang punong matagal nang nakatayo roon, tila saksi sa lahat ng alaala nila. May naririnig na mga yapak ng mga batang tumatakbo, sigaw ng referee, at hampas ng bola sa lupa. Pero sa pagitan nila? Tahimik. At sa katahimikang iyon, ramdam ni Thali ang bigat ng bawat segundo.Napatingin siya sa gilid nang iabot sa kaniya ni Theo ang isang malamig na bote ng maiinom. Kinuha niya iyon, bahagyang nanginginig ang daliri, at saka muling naupo si Theo sa tabi niya. Pero kahit mag
“We just want the best for you. Hindi siya nakakabuti sa’yo, hindi nakakabuti ang lalakeng hindi maayos ang buhay sa babaeng gaya mo na marami ng napatunayan. you are a Buenavista, a paramilitarty agent who—” panimula ng kanyang kapatid, ngunit bago pa nito matapos ang sasabihin, agad siyang pinutol ni Thali.“Shut up!” Bulyaw niya at wala ng pakealam kung subrang lakas non.Mata niya ay namumula, puno ng sama ng loob at hinanakit sa bawat letra na lumalabas sa bibig ng mga taong dapat sana’y kumakalinga sa kanya. She thought they had already accepted Lorenzo, that they would understand their love. But no—now, in her eyes, they were the villains in her own story, and she felt as if they were robbing her of the right to fight for the man she loved.“Matanda na ako at may sariling desisyon!” sigaw niya, matalim, puno ng pwersa, ang bawat salita ay parang suntok sa hangin na pilit niyang ipinapamukha sa lahat na kaya na niyang tumayo sa sariling paa. Ngunit halos sabayan iyon ng bulyaw n
Chapter 120 – Expanded“Thali, relax—” pilit na pinalumanay ni River ang boses niya, halos nanginginig na rin sa kaba, parang nagmamakaawa na huminahon ito.Kita sa mga mata ni River ang halong takot at pag-aalala, pero hindi iyon sapat para palamigin ang apoy sa dibdib ni Thali. Imbes na bumaba ang tono nito, mas lalo pa itong sumiklab, parang isang kandilang nilagyan ng mas maraming langis.“No! I want to know kung anong pinag-usapan niyo!” Mariin ang bawat salita, pinapatingkad ng panginginig ng labi at pamumula ng mukha. Humakbang siya palapit, tila handang wasakin ang anumang depensang susubukan ni River. “Kung ano ang mga sinabi niyo sa kanya! I know you said something to him that made him leave me!” Tumalsik ang bawat patak ng luha mula sa mga mata niya, mainit at walang tigil, punong-puno ng hinanakit na para bang sasabog na ang kanyang dibdib.Bawat hinga ni Thali ay mabigat, parang binabarena ng sakit ang loob niya. Sa likod ng boses niya ay halatang may bahid ng desperasyon