Chapter: Fourty-five

"i miss you.."

Saad ng binata sa paos na boses habang naka titig sa mukha ni andrea.

"na-miss din kita.."

Tugon ni andrea ng may ngiti sa labi. Akma sana siyang hahalikan ni nicko pero iniwas niya ang mukha niya dito.

"ubusin mo na tong pagkain mo para makapag pahinga ka.. Tingnan mo yang itsura mo sa salamin.. Ang laki na ng eye bag mo!.."

Saad ni andrea sa binatang naka ngiti parin. Hindi na nawala wala ang ngiti nito sa labi. Hindi mapag kakailang masaya itong muli niyang nakita si andrea.

" ayaw ko matulog.. "

" bakit naman?.. "

" baka hindi na kita makita pag gising ko.."

Kinilig si andrea sa sinabing iyon sa kanya ng binata. Binitawan niya ang hawak niyang kutsara na may lamang pagkain at hinawakan ang mukha ni nicko.

"huwag kang mag alala sasamahan kitang matulog..."

Tugon ng dalaga kay nicko.

"talaga sinabi mo yan ha.."

"oo nga.. Kaya ubusin mo na to..