แชร์

บทที่16 กีดกัน

ผู้เขียน: เรนเดียร์ B-52
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-08-31 14:41:17

“สวัสดีครับคุณลุง” สองหนุ่มสวัสดีคุณลุงของเขา

“คุณลุงครับนี่เจ้าน้อย ลูกสาวของคุณน้าเจ้านางครับ”ออโต้แนะนำให้คุณลุงรู้จักกับเจ้าน้อย คนตัวเล็กสวัสดีท่าน

“สวัสดี หนูสวยเหมือนคุณแม่เลย”

“ขอบคุณค่ะ”

“เรียกลุงเถอะ”คุณอาเทอร์เอ่ยพร้อมยิ้มบางๆ ให้เจ้าน้อย

“ค่ะคุณลุง” ท่านก็ไม่ได้ดุเหมือนที่พี่ออสตินบอกสักหน่อย แกล้งกันอีกแล้วใช่ไหมเนี่ย ฉันก็เกร็งแทบแย่ พี่ออสตินนะพี่ออสติน

“….”

“ออสตินเรียนจบแล้ว ไปดูงานให้ลุงที่สิงคโปร์ไหม ลุงจะยกที่นั่นให้ออสติน”

คนตัวโตหันมามองเจ้าน้อย และหันไปยิ้มกับคุณลุงของเขา

“จริงๆ แล้วผมตั้งใจจะไปดูไร่ให้ป๋าครับ และทำตามโครงการที่ป๋าวางไว้ให้สำเร็จครับลุงอาเทอร์ ส่วนงานของคุณลุงส่วนไหนที่ผมช่วยได้ผมยินดีนะครับ แต่ถ้าให้ไปดูที่สิงคโปร์คงไม่ไหวครับ งานใหญ่เกินไปความสามารถผมยังไม่ถึงหรอกครับ คงต้องยกให้พี่ออโต้”

“อะไรกันพี่ออสติน ยังไม่ได้ลองเลย ปฏิเสธซะแล้ว” เสียงอาร์เดลเอ่ยขึ้นมา

“มาแล้วเหรอไอ้ตัวดี มาถึงก็เล่นฉันเลยนะ”ออสตินกอดคออาร์เดล ที่มีศักดิ์เป็นพี่ แต่อายุน้อยกว่าเขาหนึ่งปี อาร์เดลก็เลยเรียกเขากับพี่ออโต้ว่าพี่จนติดปาก

“โอ๊ะ! สาวสวยคนนี้แฟนใครกันครับ”
อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก

บทล่าสุด

  • MyDear วิศวะตัวร้าย   บทที่42 จบด้วยรัก มีความสุข

    @เพนต์เฮาส์ออสตินเจ้าน้อยตามออสตินกลับมาด้วย เธองงเล็กน้อยเพราะที่ห้องออสตินมีแม่บ้านมาช่วยจัดของแล้วก็ทำความสะอาดกัน หลายคน “พี่ออสตินอะไรกันคะ ทำไมคนเยอะจัง”“พอดีวันก่อนพี่คืนห้องคุณลุงไปน่ะ พี่ไม่ได้บอกเจ้าน้อย”“ที่คุณป้าพูดน่ะเหรอคะ”“อืม พี่ขนของไปอยู่กับมาร์วิน คุณป้าให้คนตามไปขนกลับมาแล้วก็มาจัดทำความสะอาดให้น่ะ ท่านคงรู้สึกผิดจริงๆ”“ค่ะน้อยก็รู้สึกได้ค่ะ น้อยไม่ได้โกรธอะไรท่านแล้วนะคะ”“ที่พี่ไม่บอกเรื่องนี้เพราะกลัวว่าเราจะคิดมาก พี่ออโต้เป็นคนตัดสินใจ พี่ก็คิดว่าพี่ออโต้เขาคิดไตร่ตรองแล้ว และที่พี่เขาทำก็เพราะหวังดีกับเราทั้งคู่ เลยคืนของที่คุณลุงเคยให้ไปทั้งหมด”“น้อยเข้าใจค่ะ”“พรุ่งนี้คุณลุงกับคุณป้าชวนเราไปทานข้าวที่บ้านนะ เจ้าน้อยโอเคไหม”“ได้ค่ะ”“พรุ่งนี้พี่ไปเรียนเราจะทำอะไรบ้าง”“น้อยขอไปเที่ยว ช็อปปิ้งหน่อย ได้เข้ากรุงทั้งที่ ได้ไหมคะ”ออสตินหยิบกระเป๋าสตางค์ แล้วก็หยิบแบล็กการ์ดส่งให้เจ้าน้อย “พี่ให้ เอาไปใช้อยากได้อะไรก็ซื้อ”“พี่ใจดีจัง น้อยจะซื้ออะไรดีน๊า”“ตามใจเจ้าน้อยเลย อะไรที่ผู้หญิงต้องมีเราก็ซื้อได้เลย”เจ้าน้อยไหว้ “ขอบคุณนะคะ”ออสตินชี้มาที่หน้าอ

  • MyDear วิศวะตัวร้าย   บทที่41 เจ้าหมาตัวโตNC🔥

    “พี่ออโต้พี่กลับไปกับผมนะ” อาร์เดลพูด“ขอพี่พักผ่อนหน่อยไม่ได้เหรอ จะลากไปทำงานท่าเดียวเลย”“พี่จะอยู่ทำไม พี่ออสตินเขาเพิ่งจะเข้าหอกัน กลับพร้อมผมเถอะ”“เออๆ กลับก็กลับ น่ารำคาญจริงเลยแกน่ะ อาร์เดล” ออโต้ผลักไหล่น้องชายเบาๆ “คืนนี้ผมขอไปค้างบ้านพี่นะครับ”“ไม่ละ ฉันไม่อยากให้บ้านฉันรก”“ไม่อยากให้บ้านรกรึจะพาใครไปนอนรึเปล่า”“รู้มาก จะไปนอนก็ไป”“ออสตินพี่ต้องกลับพร้อมอาร์เดล มันตามไปช่วยงานอีกแล้ว นายกลับพรุ่งนี้ใช่ไหม”“ครับ กลับพรุ่งนี้เย็นๆ”“งั้นพี่ไปนะ เจ้าน้อยพี่กลับก่อนนะ”“ค่ะพี่ออโต้ ขอบคุณมากนะคะ คุณป้า อาร์เดลเดินทางปลอยภัยนะคะ” เจ้าน้อยพูดยิ้มแย้มกับทุกคน“ครับพี่สะใภ้” อาร์เดลตอบเจ้าน้อยแล้วหันไปยิ้มหน้าตาทะเล้นหยอกล้อออสติน “ป้ากลับละ จะมาอวยพรให้ทั้งคู่อีกครั้งตอนงานแต่งนะจ๊ะ” คุณพรรณนิภาเอ่ยด้วยสีหน้ายิ้มแย้มใจดีกับออสตินแล้วก็เจ้าน้อยเช่นกัน“ครับคุณป้า” ออสตินกอดเอวเจ้าน้อยเดินมาส่งทุกคนขึ้นรถ ยืนมองจนรถเคลื่อนออกจากบ้าน ออสตินโอบเอวบาง พากลับเข้ามาในบ้าน โฮ่งๆ โฮ่งๆ“ไงคะ เทอร์โบคนหล่อ อยากไปวิ่งเล่นเหรอ” เจ้าเทอร์โบแสนรู้กระดิกหากทันที “พี่ออสตินพาเทอร์โบไปเดิ

  • MyDear วิศวะตัวร้าย   บทที่40 คำขอโทษ

    หลังจากทำเรื่องเอกสารเรียบร้อย ออโต้ ออสติน อาร์เดล เดินออกมาที่รถด้วยกัน “พี่ออสติน พี่ออโต้ ผมขอโทษแทนคุณแม่ด้วยนะครับ”“ไม่เกี่ยวกับนาย อาร์เดล วันนี้ขอบใจนายด้วยนะที่ช่วยหาทางออกที่ลงตัวให้ทุกฝ่าย” ออสตินพูด “ก็บอกแล้วว่าวันนี้ผมขอเป็นพระเอก”“หึ! ไอ้บ้า แล้วหยุดหางานให้ฉันซะทีนะ” ออโต้พูด“ครับ รับทราบ”“ไปเถอะแยกย้ายพรุ่งนี้พี่จะไปขอเมียให้พี่ออสตินพี่ชายนาย”“ห๊ะ! พี่ออสตินจะมีเมียแล้วเหรอครับ” อาร์เดลมองออสตินตาโต“แล้วจะตกใจอะไรอาร์เดล ทำไมพี่จะมีเมียไม่ได้ ฉันหล่อขนาดนี้ แถมใหญ่กว่านาย”“เรื่องนี้ผมสู้ ผมไม่ยอมแน่ ตอนที่พี่เห็นมัน นั่นมันตอนเด็ก ครับพี่ออสติน ตอนนี้รับรองของผมไม่เล็กครับ” “เวรทั้งคู่ ไปเลยขึ้นรถกลับกันสักที” ออโต้พูดจบเดินนำน้องๆ ไปที่รถ @ไร่เจ้านาง เจ้าน้อยรู้สึกแปลกใจ ที่อยู่ๆ พี่ออโต้ก็มาด้วย และวันนี้ป้าแพรก็แปลกๆ ตั้งแต่เช้าแล้ว พี่มะเหมี่ยวก็ลงมาจากไร่ชาอีก ทั้งคู่คะยั้นคะยอให้เธอแต่งตัวสวยๆ บอกว่าคุณออสตินมาเห็นแล้วจะได้ชื่นใจ “ทุกคนเรื่องอะไรกันคะเนี่ย พี่ออสตินบอกน้อยมานะคะ” เจ้าน้อยหันไปถามเขา ที่ทุกคนเอาแต่ยิ้ม ดูมีความสุขกันมาก โดยเฉพาะลุงม

  • MyDear วิศวะตัวร้าย   บทที่39 เอาคืน

    ด้านออโต้โทรหาออสตินให้ไปหาเขาที่บ้าน หลังเลิกเรียน @บ้านออโต้“พี่ออโต้ตามผมมามีอะไรรึเปล่าครับ”“นั่งก่อน”“นายมีทรัพย์สินอะไรที่รับมาจากคุณลุงบ้าง คืนเขาไปให้หมด”“เกิดอะไรเหรอครับ”ออโต้เปิดคลิป ที่คุณป้าไประรานเจ้าน้อยให้ออสตินดู ละเล่ารายละเอียดทุกอย่างที่เกิดขึ้นให้น้องฟัง “เรื่องที่เรามีปัญหากับคุณลุง พี่ออโต้อย่าบอกเจ้าน้อยนะครับ เจ้าน้อยรู้เรื่องคงไม่สบายใจแล้วก็คิดมาก”ออโต้พยักหน้าเข้าใจ “แล้วพี่ตัดสินใจดีแล้วเหรอครับ พวกเราทำแบบนี้ คุณลุงจะยิ่งโกรธรึเปล่า”“ถ้าไม่ทำแบบนี้ นายก็ไม่มีวันมีชีวิตเป็นของตัวเองหรอกออสติน”“แต่พี่จะไม่เป็นอะไรใช่ไหมครับ?”“พี่ไม่เป็นไรหรอก นายก็ด้วย แต่คนอื่นสิ จะแย่ตกลงนายต้องคืนอะไรบ้าง” “ก็มีเพนต์เฮาส์ที่คุณลุงซื้อให้เป็นของขวัญตอนผมอายุยี่สิบ”“อืมคืนเขาไป เดี๋ยวพี่ซื้อให้ใหม่”“พี่ออโต้ไม่ต้องซื้อหรอก เดี๋ยวผมเรียนจบก็ไปอยู่กับเจ้าน้อยแล้ว”“งั้นก็ตามนั้น ส่วนเรื่องนายกับเจ้าน้อย อาทิตย์นี้เดี๋ยวพี่ไปหาเจ้าน้อยกับนายด้วย ไม่ต้องรอนายเรียนจบ นายกับเจ้าน้อยหมั่นกันแล้วจดทะเบียนให้ถูกต้อง ส่วนเรื่องแต่ง เอาไว้นายค่อยคิดกับเจ้าน้อย อีกทีละก

  • MyDear วิศวะตัวร้าย   บทที่38 จัดการปัญหา

    เช้าวันต่อมา ออโต้โทรไปหาคุณลุงของเขา บอกว่าจะขอเข้าพบคุณลุงช่วงบ่าย เขามาถึงบ้านคุณลุง อาร์เดลขับรถเข้ามาจอดพร้อมๆ กับเขาพอดี “พี่มาหาคุณพ่อเหรอครับ”“อืม นายไปไหนมา”“ผมเพิ่งกลับมาจากสิงคโปร์ ไปครับเข้าบ้านกันพี่”“สองคนทำไมมาพร้อมกันได้” คุณอาเทอร์เอ่ยทักทั้งลูกชายแล้วก็หลานชาย “ผมเจอพี่ออโต้หน้าบ้านครับ”“เออ ออโต้มีธุระอะไรกับลุงรึเปล่า?”“ครับ”“งั้นไปคุยกันที่ห้องทำงานลุงไหม”“คุยตรงนี้ก็ได้ครับ อาร์เดลนายอยู่ด้วยก็ได้เรื่องที่พี่จะพูดเป็นเรื่องภายในครอบครัวเรานี่แหละ นายอยู่ฟังด้วยก็ดีแล้ว”“ว่ามาเลยออโต้ หลานมีอะไร”ออโต้เปิดคลิป ที่ป้าแพรส่งให้เขา ให้คุณลุงอาเทอร์แล้วก็อาร์เดลดู ทั้งคู่ดูคลิปจบ อาร์เดลมีสีหน้าตกใจ ส่วนคุณลุงสีหน้าเรียบนิ่งเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น “คุณลุงเห็นด้วยกับเรื่องนี้เหรอครับ” ออโต้เอ่ยถามตรงๆ“แล้วมันมีอะไรเสียหายเหรอออโต้ ถ้าออสตินจะแต่งงานกับหนูเพ็บ ธุรกิจเราเชื่อมโยงกันอยู่หลายอย่าง คุณพ่อหนูเพ็บเขาก็ช่วยงานลุงได้ มีแต่ผลดีทั้งสองฝ่าย ลุงปล่อยพ่อเราไปคนหนึ่งแล้ว ลุงไม่อยากปล่อยให้ออสตินไปมีชีวิตแบบนั้นอีก” “ชีวิตแบบนั้นคือชีวิตแบบไหนครับ”“ช

  • MyDear วิศวะตัวร้าย   บทที่37 ไม่เป็นมิตร

    @ไร่เจ้านาง คุณพรรณนิภาเดินทางมาถึงไร่ แนะนำตัวเองกับป้าแพร และขอเจอเจ้าน้อย “คุณเจ้าน้อยไปโรงงานค่ะ เดี๋ยวดิฉันจะโทรบอกคุณเจ้าน้อยให้นะคะว่าคุณมาขอพบ”“ขอบใจจ้ะ”คุณพรรณนิภาเดินดูบ้านเจ้าน้อย ระหว่างรอเจ้าของบ้าน ท่าทางมองเหยียดแบบเห็นได้ชัดเจน “บ้านๆ ดีนะ ออสตินจะมาอยู่แบบนี้ได้ยังไง อยู่เพนต์เฮาส์เป็นร้อยล้าน จะมาอยู่บ้านไร่บ้านนาแบบนี้ได้ยังไงกัน” เธอบ่นพึมพำอยู่คนเดียว ผ่านไปสักพักเจ้าน้อยรีบกลับมาที่บ้าน เพราะป้าแพรโทรไปบอกว่าคุณพรรณนิภามาขอพบ และยังบอกกำชับเธออีกด้วยว่า “ท่าทางเธอดูไม่เป็นมิตรเลยนะคะ ถ้าคุณเจ้าน้อยอยากให้ป้าอยู่เป็นเพื่อนบอกป้านะคะ” ป้าแพรคงเป็นห่วงฉันมาก แต่เห็นด้วยกับป้าแพรแหละว่าคุณป้าพรรณนิภาคงมาแบบไม่เป็นมิตรแน่ๆ คงมาพูดเรื่องพี่เพ็บกับพี่ออสตินเหมือนเดิมแหละ เจ้าน้อยเปิดประตูเข้ามา คุณพรรณนิภานั่งรอเธออยู่ “สวัสดีค่ะ คุณป้า”“สวัสดีจ้ะหนูเจ้าน้อย”“คุณป้ามาหาน้อยที่นี่ มีธุระอะไรกับน้อยเหรอคะ”“ป้ามาคุยกับหนูเรื่องออสติน วันนั้นป้าคิดว่าหนูเข้าใจแล้ว แต่ก็คงไม่ชัดสินะ รึว่าป้าพูดไม่ชัดเจนพอ หนูเลยเข้าใจยากสินะ”“คุณลุงของออสติน เขามีหลานชายแค่สอ

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status