EP.7 ถูกรุมจัดหนัก (4P) NC+ (1)

“อืมม...” ภัทรสูดดมกลิ่นหอมจากคนตัวเล็กเข้าปอดอย่างหลงใหล มือหนึ่งเลื้อยขึ้นไปขย้ำเต้าใหญ่อย่างมันเขี้ยว ขณะที่อีกมือก็โอบเอวบางเอาไว้แน่นพร้อมขบเม้มเนินอกขาวสร้างรอยเอาไว้จนผิวบางของเธอขึ้นเป็นรอยแดงอย่างง่ายดาย

“อึก...พะ พอก่อนค่ะ หนูขออาบน้ำก่อนได้ไหม”

แม้จะอาบน้ำแต่งตัวมาแล้วก่อนมาเจอพวกเขา แต่อีกใจก็รู้สึกตื่นเต้นและไม่ค่อยมั่นใจอยู่ดี เพราะนี่เป็นครั้งแรกของเธอ

แถมยังเป็นครั้งแรกที่ทำพร้อมกับผู้ชายสามคนอีกต่างหาก!

“ทำเสร็จแล้วค่อยอาบด้วยกันก็ได้...แค่ตอนนี้ก็หอมจะแย่แล้ว” ภัทรเอ่ยเสียงพร่าอย่างหลงใหล ไม่รู้ว่าเป็นเพราะกลิ่นน้ำหอมอ่อนๆ จากตัวเธอหรือเป็นเพราะเหล้าเมื่อครู่กันแน่ถึงทำให้เขารู้สึกมัวเมาได้ขนาดนี้

“เอ่อ คือหนู...”

“ไปที่เตียงเถอะครับตัวเล็ก พี่ก็จะไม่ไหวแล้วเหมือนกัน” เสียงทุ้มของอคิณแทรกขึ้น พอหันไปมองพวกเขา พวงแก้มใส่ก็แดงก่ำหนักกว่าเดิมเพราะตอนนี้โฬมและอคิณถอดเสื้อออกอวดเรือนร่างกำยำ และยังรูดซิปกางเกงลงจนเห็นขนอ่อนเหนือบ็อกเซอร์ราคาแพงอยู่รำไร

ให้ตาย...พวกเขาเซ็กซี่ชะมัดเลย!

นาทีนี้อัยรินทร์ตาพร่ามัวไปหมด สติแทบไม่อยู่กับเนื้อกับตัว รู้ตัวอีกทีก็ถูกต้นแขนล่ำของภัทรอุ้มมาที่เตียงเสียแล้ว

“ถอดชุดออกหน่อยสิ พี่อยากดูข้างในชัดๆ” เสียงทุ้มของโฬมที่ขึ้นมานั่งประกบอยู่ข้างๆ เตียงด้านขวาเอ่ยขึ้น

“อึก...”

“นั่นสิ...พวกเราถอดกันหมดแล้ว ถ้าหนูไม่ถอดก็ไม่แฟร์น่ะสิ” เสียงอคิณที่นั่งอยู่ฝั่งซ้ายเสริมอีกคน

“อึก...หนูก็ไม่ได้จะปฏิเสธสักหน่อย ถึงยังไงก็ต้องถอดอยู่แล้ว” พอแอลกอฮอล์เริ่มออกฤทธิ์ พวกเขาบอกอะไรมา อัยรินทร์ก็กล้าทำตามอย่างไม่อิดออด ร่างเล็กยกตัวขึ้นเล็กน้อย ก่อนจะเอื้อมมือไปรูดซิปด้านหลัง แล้วถอดเดรสสั้นออกจากตัว เผยให้เห็นสัดส่วนโค้งเว้างดงามภายใต้บราลูกไม้สีดำและแพนตี้ตัวจิ๋วสีเดียวกัน นั่นทำให้พวกเขาถึงกับกลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบากกับภาพเย้ายวนชวนใจสั่นตรงหน้า

“อ่าส์...หุ่นน่าเอากว่าในรูปอีก”

เป็นเสียงของโฬมที่เอ่ยขึ้นก่อน เขาเห็นรูปเธอในแอปฯ หาคู่ก็ว่าเซ็กซี่มากแล้ว แต่นั่นยังเทียบกับตัวจริงของเด็กสาวไม่ได้เลยสักนิดเดียว

“อืม” ภัทรไม่ใช่คนที่เอ่ยปากชมใครง่ายๆ ทว่าก็รู้สึกเห็นด้วยกับคำพูดของเพื่อนอย่างไม่มีข้อโต้แย้ง

ก็จะแย้งได้ยังไง เพราะไอ้ท่อนเนื้อใหญ่ไซส์ 60 มันผงาดดันบ็อกเซอร์ออกมาแล้ว ทั้งๆ ที่แทบไม่ได้แตะต้องเนื้อตัวเธอเลยด้วยซ้ำ!

“พวกพี่...อยากให้หนูถอดหมดเลยไหมคะ?”

เสียงหวานถามขึ้นพลางเขยิบตัวเอนหลังพิงหัวเตียง ดวงตากลมโตช้อนมองสามหนุ่มหล่อที่รายล้อมอยู่บนเตียงซึ่งมองเธอด้วยแววตาราวกับหมาป่าที่กำลังจ้องเหยื่ออันโอชะไม่มีผิด

“เอาสิ เดี๋ยวฉันช่วย” ภัทรแทรกตัวเข้าไปตรงกลางหว่างขาของเด็กสาว เลื่อนมือหนาไปที่แพนตี้ลูกไม้สีดำตัวจิ๋ว อัยรินทร์จึงยกเอวขึ้นช่วย ก่อนที่เขาจะรูดมันลงมากองตรงข้อเท้าเรียวแล้วทั้งสามก็ลมหายใจสะดุดกับภาพตรงหน้า ต่างคนต่างนิ่งค้าง ไม่มีใครเปล่งคำพูดอะไรออกมาเลยสักคน

“....”

“พะ พวกพี่อย่าเงียบสิคะ...”

มือเรียวเคลื่อนลงมาปิดเนินเนื้ออวบอูมของตนอย่างเขินอาย แม้เหล้าจะทำให้เธอใจกล้าแค่ไหน แต่พอพวกเขาจ้องมาโดยไม่พูดอะไรเลย มันก็อดรู้สึกประหม่าและอดกังวลไม่ได้อยู่ดี

“โคตรสวยเลยครับตัวเล็ก” อคิณเอ่ยเสียงพร่า นัยน์ตาคมกริบมองร่างเย้ายวนตรงหน้าตาเยิ้มจนอัยรินทร์ขนลุกซู่ไปหมด

“อย่าปิดสิ ขอดูดหน่อย”

เสียงทุ้มของภัทรเป็นคนเอ่ยขึ้นบ้าง

“ค่ะ...คะ? อ๊ะ! อ๊าาส์~” เสียงหวานครางกระเส่าอย่างเสียวสะท้านเมื่อเขาดึงมือเธอออก ก่อนจะโน้มใบหน้าลงมาปาดเลียร่องหวานเนียนสวยอย่างไม่ทันได้ตั้งตัวจนเธอสั่นเทิ้มไปหมด

“แม่ง...มึงอีกแล้วนะไอ้ภัทร” โฬมบ่นเสียงเนือย ขยับตัวเข้าประกบด้านข้างใกล้เด็กสาวมากกว่าเดิม

“อึก...พะ พี่ภัทรอย่าเลีย มันสกปรก”

“อืมม ขอนิดเดียว”

“อ๊าส์~ ตะ...ตรงนั้นมัน”

“สนใจพี่บ้างสิครับคนดี”

มือหนาของโฬมเชยคางเรียวให้หันมาสนใจเขา ไม่พูดอะไรให้มากความก็ประกบริมฝีปากลงมาจูบอย่างดูดดื่มและเอาแต่ใจจนอัยรินทร์รู้สึกได้ถึงกลิ่นคาวเลือดจางๆ ซึ่งแม้ว่ารสจูบของเขาจะป่าเถื่อนไปหน่อย แต่กลับรู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูก

“อื้อออ~”

“อืมม...”

“...น้ำเยอะชะมัด” ภัทรละเลงลิ้นปาดเลียน้ำเมือกหวานสีใสที่ทะลักออกมาจากร่องเล็กอย่างตะกละตะกลาม ก่อนจะผละออกมาอย่างเสียดาย แล้วรูดซิปดึงกางเกงลง ควักท่อนเนื้อแข็งร้อนออกมาด้านนอกอย่างทนไม่ไหวอีกต่อไป

อ่าส์...ตัวเล็กแค่นี้จะใส่เข้าไปได้ไหมนะ?