Chapter 05

NAGMAMADALI SIYANG BUMABA ng hagdanan dahil kailangan niya pa palang magpara ng taxi dahil wala siyang sasakyan dito. Hindi rin naman siya masyadong waldasera para lang bumili ng bagong sasakyan na magagamit niya rito. Hindi naman siya magtatagal.

Pagkababa niya ay naamoy niya ang mabangong aroma mula sa kusina. She bet her mom is making breakfast. Kaya naman agad siyang nagtungo rito para sabihin sa labas na lang siya kakain. Hindi kasi siya kumakain ng agahan, diretso brunch siya after coffee.

Ngunit pagdating niya sa kasina ay natagpuan niya ang kanyang ina na nakaupo sa isang silya at na sa malalim na pag-iisip. Her eyes then landed on the frying pan and saw the burning chicken nuggets. Agad siyang lumapit dito at ini-off ang stove. She then turned to her mom and noticed her still spacing out.

“Mom?” she called her attention.

Saka pa lang ito napakurap-kurap at tumingin sa kanya. Shirley immediately smiled at her and stook. “Anak, nandiyan ka na pala. Are you heading out?”

Lyla tilted her head a bit and bit her lower lip. “Yeah. For coffee.”

“Hindi ka ba kakain muna ng breakfast? I made you one,” sambit nito at tumingin sa frying pan. “Bakit ‘yan nasunog?”

“Are you okay?” Hindi na mapigilan ng dalagang magtanong sa kanyang ina. “You were spacing out. Did something happen?”

Kilala niya ang kanyang ina bilang isang hyper na tao.  Kahit na alas tres pa lang ng umaga ay magiliw na ito kaya naman nakakapagtaka ang inaakto nito ngayon. Ramdam ni Lyla na merong mali ngunit mukhang pilit itong pinagtatakpan ng kanyang ina sa pamamagitan ng pagngiti.

“Nothing, sweetie. I’m just…” She shrugged off. “I just can’t believe you are here with me today to support me on my wedding.”

Nangunot ang kanyang noo ngunit hindi na umimik. She just looked at her mother from head to toe to check if there’s something wrong with her. Nang mapansin niyang okay lang ang kanyang ina ay tipid siyang ngumiti rito.

“If there’s something wrong, just tell me, okay? I’ll go out for coffee and a morning stroll,” sambit niya at tumingin sa mesa kung saan nakahain ang niluto ng kanyang ina. “And I’m not fond of eating breakfast, Mom.”

Sa kanyang sinabi ay parang tila ba’y mas lalo itong naging malungkot. That made her halt. Mariing kinagat ni Lyla ang ibabang labi dahil ang pinakaayaw niya sa lahat ay ang makitang disappointed ang kanyang ina.

“Ganoon ba? Sige. Ipapatawag ko na lang ang mga kasambahay para kainin ito. Hindi na rin kasi masarap kung malamig na ito o kahit initin man lang,” sambit nito.

That made her feel guilty. She took a deep breath and put her bag down. “Okay, fine. Let’s eat.”

Ngunit umiling ang kanyang ina sa kanya. “No, anak. Hindi ko alam na hindi ka kumakain ng breakfast. Kaya pala pagkagising mo, na sa thread mill ka kaagad kasi hindi ka kumakain ng agahan.”

Umiling din si Lyla. “No, Mom. I’ll eat. Mamayang gabi pa po kasi ako uuwi. Pupuntahan ko pa si Jona, and I’ll also visit some of my branches here around Manila, so I guess I’ll be back tonight.”

Napatango na lang ang kanyang ina sa kanyang sinabi. Umupo na siya sa isang upuan at hinayaan ang kanyang ina na ilapag lahat ng mga pagkaing niluto nito. Napatingin naman siya sa pinto nang pumasok si Hades.

Bihis na bihis na ito at mukhang nakahanda ng gumayak. Buong akala niya ay magmamadali itong umalis ngunit matapos nitong bumati sa kanyang ina ay nilapag nito ang suitcase sa isang bakanteng upuan at umupo.

Her brows raised but she didn’t utter a single word. Nanatili siyang tahimik at observant.

“Bumaba na ba si Luke?” tanong ni Hades.

Shirley nodded her head and smiled. “Kaso mukhang nagmamadali ito kaya hindi ko na rin kinulit mag-agahan.”

Mas lalong umangat ang kilay ni Lyla nang mapansin niyang may kakaiba sa pagngiti ng ina matapos masali sa usapan si Lucifer. Could it be… Lucifer is acting rude again? Kaya ba natutulala ang mommy niya kanina at hindi na napansin ang nasusunog na hotdog sa kawali?

“Sobrang workaholic talaga ng batang ‘yon,” sambit ni Hades na nais niyang ikaismid.

“Workaholic? Baka manwhore?” mahinang sambit niya at hindi niya inasahang makakarating ito sa tenga ng kanyang ina.

“Lyla!” sita nito. “Tumigil ka nga. Be kind to your step-brother. Baka kapag narinig ka nun, mag-aaway na naman kayo.”

Napairap siya sa hangin at tinuon na lang ang paningin sa platong na sa kanyang harapan. May pagkakahawig kasi si Lucifer at itong si Hades kaya naman pilit niyang iniiwas ang paningin sa ginoo. Bigla-bigla kasing pumapasok sa isip niya ang nangyari kaninang umaga sa kanyang silid.

Pumasok ba naman nang hindi kumakatok! Paano na lang kung lumabas siya ng banyo na walang saplot, ‘di ba? E ‘di ang swerte ng babaerong ‘yon.

Mahinang natawa si Hades dahilan para mag-angat siya ng tingin dito. Ngumiti ito sa kanya.

“Pagpasensyahan mo na lang talaga ang anak ko. Ganyan talaga siya. Mas seneseryoso niya pa ang kanyang trabaho kaysa sa mga babae.” Mahina itong umiling. “Minsan nga ay nababahala ako kung magkakaroon pa ba ako ang manugang sa dinami-rami ng babaeng nababalitang kasintahan niya.”

Oh, kita mo na. Kahit ama ni Satanas ay nalilito rin kung sino sa mga babaeng ‘yon ang tunay na shota ng kanyang anak?

“Hindi ba siya takot magka-STD?” she can’t help but ask.

“Lyla, enough!” Pinandilatan siya ng mga mata ng kanyang ina. “Malaki na si Lucifer. May sarili na siyang desisyon katulad mo at alam niya na rin ang nakakabuti para sa kanya. You’re being judgmental.”

Muli siyang napairap sa sinabi nito at piniling itikom na lang ang bibig. Bumaling naman ang ina niya kay Hades at ngumiti.

“Pagpasensyahan mo na itong anak ko. Hindi ko naman siya pinaglihi sa sama ng loob ngunit hindi ko alam sa batang ito kung bakit lumaki itong masungit.”

“It’s fine. I understand.” Ngumiti si Hades. “They will soon appreciate each other as step-siblings and I can’t wait for that moment to happen.”

Palihim siyang umismid. As if that’s going to happen. Sobrang rude at pervert nito. Isip-bata pa. Isa talagang malaking pagkakamali ang halikan ito nang gabing ‘yon. Pero hindi niya naman alam na siya ang n*******n niya. She was drunk, okay?

“Let’s eat? Baka mahuli ka pa sa trabaho mo,” sambit ng kanyang mommy at ngumiti saka bumaling sa kanya. “And you too, love. Kumain ka nang marami dahil may lakad ka. You can also use my car if you want to.”

Agad siyang umiling. “No need, Mom. I already booked an uber. Hinihintay ko na lang ito. My friend will take me home tonight.”

“We insist, hija.” Napatingin siya kay Hades nang sumabat ito sa kanilang usapan. “I have my other car na hindi ko na ginagamit. You can use that.”

Ngunit pursigido si Lyla na umiling. “Thanks for the offer but it’s fine. Hindi ko pa rin naman kabisado ang lugar ng Maynila kaya baka maligaw lang ako.”

Hades nodded his head. “Ganoon ba? Sige, mag-iingat ka.”

MARAHAS SIYANG BUMUGA ng hangin at pinanood si Jona na maghubad ng lab gown saka ito umupo sa couch. Ngiting-ngiti itong bumaling sa kanya ngunit sinimangutan niya lang ito. Jona made her wait for hours! Yes, dito agad siya dumiretso. Ngunit hindi naman sinabi ng bobitang ito na aabutin siya ng tatlong oras kakaantay.

“I’m now vacant. Wanna hang out with me?” nakangiting sambit nito.

Mas lalong nangunot ang kanyang noo. “Kung kanina mo ako inaya, baka pumayag pa ako. But now, I want to slit your throat using your scalpel you used while slicing some skin inside the operating room.”

Kakagaling lang nito sa operating room dahil may inoperahan ito. It usually takes five hours to perform a brain surgery pero mukhang hindi naman yata nahirapan ang kanyang kaibigan. Mukha ngang laging successful ang operation nito, e.

“Grabe, ang sungit mo naman. Magpinsan nga kayo ni Daze Martinez, pinaglihi sa sama ng loob.” Ngumisi ito sa kanya. “Pero seryoso, tara labas tayo? Nagugutom ako, e.”

Tipid siyang tumango rito at tumayo na dala ang kanyang purse. Tumayo naman si Jona at nagmamadaling kinuha ang purse nitong na sa ibabaw ng kanyang mesa. Sabay silang lumabas ng opisina ni Jona. Ngunit nang mapadaan sila ng nurse station ay mayroong doctor doon na nakatambay at nakangiti sa isang nurse.

Agad na napansin ng dalaga na natigilan ang kanyang kaibigan habang nakatingin sa binatang doctor. She was about to ask Jona what’s wrong when she immediately looked away and smiled at her.

“Kamusta nga pala ang pagkilala mo sa mag-amang Russo?” tanong nito. “Pareho ba silang masungit?”

Sinulyapan ni Lyla sa huling pagkakataon ang binatang doctor bago bumaling sa kaibigan at nagkibit balikat. “Hades is nice. But let’s not expect some kindness from that devil. He’s rude as hell.”

Napatango si Jona. “Ano pa bang aasahan mo sa kanya? Pero mabait naman daw si Lucifer sabi ng pinsan mong si Vielle. Isa rin ‘yon, ubod ng sungit. Baka na sa lahi niyo na ‘yan no?”

Umismid lamang siya sa sinabi ng kaibigan at bumuntong hininga. Nang makalabas sila ng hospital ay dumiretso sila sa parking lot kung saan nakaparke ang sasakyan ng kaibigan. Sinabihan nga siya nitong maghintay na lang sa entrance ngunit ayaw niyang magmukhang tanga roon kakatunganga kaya sumama na siya.

“Pero seryoso, bakit ka nga galit kay Lucifer?” tanong nito nang makapasok sila sa loob ng sasakyan. “Kung malamig lang naman siya, you can always choose to ignore him.”

Sinuot niya muna ang seatbelt at tumingin kay Jona. “He’s being rude to me and to my mother. Kung pwede ko nga lang pigilan ang kasal nila, e.”

Napatango ang kaibigan at pinausad na ang sasakyan saka siya nito sinagot. “Alam mo, Lyla. Kapag dumating ang araw na makikilala mo ang taong gusto mong makasama sa habangbuhay, walang kahit anong maliliit na bagay ang makakapigil sa ‘yo sa pagpapatali sa taong ‘yon.”

Her forehead knotted as she looked at Jona. “You’re talking as if you already experienced that. Jona, are you married?”

Kitang-kita ni Lyla kung paano natigilan ang kaibigan at ilang segundo pa ay parang pinipilit nitong matawa nang mahina at sinulyapan siya. “Hello? Why the hell would you think I’m married? May wedding ring ba ako, ha? Wala naman, ‘di ba? At saka, kung ikakasal ako, invited kayong lahat, ‘no. Grabe ka na sa ‘kin.”

“Hmm,” she hummed. Pinanliitan niya ng mga mata ang kaibigan at bumuntong hininga. Well, it’s none of her business anyway. Kung ano ang sinabi nito ay siya na lang papaniwalaan niya. At isa pa, may point naman ang kaibigan. “Anyways, let’s go Starbucks? I want to grab some coffee.”

“Corffee?” pang-aasar ng kaibigan sa kanyang accent. “Taga-New York ka pero accent mo pang-Australian. Saan ka nahawa niyan?”

She frowned. “This is the way I talk. What the hell are you talking about?”

Humalakhak lang ang kaibigan niya na siyang ikinailing niya. Narinig niya ang pagtunog ng kanyang phone mula sa kanyang purse kaya dali-dali niya itong kinuha. Agad niyang natampal ang noo nang makita ang email na pinadala sa kanya ng kanyang sekretaryang si Pammy.

“What is it?” tanong ni Jona nang mapansin ang kanyang ekspresyon.

Lyla bit her lower lip and put back the phone inside her purse. “My secretary texted. Nakalimutan kong mayroon nga pala akong bridal shower na pupuntahan.”

“Woah, ang dami yatang ikakasal ngayon, ah.” Mahinang natawa si Jona.

Napailing na lang siya. Pagkarating nila sa Starbucks ay agad niyang sinuot ang kanyang sun glasses. Hindi naman sa nagmamayabang ngunit matunog din ang kanyang pangalan, lalo na sa mga kababaihan. Well, she’s an owner of a big jewelry brand, right? Kaya naman halos lahat ng babae ay kilala siya.

As soon as they get inside the Starbucks, she frowned. Dumapo ang kanyang paningin sa lalaking nakaupo sa may gilid ng lugar mukhang seryoso ang usapan nito ng lalaking kaharap. Lyla has to lower her sunglasses to make sure she’s not seeing double or hallucinating.

“What is that pervert doing here?” wala sa sarili niyang tanong.

“AND HOW ABOUT the guns?” tanong niya at sumimsim sa kanyang kapeng ini-order.

Ngumisi lamang si Stone sa kanya. “Wanna see them later?”

That made him smirk too. “Sure, why not?”

Sinipat niya ang oras sa kanyang pambisig na relo. Mabuti na lang ay bakante siya ng dalawang oras kaya nagawa niya pang makipag-usap sa kanyang kaibigang si Stone. They’re busy discussing about the imported guns na binili nila sa Russia.

“Okay, then. I’ll have them ready for you,” saad ng kaibigan.

Tipid siyang tumango rito at inayos na ang suot na suit. Ngunit agad na nangunot ang kanyang noo nang makita niya ang isang pamilyar na pigura. She’s on the country, probably orderin something. Muli niyang tinignan ang kanyang relo at napansing alas onse na pala.

“I have to go,” pukaw ni Stone sa kanyang isipan. “See yah later.”

Lucifer nodded his head and looked at the woman. May dala na itong iced coffee at naglakad patungo sa isang mesa kung saan niya nakita ang isa, kung tama ang hinala niya, sa mga kaibigan ng kanyang kaibigan ni Keith, ang asawa ng kanyang kaibigang si Lace.

“What is she doing here?” mahinang sambit niya sa sarili.

Balak niya pa sanang bwisitin ito ngunit nagpadala na ng text ang kanyang sekretarya kaya naman naisipan niyang gawin na lang ito mamaya o kapag hindi na siya busy. For now, he’ll let her spend the day in peace.

For now….