Heto pa po. Next chapter: may magagalit ulit dahil sa laman ng box hahahahaha
He suddenly pictured the scene with Dia vividly. His mind played with the idea, bawat detalye na umiikot sa kanyang isip, bawat imahe nagpapalakas ng init at kakaibang atraksyon at pagnanasa sa loob niya. He could almost feel every movement of Dia’s body in his mind, and every gaze and smile sent shivers down his spine, stirring a fire he couldn’t contain.Ang malala, bigla niyang naririnig sa isip niya ang boses ni Dia na vmuvngol na!Napamura na lang si Paul sa sarili niya dahil nagsimula nang maging makamundo ang isip niya.Bumaba ang tingin niya kay Dia na ngayon ay galit na nakatingin sa kanya, pero para kay Paul ay kahit anong galit ni Dia ay hindi na mapapawi ang inis na nararamdaman niya, his jaw tightened as he took in the sight of her in that nightie, absolutely stunning and impossibly sexy.Every curve was accentuated, every movement radiated a sultry confidence, and he felt a magnetic pull he couldn’t resist, igniting a fire of desire deep within him.Ang init ng silid ay
“Nakakainis ka na! Sabi ko, hindi nga akin ‘yan! At nagulat din ako sa laman ng box!!” Mas malakas na sigaw ni Dia, halos nanginginig ang boses, punung-puno ng galit dahil ang gusto lang naman niya ay paniwalaan siya nito. Ramdam niya ang init sa dibdib at ang pagkakalog ng tuhod niya sa galit habang nahihiya rin naman.Kahit anong sabihin niya kay Paul, hindi ito naniniwala, kahit na totoo ang sinabi niya—na hindi sa kanya iyon! Halos gusto niyang sumigaw nang mas malakas para marinig ng buong mundo ang katotohanan, pero alam niyang wala ring mangyayari kung ganun. Hindi ito ang unang beses na nakakita si Dia ng ganoong bagay, aaminin niyang nakakita na siya ng ganoon. Nakita rin niya ito sa ibang classmates niya abroad, kasi all of them are so liberated, wala silang hiya na magpakitaan ng mga ganoong bagay. Pero alam niya sa sarili niya na hindi siya gumagamit ng ganoon, at malinaw na hindi sa kanya ang bagay na iyon. Ang puso niya ay kumakalam sa tensyon, halos gusto nang umalis
Napalunok si Dia at agad na umiling, halos nanginginig ang balikat niya sa sobrang tensyon at kahihiyan. Ramdam niya ang init sa pisngi, ang panginginig ng kamay, at ang kabog ng dibdib sa tuwing tititigan siya ni Paul, para bang bawat segundo ay tumatagal nang walang katapusan.Ang mga mata ni Paul ay tila sinisilip ang bawat galaw niya, at mas lalo siyang napapahiya sa sobrang bigat ng titig. Pakiramdam niya ay nabubusog sa hiya ang buong katawan niya, bawat hininga ay nagiging mahirap at mabigat, at tila ang sahig mismo ay handang lamunin siya sa dami ng nararamdaman."Of course you will say that," sarkastikong sambit ni Paul habang nakatitig, hindi pa rin makapaniwala sa nakita niyang bagay na nasa kwarto ni Dia. Halata sa titig niya ang halo ng inis, pagkabigla, at kakaibang emosyon, habang iniisip niya ang bagay na ginagamit ni Dia,Nalukot naman din ang mukha ni Dia dahil alam niya kung ano ang iniisip ni Paul ngayon. That he thinks she is mastvrbating with the toy. Mas lalo si
“Yes, maliit lang kasi siya kaya baka hindi mo napansin. Tinanong ako ni Aubrey and I said na iyong maleta na ginamit mo pauwing pilipinas ay iyong maleta na pinaglagyan ko, so sinabi ko na baka nadala mo sa Pilipinas. Kung nadala mo raw, bibili na lang siya ng bago. Hindi ko rin alam kung ano laman, kaya pwede mo bang buksan?” She politely asked her cousin dahil talagang curious na rin siya kung ano iyon.Napatingin si Dia sa maleta niya na nasa gilid ng cabinet. Nakaayos na kasi lahat ng damit niya, bawat piraso ay neatly folded at nakahanay ayon sa kulay at klase. Pero kahit gaano kaayos iyon, never pa niyang chineck yung maliit na pocket na sinasabi ni Solvia. Baka nga nandoon lang talaga at hindi niya na napansin noon pa.“Okay, wait lang, tignan ko,” sambit ni Dia. Dahan-dahan niyang nilapag ang phone sa side table, nakatapat pa rin ang camera sa kanya para makita siya ni Solvia habang gumagalaw.“Oh, I like your outfit,” biglang sabat ni Solvia nang mapansin ang suot ni Dia sa
Chapter 76 & 77“Hulaan ko, may nangyaring maganda?” agad na tanong ni Solvia nang makita niya sa screen si Dia na may malaki at hindi maipaliwanag na ngiti.Sa ilang araw na nag-uusap sila sa phone, kabisado na ni Solvia kung kailan maganda ang mood ng pinsan niya. Noong nakaraang mga araw, halos busangot ang mukha ni Dia at parang wala sa sarili. Pero ngayon? Ngayon lang ulit siya nakita ni Solvia na nakangiti nang sobra, tipong parang may bitbit na sikreto at may ningning pa sa mga mata na hindi niya kayang itago.Solvia raised her eyebrows, napalapit pa ng kaunti ang mukha sa camera, at hinintay ang pinsan niya na magsalita. She was waiting for a clue, a story, any kind of reason that could explain why Dia suddenly looked so lovesick, as if she were hiding a secret that was too sweet to keep to herself.The way she was smiling, it was too obvious. At gusto niyang malaman kung ano iyon.Dia, on the other hand, couldn’t help but bite her lip, parang pinipilit pigilan ang sarili pero
“Malamang kasi alam ko naman na hindi mo gusto ang halik ko, that you will fvckihng run away just to get rid with my kisses! Lumayo ka na bago pa kita halikan,” banta niya rito, mas madiin na ngayon.Hinawakan pa niya ang laylayan ng t-shirt nito, hinila papalapit, dahilan para halos magdikit na ang kanilang katawan. Ramdam ni Dia ang init ng palad niya, at sa bawat segundo ay parang mas bumibigat ang hangin sa pagitan nilang dalawa.“Then kiss me,” he suddenly said, firm and low, na ikinalaglag ng panga ni Dia.Ang tono nito ay parang pagsabog, isang hamon na hindi niya inaasahan. Napasinghap siya, ang dibdib niya’y mabilis na kumalabog, at hindi niya alam kung matatakot ba siya o matutukso.“W-What?” Hindi makapaniwalang tanong ni Dia, halos pabulong, habang napaatras ng kaunti ang ulo niya pero hindi kayang igalaw ang buong katawan. Ang kanyang mga mata’y naglalaban sa kaba at pagtataka, at ramdam niyang nanginginig ang kanyang mga kamay na pilit niyang pinipigilang ipakita.“I cha