KABANATA 6

SKY POV

"Hoy gurl, kumusta ang stepbrother mo? Natakot kami sa kanya kagabi eh," tanong kaagad ni Maye nang makapasok ako sa opisina. "Galit pa ba siya?"

"I think, hindi na," matipid kong sagot. 

“Sigurado ka?” singit ni Rica habang naglalagay ng cream sa kape niya. "Parang gusto niya kaming kainin ng buhay kagabi eh."

"Pero girl, nakakakilig 'yong ginawa niya sa 'yo. Biro mo, binuhat ka pa niya palabas ng bar, parang damsel in distress!” dagdag pang wika ni Rica kasabay ng mahinang tawa.

“Pwede ba, huwag na nating pag-usapan ang tungkol dun?” saway ko.

“Fine, fine,” ani Rica, pero hindi pa rin mapawi ang ngiti sa labi. “Pero admit it, girl, ang hot ng stepbrother mo. Kung ako ikaw—”

“Rica!” singhal ko, halos mahulog ang ballpen sa kamay ko.

“Okay, okay! Hindi na ako magsasalita.” sabay tawa ni Rica, sabay kindat kay Maye.

Pero totoo naman—hot talaga si Zach. At iyon ang mas nakakainis. Dahil habang pilit kong pinipigilan ang isipin siya, lalong bumabalik sa isip ko ang ginawa kong paghalik sa kanya kagabi. 

Nasa gitna ako ng malalim na pag-iisip nang bumukas ang pinto ng opisina.

“Good morning,” malamig pero maayos na bati ni Zach, hawak ang ilang dokumento. Nagulat ako dahil kasama niya si Loraine at may kahulugan ang ngiti nito na parang nais sabihin, "stay away from him, now that I am back."

"By the way, let me introduce to you personally, my executive assistant, Loraine Evangelista."

Hindi ako makapaniwala sa aking narinig. Dito na magtatrabaho ang ex-fiancee ni Zach at assisstant pa niya ito?

"Good morning, Ma'am." Bati ng mga kasamahan ko. Bumati rin ako ngunit, bahagya lang nakataas ang kilay niya.

"Okay, go back to work. Yon lang ang sadya ko," wika ni Zach saka lumabas ng departamento. Nakasunod naman si Loraine sa kanya, ngunit tinapunan muna niya ako ng malamig na tingin bago tuluyang tumalikod.

Nang makalabas si Zach at Loraine, halos sabay-sabay kaming napabuntong-hininga.

"Balita ko, ex-fiancee daw 'yon ni sir Zach." Unang nagsalita si Maye.

"Uhm...kung gayon posibleng magkabalikan ang dalawa gayong magkakasama na sila?" sabat naman ni Rica.

Tahimik lang ako. Ayaw kong magbigay ng komento dahil baka mahalata pa nila na bad mood ako.

"So paano 'yan girl, eh di may karibal ka na sa puso ng stepbrother mo," panunukso ni Rica.

“Ha? Anong karibal-karibal ang pinagsasasabi mo diyan?” mabilis kong tanggi, pero ramdam ko ang biglang pamumula ko.

“Uy, defensive!” sabay tawa ni Maye. “Aminin mo na kasi, may something na, ‘no?”

“Wala nga!” halos pasigaw kong sabi. “As in wala talaga, hello? Stepbrother ko si Zach! Baka nakakalimutan niyo.”

“Eh ano ngayon kung stepbrother? Hindi naman kayo magkadugo,” balik ni Rica, sabay kindat sa akin. “Besides, obvious na may tension sa inyo kagabi. Lalo na nang buhatin ka niya.”

"Tama. Pansin ko rin 'yon," pagsang-ayon naman ni Maye.

“Rica, Maye, please.” Pakiusap ko, habang pilit na inaayos ang mga papel sa mesa. “Ayokong pag-usapan natin 'yon."

Saglit silang natahimik pero ramdam ko ‘yong mga tingin nilang punong-puno ng kilig at intriga.

“Fine,” sabi ni Maye. "Pero huwag kang magugulat kung isang araw, makita naming may twist na ang life mo—‘from steps to lovers.”

Napailing ako, pero hindi ko rin napigilang mapangiti nang kaunti. Kung alam lang nila… kung gaano ko pilit nilalabanan ‘yong mga nararamdaman kong hindi ko dapat maramdaman.

Makalipas ang ilang oras, habang abala ako sa paggawa ng report, nakatanggap ako ng tawag mula kay Zach.

"Hello, Sky. Can you bring the updated proposal to my office in 10 minutes? Need to review it with Loraine.

Napahinto ako. With Loraine.

Bigla akong kinabahan, pero wala naman akong choice. Work is work.

"Uhm, y-yes s-sir."

Pagkatapos ng tawag, agad kong dinampot ang folder at lumabas ng opisina.

Pagdating ko sa office niya, bahagyang nakabukas ang pinto. Rinig ko ang malambing na boses ni Loraine.  Saglit akong napatigil nang marinig ko ang pag-uusap nila.

"Zach babe, can we not start all over again?"

"Loraine, nag-usap na tayo tungkol dito."

"But I still love you Zach. I will always love you," wika ng babae.

"Loraine please..."

"Uhm, baka naman dahil sa stepsister mo, kaya ka nagkakaganyan, Zach." Biglang nag-iba ang tono ng babae. "Akala mo ba hindi ko napansin na iba ang trato mo sa kanya? You look at her like she’s the only one that matters… and I can’t remember the last time you looked at me that way.”

"I don't know what you're talking about, she is my stepsister. And I treat her like a family."

Parang bomba 'yon na sumabog sa pandinig ko. I treat her like a family. Paulit-ulit yon sa isipan ko.

Huminga ako ng malalim at marahang kumatok sa pintuan.

"Yes, come in." Mahinang boses ni Zach.

"S-sir, excuse me. Nandito na 'yong proposal na kailangang irevise," mahina kong wika.

“Thanks, Sky,” sabi niya. “You can leave it on the desk.”

“Noted, sir.” Nilapag ko ang folder, habang iniiwas ko ang tingin kay Loraine. 

“Magaling pala siya,” anito sa malamig na tono. “No wonder you trust her.”

Ngumiti ako, pilit na pinapanatili ang pagiging propesyonal. “I’m just doing my job, Ma’am.”

Pero bago pa ako makalabas ng opisina, nagsalita ulit si Loraine—mahina pero malinaw.

“Just make sure you know your place, Sky. Hindi lahat ng bagay dapat mong panghimasukan.”

Natigilan ako. Gusto ko sanang magsalita pero pinigilan ko ang sarili ko.

“Understood, Ma’am,” sagot ko na lang bago tuluyang lumabas.

Pagkalabas ko ng opisina, mabilis kong isinara ang pinto at humugot ng malalim na hininga. Ramdam ko pa rin ang kabog ng dibdib ko, at ang bawat salitang binitawan ni Zach kanina ay parang mga karayom na tumutusok sa dibdib ko.

I treat her like a family.

Ang sakit marinig pero 'yon ang katotohanan. We are a family.

Naglakad ako pabalik sa department namin, pilit pinipigilan ang luha na gustong kumawala sa mga mata ko. Sa hallway, sinalubong ako ni Rica at Maye na parehong may dalang kape.

“Uy, girl! Ba’t parang may dinaanan kang bagyo?” kunot-noong tanong ni Rica.

“Wala. Medyo mainit lang sa office ni sir,” sagot ko at pinilit na ngumiti.

Pero alam kong hindi sila naniniwala. Tahimik lang akong bumalik sa mesa ko at nagbukas ng computer. Ilang minuto akong nakatulala bago ko naramdaman ang pag-vibrate ng phone ko.

Isang message mula kay Zach.

Zach: “Are you okay?”

Zach: “You left too quickly.”

Napakagat ako sa labi. Gusto kong hindi mag-reply, pero may parte sa’kin na hindi makatiis.

Me: “I’m fine, sir. Just busy.”

Agad siyang nag-reply.

Zach: “You don’t look fine.”

Napapikit ako. Bakit ba ang dali niyang makabasa ng emosyon ko, pero hindi niya nakikita kung gaano kasakit ‘yong mga salitang binitawan niya kanina?

Bago pa ako makapag-reply, biglang may tumigil sa harap ng mesa ko. Si Loraine. May dala itong folder at ngumiti na halatang napipilitan lang.

“Sky, can you print the schedule for next week’s meeting? Zach asked me to coordinate it with you,” aniya sa malamig na tono.

“Sure, Ma’am,” mahinahon kong sagot.

Ngunit bago siya umalis, yumuko siya nang bahagya at bumulong,

“Alam kong type mo siya. Pero kung ako sa’yo, huwag mong sirain ang career mo para sa isang lalaking hindi ka naman kayang ipaglaban.”

Ngumiti lang ako. “Don’t worry, Ma’am. I know my boundaries.”

Pero sa loob-loob ko, hindi ko na alam kung totoo pa ‘yong sinasabi ko.

Pagkaalis ni Loraine, mabilis kong tinapos ang gawain ko at nagpaalam sa mga kasamahan ko na mauna ng umuwi.

Habang naglalakad ako palabas ng building, biglang may humintong kotse sa tapat ko. Binaba ni Zach ang bintana.

“Get in. Sabay na tayo,” malamig pero may halong pag-aalalang sabi niya.

Umiling ako. “No need, sir. Kaya ko.”

“Sky…” mahina niyang tawag, may diin ang tono nito. “Please.”