Chapter 44

Napahilamos si Seojun ng kaniyang mukha gamit ang mga kamay niya. Humahanap pa siya ng tamang timing kung paano niya sasabihin ang tungkol kay Marion. Pero ngayon na nalaman na nito ang tungkol sa dalaga, wala na siyang magagawa… Ang tanong, paano niya sasabihin kay Marion na gusto itong makilala ng nanay niya? Hindi kasi nila napag-uusapan iyon na oara bang walang gustong umungkat ng topic na iyon.

“Sige… Sige po… Sasabihin ko sa kaniya,” pagsuko niya.

“Ayos! Bakit hindi mo siya tawagan ngayon para makapunta? Sakto, linggo ngayon. Sigurado akong wala siyang pasok. Gusto ko na siyang makilala,” masigla ang tinig ng kaniyang ina kaya hindi niya magawang magsabi ng kung anong makakasama ng loob nito.

“Ano… A…” Napakamot si Seojun sa kaniyang batok dahil wala siyang maisip na magandang palusot. Mukhang wala na talaga siyang kawala kaya tumayo na lang siya. “Uuwi na po muna ako… Para naman maisama ko rin si Eclaire dito.”

“O, sige. Hihintayin