Chapter 19

      Ramdam ni Marion ang paghihimutok ng tiyan niya. Kailangan niya nang kumain dahil baka bigla na lang siyang bumulagta sa kalsada. “Gusto kong matikman ang mga pagkain sa convenience store niyo. Mukhang masarap kasi ‘yong mga nakikita ko sa mga mukbang videos.” Iyon ang palusot niya. Pero ang totoo, gutom na gutom na talaga siya at hindi niya kayang maghintay kapag pumili siya ng resturant.

      “Sige po, Miss Marion. Tara na,” aya nito.

      Nauuna lang nang kaunti si Marion habang naglalakad sila. Dumiretso sila sa elevator para makababa. Dala-dala ni Marion ang wallet at cellphone niya. Bago umalis ang Daddy niya kaninang umaga, nag-iwan ito ng one million won o mahigit forty thousand pesos sa side table. Kahit wala itong iniwang note, alam niyan