Nang makapasok na sa kanyang silid ay nagpakawala ng hininga si Samantha na hindi niya alam na pinipigilan niya. Napasandal siya sa pinto, ang lakas ng tibok ng puso niya sa dibdib. Naririnig pa niya ang halakhak mula sa dining room, naiisip pa rin niya kung paano nanligaw si Tristan kay Viviana. Lumipat si Samantha sa bintana, nakatingin sa kalangitan sa gabi. Nakikita niya ang mga bituin na kumikislap sa di kalayuan, ang kanilang liwanag ay lubos na kaibahan sa mga emosyong umiikot sa loob niya. Ang gabi ay nagpaalala sa kanya kung ano ang nangyari sa pagitan nila ni Tristan sa night club at sa pangalawang pagkakataon ay nagbahagi ang kanilang mga labi ng mapusok na halik. "Bakit sobrang sakit?" bulong niya sa sarili, halos hindi marinig ang boses niya."Hindi dapat ganito. Hindi dapat maramdaman na nawawala siya sa akin." Itinaas niya ang kanyang mga tuhod sa kanyang bandang dibdib. Alam niyang hindi siya dapat makaramdam ng ganito. Si Tristan ay step-brother niya, at malapit na
Sa paglipas ng araw, nakahanap si Tristan ng iba pa na dahilan para magkaroon sila ni Samantha ng interaskyon sa kanilang trabaho. Ilang beses niya itong tinawag sa kanyang opisina, sa bawat pagkakataon sa ilalim ng pagkukunwari ng ilang kagyat na gawain. "Pwede ka bang bumalik ulit dito?" Tumingala si Samantha mula sa kanyang mesa, bakas sa mukha niya ang pagtataka. Buong umaga siyang walang tigil sa pagtatrabaho, sinusubukang makasabay sa mga gawaing ibinibigay sa kanya ni Tristan. "Oo naman!" Ibinaba niya ang telepono at tumayo mula sa kanyang mesa. Pumasok siya sa opisina ni Tristan, Alam niya ang ginagawa nito, alam niyang sinusubukan siya nitong pagselosin. At ito ay gumagana, kahit na ayaw niya iyong aminin sa sarili at kahit pa kay Tristan mismo. Pagpasok niya sa opisina, nakita niya si Viviana na nakaupo sa tapat ni Tristan. Pinagmasdan niya si Tristan at Viviana na nagtatawanan, ang pagiging malapit ng dalawa ay naghahatid ng kirot sa kaniyang puso. "Ah, Samantha," sa
Isang magulong gabi ito. Sa isang club kung saan maliwanag ang mga ilaw at malakas ang musika, si Samantha na naka-suot ng pulang velvet na damit na may slit sa isa niyang hita, ay nag-iinom ng baso ng champagne habang nag-eenjoy siya sa dance floor ng club. Ang kanyang mahabang itim na buhok ay bumabagsak sa kanyang mga balikat."Hey babe," A tall man with light brown skin and dark brown hair, dressed in jeans and a t-shirt walks up next to her. Abot hanggang tenga ang ngiti nito, halata na natitipuhan siya. "Miss, baka gusto mo pumunta sa pribado na lugar? Mas mage-enjoy ka roon," tanong pa sa kaniya nito, tiningnan siya ni Samantha na puno ng pandidiri, sadyang hindi lamang talaga siya pumunta rito para magsaya, kun'di para makalimot sa lahat ng kabwisitan na nangyayari ngayon sa kaniyang sirang pamilya."Kung sino ka man, layuan mo nga ako!" madiin na sambit niya, ang tono ng kaniyang boses ay may pagka-iritable na, pagkatapos ay ipinagpatuloy niya na lamang ang pagsasayaw. Sadya
"I'd lost my virginity!" Samantha shouts in frustration at best friend, Evelyn. Kanina pa siya pabalik-balik ng lakad sa harap ni Evelyn, habang paulit-ulit na isinusumpa ang lalaki na siyang sumira sa kaniyang pagiging virgin."Wait, alright? Kumalma ka muna, Sam...""Do not panic. Sagutin mo muna ako, alam mo ba kung ano iyong pangalan niya, ilang taon na siya?" Napahinto si Samantha sa kaniyang paglalakad. "Single ba siya? Natatandaan mo iyong pangalan niya o kung nakuha mo man lang ba iyong phone number niya?" Pinagtaasan siya ng kilay ni Evelyn. Umupo naman siya sa tabi ng kaibigan at ma-drama na naihilamos ang mga kamay niya sa kaniyang mukha."I don't know, I swear. Nalimutan ko kung nasabi niya ba sa akin iyong pangalan niya o hindi. B-Basta ang natatandaan ko lang ay kung ano ang itsura niya!""Damnit!" Samantha groans angrily."This is really bad. Hindi talaga ako makapaniwala na nangyari ang lahat ng iyon. Gusto ko lang naman makalimot sandali!" "That's really a problem,
Dumating ang araw ng kasal ng ina ni Samantha. Bagama't ayaw niya talagang dumalo, ay hindi naman niya matiis ang kaniyang ina. Kahit na may galit siyang nararamdaman ay mas nangingibabaw pa rin ang pagmamahal niya para rito.Everything is indeed extravagant. The decorations, the tables, the flowers, the food…The golden theme made it obvious that her mother's new love of life is a billionaire. Marami ang mga bisita, halata na halos lahat sila ay mula mayaman na pamilya, mga tanyag, at ma-impluwensya.Samantha simply adjusted the veil of her dress, as she stared emotionless at her mother standing beside Mr. Benjamin. Wala talaga siyang masiyadong nalalaman tungkol sa pamilya ng Hilton. Ang sigurado niya lamang ay hindi niya magugustuhan ang mga ito, kahit pa isa sila sa mga kilala na bilyonaryo.Nanatili lamang siya na nakatayo habang pinapakinggan ang introduskyon ng host. Hindi pa rin na aalis sa kaniyang isipan ang katanungan, kung ano kaya ang magiging buhay niya kung sakali na
"No, hindi ako aalis dito sa apartment, Mom." Mula sa counter sa kusina ay ipinagpatuloy ni Samantha ang paga-ayos ng mga groceries na kaniyang binili. She's talking with her Mom though phone call since she's still with his stepfather celebrating their marriage out of the country. "Honey... Ayaw mo ba na makikala pa ng lubos ang step-brother mo, si Tristan? Mag-bonding kaya kayo?" Her hands tremble as she puts another bag into the fridge. Nai-isip pa lamang niya na magsasama sila ni Tristan sa iisang bubong ay tila ba may mabigat ng dumadagan sa kaniyang mga balikat na siyang tiyak na sisira sa kaniyang kinabukasan."That would be a nightmare, Mom.""Sam... Huwag ka naman magsalita na parang kilala mo na si Tristan. He's a good man. He's hardworking, responsible. Kahit naman madalas siyang busy sa trabaho niya ay natitiyak ko pa rin na magiging masaya ka na makasama siya." Samantha rolled her eyes then whispered..."And he's definitely a play boy, more than a fuck boy.""What? I didn
Samantha secretly rolled her eyes while looking on the view outside Tristan's window car. She's sitting in the passenger seat after refusing to seat on the front seat beside Tristan. Naging matahimik sa pagitan nilang dalawa. Sandali na sumulyap si Samantha kay Tristan. His arms on the steering wheel, while tapping the fingers on the leather surface lightly. Pagkatapos ang halos isang oras na biyahe ay huminto sila sa isang mataas na gate, marahil ay ito na ang mansion ng mga Hilton. Pagkatapos iparada ang kotse sa labas garahe ng mansyon ay pinatay na ni Tristan ang makina at siya ang unang lumabas sa sasakyan. Agad naman na bumaba si Samantha sa kotse, hindi na niya hinintay pa na buksan ni Tristan ang pinto para sa kanya."I can do that." Kinuha niya ang mga bagahe sa kamay ni Tristan, na naging dahilan upang pagtaasan siya nito ng kilay. "Follow me," ito lamang ang sinambit ni Tristan, at hindi na ito nagsalita pa muli, at sa halip ay ipinagpatuloy ang paglalakad patungo sa l
"Salamat" the newly hired maid put all the dishes on the dining table. Her long, dark hair was tied into a neat braid down her back. She wore a plain white dress with a red ribbon around it, Samantha can't set aside her thoughts that Hudson family is really elegant in anyways. Ilang linggo na ang nakalipas simula ng dumating muli ang ina ni Samantha at ang kaniyang step father mula sa ibang bansa para roon ipagdiwang ang kanilang kasal. Nakatitig lamang si Samantha sa mga pagkain na nasa kaniyang harapan, hanggang sa..."Oh, heto na pala si Tristan," sambit ng kaniyang ina. Samantha's eyes darted at Tristan who's now handsomely walking downstairs while putting the expensive watch on his left wrist. Nanlaki ang kaniyang mga mata ng makita mabuti kung anong klase na relo iyon. It's Patek Philippe Grandmaster Chime, isa sa pinakamahal na relo sa buong mundo. Nagdiretso su Tristan patungo sa may lamesa at saka ito umupo sa katapat na upuan niya. Bago pa man siya makapagsalita ay naunah