My billionaire ex-wife
Blurb
Matapos ang mahabang panahon ng pag-iisa at pagtitiis, isang napakalakas na babae ang sumalubong kay Albert Montenegro sa kanyang pagbabalik sa buhay ni Martina Lopez. Ang dating mabait at mahinhing asawa ay tinapatan na ng isang Maria Martina Acosta na puno ng determinasyon at kapangyarihan.
Sa paglipas ng mga taon, naging isang makapangyarihang negosyante si Martina sa pamamagitan ng pagtatag ng kanyang sariling kumpanya, ang Ang Acosta Corp. Ibinuhos niya ang lahat ng kanyang lakas at talino upang maabot ang kanyang mga pangarap at patunayan sa sarili at sa iba na siya ay hindi basta-basta lamang.
Ang pagkakataon na muling magkita sila ni Albert ay nagdulot ng malaking pagbabago sa kanilang pagkatao. Si Martina ngayon ay hindi na ang dating Martina na handang magpaalipin at magpakumbaba. Siya ngayon ay isang babaeng mapangahas, matapang, at may sariling paninindigan. Hindi na siya nagpaalipin sa kahit anong tao, lalo na sa isang lalaking hindi naman tunay na minahal at pinahalagahan siya.
Sa kanyang pagbabalik bilang isang Maria Martina Acosta, ipinakita ni Martina na ang pagmamahal at pagpapahalaga sa sarili ang tunay na mahalaga sa buhay. Hindi na siya ang dating babaeng handang gawin ang lahat para lamang mapanatili ang isang hindi masayang relasyon. Ngayon, ang kanyang layunin ay palakasin ang kanyang sarili at patunayan na siya ay hindi kailanman dapat balewalain.
Sa pagbabalik ni Martina bilang isang napakalakas na babae, napatunayan niya sa lahat na kahit gaano pa kahirap ang pagdaanan, maaari pa rin nating baguhin ang ating kinabukasan at maging isang tapat na huwaran ng determinasyon, tapang, at pagmamahal sa sarili. Ang kanyang kwento ay isang patunay na sa bawat pagsubok na ating haharapin sa buhay, mayroon tayong kakayahan na baguhin ang ating sarili at maging mas malakas at matatag sa bawat pagsubok na darating.
Read
Chapter: kabanata 107-Kabanata 107Dalawang Milyon, Kapalit ng Paghiwalay kay Lorenzo TrinidadMatagal nang magkalapit ang pamilya Acosta at Trinidad. Noon, kapitbahay lang sila at halos araw-araw ay magkakasama sa tuwing may pagtitipon. Ngunit nagbago ang lahat nang lumipat ng tirahan ang mga Trinidad, at sumunod pang masaklap na pangyayari—ang pagkamatay ng mga magulang ni Martina Acosta.Doon unti-unting humina ang ugnayan ng dalawang pamilya. Sa kabila nito, nanatili si Lorenzo Trinidad na tapat sa damdamin niya para kay Martina. Bata pa lang sila’y hayag na ang paghanga niya rito—at hanggang ngayon ay hindi iyon naglaho.Ngunit hindi ganoon kadali para sa kanyang pamilya na tanggapin ang nais niyang pag-ibig. Para sa kanyang ama na si Ginoo Agustin Trinidad, napakadelikado kung ipagpapatuloy ng kanyang anak ang relasyon kay Martina. Isang dalaga na mag-isa na lamang ang bumubuhay at nagpapatakbo sa kanilang kumpanya—isang kabataang babae na tila ba pinagtutuunan ng mata ng maraming sakim.“Hindi ko
Last Updated: 2025-09-05
Chapter: kabanata 106---Kabanata 106: Ang Pamilya TrinidadMasaya ang naging pagtatapos ng handaan. Nagkasundo na sina Lorenzo Trinidad at Martina Acosta matapos ang ilang panahong may tensyon sa pagitan nila.Tinanggap na ni Lorenzo na hanggang kapatid lamang ang tingin ni Martina sa kanya. Sa kabila ng kirot sa kanyang puso, nagpasya siyang manatili sa tabi nito—kahit bilang isang “kuya” lang. Para sa kanya, sapat na ang presensya ni Martina upang punan ang kanyang kalungkutan. Ngunit hindi maitatanggi na may bahid ng pait sa kanyang dibdib. Kaya’t sa huli, alak ang naging kanlungan niya.Sa simula’y nakisama si Martin Acosta sa kanyang pag-inom, ngunit di nagtagal ay nanahimik na lang ito, malamig ang mga mata habang pinagmamasdan ang magkaibigan. Hindi dahil sa ayaw niyang makisaya, kundi dahil sa selos. Hindi niya akalaing ganoon kahalaga kay Martina ang ugnayan nito kay Lorenzo. Sa isip-isip niya, gusto na niyang palayasin si Lorenzo at itaboy ito para walang ibang mangahas na agawin ang kapatid ni
Last Updated: 2025-09-05
Chapter: kabanata 105KABANATA 105: GUSTO KITASa gitna ng malambot na ilaw ng mga kandila at malamig na simoy ng gabi, unti-unting lumambot ang ekspresyon sa mukha ni Martina Acosta. Sa kabila ng lahat ng pinagdaanan niya sa mga nagdaang buwan—ang sakit, ang pagkalito, ang pagkakanulo—ngayong gabi, naramdaman niya ang bahagyang katahimikan sa puso. Para bang sa unang pagkakataon, may tumama na liwanag sa madilim na bahagi ng kanyang damdamin."Maligayang kaarawan, Martina," malambing na wika ni Lorenzo habang nakatitig sa kanya. Ang tinig nito ay puno ng damdamin, ng pag-asa, ng takot na baka ito na ang huli niyang pagkakataong masabi ang lahat. "Ngayong panibagong taon sa buhay mo, sana'y iwan mo na ang mga pagsisisi ng nakaraan. Nawa'y palaging maliwanag ang ngiti mo, at payapa ang puso mo."Matagal siyang tinitigan ni Martina. Sa likod ng mga salitang iyon ay may lumang damdaming muli niyang naramdaman—hindi pag-ibig, kundi ang pagkilala sa isang taong palaging nariyan. At sa wakas, isang banayad na ng
Last Updated: 2025-08-04
Chapter: kabanata 104KABANATA 104: KALKULADO ANG LAHAT"Galing mismo kay Andy ang tsismis," ani Gael habang nakatayo sa harap ni Albert Montenegro, hawak ang kanyang tablet. "At may sinabi pa raw siya tungkol sa’yo—"Tumigil si Albert sa pagsusuri ng dokumento. "Ano pa ang sinabi niya?"Nag-aalangan man, nagpatuloy si Gael. "Sinabi raw niya na ikaw ang unang nangaliwa kay Pia Trinidad. Na iniwan mo si Martina. Na sadyang may problema ka raw sa ugali kaya ngayon ginagamit mo ang media para siraan ang ex-wife mo at ang mga kumpetensiya mo. Lahat daw ng ito, ginagawa mo para lang palabasing api ka, at para makasama si Pia nang malaya."Napangisi si Albert, may pait sa mga mata. "Kung hindi ako ang sangkot dito, baka naniwala rin ako."Sa totoo lang, walang nangyari sa kanila ni Pia. Hindi niya kailanman naisip na lokohin si Martina noon. Hindi niya rin planong makipaghiwalay. Ngunit ngayon, sa kabila ng lahat, ang mga salitang iyon ang bumabalik-balik sa kanya. May katotohanan ba talaga sa sinasabi ni Andy?
Last Updated: 2025-08-04
Chapter: kabanata 103KABANATA 103: Gan’un Ka Bilis Magbago ng Puso?May hindi maipaliwanag na kaba si Leo habang pinapakinggan ang lalaking ipinasugod niya sa bahay ng mga Acosta."Anong ginawa mo?" tanong ni Leo, pilit pinakakalma ang sarili kahit unti-unti nang umiinit ang dugo niya.Hindi naman nagpatumpik-tumpik ang lalaki at detalyadong ikinuwento ang nangyari. Naibigay na raw ang regalo, pero hindi niya naiwasang magbitaw ng mga mapanirang salita laban kay Martina sa harap mismo ng mga empleyado nito. Pati raw mga kliyente ay tinakot at siniraan ang reputasyon ng Acosta-Lopez.Habang nagkukuwento ito, lalo lamang bumibigat ang dibdib ni Leo. Hanggang sa hindi na siya nakatiis—tumayo siya, mabilis na lumapit, at isang malakas na sampal ang pinakawalan sa ulo ng lalaki.Pak!"Ganyan ka ba gumawa ng trabaho?! Gan’yan ka ba ka-tanga?!" sigaw niya. "Nagbigay ka ng regalo para siraan si Martina? Akala mo 'yon ang ibig kong sabihin?!"Hindi makakibo ang lalaki. Tulala. Naguguluhan kung saan siya nagkamali.
Last Updated: 2025-08-04
Chapter: kabanata 102KABANATA 102: Matagal na Kitang MahalPormal ang kasuotan ni Lorenzo sa araw na iyon—hindi tulad ng dati niyang medyo pilyo at palabirong anyo. Sa halip, mas elegante siya ngayon, tila isang lalaking galing sa isang prestihiyosong angkan, at hindi lang basta lalaki kundi isang taong may malalim na hangarin.Nilingon siya ni Martina habang nakahiga sa kama, may IV sa braso, at bahagyang kumunot ang noo. Namumula ang kanyang mga pisngi—hindi lamang dahil sa lagnat, kundi marahil sa kilig din na ayaw pa niyang aminin.“Bakit ang pormal mo yata ngayon?” tanong ni Martina, ang isang kilay ay nakataas habang pinagmasdan siya mula ulo hanggang paa. “May binabalak ka bang kalokohan?”Nabilaukan si Lorenzo sa tubig na iniinom. “Anong... Shut up!” sagot niya habang pinipilit itago ang pamumula ng mukha. “Ituloy mo na lang ’yang dextrose mo!”Napangiti si Martina. Isang tamad na ngiti, may bahid ng antok.“Lorenzo,” tawag niya, halos pabulong. “Inaantok ako. Puwede bang matulog muna ako ulit? Gi
Last Updated: 2025-08-04
Chapter: kabanata 8KABANATA 8— ANG PANGALAWANG HAMON: AVERILL VS CHERRYMaaga pa lang ay gising na si Averill. Ang malamig na hangin mula sa bukás na bintana ng kanyang condo unit sa Makati ay humaplos sa kanyang pisngi habang tinititigan niya ang malawak na langit na unti-unting nilalamon ng liwanag ng araw. Iyon ang klase ng umaga na tila tahimik pero puno ng banta—tulad ng kanyang nararamdaman.Hindi siya nagmadali. Maingat niyang pinili ang susuotin: isang cream-colored na dress na simple pero may karisma, manipis na trench coat na bahagyang sumasayad sa tuhod, at isang pares ng dark sunglasses na mas higit pa sa proteksyon sa araw—isang pahayag na kahit nasaktan siya, hindi siya kailanman masisira. Ang bawat detalye ay sinadyang pag-isipan, dahil sa mundong ginagalawan niya, ang panlabas na anyo ay hindi lang kaanyuan, kundi armas.Sa gitna ng sunod-sunod na imbestigasyon tungkol sa panlilinlang ni Francis, naisipan niyang huminto sandali sa isang kilalang gourmet grocery store. Hindi niya inakalan
Last Updated: 2025-08-04
Chapter: kabanata 7KABANATA 7 — Lihim ng Isang SelvaMaaga pa lang, nagising na si Averill kahit ilang oras pa lang ang itinulog niya.Hindi dahil naninibago siya sa bagong kwarto. Hindi dahil malamig ang silid na inilaan para sa kaniya sa loob ng engrandeng mansion ng mga Dela Selva.Kundi dahil hindi niya makalimutan ang mga salitang binitiwan ni Sebastian kagabi."Hindi lahat ng kasal ay tungkol sa pagmamahal, Averill. May mga kasal na kasunduan. May mga kasal na armas."Nakatitig siya sa kisame habang yakap ang unan, tahimik ang paligid pero maingay ang loob niya. Sa bawat segundo ng kanyang katahimikan, bumabalik sa isip niya ang paraan ng pagkakatingin sa kanya ng lalaking pinakasalan niya—hindi bilang asawa, kundi bilang kasabwat. Isang kasosyo. Isang gamit."Bakit ba ako pumayag sa ganito?" tanong niya sa sarili, pero agad niya ring sinagot ang tanong na iyon sa isipan.Dahil kay Francis.Dahil sa kasinungalingan.Dahil sa pagtalikod.Dahil sa pagtataksil.Muling sumilay sa alaala niya ang eksen
Last Updated: 2025-08-01
Chapter: kabanata 6Kabanata 6 Luhang Hindi Niya MaaminTahimik ang buong mansyon. Tila ang katahimikan ay niyayakap ang bawat sulok, kasabay ng malamig na hanging humahaplos sa gabi—isang lamig na hindi kayang tabunan kahit ng mamahaling kumot o marangyang silid.Nakahiga si Averill Alarcon sa malambot na kama, ngunit ang kanyang puso’t isipan ay gising na gising—puno ng kaguluhan at lungkot na walang pangalan. Ang kwartong iyon ay ipinagkaloob sa kanya ng lalaking pinakasalan niya—Sebastian Dela Vega. Isang kwartong punô ng karangyaan, mamahaling kurtina, chandelier na kumikislap, at mga kasangkapang pangmayaman.Ngunit sa kabila ng lahat ng iyon, nananatiling malamig ang silid. Tahimik. Parang estrangherong ayaw siyang tanggapin.Hindi sila magkasama sa iisang kwarto ni Sebastian—isang kasunduan nilang parehong pinili. Dapat sana’y nakagaan iyon sa pakiramdam ni Averill. Pero bakit tila mas mabigat ang bawat gabi?Napatingin siya sa kisame, parang may hinahanap sa mga aninong gumagalaw sa liwanag ng
Last Updated: 2025-08-01
Chapter: kabanata 5KABANATA 5 — ANG GANTI AY NAGSISIMULAAlas otso ng gabi. Sa pribadong silid ng Dela Vega Mansion, tahimik na nakaupo si Averill Alarcon sa harap ng kanyang laptop, nakakunot ang noo habang nagbabasa ng confidential financial reports ng Apex Dynamics — ang kumpanyang itinayo niya kasama si Francis. Ngunit sa mga oras na ito, isa na lamang itong kumpanyang pinagkakakitaan ng lalaking minsan niyang minahal.Habang iniisa-isa niya ang mga files, kitang-kita niya ang mga hindi tugmang numero, ang mga account na tila hinuthot. Ang mga proyekto na hindi niya nalaman, at mga investors na pumasok nang hindi dumaan sa kanya.“Francis…” bulong niya, mariin ang pagkakakuyom ng kanyang kamao. “Lahat ng sakripisyo ko, nilustay mo. Pinaglaruan mo ako… at akala mo basta-basta akong mawawala?”Nang biglang bumukas ang pinto, pumasok si Sebastian Dela Vega — ang lalaking pinakasalan niya hindi dahil sa pag-ibig, kundi dahil ito ang tanging armas niya sa laban niya kay Francis.“Kamusta ang gabi ng isa
Last Updated: 2025-07-22
Chapter: kabanata 4KABANATA 4 — ANG KASALANG WALANG PUSO, PERO MAY LIHIM NA PLANOMaulap ang langit ng umagang iyon. Waring kasama ng ulap ang bigat na bumabalot sa dibdib ni Averill habang nakatayo siya sa harap ng isang maliit na kapilya sa Tagaytay Highlands. Sa labas, hindi man umuulan, tila bumubuhos ang lamig sa paligid — lamig na mas mabagsik pa sa presensya ng mga panauhin na dumalo sa kasal.Wala sa kanyang mukha ang saya. Wala ring kaba. Sa halip, ang titig niya’y matalim, puno ng determinasyon. Nakasuot siya ng simpleng ivory gown — walang laylayan ng pagkukunwari, walang alahas na kumikinang. Para siyang reyna sa isang larong hindi kanya, pero handang harapin ang anumang kalaban.Sa altar, naghihintay si Sebastian Dela Vega — malamig, imposibleng basahin ang ekspresyon. Itim ang kanyang three-piece suit, perpektong nakaayos ang buhok, tila isang business meeting lang ang kanyang pinuntahan.“Handa ka na ba?” tanong ni Don Eduardo sa kanya, mahina ngunit mariin.“Matagal na, Papa,” sagot niya
Last Updated: 2025-07-22
Chapter: kabanata 3KABANATA 3 — ANG MALUPIT NA CEO: SEBASTIAN DELA VEGATahimik ang buong Alarcon Mansion nang gabing iyon. Sa silid-aklatan kung saan laging pinapatawag ni Don Eduardo ang kanyang mga anak para sa mga importanteng usapan, doon nakatayo si Averill—tahimik, ngunit waring may unos sa dibdib.Tatlong araw na mula nang makita niya sa balita ang engagement announcement nina Francis at Cherry. Tatlong araw na siyang binabagabag ng sama ng loob, ng matinding galit na tila apoy na ayaw mapawi. Hindi pa rin mawaglit sa kanyang isipan ang mga larawang ipinakita sa TV—si Francis, nakangiting parang wala siyang kasaysayan; si Cherry, nakasandal sa bisig nito, may hawak pang diamond ring na ikinampay sa camera.“Sa wakas, ikakasal na rin si Francis Velasquez sa babaeng nagpatibok ng kanyang puso,” ani ng reporter. “Sa kabila ng mga usap-usapan, mukhang nakahanap na siya ng tunay na kaligayahan.”Muntik na niyang ibato ang TV ng mga oras na iyon. Sa halip, naglakad siya patungo sa library ng mansion,
Last Updated: 2025-07-22
Chapter: kabanata 9Kabanata — Ang Babae sa SalaNapatigil ako sa aking pag-hakbang sa hagdan at napakunot ang noo nang mapansin ko kung sino ang nakaupo sa living room.Ang postura, ang damit, ang maiksing palda na halos kita na ang kaluluwa — hindi ko kailangang magtanong kung sino siya. Mula sa ayos at tikas niya, alam ko na agad.Si Nancy.Napabuntong-hininga na lang ako. Sa loob-loob ko, sana ay panaginip lang ito, pero hindi — totoong naririto siya, nakasandal sa mamahaling sofa na parang sariling bahay ang tinitirhan.Dahan-dahan akong bumaba, pilit pinapakalma ang sarili.“Ano bang ginagawa mo rito?” seryoso kong tanong, tinatanggal ang malamig na tono sa boses ko kahit mahirap.Tinaasan niya lang ako ng kilay. Ang ngiti niya, matalim, tila nang-aasar.“Kung si Lucian ang dahilan kung bakit narito ka, sinasabi ko sa’yo, madalang sa patak ng ulan kung umuwi ro’n,” madiin kong sabi.Tumayo siya, iniayos ang buhok na kulot sa dulo, at tinitigan ako mula ulo hanggang paa. “Well, alam ko naman ‘yon. H
Last Updated: 2025-11-13
Chapter: kabanata 8KABANATA — ANG PAGDALAW NI NANCY (Nancy’s POV)Mainit ang araw, pero mas mainit pa ang ulo ko habang papasok sa Davedant Empire Tower. Ilang buwan lang akong nawala, ngunit ramdam ko agad ang pagbabago sa paligid—lalo na kay Lucian.Bawat hakbang ko sa marmol na sahig ay may kasamang ingay ng takong, parang kumpas ng babala: narito na si Nancy. Suot ko ang maikling beige skirt na halos kita na ang kaluluwa, at blouse na bahagyang bukas sa dibdib, sinadya ko para ipakita sa bawat lalaking nadaanan—ako ang babaeng hindi basta-basta maipapantay.“Good morning, ma’am!” bati ng sekretarya niya, ngunit hindi ko siya nilingon. Itinirik ko lang ang mata ko at diretsong binuksan ang pinto ng opisina. Hindi na uso sa akin ang kumatok.Pagpasok ko, bumungad ang malamig na hangin mula sa aircon—at si Lucian, nakaupo sa swivel chair, abala sa pagbabasa ng dokumento. Naka-itim siyang long-sleeved polo, bahagyang bukas sa dibdib, at nakatupi ang manggas hanggang siko. Tahimik, matigas, at tila ba hi
Last Updated: 2025-11-10
Chapter: kabanata 7Kabanata — Ang Pagbisita ni Nancy“Kamusta ang buhay mo? Naging prinsesa ka ba sa piling ni Lucian?”Napalingon ako sa likuran ko, kasabay ng paghaplos ng malamig na hangin sa batok ko. Ang boses na iyon—pamilyar, may halong pang-aasar at pangmamata. Mula pa lang sa tono, alam ko na kung sino siya.“Nancy…” mahinang tawag ko, halos pabulong.Napataas ang kilay niya habang nakatayo sa lilim ng puno ng santan. Maganda pa rin siya gaya ng dati—mestisahin, laging ayos ang ayos, at tila hindi man lang tinatablan ng problema. Suot niya ang kulay pulang bestidang hapit sa katawan, bakat ang bawat kurba. Lalong umangat ang ganda niya sa ilalim ng araw, ngunit sa likod ng maputing ngiti niyang iyon, alam kong may matalas na talim.“Wow,” ani niya, sabay pikit-matang ngiti. “Hindi ko inakalang maaalala mo pa rin ang pangalan ko, Mrs. Lucian.”Mahina akong napangiti, pero hindi iyon ngiti ng tuwa. “Paano ko makakalimutan?” sagot ko habang muling ibinalik ang pansin ko sa mga bulaklak na dinidili
Last Updated: 2025-11-10
Chapter: kabanata 6KABANATA 6 — A R I E L L E (POV)“Ahh…” mahina kong buntong-hininga kasabay ng pagbangon ko mula sa kama.Panibagong araw na naman—panibagong sapalaran.Ngunit sa totoo lang, wala namang bago. Tulad pa rin ng dati, tila isang malamig na yelo si Lucian—walang pakiramdam, walang init, at para bang ang tanging layunin ay masaktan ako sa tuwing nagtatama ang aming mga mata.Ramdam ko pa rin sa katawan ko ang bigat ng gabi. Parang may nakaipit sa dibdib ko na hindi ko maalis kahit ilang ulit akong huminga ng malalim. Buong magdamag akong umiiyak, at hindi ko na namalayan kung kailan ako nakatulog. Ang huli kong alaala ay ang pagpatak ng mga luha ko sa unan, kasabay ng mga salitang paulit-ulit kong binubulong: Tama na, Arielle. Tama na.Tahimik ang buong silid. Ang mga kurtinang puti ay bahagyang kumikilos sa simoy ng hangin. Ang liwanag ng umaga ay pumapasok sa bintana, pero kahit gaano ito kaliwanag, nananatili pa rin akong nakakulong sa dilim ng sakit.Dahan-dahan kong inalis ang kumot n
Last Updated: 2025-11-06
Chapter: kabanata 5KABANATA 5 – L U C I A N (POV)Halos isang lagok lang ang ginawa kong pag-inom sa alak, na para bang tubig; wala akong pakialam sa pait o init na dumadaloy sa aking lalamunan.“Ahh!” Sigaw ko kasabay ng pagbato ng basong hawak ko. Tumama ito sa sahig at nagkalat ang bubog kasabay ng tunog na parang sumasabay sa gulo sa loob ng utak ko.Galit na galit ako. “Hindi pa rin mawala ang imahe ni Arielle…” ang nagmamakaawang mga mata nito na puno ng luha.Nararamdaman ko pa rin ang bigat sa dibdib ko habang bumabalik-balik sa isip ko ang eksenang ‘yon—ang mga luhang pumapatak sa mukha niya, ang tinig niyang nanginginig sa takot at sakit.Muling napahawak ako sa ulo ko. “Tangina naman,” bulong ko, pilit pinapakalma ang sarili, pero lalo lang akong nadudurog sa tuwing binabanggit ko ang pangalan niya sa isipan ko.“Hindi ako papayag na makalaya ka sa akin,” mariing sambit ko habang tinititigan ang bakas ng alak sa mesa. “Pareho tayong magdurusa habang buhay… hangga’t sa kabilang buhay.”At sa m
Last Updated: 2025-11-04
Chapter: kabanata 4KABANATA 4 — Ang Alon ng GalitPOV – AriellePagkapasok ko pa lang sa loob ng bahay, sinalubong agad ako ng isang malakas, malutong na sampal.Pak!Halos mapatumba ako sa sahig. Umalingawngaw ang tunog sa buong sala, kasabay ng panlalamig ng buo kong katawan. Napahawak ako sa pisngi kong namanhid, saka ko lang naramdaman ang hapdi—parang may nagliliyab sa balat ko.Pag-angat ng mukha ko, bumungad sa akin si Lucian. Nanlilisik ang mga mata niya, malamig pero puno ng apoy. Ang panga niya’y nakadiin, ang kamao’y bahagyang nakasara, tila pinipigil ang sarili na huwag akong muling saktan. “Saan ka galing, Arielle?!” singhal niya, halos pasigaw.Napaawang ang bibig ko, walang tunog ang lumabas. Hindi ko alam kung uunahin ko bang huminga o magpaliwanag. Halos ilang segundo lang ang lumipas, pero pakiramdam ko, ilang taon akong nakatayo ro’n sa harap niya.“Ilang araw kang nawala!” patuloy niya, ang bawat salita ay parang latigo sa pandinig ko. “Ano, ha? Nasa lalaki mo ba?”Napasinghap ako,
Last Updated: 2025-10-28
Owned by His name
Isang pirma. Isang apelyido. Isang kasunduang tuluyang babago sa buhay ni Celestine Ramirez.
Walang kaalam-alam sa galaw ng mga makapangyarihang tao, napilitang pumayag si Celestine sa isang kasal na hindi niya ginusto—isang papel na dapat sanang gampanan ng kapatid niyang tumakas sa responsibilidad.
Ang lalaking pinakasalan niya? Si Lucas Arguelles Sevllia. CEO ng Arguelles Holdings. Kilalang malamig, walang puso, at kayang pabagsakin ang sinumang hindi sumunod sa kanya.
Akala ni Celestine, tatlong buwan lang ang lahat—hanggang makansela ang kontrata. Pero paano kung ang lalaking walang pakialam ay unti-unting nagiging protektibo, mapagmasid, at... mapagmahal?
At paano kung sa likod ng tahimik nitong pagkilos, ay ang matagal nang lihim—na hindi aksidente ang pagkakapili sa kanya?
"Hangga’t dala mo ang apelyido ko, akin ka," bulong ni Locas sa kanyang tainga. "At hindi ko hayaan na maagaw ka ninuman."
Pero sa mundong puno ng lihim, kasinungalingan, at makakalaya pa ba siya sa isang pangalang hindi niya pinili… ngunit minahal na niya?
Read
Chapter: kabanata 22KABANATA 22 — ANG HULING HAKBANG NI CELESTINEMalakas ang sigawan. Ang tunog ng tambol at palakpak ay umaalingawngaw sa buong arena. Sa bawat rally ng bola, parang pumipintig din ang puso ko. Ang scoreboard ay halos dikit na dikit—23-23—isang pagkakamali lang at puwedeng tapos na ang set.“Focus, girls! Isa na lang, isa!” sigaw ni Coach Martinez mula sa gilid. Pawis na pawis siya, pero kitang-kita sa mata niya ang apoy ng pag-asa.Tiningnan ko ang paligid. Ang mga ilaw ng arena ay nakakasilaw, pero hindi ko alintana. Ang mga mata ng libu-libong manonood ay nakatuon sa amin—sa bawat hakbang, bawat paghinga, bawat dampi ng bola sa kamay. Ramdam ko ang bigat ng moment.“Celestine, ready ka?” tanong ni Regina, ang setter namin. Nakataas ang isang kilay niya, pero alam kong iyon ay para itago ang kaba.Ngumiti ako. “Paliparin mo ‘yan. Ako na bahala.”Tumunog ang pito ng referee. Tumalon ang kalaban para sa serve. Mabilis, matalim, at may halong pwersa—ang bola ay lumipad na parang kidlat.
Last Updated: 2025-11-13
Chapter: kabanata 21KABANATA — SEMI-FINALS NG VOLLEYBALLMainit ang hangin sa loob ng arena, hindi lang dahil sa aircon na halos hindi nakakaabot sa bawat sulok, kundi dahil sa tensyon at excitement ng mga nanonood. Halos lahat ng tao sa paligid ay nakapikit sa laro, mga mata’y nakasaksak sa bawat galaw ng mga manlalaro, bawat palo, bawat spike na tumatama sa court. Ang sigawan, hiyawan, at palakpak ay halos magkasabay, parang musika ng kabataan at passion.“Ay, grabe talaga si Celestine!” sigaw ng isang tagahanga mula sa gilid, hawak ang bandera at sombrero. “Ang bilis ng reflex niya!”Pumaloob sa isip ko ang lahat ng training na ginawa namin sa gym—ang tuwing puyat kami, ang bawat pag-ikot ng bola sa aming mga kamay, at ang walang katapusang drills. Ngayon, ang lahat ng iyon ay nasa court na, at bawat kilos ay tila eksaktong tugma sa mabilis na ritmo ng laro.Mabilis akong bumalik sa court matapos malampasan ang kalaban sa huling rally. Nararamdaman ko ang adrenaline sa bawat hakbang. Sinalo ko ang bol
Last Updated: 2025-11-11
Chapter: kabanata 20KABANATA — SA BAHAY NG ABUELO (LUCAS POV)Wala talaga akong balak dumalo sa pagpupulong ng pamilya ngayong gabi. Sa totoo lang, mas gugustuhin ko pang nasa gym ngayon, nanonood ng laban ni Celestine. Semifinals na iyon, at alam kong matagal na niyang pinaghirapan ang pagkakataong ito. Pero siya mismo ang nagsabi sa akin kaninang umaga habang nag-aalmusal kami, “Okay lang, Lucas. Mas importante ‘yang meeting niyo. Focus ka muna sa pamilya mo. Ako na ang bahala rito.”Napabuntong-hininga ako habang nagmamaneho papunta sa bahay ng abuelo ko. Paulit-ulit kong tinanong ang sarili ko kung tama bang pumunta ako rito. Gusto kong nando’n para sa kanya, pero ayokong biguin ang pamilya ko—lalo na’t ang Abuelo ko pa ang tumawag ng pagpupulong.Pagdating ko sa lumang bahay, agad akong sinalubong ng malamlam na liwanag mula sa veranda. Ang malawak na hardin ay maayos pa rin, may mga tanim na rosas na inaalagaan ng mga hardinero mula noon pa. Sa bawat pagyapak ko sa graba ng daan, tila bumabalik ako
Last Updated: 2025-11-10
Chapter: kabanata 19KABANATA — SA SEMIFINALS (TIN POV)“Tin, ayos ka lang ba?” tanong ng kaibigan ko at kasamahan sa team na si Regina, habang pinupunasan nito ang pawis sa leeg gamit ang maliit na tuwalya.“Ah?” napalingon ako sa kanya, tila nagulat pa. Nasa locker room kami ng gym—dalawa na lang kaming naiwan dahil halos lahat ay nasa labas na para mag-ayos at magpainit bago magsimula ang laban namin sa semifinals ng volleyball.“May sakit ka ba? Tila wala ka sa sarili mo. Ilang araw na kitang napapansin, may problema ba?” sunod-sunod nitong tanong sa akin habang pinagmamasdan ako mula ulo hanggang paa.Umiling ako ng marahan, pilit na ngumingiti. “Wala akong problema, wala rin akong sakit. Okay lang din kami ni Lucas,” mahinang tugon ko, sabay ayos ng buhok ko sa harap ng salamin.“Hmm…” nakataas ang kilay ni Regina, halatang hindi naniniwala. “Kung wala ka namang problema, bakit para kang lutang? Para kang may iniisip na napakalalim. Halos ilang beses na kitang tinawag kanina, di mo pa rin ako sinasa
Last Updated: 2025-11-10
Chapter: kabanata 18---Ang Umagang May HalikMataas na ang araw nang magising ako. Hindi ko agad namalayan na nakatulog pala ako nang gano’n kapayapa kagabi. Matagal na rin mula nang huli kong maramdaman na ligtas ako—na parang kahit anong mangyari, may balikat akong masasandalan.Pagmulat ng aking mga mata, una kong nakita ang puting kisame na may mga simpleng molding na may disenyong dahon. Ilang segundo pa bago ko napagtanto kung nasaan ako—ang guest room sa bahay ng mga magulang ni Lucas.At doon ko lang naramdaman ang init ng kamay na nakahawak sa akin.Halos maluwa ang mga mata ko nang makita kong sa tabi ko pala si Lucas, payapang natutulog at nakaunan ako sa braso nito. Hindi ako agad nakagalaw. Parang biglang humigpit ang paligid, at ang tanging maririnig ko ay ang marahang tibok ng puso naming dalawa.Ang dibdib niya ay bahagyang tumatama sa balikat ko sa bawat paghinga niya. Mainit. Kalma. Totoo.Pumikit ako sandali, sinusubukang pigilan ang pagngiti.“Diyos ko, Celestine, anong ginagawa mo?
Last Updated: 2025-11-10
Chapter: kabanata 17Kabanata: Sa Loob ng Bahay, Sa Loob ng PusoMasaya at magaan ang naging hapon ni Celestine kasama ang pamilya ni Lucas. Masigla ang mga kwentuhan habang nagkakainan sa hardin, tawa nang tawa ang mga pinsan at pamangkin ni Lucas habang naglalaro sa likod-bahay, at ang mga matatanda nama’y abala sa mas seryosong pag-uusap ukol sa negosyo, pamilya, at buhay-buhay.Hindi na ganoon kabigat ang nararamdaman niya. Kung noong una ay parang may harang sa pagitan nila ng pamilya ng kanyang asawa, ngayon ay tila isa na rin siyang bahagi ng mundong iyon. Lalo na nang mahuli niyang nakatitig sa kanya si Lucas, bahagyang nakangiti, parang sinasabi ng mga mata nitong, “Sabi ko sa’yo, kayang-kaya mo.”Pagkatapos ng hapunan, abala silang lahat sa sala—relaxing mood, may soft jazz na tumutugtog sa background at malamig ang simoy ng hangin na pumapasok sa malalaking bintana ng bahay. Ang ilan ay naka-recline sa sofa, may hawak na wine glass o kape, habang ang iba nama’y nakaupo sa sahig na may throw pil
Last Updated: 2025-06-17
LOGIN
