kabanata 7

Martina tahimik na nakatingin sa monitor habang mabilis ang pag-scroll ng mouse. Ang headline ay naka-bold sa pulang font sa taas ng webpage:

“Ex-wife ng Montenegro Group CEO, umani ng batikos sa online community: Gold digger, oportunista, at walang kahihiyan!”

Sumunod ang sunod-sunod na mga artikulo na parehong tono: mga paninira, pekeng istorya, at maseselang detalye na ni hindi niya alam saan kinuha.

Tumayo si Xander mula sa sofa, nilapitan si Martina, at sinilip ang screen. “Seryoso? Ganito kababa ang kayang gawin ng kampo nila?”

Martina, kalmado pa rin, pero may apoy na sa mga mata. “Hindi nila ako kayang gibain sa boardroom, kaya sinusubukan nila akong sirain sa mata ng publiko.”

Pumasok ang kanyang assistant na si Irene, hawak ang tablet. “Ma’am, kasabay ng mga article, may nagpapakalat din sa anonymous forums. May mga leaked photos kuno na sinasabing galing sa 'luxury divorce settlement.' Pero walang official source. Gawa-gawa lang.”

“Orchestrated smear campaign,” sabi ni Xander habang binabasa ang ibang tab. “Nagmamadali silang durugin ka bago ka pa makapwesto nang buo.”

Tumayo si Martina at nilapitan ang malaking salamin sa opisina. Pinagmasdan niya ang kanyang repleksyon—ang babaeng matagal nang tahimik, pero ngayon, kailangan nang magsalita.

“Handa na ba ang PR team?” tanong niya.

“Yes, Ma’am,” sagot ni Irene. “Naka-standby na. Anong statement ang gusto ninyong ilabas?”

Martina humarap muli sa kanila, tuwid ang likod, matalim ang paningin.

“Hindi tayo magpapalusot. Hindi tayo magtatago. Ilabas ang katotohanan, pero mas eleganteng sagot. Walang pang-aaway. Ipakita natin hindi ako bumalik para sa drama—bumalik ako para ayusin ang iniwang kaguluhan. Ng aking mga magulang.

Xander ngumiti, bahagyang humanga. “You’re learning fast.” nakangisi wika ng kaniyang pinsan.

“I don’t have time to play nice,” sagot ni Martina. “Kung gusto nila ng laro, ibibigay ko. Pero sa sarili kong terms.”

Ito ba ang gusto mo Albert?” Bulong Niya sa kawalan.

---

Sa isang madilim na opisina sa kabilang gusali…

“Hindi umubra ang first wave. Naglabas agad ng official statement,” sabi ng lalaking nasa telepono.

“Nag-viral pa nga ‘yung quote niya: ‘I left quietly, but I returned prepared.’ Parang mas na-hook pa ang publiko sa kanya,” sagot ng kausap habang nag-aayos ng gamit sa mesa. Halatang may pinag-uusapan silang seryoso, ngunit hindi matago ang excitement sa boses nito.

“Hindi na nga ako nagulat,” sagot ng isa pang boses mula sa kabilang linya, matalim ang tono. “Gumawa siya ng paraan para masira ako, at ngayon, he’s back, pero mas malakas. Pinagplanuhan lahat ‘yan. Hindi ako papayag na mangyari ‘yun ulit.”

Tahimik na nakikinig ang isa, para bang nagsusuri ng bawat salitang binitiwan ng kausap. "Bakit nga ba?" tanong niya, medyo naguguluhan pero sabay na may kabang nararamdaman. “Ano'ng plano mo ngayon?”

“Hindi ko kayang mawalan ng kontrol sa kanya,” sagot ng kausap. “Wala akong magagawa kung hindi maghintay. Pero ngayon, ito ang tanong: Magsisimula ba siya muli ng laro, o tatanggapin niyang tapos na ‘yung laban?”

Habang nagsasalita ang kausap, ang mga mata ng isa ay naglalakbay sa paligid ng silid. Ang mga anino ng nakaraan ay unti-unting bumabalik sa kanyang alaala—mga sandaling iniwasan niya at mga pagkatalong sumugat sa kanyang puso. Ngunit sa kabila ng lahat ng iyon, naramdaman niyang may isang piraso ng lakas sa kanyang kalooban, at iyon ang magpapaangat sa kanya.

"Nandiyan na siya, at tatanggapin mo ba?" muling tanong ng kausap, naghihintay ng sagot. “Hindi ito tulad ng dati. Hindi siya babalik na parang ‘yung dating version na malambot at madaling patumbahin.”

Napangiti siya sa sarili, at saglit na nag-isip bago sumagot, "Puwede siyang magbalik, pero hindi na siya ‘yung dating version. At mas matindi ang pinaghandaan ko ngayon."

Ngunit bago pa man makapagpatuloy, tumigil ang usapan. Isang tahimik na saglit ng pagninilay, na parang parehong alam nila na hindi na nila kayang magtago ng mga sikreto, at ang susunod na hakbang ay magiging pinakamahalaga sa kanilang buhay.

"Ano bang nangyari? Sino ba ang may pakialam sa pera ng pamilya Montenegro?!" galit na sabi ni Xander, habang mariing nakakunot ang noo. "Humanap ka agad ng PR team. Paalisin agad ang issue na 'yan sa trending."

Galit na galit siya habang inuutusan ang kanyang assistant.

"‘Wag na," malamig na sagot ni Martina, sa kaniyang pinsan pero halata sa kanyang mga mata ang matinding galit. "Kapag pinatanggal natin ‘yan, baka isipin pa ng mga tao na guilty ako. Mas mabuti nang harapin ko na lang sila." Pahayag Niya.

Akala niya noong una, tatanggapin na lang niya ang lahat matapos ang tatlong taon ng sakripisyo, at mabubuhay sila nang maayos pagkatapos ng hiwalayan. Pero ngayon, malinaw na malinaw—Albert Montenegro at ang pamilya niya ay mapang-api.

Minahal niya noon si Albert kaya't pinalampas niya ang lahat. Pero ngayon, wala na siyang balak magpakumbaba. Lalo na sa babaeng walang konsensya.

Alex ang matalik na kaibigan ni Martina, ay lumapit habang hawak ang kanyang telepono. "Martina, ang bilis ng pagkalat ng balita online. Nag-post din si Zia Montenegro, kapatid ni Albert. Grabe ang paninira niya sa’yo. Kung ‘di natin aayusin ‘to, masisira ang pangalan mo."

Ngumiti si Martina nang bahagya. "Hindi pa natin alam kung sino talaga ang masisira." Usal Niya sa kaibigan.

"Anong ibig mong sabihin?" tanong ni Zia, nag-aalala.

"Hayaan mong ako ang humawak nito. Panoorin niyo na lang."

Sa social media, trending ang pangalan ni Martina, pero puro panglalait at paninira. Si Zia, galit na galit sa kanyang post: tinawag niyang walang-hiya si Martina, sinabing mapang-abuso ito sa kanilang pamilya, at ubod ng luho. Pinapalabas pa niya na nagnanakaw si Martina ng alahas at pera para lang sa kanyang mga bisyo.

"Ang kapal ng mukha niya!" sigaw ni Zia habang binabasa ang mga komento. "Pati mga kaibigan niya, nakisawsaw na rin."

Marami sa comments ay puro personal na atake:

"Grabe, mukhang pera talaga ‘yang si Martina!"

"Ginamit lang niya si Albert para umangat sa buhay."

"Wala siyang konsensya. Buti nga hiniwalayan siya!"

"Dapat lang siyang mawalan ng respeto ng tao. Sirang-sira na siya!"

Ngunit habang mainit na mainit pa ang diskusyon, biglang naglabas ng post si Martina:

Martina V: "Ang magnanakaw ang unang sumisigaw ng 'magnanakaw'. Ngayon ko alam ang tunay na kahulugan ng kawalang-hiyaan."

[May kasamang 9 na larawan]

Simple lang ang caption, pero nakakagulat ang laman ng post. Una, ipinakita ni Martina ang detalyadong listahan ng kanyang mga gastos sa loob ng tatlong taon. Bukod sa kaunting living expenses, wala siyang ginastos para sa sarili mula sa pera ng pamilya Dela Vega.

Ipinakita rin niya na lahat ng ibinigay sa kanyang pera ay nakaipon sa hiwalay na bank account, at ibinalik niya ito kay Albert noong pumunta siya para ibigay ang divorce agreement.

Kasunod nito, inilabas niya ang divorce papers—nakasaad doon na wala siyang hinihinging kahit isang kusing mula sa pamilya Dela Vega. Ibig sabihin, lumabas siyang walang-wala mula sa kasal.

At ang matinding pasabog: mga litrato nina Albert at ng babaeng si Pia Trinidad, na may mga sweet at bastos na mensahe sa gitna ng gabi. Ipinakita na ang dahilan ng paghihiwalay ay pambababae ni Albert habang kasal pa sila.

Panghuli, naglabas si Martina ng mga litrato ni Pia habang nasa bar at club, nakasuot ng revealing na damit, may sigarilyo, at kaulayaw ang iba't ibang lalaki. Lantad ang kalokohan ng babaeng akala mo’y sagradong dalaga.

Mabilis na nagbago ang ihip ng hangin.

Hindi tulad ng mga imbentong kwento ni Pia at ng mga fake news accounts, ang kay Martina ay may ebidensya, totoo, at prangkang-prangka. Tinanggal niya ang maskara ng mga Montenegro sa isang bagsakan.