แชร์

Chapter Four

ผู้เขียน: Xyrielle
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2022-09-26 21:24:35

Nakatingin lang ako sa kanya masakit na malaman may iba nang minamahal ang mahal natin naranasan ko ito sa mga dating naka-relasyon ko.

Mas masakit ang magmahal ka para sa pera at sa sabay-sabay na nakikipag-relasyon.

"Okay ka ba?" tanong ko sa kanya habang pinaparada ko ang sasakyan sa harap ng building.

"Oo, okay na ako salamat." kaagad niyang sagot sa akin habang tinatanggal niya ang seatbelt sa katawan niya.

 

"Walang anuman." sagot ko mabilisan ko siyang hinalikan sa pisngi niya.

"Oh! Ingat ka!" gulat niyang sabi saka lumabas na siya ng kotse ko.

"Salamat!" sabi ko at umalis kaagad ako nang makalabas siya sa kotse ko.

Hindi ako makakatulog sa bahay sigurado na makita ko ang nangyari sa kanya kanina sa restaurant.

'Wag mo na siya isipin, Emman pinilig ko na lang ang ulo ko.

Bumangon ako sa kama dahil hindi ako makatulog ng maayos.

Anong gayuma ang ginawa mo sa akin, Alexie!

Hindi naman ako ganito sa mga exes ko kapag na-fall out waley na at kailangan nang mag-move on.

Tinawagan ko ang mga kaibigan ko nang matapos ang taping ko iny ko sila magpunta sa bar.

***

Nang makapasok ako sa condo ko napa-hawak ako sa pisngi ko kung saan ako hinalikan ni Emman. Tinampal ko ang pisngi ko at napa-aray na lang ako sa ginawa ko hinagis ko naman sa sofa ang dala ko tinawagan ko ang personal assistant ko na dalhin sa condo ko ang mga naiwan kong gamit sa hamman network.

Nang makarating sa condo ang gamit ko kinausap ako ng personal assistant ko.

"May next schedule ka pa pinapasabi ng manager mo," sabi naman ng personal assistant ko at napatingin pa ako.

Nag-aayos ako ng mga gamit ko na nakakalat sa iba't-ibang parte ng condo ko.

"Importante ba?" tanong ko.

"Parang, Alexie." sabi ng personal assistant ko.

Bumuntong-hininga na lang ako at tumalikod na ako para tawagan ang manager ko. Makalipas ng ilang oras pumayag ang manager ko na hindi ako umalis ng sabihin ko ang nangyari sa pagitan namin ni Yazzi.

Tinawagan ko ang kaibigan ko habang napapahangin ako veranda ng condo ko.

Calling...

Sazzy: Bakit?

Alexie: Nakipagkita pa rin siya sa akin.

 

Sazzy: Si Yazzi ba?

Alexie: Oo, gusto niyang makipagbalikan sa akin.

Sazzy: Ayaw mo na makipag-balikan dahil nasaktan ka na.

Alexie: Oo.

Sazzy: Pero, bakit masaya ka?

Alexie: Hindi sinasadyang magkita kami ni Emman sa restaurant.

Sazzy: Oh!

Alexie: Oo, hinatid pa nga niya ako.

Sazzy: Talaga? Kahit paano hindi man maganda ang tagpo nyong dalawa napansin ka niya.

Alexie: Oo.

Sazzy: Gusto mo ba na magbago siya?

Alexie: Sana, nanghihinayang ako dahil may itsura siya.

Sazzy: Pero, imposible tama ba ako?

Alexie: Oo.

Sazzy: Pustahan tayo?

Alexie: Hmmm... pag-iisapan ko.

Sazzy: Pero–

Alexie: May tao akong naiisip na pwedeng gamitin para makita na magseselos si Emman.

 

Sazzy: Sino ba? Kilala ko?

Alexie: 'Yong nasa isip mo? Hindi ko lang sigurado.

Sazzy: Sa susunod kapag nakapagdesisyon ka na.

Alexie: Sasabihin ko sa'yo kung sino siya.

Sazzy: Sige.

Alexie: Salamat.

Sazzy: Wala 'yon.

Habang papasok ako sa dressing room nakita ko na nauunang maglakad siya nasalubong nya si Alenah. Nagbagal lang ako sa paglalakad para marinig ko ang pinag-uusapan nila.

"Why are you in a hurry?" tanong niya nang sumabay siya sa paglalakad ni Alenah.

"Oh! Ikaw pala pinatatawag tayo ni direk ngayon." sagot ni Alenah at tumingin pa siya kay Emman.

"Halika mukhang importante nga," sagot niya at hinawakan niya ang kamay ng kaibigan niya.

 

"Oo nga eh!" sabi ni Alenah sa kanya.

Ano kaya 'yon?

Nakasunod lang ako sa kanila nang makarating na silang dalawa sa isang silid ng opisina tinitignan kung naroroon na ang lahat ng kasamahan.

"Ang tagal nyo ah!" sabi ni Drei sa dalawang kaibigan niya.

"Na-traffic eh! Ano ba 'yon?" tanong niya at napatingin siya sa kanilang director.

"May bago tayong kasama sa tanghalian!" sagot ng director sa amin.

"Sino naman po?" tanong ng mga host at napatingin sa director.

"Si Alexie Padilla." sagot ng director nakasilip lang ako sa labas dahil hindi pa ako tinatawag.

"Totoo, direk masaya 'yon," sagot ni Eds sa director.

"Tama!" sigaw ng mga host maliban sa kanya na tahimik sa tabi ng kaibigan niya.

"Magiging regular na siya?" sabat ni Alenah sa director.

"Oo, regular host na rin siya sa show." sagot ng director nagulat ako sa narinig mula sa director.

"Hay! Ano kaya ang gagawin ko? Nalilito pa ako." nasabi ko sa sarili habang naglalakad ako papunta sa sarili kong dressing room.

Nang papunta na ako sa dressing room ng mga babae. Tinawag na ako ng assistant director na nasalubong ako.

"Alexie, pumunta ka sa office ni direk." bungad ng assistant director sa akin.

"Bakit?" natanong ko na lang nang tumingin ako sa kanya kunwari akong walang alam.

Nagkibit-balikat ang assistant director sa akin napatango na lang ako sa kanya.

Naglakad ako papunta sa office ng director nang mabuksan ko ang pintuan nabungaran ko ang mga kasamahan ko na nakangiti sa akin.

"Pinapatawag nyo raw ako, direk?" bungad ko nang mapatingin ako sa director.

"Oo, Alexie maupo ka." sabi ng director sa akin.

Umupo ako sa bakanteng pwesto sa tabi ni Eds.

"Alexie, may magandang balita ako para sa'yo." nakangiting banggit ng director sa akin.

"Ano 'yon, direk?" pagtatanong ko napatingin naman ako sa director nag-kunwari akong hindi ko pa alam.

"Regular host ka na bukas!" sagot ng director sa akin.

"Talaga po?" sagot ko sa kanya.

"Yes." sabi ng director sa akin.

 

"Masaya po ako na natatakot akong hindi nila ako magustuhan." amin ko na kaagad sa kanila lahat.

"Nandito lang kami para alalayan ka." sagot ng director sa akin.

Gusto ko tumalon sa harap nila dahil sobra akong masaya pero nahihiya ako ngumiti na lang ako sa kanilang lahat.

"Oo nga!" sabat ni Xhey.

"Okay lang, Alexie nagsisimula ka pa lang ulit eh..." sagot ni Alenah sa akin nang tignan niya ako.

"Thanks, guys!" sabi ko sa kanilang lahat.

"Welcome!" sabi nilang lahat sa akin.

***

Alam ko na naninibago siya tutulungan ko siya sa lahat na hindi pa nya gamay nakatingin lang ako sa kanya.

"Brad?" tawag ni Drei sa akin.

อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป

บทล่าสุด

  • Not Ordinary Love   Third person POV

    Pinapanood nina Emman at Alexie ang kanilang pamilya na naiwan sa lupa. Kasama nila ang kanilang mga kaibigan na malapit din sa kanilang buhay."Ashley!" ngiting sambit ni Jinchi at yumakap ito sa kanya kasing-tangkad niya ang dating baby ng lahat."Namiss ko kayo," sambit ng pamangkin ni Jinchi sa kanya."Kayo din naman, Ash miss ko din kayo nahirapan ka ba sa pag-aaral?" tanong ni Jinchi sa pamangkin niya nang balingan niya ng tingin."Medyo, 'ta pero keri naman." wika ng pamangkin ni Jinchi sa kanya.Tumulong siya sa pagliligpit ng mga pagkain tumulong din ang pamangkin niya sa kanyang tita ninang."Tita, I want to be like you as gangster." bulong ng ni Jinchi sa kanya at napabaling ang tingin niya sa kanya."Kaya mo ba?" tanong ni Jinchi sa pamangkin niya."Mana-mana ba talaga 'yan pwede naman siya mag-showbiz," bulalas ni Emman sa mga kasama niya."Parang hindi niya hilig ang pumasok sa showbiz," sabat naman ni Alexie sa asawa niya."Hindi ba mahilig ang apo natin sa singing?" tan

  • Not Ordinary Love   Alexie POV

    "Busy sila sa utos ng mga anghel sa kanila kaya hindi natin sila nakikita at umakyat na sila dun nauna pa sa atin tinanong ko nga kay Alenah kung ano ang itsura dun walang sinabi sikretong malupit daw." pahayag ko sa asawa ko nang maalala ang dalawang kaibigan na pumunta sa dapat puntahan."Excited ka na bang pumunta dun?" tanong naman ng asawa ko sa akin nabaling naman ang tingin ko sa kanya.Umiling kaagad ako pero tumango natawa na lang siya sa reaksyon ko hindi pa naiisip 'yon. Hindi ko maiisip na mangyayari ito sa buhay ko na sobrang ganda.Si Papa pumunta sa Canada para kalimutan ang ginawang pag-tataksil ni Mama naiwan ako sa panganga-alaga dahil menor de edad pa ako nung panahon na 'yon.Masaya na ako kung ano ang meron ako pagkatapos namin ikasal ng asawa ko masaya ang pamilya ko nang magkaroon ako ng sariling pamilya. Masaya na ako na kasama ko ang mag-ama ko kahit may kulang pa rin darating ang panahon na makakasama namin si Axelle."Malapit na, king...malapit na tayong dal

  • Not Ordinary Love   Elle and Louie POV (1)

    Namatay ako nang dahil sa sakit kong leukemia akala namin ng magulang ko pagkatapos ako operahan noong bata pa ako hindi na babalik ang sakit ko.Sinundo nila ako nung nakarating ako sa langit. Nagulat pa ako na magkasama ang magulang ko at ang dalawang biyenan ko."Mommy!! Daddy!!" tawag ko na lang sa magulang ko nang makita ko sila.Niyakap ko kaagad ang magulang ko nang makita ko sila."Okay ka lang?" pagtatanong ni mommy sa akin na kaagad kong tinanguan umiyak ako nang umiyak bago ako lumayo ng bahagya."Magkakasama na tayo." bungad ni daddy sa akin napalingon ako at tumango na lang.Lumapit din ako sa dalawang biyenan ko na kasama ng magulang ko yumakap na lang ako sa kanila."Iniwan mo man sila sa lupa mauunawaan nila 'yon, anak pwede mo naman sila dalawin," sagot ni Mama sa akin nang lumayo ako tumitig ako kay Papa na ngumiti lang sa akin.Sinama nila ako sa bagong mundo kung saan kasama ko ang pamilya ko nakita ko rin ang bosses namin sa pinag-trabahuan as celebrity. Brother i

  • Not Ordinary Love   Alexie POV

    Nakatingin lang ako sa asawa ko habang nakatanaw sa ibaba nabaling naman ang tingin ko sa taong umakbay sa akin."Balae, ang lalim yata ng iniisiip ng asawa mo," sabi ni Jia sa tabi ko nakatingin din pala siya sa asawa ko."Ganyan lang talaga siya sa tuwing may gumugulo sa isip niya gusto niyang mapag-isa." sabi ko na lang sa kaibigan ko humalukipkip na lang ako ng kamay ko."Pwede ko ba malaman ang kinamatay ni Emman noong buhay pa siya? Tinanong kita nang malaman namin na dinala nyo bigla sa hospital si Emman hindi mo ako sinagot nung araw na namatay siya pagkadala nyo sa kanya sa hospital." bulalas naman ni Jia sa akin bumuntong-hininga na lang ako hindi namin pinagkalat na may matinding karamdaman ang asawa ko.Ayaw niyang kaawaan siya ng mga nakakakilala sa kanya nung panahon na 'yon dumagdag sa kanya ang stress nang malaman niyang may sakit siya noon. "Prostate cancer ang kinamatay niya noong panahon na 'yon kaya pumayat siya at tuluyan na kaming lumayo sa limelight ng showbiz.

  • Not Ordinary Love   Emman POV (2)

    "Salamat, princess at binigyan mo ng kulay ang mundo ko." sabi ko na lang sa asawa ko at bumitaw sa akin ang anak namin.Iniwan na kami nang anak namin umalis na rin ang mga kasama namin. May umakbay sa aming balikat dahilan para mabaling ang tingin namin.Nagulat ako nang makita ko ang kaibigan namin kahit parehas nasa langit na kami hindi naman nagkikita."Drei!" tawag ko na lang sa kaibigan ko na naunang umakyat sa amin dito."Kamusta?" tanong nito sa akin kasama niya ang kasama at kausap naman ng asawa ko."Mabuti na kami, kayo?" pagtatanong ko lang sa kaibigan ko umalis na kaming dalawa sa kinatatayuan namin."Masaya na malungkot, brad awa ang nararamdaman namin para sa bunso ko nagtanim siya ng galit pagkatapos namin namatay." sagot ng kaibigan ko hindi naman ako nakasagot."Gabayan mo na lang siya mag-matured pa siya may taong sasamahan siya alam mo 'yan," bulalas ko sa kaibigan ko mabait na bata ang bunso niya kahit matigas ang ulo habang lumalaki."Gagabayan talaga namin." sag

  • Not Ordinary Love   Emman POV (1)

    Parang kailan lang noon bakla pa ako-bakla pa rin ako pero pamilyado na. Masaya ako na nakikitang masaya na ang mga anak ko sa piling ng lalaking mahal nila. Kasama ko na ngayon ang asawa ko naiwan ang mga anak namin sa lupa kasama ng kanilang pamilya.Naabutan ko pa ang dalawang unang apo ko sa dalawang anak kong babae kahit matanda na ako nun at retired na sa showbiz naalala ko ang lahat bago ako namin malaman ng asawa ko ang sakit ko.Nauna akong nawala sa piling ng mag-iina ko nung nagkasakit ako sa prostate cancer akala ko nga noong unang nalaman ko 'yon ang nasa isip ko HIV dahil sa nakaraan ko pati ang asawa ko nagpa-check up sa doctor. Nung nalaman ko 'yon mula sa doctor napatingin kaagad ako sa asawa ko."Ayokong makita mong malulungkot ako, king umiyak man ako sa harap mo wala naman magagawa dahil nasa katawan mo ang sakit." sabi na lang ng asawa ko hinawakan niya ang kamay ko at bumuntong-hininga na lang ako nalaman namin na stage 3 na ang cancer na kumalat sa katawan ko."D

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status