บทที่ 10 แผนหลอกน้องของมาร์ค 2

"เฮ้ย ... มึงดูถูกไอ้มาร์คมันไปนะไอ้เนส มันนี่หลานรักคุณปู่ไอ้ศิเลยนะเว้ย บ้านแบบนี้ขอฟรียังได้นับอะไรกับขอผ่อนวะ" โรมว่าแทรกเข้ามาในเครื่อง

"ใช่โรม มึงเตรียมมาทำความสะอาดก่อนขึ้นบ้านใหม่เลยไอ้เนส ถ้าไอ้มาร์คมันกู้ไอ้ศิไม่ได้ กูซื้อให้มันผ่อนกับกูเอง" เทนว่าพลางเดินมากอดคอเพื่อนแล้วยักคิ้วให้กล้อง

"ตามนี้นะเนส มึงพูดแล้วนะว่าจะมาทำความสะอาดเองน่ะ" มาร์คว่ากับน้องชายต่างแม่ยิ้ม ๆ

"แล้วมึงไม่ช่วย?" เนสสวนมาทันที

"กูต้องทำงานเว้ย กลับบ้านไปเงินเก็บกูหมดทุกบาท อีกไม่กี่วันก็ค่าน้ำค่าไฟค่าเทอมกูแล้ว เทอมนี้มึงแค่รักษาสถานภาพไม่กี่พันกูนี่เป็นแสนเลยนะ มึงก็มาทำเองแล้วกัน เออ...ถ้าน้านารถจะให้ตังค์มาซื้อของก็โอนมาละกัน แล้วบอกว่าจะซื้ออะไรให้มึงมั่ง กูจะได้สั่งร้านเขาเอามาส่ง มึงมาจะได้มีใช้" มาร์คให้เหตุผลที่น่าสงสารของตัวเอง จนเพื่อนที่ยืนอยู่ข้าง ๆ กลั้นขำ

"เออ... ให้มันได้จริง ๆ เหอะไม่ใช่ให้แม่ดีใจเก้อ จะให้ลงไปทำเมื่อไหร่ก็บอกแล้วกันแล้วมึงจะไม่ซื้อของมึงล่ะ" เนสว่าพลางหลบสายตาพี่ชายต่างแม่ทั้งยังรู้สึกละอายใจที่ผ่านมาเขาได้ใช้เงินแบบสบาย ๆ ไม่เคยขาดมือ แต่มาร์คที่เป็นลูกของพ่อเหมือนกันกลับหาเงินใช้เองทุกบาทแล้วกลับบ้านมางานศพพ่อเงินหมดก็ไม่ยอมขอที่บ้าน แถมตอนนี้ยังจะเพิ่มภาระตัวเองเพื่อให้เขาได้อยู่บ้านในเมืองไม่ไกลมหาลัยตามความฝันของพ่ออีก และยังจะให้แม่เขาซื้อของให้แค่เขาอีก

"กูก็ขนของกูมาจากคอนโดไงวะ งั้นแค่นี้แหละบอกน้านารถด้วยเย็นกูโทรหา" ตื๊ด! ว่าพลางกดวางสายแล้วหันมาหัวเราะกับเพื่อน

"ชีวิตมึงนี่น่าสงสารฉิบหายเลยนะไอ้มาร์ค ป่านนี้ไอ้เนสไม่ร้องไห้กับละครดราม่าของมึงแล้วเหรอ" โรมว่าพลางหัวเราะพลาง แล้วพากันเดินเข้าไปในบ้านที่มีเฟอร์นิเจอร์อยู่ไม่กี่ชิ้น แล้วพากันเดินขึ้นไปสำรวจด้านบนของบ้านที่มีห้องนอนใหญ่ 2 ห้องและห้องเล็กอีก 1 ห้อง คั่นกลาง ที่มาร์คตั้งใจจะทำห้องนี้ไว้เป็นห้องหนังสือและห้องทำงานในอนาคต

ส่วนด้านล่างมีห้องนอนอีก 1 ห้อง ห้องรับแขก ห้องทานข้าวอยู่ในบ้าน ส่วนห้องครัวแยกส่วนต่อเติมออกไปทางด้านหลังของบ้าน ซึ่งพ่อเขาเป็นคนทำเอาไว้ เพราะไม่อยากให้กลิ่นควันทำอาหารเข้ามาติดเฟอร์นิเจอร์ในบ้าน และบ้านนี้มีแต่ลูกชายการทำความสะอาดจึงคิดว่าไม่ใช่ทางของพวกเขามากนัก

ตกเย็นมาร์คโทรหานงนารถเพื่อบอกเรื่องต่าง ๆ เกี่ยวกับบ้านและบอกนงนารถว่าไม่ต้องโอนเงินหรือฝากเงินมาให้เขาเพราะบ้านหลังนี้มีครบทุกอย่างแล้วและเขาไม่ได้ขัดสนเหมือนที่บอกกับเนส เขาเพียงแค่อยากให้เนสมาทำความสะอาดบ้านของตัวเองก่อนเข้าอยู่ เพราะเนสจะได้ดูแลรักษาของได้ ส่วนเฟอร์นิเจอร์นั้นก็ยังจะทำตามเดิมคือมีแค่ที่จำเป็นก่อนแล้วทยอยขนเข้ามาเรื่อย ๆ จนครบ ซึ่งนงนารถก็เห็นดีกับความคิดของลูกเลี้ยง เพราะจะทำให้เนสคิดได้และมีความเป็นผู้ใหญ่มากขึ้น 

และอีก 3 วันต่อมามาร์คได้โทรไปบอกเนสว่าเขาได้ทำสัญญาผ่อนบ้านเรียบร้อยแล้วและมีสัญญาผ่อนนานถึง 30 ปีให้น้องชายต่างแม่ดู เพื่อให้เนสสบายใจ (แต่เมื่อวางสายมาร์คก็จุดไฟเผาสัญญานั้นทิ้งทันที เพราะสัญญานั้นเขากับโรมเป็นคนทำขึ้นมาหลอกเนสเท่านั้น) เนสตื่นเต้นมากถึงกับบอกแม่และเดินทางมาหามาร์คแต่เช้าที่หน้าร้านสรันบาร์ที่มาร์คทำงานอยู่และมาร์คก็ได้ขับรถยนต์ของตัวเองที่บอกเนสว่ายืมโรมมาพาเนสไปที่บ้านหลังดังกล่าว

"โห... ใหญ่ว่ะ โคตรสวย" เนสว่าอย่างตื่นเต้นบ้านที่ต่างจังหวัดพวกเขาก็ใหญ่มาก ใหญ่กว่านี้แต่เมื่อมาซื้อในกรุงเทพพื้นที่ 2 ร้อยกว่าตารางวาขนาดนี้ถือว่าใหญ่มาก 

"นั่น (ชี้ไปที่อุปกรณ์ทำงาน) จอบ เสียม พร้า ถุงดำ คราด แล้วก็เลื่อยแต่งกิ่ง แต่เลื่อยแต่งได้แค่กิ่งเล็ก ๆ นะ ระวังฟันมันจะหักเข้าตาเอา อย่าพัง กูยืมพี่รันมา" มาร์คว่าขึ้นนิ่ง ๆ 

"แล้วรถคันนั้น" "รถไอ้โรมมัน เมื่อวานรถกูซ่อมมันเลยไปรับที่คอนโด วันนี้นอนร้านกันเลยยืมมันมาก่อน เดี๋ยวต้องเอาไปคืน" มาร์คคิดหาทางหนีโดยอ้างจะเอารถไปคนเพื่อน

"อือ... แล้วมึงจะไปเลย?" เนสเอ่ยถามพลางมองหญ้ารอบ ๆ บ้าน *เยอะกว่าที่คิดอีกว่ะ สมเป็นบ้านมือสอง จะมีงูป่าววะเนี่ย* 

"เดี๋ยวไปแล้วมึงไม่เข้าไปดูข้างใน?" มาร์คตอบแล้วถามกลับ

"เออว่ะ ลืม งั้นไปดูก่อนก็ได้" คนน้องคล้อยตามทันที พลางเดินตามหลังพี่ชายต่างแม่เข้าบ้านอย่างว่าง่ายแล้วมาร์คก็พาเนสเดินขึ้นชั้น 2 ของบ้านเพื่อให้เนสเลือกห้องนอนที่ชอบ เมื่อตกลงกันได้จึงพากันลงมาข้างล่างและก่อนกลับมาร์คได้ลองใจน้องชายต่างแม่ด้วยการยื่นเงินให้หลายพันบาทเพื่อให้เอาไว้ใช้ในระหว่างทำความสะอาดบ้านก่อนที่จะมีงานขึ้นบ้านใหม่ในอาทิตย์หน้าก่อนเปิดเรียน 

"เฮ้ย กูมี แม่ให้มาแล้วมึงเก็บไว้เถอะ" เนสปฏิเสธทันที

"เอาไว้เถอะเดี๋ยวคืนนี้กูก็หาได้ใหม่ กูรับจ้างกินเหล้าคืนเดียวก็ได้แล้ว" 

"ไอ้บ้า ตับแข็งตายห่าพอดี แม่รู้จะเสียใจแค่ไหนวะ เก็บไว้เหอะกูบอกว่ากูมี" เนสด่าขึ้นมาทันทีเมื่อรู้อาชีพ (ปลอม ๆ) ของพี่ชายพร้อมทั้งหันหลังให้เงินก้อนนั้น

"ไม่เอาจริงนะ" "เออ...ไม่เอา แล้วเลิกได้เลิกนะไอ้รับจ้างกินเหล้าเนี่ย ตอนนี้ไม่มีย่ามาช่วยใช้น้ำไฟที่บ้านแล้ว ยาพ่อก็ไม่ได้จ่าย อะไรเลิกได้ก็เลิก" เนสว่าพลางหลบสายตาพี่ชาย *แม่ง...กูว่าละหาเงินยังไงได้จ่ายค่าน้ำไฟย่าเปิดเล่นเดือนละหลายหมื่นแถมค่าย่าพ่ออีกแม่บอกเดือนนึงตั้ง 2-3 หมื่น ถึงว่าแม่งกล้าผ่อนบ้านเดือนละเกือบ 3 หมื่นไอ้บ้า ฆ่าตัวตายชัด ๆ ...* เนสคิดในใจก่นด่าพี่ชายต่างแม่ยาวเหยียดถึงวิธีการหาเงินของมาร์ค

"มึงไม่เป็นกู มึงจะรู้อะไร มึงไม่มีมึงแค่เอ่ย แต่กูไม่มี กูก็อด มันต้องดิ้นมั้ยวะ ไม่มีใครเขาอยากทำร้ายตัวเองหรอก กูไม่มีใครคอยอุ้มคอยโอ๋มาตั้งแต่เด็ก กูถึงดิ้นนี่ไง" มาร์คว่าขึ้นเสียงนิ่ง

"แล้วรู้ว่าค่าใช้จ่ายเยอะแล้วจะเพิ่มภาระให้ตัวเองทำไมวะ กูไปกลับเหมือนเดิมก็ได้ ไม่กูก็หางานเช่าห้องใกล้มหาลัยก็ได้" เนสเอ่ยขึ้นเสียงดังไม่ใช่ว่าเขาไม่อยากอยู่บ้านหลังนี้แต่เมื่อรู้ว่าสิ่งที่มาร์คทำเพื่อหาเงินมาผ่อนมาใช้ เขาเลยไม่อยากให้มาร์คมีภาระเพราะเขา

"ก็นี่มันเป็นความต้องการของพ่อ พ่อห่วงมึงแล้วกูก็ห่วงมึงไง ขับรถไปกลับเกือบ 200 กิโล มึงว่าไม่อันตรายเหรอ ถ้ามึงเป็นอะไรขึ้นมาน้านารถจะเป็นยังไง" มาร์คว่าขึ้นเสียงดังพอกัน  "กูทำอะไร กูรู้จักตัวกูดี" ว่าจบก็เดินออกจากบ้านแล้วขึ้นรถขับออกไปทันที และตั้งแต่วันนั้นมาร์คก็ไม่ได้กลับไปที่บ้านนั้นอีก เขาเพียงแต่ฝากให้ รปภ. หน้าหมู่บ้านเข้าไปแอบดูและถ่ายรูปน้องชายและบ้านส่งมาให้จนเหลืออีกแค่ 1 วันสุดท้ายจะทำบุญขึ้นใหม่ในวันรุ่งขึ้นเขาถึงได้เข้าไปนอนที่บ้านนั้นตามคำขอร้องของนงนารถและเมื่อทำบุญเสร็จเขาก็นอนอยู่ที่นั่นเองแค่ 3 คืนและกลับมานอนที่คอนโดโดยบอกกับเนสว่ามานอนที่ร้านของพี่ชายโรมเพราะช่วงนี้เลิกงานค่อนข้างดึกและมีงานส่งอาหารในตอนเช้า ซึ่งเนสก็เชื่อสนิทใจและขอให้เขาพาไปสมัครงานกับแอปส่งอาหารโดยเริ่มแรกมาร์คพาซ้อนท้ายไปด้วย และลองให้ใช้รถของเขาขับส่งเองเมื่อเนสทำได้แล้ว เลยพาไปออกซื้อมอเตอร์ไซค์โดยให้เนสเป็นคนเลือกเอง เนสเลือกแค่มอเตอร์ไซค์มือสองรุ่นเดียวแต่สภาพใหม่กว่าของมาร์คเท่านั้น โดยให้เหตุผลว่าซื้อเพื่อใช้งาน ขับง่ายและประหยัดน้ำมันแบบที่มาร์คว่า และเมื่อคนไม่เคยทำงานได้ทำงานเองได้เงินก้อนแรกเนสยิ่งเชื่อมั่นในมาร์คมากขึ้นถึงขั้นเอ่ยปากว่าให้มาร์คจ่ายแค่ค่าผ่อนบ้านอย่างเดียว ส่วนเขาจะจ่ายอย่างอื่นแทนเองและรวมถึงค่าน้ำค่าไฟที่บ้านสวนของพวกเขาด้วย....

..........//..........