EP.6 อยากกลืนเข้าไปทั้งตัว NC+ (2)

“ไม่เคยเจอเลยงั้นเหรอ...” ภัทรขมวดคิ้วเข้าหากันเล็กน้อยอย่างคาใจ เพราะอีกฝ่ายดูคุ้นมากจริงๆ

“กูจำได้ละ น้องชุดแดงที่เห็นในผับเมื่อคืนไง” อคิณเป็นคนที่นึกขึ้นได้คนแรก

“คะ?”  

“เออ จริงด้วย”

พอมองดีๆ อีกครั้งภัทรก็จำได้แล้วว่าเมื่อคืนเคยให้ลูกน้องไปเรียกสาวสวยชุดแดงมานั่งที่โต๊ะด้วยกัน แต่เธอปฏิเสธ ไม่นึกเลยว่าจะเป็นคนเดียวกัน

โลกมันจะกลมอะไรขนาดนั้นวะ?

“หืม...ที่ผับงั้นเหรอคะ”

คิ้วเรียวสวยขมวดเข้าหากันอย่างใช้ความคิด แต่ไม่ว่าจะนึกยังไงก็จำไม่ได้ว่าเจอกับพวกเขาที่ผับเมื่อคืน

“ช่างเรื่องนั้นเถอะ...สนใจพี่ดีกว่า”

เสียงของอคิณเรียกความสนใจจากอัยรินทร์ได้เป็นอย่างดี เธอหันไปหาเขาอีกทีก็พบว่าตอนนี้ใบหน้าของเราอยู่ห่างกันไม่ถึงคืบ ทำเอาใจเต้นไม่เป็นส่ำเลยทีเดียว

โห...หล่อจัง... 

“พี่จูบนะ”

“คะ?”

มัวแต่จ้องเขาเพลิน พอโดนคำถามนั้นเข้าเธอก็ไปไม่เป็น ดวงตากลมโตเบิกกว้างอย่างตกใจ

“ขอนะครับ”

“อ๊ะ! คือหนูยังไม่...อื้ออ~”

เสียงหวานกลืนหายไปในลำคอเมื่ออีกฝ่ายโน้มหน้าลงมาใกล้พร้อมประกบจูบ บดขยี้ริมฝีปากอวบอิ่มอ่อนนุ่มอย่างเอาแต่ใจจนเธอทำตัวไม่ถูก มือไม้จิกเกร็งเข้าหากันอย่างตื่นเต้นกับจูบแรกที่ไม่ทันได้ตั้งตัว

นะ นี่คือเริ่มแล้วใช่ไหมนะ?

“อ้าปากออกหน่อย”

“อึก อื้อออ~”

พอเธอเผยอปากออกตามที่เขาบอก อคิณก็แทรกเรียวลิ้นเข้าไปด้านใน กวาดชิมความหอมหวานจากเด็กสาวอย่างบ้าคลั่งจนเธอหายใจไม่ทั่วท้อง

“ไอ้เวร รีบเลยนะมึง” โฬมอดรู้สึกหงุดหงิดไม่ได้ที่อคิณมันเป็นฝ่ายได้จูบของเธอไปก่อน

“อื้ออ~ พะ พอก่อนค่ะ”

นิ้วเรียวยาวดันใบหน้าหล่อเหลาออก แล้วโกยอากาศเข้าปอดเพราะเขาเร่าร้อนและรุนแรงแถมไม่ปล่อยให้มีโอกาสได้พักหายใจเลยสักนิด

“หันมาทางนี้หน่อย” ภัทรเป็นฝ่ายเอ่ยขึ้นบ้าง

“คะ? ...อ๊ะ!” อัยรินทร์หันไปตามเสียงของเขาก่อนจะร้องออกมาอย่างตกใจเมื่อจู่ๆ คนตัวโตก็ยกเอวเธอขึ้นไปนั่งบนตักแกร่งในท่าหันข้าง

ยังไม่ทันได้ถามอะไรต่อ ใบหน้าหล่อเหลาก็โน้มลงมาบดขยี้ริมฝีปากเธออย่างหนักหน่วงไม่ต่างจากคนแรกเลยสักนิด

“อึก อื้อออ~”

“อืมม...หวานชะมัด” ภัทรครางต่ำในลำคออย่างพอใจ แค่จูบเดียวท่อนเอ็นกลางลำตัวขยายใหญ่ขึ้นมาอย่างง่ายดาย อยากจะจับเธอเหวี่ยงลงบนเตียงเต็มที เขาไม่เคยรู้สึกมีอารมณ์กับผู้หญิงคนไหนง่ายขนาดนี้มาก่อนเลยในชีวิต

“พวกมึงนี่แม่ง” โฬมสบถอย่างหงุดหงิดเมื่อพวกเพื่อนตัวดีมันฉกเธอไปก่อนเขา

มือหนาปลดกระดุมเสื้อออกทีละเม็ดอย่างใจเย็นระหว่างรอ ในขณะที่อคิณเองก็ไม่ต่างกัน ไม่หนำซ้ำเขายังถอดเข็มขัดพร้อมกับรูดซิปลงแล้วด้วย

“อื้ออ~…ดะ เดี๋ยวก่อนค่ะ”

“ขออีกนิดนะ” ภัทรเอ่ยอย่างเอาแต่ใจ กอดเอวบางไว้มั่นไม่ให้เธอดิ้นหนีไปไหน ก่อนจะเพิ่มความลุ่มลึกและดูดดื่มมากขึ้นเรื่อยๆ จนคนบนตักหูอื้อตาลาย ไม่นานก็เคลิ้มตามสัมผัสของเขาไปได้ไม่ยาก จูบตอบกลับไปอย่างเงอะงะ ผ่านไปนานพอสมควรเขาจึงผละออกอย่างเสียดาย

แฮ่ก...แฮ่ก...

“พาไปที่เตียงเถอะ กูไม่ไหวแล้วว่ะ” โฬมอยากฟัดสาวน้อยใจจะขาด อยากจับเธอขย้ำตั้งแต่ตอนอยู่ในลิฟต์แล้วด้วยซ้ำ

“นะ หนูขอเวลานอกค่ะ”

สิ้นเสียงเธอก็เอี้ยวตัวไปหยิบขวดเหล้าราคาแพงขึ้นมากระดกเข้าปากหลายอึกอย่างรีบเร่งจนบางส่วนมันไหลลงไปตามร่องอกขาว ล่อตาล่อใจคนมองได้เป็นอย่างดี วันนี้เธอใส่เดรสสีดำกระโปรงบานพลิ้วเลยหัวเข่าขึ้นมาเล็กน้อย แต่แม้ชุดจะเรียบง่ายแค่ไหน ทว่าก็ไม่สามารถลดความเย้ายวนของเนินอกอวบอิ่มและหุ่นน่าขย้ำนั่นได้เลยสักนิด

“แม่ง...กูไม่ทนละ!”

“อ๊ะ! อ๊าส์~”

ใบหน้าหวานบิดเบ้อย่างหนักเมื่อจู่ๆ พี่ภัทรก็ฝังใบหน้าลงมาตรงร่องอกขาว ปาดเรียวลิ้นเลียแอลกอฮอล์จากเธอเพียงแผ่วเบา แต่นั่นก็มากพอที่จะทำให้เธอเสียวจนขนลุกซู่ไปทั้งตัว

อ่า...นี่เธอกำลังจะโดนจับกินจริงๆ สินะ!