Galit

Chapter 3

WARNING R-18 READ YOUR OWN RISK

"Lahat naman ginawa ko!" narinig kong sigaw ni papa sa may sala kung kaya't dali-dali akong bumangon sa aking kinahihiigaan at tiyaka ako tumakbo papuntang sala. Napatigil ako sa pag-takbo ng makita ko doon sa sala si mama na nakaluhod sa harapan ni papa at tila nag-mamakaawa ito at umaasa na sana'y dinggin ang kaniyang hiling.

Ngunit ng ako'y matauhan ay agad akong nag-lakad patungo kay mama at pilit na itinatayo sa pag kakaluhod ngunit ayaw nitong tumayo.

"Hindi nga totoo ang sinasabi nila at patawarin muna ako." nag-mamakaawang sabe ni mama kay papa at tila pagod na pagod na ang mata sa kakaiyak. Kaya agad akong tumingin kay papa nang masama at hindi ko na mapigilan ang emosyon kong pag kagalit sa sariling ama.

"Ano ba pa! May sakit na nga si mama ginaganyan niyo pa bakit kasi nagpapaliwala kayo sa mga taong iyan na nag balita sainyo ng maling impormasyon!" sagot ko kay papa na matindi ang galit na emosyon na nararamdaman. Alam kong mali ako sa asal kong ito ngayon sa ama ko pero hindi ko na talaga mapigilan o masikmura ang ginagawa niya kay mama.

Alam ko ang pinag aawayan nila tungkol ito umanoy may nag-sabi kay papa na may lalaki daw umano si mama kung kaya't nawala si mama ng isang linggo at totoo nga na nawala si mama ng isang linggong iyon pero nag-paliwanag si mama pagkabalik niya dito na kaya siya umalis non dahil namasukan daw siya sa maynila bilang katulong ngunit hindi niya natiis ang kaniyang amo, dahil minamaltrato siya nito at totoo ang sinasabi ni mama dahil pag-kauwi niya dito ay puro pasa ang binti niya at braso niya, kaya ganoon na lamang ang pagkaawa ko sa aking ina sa sinapit niyang iyon. Lalo pa akong nahabag dahil sinaktan na siya ng ibang tao pati banaman ngayon at sarili niyang asawa at mismo dito sa pamamahay niya.

siguro kaya ganyan na ang trato ni papa kay mama simula noong umalis si mama dito nang walang paalam.

"Haya....an..mun..a..ang..papa m.o." sagot naman sakin ni mama na umiiyak na at tila napapaos ang boses.

"Hindi pwede ang ganito mama, sobra kanang nasasaktan." tila maluluha ko narin sagot dahil sa labis na emosyon ang aking nararamdaman.

"Pasensya na anak." sagot ni papa sakin sa tonong malumanay at tila natauhan sakanyang pinag gagawa.

"Hindi ko kailangan ang pasensya niyo ang kailangan ko ang pagiging ama at asawa mo! O kahit hindi na lang pagiging ama kahit asawa na lang ituri mo si mama, bilang asawa hindi iyong sarili mo lang ang iniisip mo."sagot ko na tumulo na ang luha dahil sa samu't-saring nararamdamang emosyon.

Nang titigan ko si papa ay tila nag-balik ito sa reaksyon niya kanina na galit na galit. Akala ko ay mag-sasalita pa ito bilang pag-tugon sa aking sinabi, ngunit nag-lakad na lang ito at lumabas ng pintuan namin.

"Mama bakit niyo po kasi hinahayaan na ganyanin ka ni papa?" tanong ko kay mama na nakaluhod parin, pagod lang itong tumingin sakin at tiyaka pinunasan ng mga daliri niya ang mga luha kong pumatak sa aking pisngi, tiyaka ito pilit na ngumiti kahit na may natira pang mga luha sa gilid ng mata niya at ang iba naman ay natuyo na sa pisngi niya.

"Anak mahal na mahal tayo ng papa mo, lagi mo iyon tatandaan huwag kang mag-tanim ng galit sa papa mo, humingi ka nang tawad sakanya mamaya dahil sa asal na pinakita mo sakanya at pinaramdam na hindi tama." sagot sakin ni mama na pilit na nakangiti parin. Makikitaan mo parin ang kagandahan ni mama kahit na namumutla na ang mukha nito at namamalat narin ang kaniyang labi.

Napakabait talaga ni mama kahit sa kabila nang lahat na hindi magandang ginagawa sakanya ni papa ay iniisip parin nito na mahal kami ni papa at umaasa parin.

"Pero po ma..." sagot ko naman na hindi na natapos nang putulin niya ang aking sasabihin at umiling ito.

"Humingi ka nang tawad sa papa mo mamaya ah hindi iyan ang tinuro ko sa'yo." sagot naman ni mama na kinatango ko na lamang dahil tama naman siya, mali naman talaga ang aking nagawa kay papa dahil lamang iyon sa galit na hindi ko na napigilan pa kanina.

Tinulungan ko si mama tumayo at mabuti na lang ay tumayo na din siya at tiyaka inalalayan ko siya sa aming mumunting hapag kainan.

"Mama maupo na kayo diyan ako na po ang mag-aasikaso, iinitin ko lang po ang pag-kain na galing kala kapitana." sabi ko kay mama na nakatitig sakin, at tumango na lamang ito at tiyaka nag-iwas ng tingin sakin at ngayon ay nakatingin na ito sa malayo at tila sobrang lalim nang iniisip.

Ako naman ay nag-punta na ng kusina at inayos ang mga pang-gatong at nilagay ito sa lulutuan mayroon nadin akong plastik upang parikitan sa kahoy ng sa ganoon ay umapoy ito nang mapaapoy ko na ang kahoy ay nilagay ko sa kaldero ang ulam na dala ko kagabi at tiyaka ito isinalang sa apoy.

Hinayaan ko na lang muna na nakasalang ang ulam at tiyaka naman inayos ko ang kanin, na dala ko at nilagay ko ito sa plato, hindi ko na ito iinitin sapagkat mainit nanaman ang ulam ayos naiyon. Sa isip-isip kopa.

Bumalik ulit ako sa hapag na may dalang tig-isang plato kami ni mama at kutsara tiyaka baso at inayos ito sa lamesa sinunod ko narin ang plato na may kanin. Tinitigan ko pa si mama sandali at nakatulala lamang ito at tila sobrang lalim parin nang iniisip hindi ko na lang ito pinansin pa dahil nahahabag lamang ako.

Nang makabalik na ako ng kusina ay hinango ko na ang kaldero sa may salanagan tiyaka dahan-dahan kong nilagay sa may mangkok ang ulam at nang matapos ay dinala ko na ito sa hapag.

"Mama kain na po tayo." anyaya ko dito nang makaupo at malagyan ko siya ng pag-kain sa plato niya, tumango naman ito at kumain nang hindi naimik at parang Walang gana.

Hinayaan ko na lamang si mama sakanyang ginagawa dahil dama ko naman na hanggang ngayon ay ang kaniyang iniisip ay si papa lalo na sakanilang mga alitan.

Dati naman hindi ganiyan ang trato ni papa kay mama nag-bago lang ang lahat simula noong umalis si mama pa maynila nang walang paalam, naiintindihan ko naman si mama non kung bakit hindi siya nag-paalam kay papa dahil hindi siya papayagan ni papa, Kahit sakin naman ay hindi rin nag-paalam si mama dahil alam niya na hindi ko din siya papayagan ngunit matigas lang ang ulo ni mama dahil nga sa kakulangan namin sa pera ay sabik siyang kumita ng pera, kaya niya iyon nagawa, kaya naiintindihan kona si mama.

Nang matapos na kaming kumain ay pinag-pahinga ko muna si mama sakanyang silid at tiyaka ko niligpit ang aming pinag-kainan at hinugasan ito, tinirahan ko si papa ng ulam sana lang ay makain niya na ito dahil baka kapag inabot pa ito ng hapon baka mapanis na.

Masaya ako para bukas dahil bukas ang simula ng trabaho ko kala mayora at nang sa ganoon ay mag-kakaroon ako ng pera kaya makakain narin si mama nang tama. Nangingiting sa isip-isip ko pa.

Ngayon ay nag-lalakad ako papuntang tindahan upang bumili ng bigas at noodles para mamayang gabi na kakainin namin, bibili rin ako ng kape at asukal para sa umaga ay makapag-kape si papa o dikaya si mama. Mabuti na lang talaga ay nag palaba sakin si aling manay kaya may pang-bili akong pag-kain.

Nang matapos na akong makabili at dinala ko narin ito sa bahay ay inayos ko ito sa lagayan tiyaka papasok na sana ng kwarto upang maka-iglip, nahagip ng mata ko ang tumpok na naming labahan, kaya napabulsa ako sa aking bulsa at tinignan kung may natira akong pera nang sa ganoon ay bibili ako ng sabon, upang malabahan na ang aming labahan. salamat din dahil may sais pesos pang natira sa pera ko kung kaya't bumalik ako ng tindihan upang bumili ng sabon at hindi rin kaulanan ay nakabalik din ng bahay.

Bukas ko na siguro kukunin ang aking pera na kinita sa sampalok, dahil sapalagay ko ay hindi ako makaka punta kala aling Belene dahil ako'y mag lalaba pa.

"Ma mag-lalaba lang po ako sa sapa maiwan ko na muna kayo dito."sabi ko kay mama ng matanaw ko siya sa pintuan ng kwarto nila ni papa.

"Tulungan na kita anak madami iyan."sagot nito at palakad at patungo sa akin, ngunit pinigilan ko agad ito.

"Mama huwag na po, sige na po mag pahinga na lang po ikaw, tignan niyo oh! hindi pa magaling ang mga pasa niyo."sagot ko kay mama at turo ko sakanyang mga pasa.

"Sige na anak pag-bigyan muna ako na matulungan kita kahit papaano." nag mamakaawang sagot nito sakin na kinailing ko.

"Mama sige na po huwag na po kayong matigas ulo mag -pahinga na lang po kayo diyan at mag-pagaling po sa mga pasa mo." sagot ko naman dito at tumango na lamang ito na hudyat na hindi na siya magpipilit pa.

" o sige basta mag-iingat ka anak." sagot nito sakin na kinatango ko at tiyaka nag-lakad na patungong sapa at dala ko ang aming labahan na dalawang balde.

Nang makarating ako ng sapa ay naabutan ko doon ang tatlong babae na nag-lalaba rin mga mukhang seryoso ang mga mukha nito dahil sa ginagawa.

Nag-tungo na lamang ako sa gilid at naupo sa mga batuhan at nilapag ko ang mga labahan ko tiyaka ko ito inanlawan.

Ilang oras din ang lumipas at isang balde ng damit palang namin ang nalalabahan ko at mag-hahapon na ngunit ayos lamang iyon dahil yung tatlo ay hindi pa tapos pero mga nag-aanlaw na ang mga ito kung kaya't hudyat narin na patapos na sila.

Hindi naman ako takot mag-isa dito ngunit gusto ko lamang na may kasama kahit papaano, dahil mag gagabi na e, sana pala sinama ko si Abe dito, ngunit baka may ginagawa din iyon sa isip-isip ko pa. Hindi rin kalaunan ay natapos na akong mag-laba at tiyaka ito binuhat patungong bahay.

Nang makarating ako sa bahay namin ay walang tao, siguro umalis lang si mama at may pinuntahan sa isip-isip ko pa.

Nag-sampay na lamang ako ng damit at hindi rin kalaunan ay natapos na ako at nang iayos ko na ang mga gamit na ginamit ko sa pag-lalaba na pakamot ako sa ulo nang maiwanan ko ang pangkuskos namin sa damit at takip-silim narin nang tumingin ako sa itaas, pero kailangan kong kuwain iyon dahil baka may kumuha, wala panaman kaming pera para pambili ng pang kuskos.

Kaya kahit takip-silim na ay pumunta parin ako papuntang sapa at tiyaka nag-dala narin ako ng sabon panligo at shampoo dahil naisipan ko rin na maligo na nang diretsyo.

Hindi rin kalaunan ay nakatungo na ako ng sapa at hindi rin naman ako nahirapan sa pag-hahanap ng pang kuskos namin sa damit dahil nandito parin ito sa pinag-upuan ko kanina.

Kaya lumusong na ako sa pinaka-ilalim ng tubig tiyaka lumublob sa ilalim ng tubig, napakasarap ng tubig sa pakiramdam parang napaka presko sobra.

Hindi naman sobrang lamig ng tubig katamtaman lang kahit na gabi na kung kaya't napaka sarap sa pakiramdam.

Naisipan ko habang nasa ilalim ng tubig ang aking katawan ay hinubad ko ang aking kasuotan at tiyaka pinatong sa katabi kong bato at wala akong itinira kahit isa sa suot ko, kung kaya't mas lalo kong naramdaman ang sarap ng tubig sa pakiramdam, ayos lamang mag-h***d wala naman makakakita tiyaka sa ganitong oras ay wala na sigurong napunta dito. Sa isip-isip kopa habang dinadama ang sarap ng tubig sa aking balat.

Kinuha ko narin ang shampoo, na hindi kalayuan sakin at nilagyan ang buhok tiyaka ito kinalat sa ulo at nang matapos ay nilublob ko ang ulo ko sa ilalim ng tubig upang maanlawan ang aking buhok nang matapos ay nag-angat ako ng ulo nang masigurado na wala ng shampoo sa aking buhok tiyaka ko naman kinuha ang sabon upang makapag sabon na sa aking katawan ngunit naisip kong mahihirapan akong mag-sabon kung nasa ilalim ako ng tubig.

Kaya tumingin-tingin muna ako sa paligid at tahimik lamang ang kapaligiran siguro wala naman talagang pupunta talaga dito sa ganitong oras sa isip-isip kopa, tiyaka umahon ako sa tubig ng n*******d at kinuha ang sabon at kinuskos sa aking balat nang nakaupo na sa batuhan.

Habang nag-kukuskos ako ng sabon sa aking balat ay napatalon ako sa may tubig ng may marinig akong tunog ng kabayo at nakaramdam pa ako nang sakit nang matalisod ang paa ko sa ilalim ng bato.

Nang malingunan ko kung saan nanggaling ang tunog ay napamaang ang bibig ko ng makita ko ang apo ni mayora na titig na titig sakin at tila nagagalit ang mata nito,nakaramdam naman ako nang kaba at bumilis ang tibok ng puso ko at napahawak pa ako sa private parts ng katawan ko at sa kahihiyan ay tumalikod ako sakanya at hindi na lumingon pa.

"Damn!" madiin na sigaw nito na narinig ko.

Hindi ako lumingon kinakabahan ako nang sobra sa mga oras na ito at bumibilis lalo ang tibok ng puso ko ang gusto ko lang na mangyari ngayon ay mawala ako dito na parang bula! ngayon ko lang din naramdaman ang lamig ng tubig.

"Let's go B."narinig ko pang sabi nito na may diin at parang may pag-uutos na dapat agad sundin.

Siguro ang kaniyang sinasabihan ay ang kasama niyang kabayo. nang maramdaman kong Wala na siya dahil sa tunog ng lakad ng kabayo ay humarap na ako, at tama ako wala na siya!

Napahawak ako sa aking dibdib na sobrang bilis parin ng tibok dahil sa aking puso na tila nag-wawala.