Chapter 5 - The Kings

The past

Nagpunta ako sa admin office para magtanong kung may bakante pa sa club.

"Annyeonghaseyo, dangsin-ui haluleul banghaehago sipseubnida. keulleob-e jaliga issneunji mul-eobogo, jeodo gaibhagessseubnida." bungad ko pagkatapos ko kumatok at binuksan ang pintuan.

(Good afternoon, I would like to disturb your day, I will ask if there are any vacancies in the club, I will join.)

Nakita ko ang anak ng may-ari nang school namin nakayuko.

"Oh..geuleonde, anj-aseo dangsin-i malhan geos-eul dasi malhaeboseyo." aniya tinuro ang couch sa harap ng mesa niya.

(By the way, sit down and repeat what you said.)

"Hogsi yeogie ajig jaliga issdamyeon chieoliding dong-alie gaibhago sipdago haessjyo?" aniko napatitig ako sa principal namin napa-iwas ako ng tingin.

(I said, I want to join the cheerleading club if there is still a vacancy here?)

"Chieoliding-e wae deul-eoga? nong-gutim-e ajig gongseog-i iss-eo?" curious niyang tanong sa akin humalukipkip siya ng kamay.

(Why into cheerleading? There is still a vacancy in the basketball team?)

Tinagilid ko ang leeg ko at huminga ako ng malalim bago ako magsalita.

"Je sueobgwa gakkawoseo modeun dongjag-eul gyesog gongbuhal su issgo, hoewon jeonchega gongbuhago, geuleomyeon je jaeneung-eul gong-yuhal su issgo, gedaga jeoneun geudeul jung han salam-in gyojang seonsaengnim-igeodeun-yo." nasambit ko kaagad sa kanya ngumiti ako pinakita ang requirement na pinag-tanungan ko sa council.

(It is close to my course, I can still study every move and the whole member does and then I can share my talent and besides, I am one of them, principal.)

"Dangsin-eun jeongmal nahago iyagihagi wihae yeogie ol junbiga doen geos gat-ayo." aniya ng abutin ang hawak kong envelope.

(You are really ready, when you come here to talk to me.)

Napakamot na lang ako ng batok sa sinabi niya sa akin. Napangiwi na lang ako pagkatapos sa kanya.

May sinabi pa ako sa kanya pang-kumbinsi para pumayag siya kilala niya ang magulang ko pero hindi siya kilala bilang principal kundi kapitbahay namin. Inamin nya ito sa akin nang may quiz conpetition sa school nung first year pa lang ako dumalo ang magulang ko noon.

"Gamsahabnida, bu-in." aniko yumuko ako pagkatayo sa couch bago ako tumalikod sa kanya.

(Thank you, ma'am.)

"Jin, hwan-yeonghabnida." ngiting sambit nya sa akin tumango na lang ako sa kanya.

(Welcome, Jin.)

Ka-edad ko lang siya pero maaga siya nag-aral kaya hindi ko na siya naabutan. Nalaman ko na magulang niya ang may-ari nitong school nung nagtanong ang eomma ko sa dating principal ng school namin.

(Mommy.)

Pumunta ako sa gym kung nasaan ang mga kaibigan ko. Nang papasok na ako sa loob hindi ko napansin na may bumangga sa akin dahil tuloy-tuloy lang ako sa paglalakad.

"Ya!" sigaw ng taong nabangga ko dahilan para lumingon ako napa-atras ako ng makita ko ang hinahanap ko.

(Hey!)

Hindi ako nakapag-salita at nakipag-titigan ako sa kanya.

"Ige wen nanjangpan-iya?" bungad ng isang professor sa amin naka-kunot pa ang noo pagkalapit sa amin.

(What this mess?)

"Waenyahamyeon, seonsaengnim, geuneun sagwa hanmadi eobs-i je chinguleul ttaelyeossgeodeun-yo." aniya sinamaan niya ako ng tingin bago bumaling sa akin ang professor.

(Because, sir, he hit my friend without even apologizing.)

"Joesonghabnida!!!" aniko at yumuko bago tumitig sa kanilang dalawa nagpaalam na ako sa professor.

(I'm sorry!!!)

"Baegchi!" sigaw niya alam ko na ang boses niya kahit pangalawa ko pa lang naririnig.

(Idiot!)

Kinawayan ko ang mga kaibigan ko nakakita ng eksena.

"Anong nangyari?" bungad ni Kim sa akin paglapit sa akin.

"Kung ano ang nakita mo 'yon na 'yon," aniko na lang.

"Yeojaaedeul, dangjang sagwahaji ma! dutong-ine!" sambit ni Eun sa amin natawa naman kami sa kanya.

(You don't apologize right away, girls really! Headache!)

Nag-tawanan naman kami sa sinabi niya may kalandian naman kanina.

Umupo kami sa bench naalala ko ang itsura niya kanina. Parang papatayin niya ako ngumiti na lang ako.

"Ano ang tinatawa mo dyan?" sita ni Kim sa tabi ko habang nag-sisintas siya ng sapatos niya.

"May sumagi sa isip ko," aniko na lang sa kanya.

"Babae?" sabat niya kaagad siyang lumingon sa paligid.

"W—" putol kong sambit ng tinuro niya ang naka-sagutan ko.

"Siya ba? Hanep! Haha, maganda naman talaga siya habulin ng mga boys." aniya tinuro ang mga schoolmates namin nagbibigay ng regalo sa kanya.

"Hindi siya, bes kundi ang pamilya ko ang sumagi sa isip ko." kaila ko naman sa kaibigan ko.

"Miss mo na talaga sila sobra ganun din ako sa magulang ko kuntento naman ako dahil nakakausap ko sila thru internet," aniya.

"Iba pa rin kapag personal natin kasama ang pamilya natin," aniko na lang.

"Tama!" ngiting sambit niya sa akin.

May tumawag sa akin at napalingon ako napatayo bigla nang makita ko ang coach ng basketball.

"Gwaenchanh-eusidamyeon, jeohui tim-e dangsin-eul yeong-ibhago sipseubnida." bungad ng coach sa tabi ko at umupo siya.

(I would like to recruit you to my team, if you will?)

"—" putol kong sambit ng may lumapit sa akin.

"Keith Jin Woon Yu-ibnikka?" bungad ng isang babaeng nakasuot ng cheerleader uniform.

(Are you?)

"Ye, waeyo?" tanong ko kaagad sa kanya sana tanggapin ako sa club nila.

(Yes, why?)

"Naeil achim uliwa hamkke haggyoe waseo yeonseubhago, tim-e deul-eogal su iss-eulji yeobuleul lideoege mul-eoboseyo." ngiting aniya sa akin ng magsalita ang coach sa tabi ko.

(Come with us tomorrow morning here to school for practice, and see our leader whether you will be accepted into the team or not.)

"Gaibhan dong-alileul tong-gwahaji moshandamyeon, neoneun na-ege banhal geoya, yu seonsaengnim. neoneun nong-guleul jalhajanh-a. uli tim-e issneun chingudeulgwa hamkke neoleul jikyeobogo iss-eo." aniya natahimik naman ako.

(If you can't pass the club you joined, you will fall for me, Mr. Yu you are good at playing basketball I am watching you with your friends who are part of my team.)

Sana makapasa ako! Ayoko na maging bahagi ng basketball.

"Algessseubnida, naeil ogessseubnida." aniko sa babae.

(Okay, I will come tomorrow.)

Nang tatalikod na ang babae sa amin bigla siyang lumingon sa amin.

"Kol taim-eun ojeon 7sijiman yeonseub-eun ojeon 8si 25bun-e sijaghabnida. uli tim-e hablyuhago sip-eohaneun 5myeong-ui sin-ibsaeng-i yangsig-eul jagseonghaessseubnida." aniya bago siya tuluyang umalis sa aming tabi.

(Call time, 7am but practice starts at 8:25 am. Five new recruit filled up the form who wanted to be part of our team.)

Tinapik ako sa balikat ng coach bago niya ako iwanan para turuan ang THE KINGS TEAM (킹스 팀) ang miyembro ng basketball.

Wangdeul! Gada! gada! Kingseu, gaja!

(The Kings! Go! Go! The Kings, go!)

Sigawan ng mga schoolmates namin lalo nang mga babaeng tumitili. Ayoko ng ganito! Nakakarindi sa tenga ang kanilang sigawan.

Napalingon ako sa gilid at nakita kong sumisigaw ang cheering squads.

Wangdeul!

Wangdeul!

Won!

Wangdeul!

Wangdeul!

Won, gaja!

Kingseu!!

(The Kings!

The Kings!

The Won!

The Kings!

The Kings!

The Won, go go!

Kings!!)

Pero, isang mukha ang umagaw sa atensyon ko.

Siya si Keithlee Gianna, biglang bumilis ang tibok ng puso ko nang tumingin siya sa akin at inirapan niya ako.

Nag-cheer na lang ako para sa mga kaibigan ko. Sana nga, makapasa para magawa ko ang plano kong makalapit sa kanya.

"Bes!" sigaw ng mga kaibigan sa akin habang palapit nag-fist bump kaming magkakaibigan.

"Ulineun igiji moshaessseubnida. ulido seonjangdo jeonlyag-e dong-uihaji anh-assseubnida." wika ni Shin sa akin pagkalapit niya sa tabi ko.

(We did not win, neither we nor the captain agreed on the strategy.)

"Da-eum bungikkajineun ajig 1/4i nam-assneunde, geuui jeonlyag-eul midneundamyeon hal su iss-eoyo." sabat ni Choi sa kanya.

(There is still a quarter to go before you can next quarter, you can do it guys, as long as you trust his strategy.)

"Naneun geuui omanham-eul mid-eul su eobs-eo, jin, nega geu jalie iss-eossdamyeon naneun neoleul seonjang-eulo samgo sipda." wika ni Shin umiling na lang ako sa sinabi niya.

(I can't trust him with his arrogance, if you were there, Jin you are the one I want to be captain.)

"Manahimik kayo! Baka marinig kayo, mag-away pa kayo dito!" sita ni Kim sa kanila natawa ako dahil hindi ito naintindihan nina Choi at Shin.

Sinabi ko ito sa hangul o korean language binatukan nilang dalawa ang kaibigan. Kahit iba-iba ang lahi namin nagkakasundo kami sa isang bagay na kami lang ang nakaka-intindi.

Nagpunta kami sa locker room nila nasalubong namin ang cheering squads. Ngumiti sa amin ang mga ito lalo na ang nakausap ko kanina sa bench.

Nakipag-usap naman ang ibang team sa coach nila.