Chapter Seventy Three

DUMATING ang araw ng kasal nila Rolly at Peter. Lahat ay excited sa pag-iisang dibdib ng dalawa. Walang katumbas na kaligayahan ang nararamdaman ni Peter sa mga oras na iyon, dahil noon puro panghuhusga at pangungutya ang natatamo niya mula sa ibang tao. Pero iba ngayon, wala siyang narinig na kahit na anong masasakit na salita mula sa mga magulang ni Rolly. Marahil nabigla ang mga ito, pero sa huli tinanggap at sinuportahan sila ni Rolly sa gusto nilang gawin as long as mahal nila ang isa't isa at wala silang tinatapakang ibang tao.

Hindi mapigilan ni Peter na maluha banag tinititigan ang sarili mula sa salamin dahil sa sayang nararamdaman niya. Dati pangarap niya na sana may taong magmamahal sa kanya kung sino at kung ano siya, pero sobra-sobra pa ang ibinigay ni Lord sa kanya. Rolly loves him more than he asked for.

Bumukas ang pinto at iniluwa niyon si Rolly na naka-ayos na rin. Humakbang ito palapit sa kanya saka siya niyakap mula sa likuran.

"Umiiyak ka na naman?"

"Hindi ko lang