บททั้งหมดของ Pangarap Ko Ang Ibigin Ka: บทที่ 1 - บทที่ 10

IKA-APAT na araw na mula nang mailibing ang ama ni Anastasia at ngayong gabi gaganapin ang misa para sa huling gabing makakasama niya ito. At ngayon gaganapin ang eulogy ng ama. Sa apat na araw na lumipas, nagpuntahan ang mga taong nagmamahal sa kanyang ama, ang mga taong hindi niya akalain na ganoon pala karami ang mga natulungan nito. Sa apat na araw na ring iyong, lagi lang nasa likod niya si Craig. Hindi man siya nito kinakausap pero palagi lang itong nakaalalay sa kanya. Ito rin ang palaging sumasalubong at umaasikaso sa mga nakikiramay sa kaniyang ama Habang nagmimisa ang isip niya ay wala roon, naiisip niya ang mga maling nagawa niya sa buhay at naiisip niya kung gaano kalaki ang pagkukulang niya bilang anak sa kaniyang ama. Ever since, she never did her part for being his good daughter. Wala siyang ibang binigay dito kundi sakit ng ulo. Sa loob ng limang taon na umalis siya sa poder nito ay h

"KUMUSTA?" tanong ng kaibigan niyang si Bernard habang sinusuklayan nito ang itim na kabayo ni Señor Alfonzo. "Kumusta ang alin?" kunot ang noong tanong niya. Tulad nito ay sinusuklayan din niya ang puting kabayo. "Kumusta ang pagbabalik ng asawa mo?" "Alam natin na hindi matatawag na asawa ang meron sa amin ni Anastasia." "Sapilitan man kung titingnan, pero asawa mo pa rin siya sa mata ng mga tao rito." "Pinag-usapan na namin ang tungkol sa bagay na 'yun." Tumigil ito sa ginagawa. "Desidido ka na talagang hiwalayan si Señorita Anastasia?" "Oo, dahil iyon naman ang dapat." "Naku! Kapag nagkataon, maraming kalalakihan dito sa Zahara ang magkakandarapang ligawan si Señorita. Sa ganda ba naman niyang babae eh, hindi malabong mangyari iyon. Hindi ka ba nababahala?" Kunot ang noong

NANIGAS si Anastasia sa kanyang kinatatayuan habang nakatitig kay Craig. Wala siyang makita na kahit na anong emosyon sa mga mata nito kaya hindi niya alam kung ano ang nasa isip nito."Nagbago na ba ang isip mo?" pukaw niya sa akin."H-hindi.""Then come here.""G-gusto ko lang malaman kung ano ang iniisip mo o kung ano ang nararamdaman mo—""It does matter?" putol nito sa iba pa niyang sasabihin."H-ha?"Patuyang tumawa si Craig. "Kailangan ba may damdamin ako para sayo, Ana? Ikaw ang may gustong gawin ito diba?""Pero kasi—""Kung hindi mo magawa ngayon pa lang itigil na natin ito."Akmang tatayo ito ay mabilis niya itong pinigilan. "Gagawin ko!" Gusto niyang patunayan dito na seryoso siya sa sinabing gusto niyang ayusin ang pagiging mag-asawa nila.Kagat ang ibabang labi na humakbang siya palapit palapit kay Craig. Mataimtim ang mga mata nito na tumitig sa kaniya at marahan na umangat ang kamay nito para haplusin siya sa braso.Nahigit niya ang hininga dahil sa paraan ng paghaplos

SAPO ang sentido nang magising si Anastasia. Hindi pa niya magawang maimulat ng husto ang mga mata niya dahil sa paminsan-minsang kirot sa ulo niya.Noong huling inom niya ng alak limang taon na ang nakalilipas, noong magdesisyon siyang umalis sa puder ni Craig. Ipinangako niya sa sarili na hinding-hindi na siya iinom dahil ayaw na niya ulit maranasan ang hangover.Craig...Nanlalaki ang mga matang napadilat siya nang maalala niya si Craig at ang pag-uusap nila sa pool area. Bumalikwas siya ng tayo at inilibot ang tingin sa buong paligid ng kwarto. Naroon siya sa sarili niyang kwarto.Nabatukan niya ang sarili ng wala sa oras. Bakit ba niya kasi hinayaang uminom ng marami? At bakit ba kasi ang hina-hina niya pagdating sa alak?Nangiwi sita nang maalala niya ang mga pinagsasabi niya kagabi kay Craig. Gusto niyang saktan at iling ang sarili dahil sa hiyang nararamdaman."You hate him, Anastasia? Talaga lang ha?" aniya sa sarili. Parang batang nagpapadyak siya sa ibabaw ng kama."Paano m

NAGISING si Anastasia ng umagang iyon na may ngiti sa mga labi. Parang panaginip lang kasi ang nangyari kanya sa mga nagdaang mga araw. Bumangon siya at sumiretso sa terrace para magpa-araw at suminghot ng sariwang hangin na hindi niya magawa sa Maynila. Ipinikit niya ang mga mata, itinaas ang mga kamay para uminat. Malalim siyang humugot ng hangin at marahan iyong ibinuga.Napadilat siya nang marinig niya ang boses ni Craig. Daling hinanap ng kanyang mga mata ang asawa at natagpuan niya ito sa may ibaba. Hubad-baro ito habang itinatanim nito ang nabiling bagong bulaklak. Nangalumbaba siya at hindi mapigilang titigan ang abalang lalaki.Craig is a God's gift. Mula ulo hanggang paa nito ay walang tapon. Kahit na moreno at naliligo ito sa pawis ay ang lakas pa rin ng dating nito. No wonder kung bakit kinahuhumalingan ito ng lahat ng kababaihan sa Zahara."Good morning!" bati niya rito.Kunot ang noong tiningala nito ang kinaroroonan niya at agad na ngumiti nang makita siya."Good morni