LORIE LOVE
“Akala ko gutom ka na?” nakakunot na ngayon ang noo niya.
“Wala naman po akong pinipili na pagkain. Lahat po ay kaya kong kainin, hindi po ako maselan,” sagot ko sa kanya pero nagulat ako dahil biglang pumreno siya.
“May problema po ba?” nagtataka na tanong ko sa kanya.
“Red light,” sagot niya sa akin at uminom siya ng tubig. Ako naman ay napatingin naman ako sa unahan.
Hindi na ako kumibo kasi tama naman siya. Naka-red light nga kaya siya huminto. Akala ko tuloy ay baka may mali akong sinabi na ayaw niya. Pero mukha namang wala. Nang muling maging green ang stoplight ay pinatakbo na niya ang sasakyan niya. Ako naman itong tahimik lang na nakaupo dito sa tabi niya.
Nakatanaw lang ako sa labas ng bintana. May dinaanan kami na kainan at bumili siya ng pagkain. Nang ibigay na ito sa kanya ay binigay niya agad sa akin. Nagtataka naman akong nakatingin sa kanya.
“That’s your food, kainin mo mamaya. Aalis ako kaya mag-isa ka lang sa condo ko. All you need to do there is to clean my unit,” sabi niya sa akin.
“Okay po, salamat po sa pagkain.” sabi ko sa kanya.
Wala naman akong narinig na kahit na ano mula sa kanya. Nang makarating kami sa tapat ng condo building niya ay hindi pa ako bumaba agad dahil binigyan pa niya ako ng instructions para sa mga dapat kong gawin at kung saan ako pupunta.
“Babalikan kita mamaya. Huwag kang aalis sa unit ko,” paalala niya sa akin bago siya umalis.
Napanguso na lang ako dahil paano ako aalis kung ni singkong duling wala akong pera. Hindi ko naman kayang lakarin pauwi sa mansion nila.
Nang tuluyan ng mawala sa paningin ko ang sasakyan ni Ninong Cong ay mabilis na ako naglakad papunta sa may entrance para umakyat na ako. Siguro ay tinawagan na sila ni ninong dahil pinapasok nila ako kaagad ng sabihin ko na sa may unit ako ng boss ko pupunta.
Sumakay ako sa elevator dahil nasa pinakamataas na palapag siya. Siguro kong aakyatin ko ‘yon na gamit ang hagdan ay baka malagutan ako ng hininga lalo na masa ika 40th floor siya.
Hindi ko alam kung ano bang trip ng matandang ‘yon. Bakit naman kailangan pa na sa 40th floor siya kung puwede naman na sa mga 5th floor na lang sana?
Pero kahit naman isipin ko na sana ay sa mababa na lang ay wala akong magagawa dahil ‘yon ang trip ng ninong kong hilaw. Bagay na bagay pa naman sa kanya ang ninong cong na call sign pero ayaw naman niya akong panindigan. Hindi raw kasi niya ako kilala.
Ewan ko ba sa mga politiko. Bakit ang hilig nilang magdaos ng binyagang bayan o pambarangay, tapos hindi na nila kilala ang mga inaanak nila. Kung sabagay sure ako na marami ang mga kasabay ko noong nagpabinyag ako. Kaya hindi niya rin kilala ang mga ito.
Isa pa bata pa siya noon dahil SK chairman pa lang siya noon. At ang sabi pa ay tatlong taong gulang na ako noong nagpabinyag ako. Kaya malaki na talaga ako.
Habang nandito ako sa loob ng elevator ay naamoy ko ang mabangong amoy ng pagkain kaya mas lalo akong nagutom. Akala ko talaga ay sobrang heartless ng ninong kong hilaw pero hindi naman pala.
Bumili pa siya ng pagkain para hindi ako magutom. Nang nakarating na ako sa 40th floor ay kaagad na bumugad sa akin ang mismong condo na niya. Penthouse na rin yata ang tawag nila dito.
Grabe ang laki dahil solong-solo lang niya ang isang buong floor. Kung sabagay mayaman talaga ang mga congressman. Wala namang duda na mayaman siyang tao. Sana lang talaga ay hindi siya katulad ng mga nakikita ko sa tv na korakot. Sana kahit na may pagka-masungit siya sana ay tapat siya sa tungkulin niya sa bayan at sa nasasakupan niya.
Sa sobrang laki nito ay hindi ko na alam kung saan ba ako magsisimula. Siguro ay kakain na lang muna ako para may lakas ako na maglinis sa magandang unit na ito. Ngayon ko talaga nalaman na iba ang binigay niyang susi sa akin. Susi pala ito ng room niya at hindi ng unit niya. Siguro ay wala talagang nagtatangkang pumunta dito sa penthouse niya.
Tumayo ako dito sa harap ng glass wall niya at bigla akong nalula ng tumingin ako sa baba. Jusko po! Ang taas pala talaga nitong 40th floor. Bago pa ako mahilo sa kakatingin sa ibaba ay pumunta na lang ako sa may kusina para kumain. Ang ganda ng mga gamit niya sa bahay kaya naman nahihiya akong makigamit.
Siguro ay magkakamay na lang akong kakain. Sanay naman akong magkamay kaya walang problema sa akin. Nagsimula na akong kumain ay sobrang natuwa talaga ako dahil ang sarap nitong pagkain na binili sa akin ni ninong cong. Dahil sa naging mabait siya ngayon ay hindi ko na muna siya itatakwil.
Ninong ko muna siya ngayon kahit pa ayaw niya akong akoin na inaanak. Dahil sa sarap na sarap ako sa kinakain ko ay hindi ko man lang namalayan na tapos na pala ako. Mabuti na lang may mga bottled water dito kaya okay lang siguro na humingi ako ng isa.
Nang maging goods na ako ay nagmamadali na akong maglinis. Sa totoo lang ay malinis naman itong penthouse niya. Kaya wala naman akong gaanong lilinisin. Pinalitan ko na lang ang mga beddings niya para naman maging bago. Itong lalaking ito, white and black lang ang mayroon dito sa room niya. Lakas talaga makalalaki ng kulay.
Hapon na ako natapos. Malapit na pa lang mag alas singko ng hapon pero ang boss ko naman ang hindi pa bumabalik. Hindi ko tuloy alam kung saan ako uupo kaya mas pinili ko na lang dito sa may malaking carpet. Habang nakaupo ako ay nagulat ako dahil biglang tumunog ang telepono. Wala sana akong balak na sagutin pero kasi pangatlong tawag na niya ito.
“H–Hello po–”
“Bumaba ka na, uuwi na tayo–”
“Ninong?”
“May iba ka pa bang inaasahan na tatawag?” Masungit na naman siya.
“Pababa na po ako,” sabi ko na lang at ibinaba ko na ang tawag.
Kahit kailan talaga ang lalaki na ‘yon. Kaya naman nagmamadali akong umalis sa penthouse niya. Bago ako tuluyang umalis ay sinigurado ko muna na safe ang lahat. Pagbaba ko ay nakita ko ang kotse niya na naghihintay kaya naman lumapit agad ako. Sa frontseat na ako uupo dahil baka sabihan na naman niya na ano ang akala ko sa kanya driver.
Nang buksan ko ang pintuan ay nagulat ako dahil may nakasakay na.
“Sa likod ka na lang,” sabi niya kaya naman sa backseat na ako sumakay.
Nang nakaupo na ako ay pinatakbo na agad niya ang sasakyan. Ako naman ay sa labas lang nakatingin. Hindi ko sinulyapan ang ninong ko at ganun rin ang kasama niyang babae. Pero alam ko na maganda itong kasama niya.
“Are you hungry?” narinig ko na tanong ni ninong pero hindi ko naman alam kung ako ba ang tinatanong niya.
“Yes, babe.”
Confirmed nga may jowa na siya. At itong babaeng ito ang jowa niya.
“Love, are you hungry?” narinig ko na naman na tanong ni ninong.
Bakit naman siya nagtatanong kung sumagot na ang jowa niya? Magkaiba ba silang dalawa ng endearment? Tanong ko sa sarili ko.
“Love? Bakit love? Babe ang tawag mo sa akin diba?” tanong ng babae.
Paktay na, mukhang mahuhuli na ngayon si ninong. Babaero rin yata ang lalaking ito. Hulma pa lang ng mukha niya ay halata naman. Ginagamit niya ang kagwapuhan niya para maglaro.
“I’m not asking you,” sabi ni ninong sa babae kaya bigla akong tumingin sa kanila.
“Hindi ako? So, sinong tinatanong mo? Siya ba? Siya ba ang love mo?” sunod-sunod na tanong ng babae at tinuro pa ako kaya naman kinakabahan na ako ngayon.
“Wala po akong alam d’yan, Ma’am. Maid lang po ako ni Congressman,” sabi ko agad dahil baka awayin pa ako nitong babae.
“So, bakit love ang tawag mo sa babaeng ‘yan? Ang cheap mo naman kung siya ang tinatawag mong love.” tanong ng babae na halatang naiinis na dahil pasimple akong nilait pero kalmado lang ang boses niya.
“Dahil—”
LORIE LOVE“Akala ko gutom ka na?” nakakunot na ngayon ang noo niya.“Wala naman po akong pinipili na pagkain. Lahat po ay kaya kong kainin, hindi po ako maselan,” sagot ko sa kanya pero nagulat ako dahil biglang pumreno siya.“May problema po ba?” nagtataka na tanong ko sa kanya.“Red light,” sagot niya sa akin at uminom siya ng tubig. Ako naman ay napatingin naman ako sa unahan.Hindi na ako kumibo kasi tama naman siya. Naka-red light nga kaya siya huminto. Akala ko tuloy ay baka may mali akong sinabi na ayaw niya. Pero mukha namang wala. Nang muling maging green ang stoplight ay pinatakbo na niya ang sasakyan niya. Ako naman itong tahimik lang na nakaupo dito sa tabi niya. Nakatanaw lang ako sa labas ng bintana. May dinaanan kami na kainan at bumili siya ng pagkain. Nang ibigay na ito sa kanya ay binigay niya agad sa akin. Nagtataka naman akong nakatingin sa kanya.“That’s your food, kainin mo mamaya. Aalis ako kaya mag-isa ka lang sa condo ko. All you need to do there is to clean
LORIE LOVE“Alam mo ba kung ano ang pinaka-ayaw ko sa lahat? Ang hindi ako pinapansin kapag kinakausap ko,” sabi niya at nagulat ako dahil bigla na lang niya ako pinaharap sa kanya.At sa hindi inaasahan na pangyayari ay bigla na lang nahulog ang towel na nakatakip sa maselang parte ng katawan niya. Nanlaki naman ang mga mata ko dahil hindi ko talaga inaasahan na makakakita ako ng malaking sawa. “Bastos!” sigaw ko sa kanya.Ang laki kasi tapos nakatayo pa ito. Oh my gosh! Ito ang first time ko na makakita ng ganito. Gwapo siya pero v*rgin pa itong mga mata ko. At ngayon na nakakita na ako ay hindi na. “Ako pa ngayon ang bastos, eh ikaw nga ang nakatitig sa kaibigan ko.” sabi niya sa akin kaya naman mabilis kong tinakpan ang mga mata ko gamit ang kamay ko. Chill lang siya habang nagsasalita na para bang hindi siya nahihiya sa akin.“Bakit kasi nakaganyan ka? Babae kaya ang kasama mo dito sa room m–”“Babae? Where?” tanong niya sa akin kaya sinamaan ko siya ng tingin.“Mukha man akong
LORIE LOVE“Ninong?”“Ikaw? Ikaw na naman?”“Why are you here?” nakakunot ang noo na tanong niya sa akin.“Dito po ako nagtatrabaho?” Sagot ko sa kanya.“Aminin mo nga sa akin. Sinusundan mo ba ako?” Tanong niya sa akin na ikinagulat ko.“Ano pong sinasabi mo na sinusundan? Nagtatrabaho ako dahil hindi mo naman ako tinulungan, kung tinulungan mo ako ay baka natitinda ako ng talbos ngayon,” sabi ko naman sa kanya.“Ewan ko sa ‘yo,” sabi niya at naglakad na siya pababa. Hindi ko na lang siya pinansin dahil wala naman yata akong aasahan sa kanya. Ganun talaga siguro siya. Baka nga sa taong bayan lang talaga siya mabait. Ngayon na dito na ako nakatira ay malalaman ko na talaga ang tunay niyang ugali.Kaysa isipin ang ninong ko na hindi naman ako kayang tanggapin na inaanak ay mas pinili ko na lang na simulan ang trabaho ko sa paglilinis ng mga rooms. Dahil sa huli na lumabas si ninong at dahil medyo masungit siya sa akin ay ang room niya ang huli kong lilinisin mamaya.Tinuro na nila sa
LORIE LOVE“Kaya natin ito self,” sabi ko sa sarili ko habang nag-aayos ako ng mga gamit ko na dadalhin ko.Mas binilisan ko ang kilos ko dahil ayaw ko naman na maghintay sa akin ang pinsan ko. Siya kasi ang maghahatid sa akin sa bahay ng mga Zuares. After ko mag-impake ay hinintay ko na lang ang pinsan ko dito sa labas ng bahay namin. “Lorie, nakahanda na ba ang mga gamit mo?” tanong sa akin ni tiya.“Opo,” sagot ko sa kanya.“Kami na lang na dalawa ng pinsan mo ang maghahatid sa ‘yo doon. May dadaanan rin kasi kami kaya tara na at umalis na tayo,” sabi niya sa akin.Nagpaalam muna ako sa mga magulang ko na aalis na ako bago ako sumunod sa kanila. Sumakay kami sa traysikel ng tiya ko. Kahit pa medyo maayos ang buhay nila ay never kaming nanghihingi sa kanila dahil hindi nila kami obligasyon. Ayaw naming i-asa sa kanila ang mga bagay na hindi naman dapat.May sariling buhay rin sila na kailangan buhayin. Alam ko rin na pinagkakasya lang rin nila ang kinikita nila para makapag-aral an
AUTHOR’S FRIENDLY REMINDER: THIS STORY IS A WORK OF FICTION. WARNING: MATURE CONTENT AND NOT SUITABLE FOR YOUNG READERS. PLEASE, READ AT YOUR OWN RISK! R-18 STORY..KATHANG ISIP LAMANG PO ANG LAHAT NG NAKASULAT DITO. HUWAG PO SANANG MASYADONG SERYOSOHIN! THANK YOU PO!LORIE LOVE“Ninong?”“Ikaw, ikaw ang ninong ko!”“Inaanak mo po ako!” sigaw ko sa lalaking nakatayo sa labas nitong mall.“Who are you? What are you talking about?” tanong niya sa akin habang nakakunot ang noo niya.“Hindi po ako nagkakamali. Ikaw po talaga ang ninong ko.” nakangiti pa na sabi ko dahil masaya ako.“Fvck! Nagkakamali ka lang yata, Miss. Ang bata ko naman para maging ninong mo,” sabi niya sa akin.“Opo, bata nga po pero ninong talaga kita. Sabi ng nanay ko ay ninong kita noong SK Chairman ka pa lang,” sabi ko sa kanya at baka sakaling maalala niya.“Sorry pero wala akong maalala,” sagot niya sa akin.“Tulungan mo po ako, gusto kong makapag-aral.” Walang paligoy-ligoy na sabi ko sa kanya.“Lumapit ka sa foun