Chapter 17

Dalawang oras na simula nang makatulog si Philip pero ako—heto at mulat na mulat pa rin ako. Kahit anong gawin kong pagpikit, ayaw pa rin makisama ng mga mata ko.

Hindi na rin natuloy ang lakad namin ni Merry dahil sa nangyari. Mabuti na lang at naiintindihan niya rin.

Nakailang tayo na rin ako para uminom ng tubig sa kusina. Ngunit wala pa rin itong epekto sa aking katawan. Marahas akong bumuntonghininga bago nagpasyang tumayo. Baka sa silid ni Angelo ako makatulog. Naninibago ako sa kuwarto ni Philip. Baka isa rin ito sa dahilan kung bakit ’di ako makatulog.

“Where are you going?”

Nagitla ako nang bigla siyang magsalita sa likuran ko. Natigil ako sa paghakbang at mabilis na napalingon sa kanya na ngayon ay nakaupo na sa kama habang mataman akong pinagmasdan. Hindi ko alam ang sasabihin kaya yumuko akong lumapit sa kanya.

“Hindi ka pa natutulog? Ano’ng oras na ba?” tanong niya. Kinuha niya ang cellphone sa ibabaw ng mini table niya saka tiningnan ang oras. Napako agad ang mga mata