Kapitulo IV - Attract

"Nakapag-review ba kayo nang maayos?" masiglang tanong sa amin ng professor namin sa Principles of Medical Laboratory Science na siyang nire-review ko kanina. My classmates automatically groaned in unison. Magiliw na tumawa si Ma’am Jenny habang pinaglalaruan sa kanyang kamay ang mga papel ng aming quiz. Pinatago niya na ang mga reviewer namin dahil magsisimula na kaming mag-quiz.

Pagkatapos magsagot ng long quiz ay pinayagan niya na kaming mag-recess. Nauna akong matapos sa mga kaibigan ko kaya naman nauna na akong kumain dahil hindi pa ako naga-almusal dahil sa maagang pasok namin kanina sa NSTP. Pagpasok ko sa canteen ay dumiretso agad ako sa counter para tumingin at pumili ng makakain. Isang order ng carbonara at hot chocolate lang ang in-order ko bago nagbayad sa cashier at umupo sa isang bakanteng table upang hintayin ang aking order.

Humalumbaba ako at ipinikit ang aking mga mata upang makapagpahinga saglit habang wala pa ang aking order. Nagising lang ako dahil sa mahinang tunog ng paglapag ng plato sa aking lamesa. "Here's your order, Ma'am..."

Dahan-dahan kong inangat ang aking tingin sa nagdala ng aking order. Nakasuot si Caleb ng isang apron sa ibabaw ng kanyang cadet uniform. Itinikom ko agad ang aking bibig nang mapansing napatitig pala ako nang matagal sa kanya. "What are you doing here?" Muntik ko nang murahin ang sarili dahil sa obvious na tanong ko.

"I'm helping Manang Rosa... Siya ang dating nag-alaga sa amin ng nakababatang kapatid ko noong maliit pa lang kami," paliwanag niya. "I'm sorry, did I wake you up?”

I slowly shook my head as a response and pursed my lips. Inabala ko ang sarili sa pag-aayos ng aking kakainin ngunit napatigil ako nang mapansing nakatayo pa rin siya at hindi pa rin umaalis sa harapan ko. Inangat ko ang tingin ko sa kanya at pinagtaasan siya ng isang kilay. "What?"

Kita ko ang pag-aalinlangan sa kanyang mukha at ang pagpipigil magtanong. Pinasadahan niya ng daliri ang kanyang clean cut na buhok bago umiling. "Nothing... Enjoy your meal, Georgianna..."

Sinundan ko siya ng tingin hanggang sa pumunta siya sa counter at tumulong muli sa pagse-serve ng mga order. Habang kumakain ako ay pinapanood ko lang siya habang nagta-trabaho. Madalas ang pagsulyap niya sa gawi ko kaya nagkukunwari akong abala sa pagkain. Nang matapos akong kumain ay niligpit ko ang pinagkainan ko at binitbit ngunit napatigil ako nang makitang mabilis na naglalakad patungo sa kinatatayuan ko si Caleb.

"Akin na..." marahang sabi niya. Ibinigay ko ito sa kanya nang walang pag-aalinlangan upang hindi na humaba pa ang interaksyon namin. Nilagpasan ko na siya at naglakad na papalabas ng canteen. Nakasalubong ko pa sila Rafael at Ivory na parehong nagra-rant tungkol sa hirap ng aming quiz kanina.

"Oh, tapos ka nang kumain, Gella?" gulat na tanong sa akin ni Ivory.

Tumango ako. "Kakatapos lang. Mauuna na ako sa laboratory..." sabi ko bago sila hinayaang pumasok sa canteen.

"Gella!" Gulat kong nilingon si Archi nang makita siyang tumatakbo patungo sa direksyon ko.

Ngumiti rin ako sa kanya. "What are you doing here?" kuryosong tanong ko.

Itinuro niya ang Chemistry laboratory na ilang dipa lang ang layo sa amin. "May laboratory activity kami ngayon sa Chemistry..." I slowly nodded. Muling bumalik sa isip ko ang kagabi pa bumabagabag sa aking isipan kaya tumikhim ako at tumingin sa kaharap.

"Archi... do you like Messi?" seryosong tanong ko sa kanya. Napansin ko agad ang pagbabago ng ekspresyon sa kanyang mukha. Bakas ang pagkalito sa kanyang mukha ngunit may halo itong kaunting pagkamangha na mas nagpakunot ng noo ko.

Sandali siyang nag-isip bago sumagot sa akin. "Well, yeah... But I like Cristiano Ronaldo more. Or maybe I like them both equally? I don't know," aniya bago namamanghang tumingin sa akin. "I didn't know you like football, Gella..."

"I don't. There's just something... bothering me." Hinayaan ko ang sariling sumandal sa barandilya sa aking tabi bago kunot-noong tumingin sa kanya. "Wala ka bang naiisip na ibang ibig sabihin sa tanong ko?"

Kumunot din ang noo niya. "Uh... meron ba? Tinatanong mo lang naman ako kung gusto ko si Messi, ‘di ba?"

I pouted even more. "Pero... wala ka bang ibang naisip matapos kitang tanungin no'n?" I drawled.

He blinked twice and shifted his weight a bit. Tumikhim siya at umiling. "Wala, I just thought you liked football, too."

Wala ba talagang ibang ibig sabihin iyon? Was it all in my head? Am I just overthinking it? Damn that Caleb Avanzado!

Maya maya ay tinawag na siya ng mga kaklase niya kaya nagpaalam na siya sa akin at pumasok na sa laboratory. Nang dumating sila Rafael at Ivory ay agad nila akong tinukso kay Archi ngunit hindi ko iyon pinansin. "What does 'Do you like Messi?' mean?" diretsong tanong ko sa kanila.

Nagulat ako nang biglang humalakhak ang dalawa kong kaibigan habang pinapanood akong nalilito at walang kaide-ideya. "Pick up line iyon sa isang Korean drama! Manood ka kasi ng mga nakakakilig paminsan-minsan! Puro ka medical Kdrama, eh!" natatawang sabi ni Ivory.

"Bakit ba? Medical Kdramas are my thing! May natututunan kasi ako roon..." I argued. "At saka may mga romance din naman doon, ah!"

"Kaya wala kang kaalam-alam kung paano lumandi, eh!" panunuya sa akin ni Rafael.

"Kaya wala kang jowa!" dagdag pa ni Ivory.

Iritado ko silang tiningnan. "Inaano ko ba kayo?!"

Humalukipkip si Rafael at puno ng pagdududa akong tiningnan. "Teka nga... sino bang nagtanong sa'yo no'n at bakit mukhang nababagabag ka?"

Nag-iwas agad ako ng tingin sa kanya. "Si Caleb," kalmadong sagot ko upang hindi niya ako pag-isipan ng kung ano.

Nagpalipat-lipat sa kanilang dalawa ang tingin ko nang bigla silang maghampasan sa harapan ko at nagtitili na para bang may sinabi akong nakakatuwa. "What?" nalilitong tanong ko sa kanila.

Hinampas ako ni Rafael sa braso. "Girl, kung ako sa'yo... ikaw mismo ang magtanong kay Caleb kung anong ibig niyang sabihin para malinawan ka!" nangingiting sabi niya.

Ivory laughed heartily. Inakbayan niya si Rafael at inayang pumasok sa loob. "Sana all anak ng Diyos, Gella..." aniya bago humalakhak ulit. Pinanood ko silang masayang pumasok sa loob ng laboratory. Napabuntong-hininga na lang ako at napailing. Pumasok na rin ako sa loob dahil nakita kong kakalabas lang mula sa faculty ng aming professor.

Pagkatapos ng mahabang araw sa loob ng laboratory ay nagpasya ang aming propesor na bigyan kami ng early dismissal dahil maaga siyang natapos sa pagtuturo ng methods kung paano mag-measure ng hematocrit level sa dugo. Habang naglalakad kaming tatlo papunta sa parking lot ay napapahikab ako dahil sa antok at pagod. Nagising lang ang diwa ko nang makitang nakaupo sa isang bench sa may entrance ng parking lot si Caleb at mukhang may hinihintay. Nang magtama ang aming tingin ay nagliwanag ang kanyang mukha at dahan-dahang tumayo.

"OMG! Ivory, 'di ba sabi mo kanina ay bibili pa tayo ng scantron paper para sa exam?!" sabi ni Rafael na biglang huminto sa paglalakad bago inakbayan si Ivory at hinila pabalik sa aming dinaanan kanina.

Nalilito ko silang tiningnan. "Te-teka, ibili niyo rin ako!" natatarantang sabi ko ngunit kumaway lang sila sa akin at nauna na sa pagpunta sa bookstore sa kabilang building. Halos mapatalon naman ako sa gulat nang makitang nakalapit na pala sa akin si Caleb. Bahagya kaming tumabi dahil may mga dumadaang sasakyan papasok sa parking lot. His dark clean cut hair complemented his facial features. The light from the setting sun perfectly highlighted the right angles on his face. Napakurap-kurap ako at bumaba ang tingin ko sa kanyang mapupulang labi nang umawang ito at umambang magsasalita.

"Pauwi ka na ba?" His deep husky voice sent my senses back to reality. Tumikhim ako at marahang tumango.

"What does 'Do you like Messi?' mean?" diretsong tanong ko sa kanya bago nagpatuloy sa paglalakad papunta sa sasakyan ko.

Sumulyap ako sa kanya at nakitang tahimik siyang sumusunod sa akin. Bakas sa kanyang mukha ang magkahalong gulat at pagkamangha dahil sa sinabi ko. I noticed his Adam's apple moved a bit. "It's a pick up line from one of my favorite Korean dramas..." napapaos na sagot niya.

I stopped walking and raised a brow. Napatigil din siya sa paglalakad at nanatiling nakatayo sa harapan ko. "Alam ko... Gusto kong malaman ang ibig sabihin no'n."

He immediately shifted his weight. "The friends of the lead actress of that particular drama said that guys are attracted to girls who share the same interests as them. I thought it's the same when it comes to girls being attracted to guys kaya... si-sinubukan ko sa’yo," he trailed off. "I also thought you're familiar with that pick up line and that you also like Korean dramas just like most girls that I know... but I guess you're not," nag-aalinlangang dagdag niya.

Humalukipkip ako. "I only watch Medical Kdramas..." sabi ko bago pinagtaasan siya ng isang kilay. "By any chance, are you a Kdrama addict?"

Agad siyang umiling. "N-no... I've only watched some popular Kdramas like 'Crash Landing on You' and 'Descendants of the Sun'." Napansin ko ang bahagyang pamumula ng kanyang tainga pagkatapos niyang sabihin ang mga pamagat ng mga napanood niya.

I looked at him with amusement. Pinigilan ko ang sariling matawa dahil alam kong nahihiya siya sa ginawang pag-amin. I can't help but smile, though. He looks so cold and manly so I did not really think he can be this soft. "Okay... sabi mo eh," sabi ko bago umambang lalagpasan na siya ngunit nagulat ako nang bigla siyang magsalita.

"Can I... take you home?" Napatigil ako sa paglalakad at hindi agad nakabawi sa kanyang sinabi. He immediately avoided my gaze and scratched the back of his head like a shy high school kid. Tumikhim ako upang pigilan ang pagkawala ng ngiti sa aking labi.

"No, thanks..." I simply said before unlocking my Golden Wildtrak standing majestically behind him. Nilagpasan ko siya at taas-noong pumasok sa sasakyan ko.

Pinaandar ko na ang makina ng aking sasakyan at sinuot ang aking seatbelt. Nakita kong sinusundan niya pa rin ako ng tingin kahit nasa loob na ako kaya bumusina ako upang patabihin siya sa daraanan ko. Dahan-dahan siyang umatras at nagbigay-daan sa akin. I smirked as I slowly drove my way out of the parking lot.