PABABA pa lang si Ava sa hagdan ay sinalubong na siya ng nakakamatay na tingin ni Creed.
"Problema mo?"
Ngunit ikinurus lang nito ang mga braso at maya-maya ay umalis na sa harapan niya. Hindi niya masisisi ang binata, puno kasi ng kalmot ang katawan nito dahil lang ay hindi niya nagustuhan ang ginawa nito sa kanya kagabi.
The guy did horrible things to her at iyon pa ang kauna-unahan niyang pagkakataon na may kasamang lalaki sa pagtulog at ang katotohanang si Creed Morgan pa iyon ay talagang literal na kakila-kilabot.
Then there was Avery na isa pang sakit sa ulo para sa kanya. Kamuntikan na kasi silang mabuko ng tumawag sa kanya ang kapatid na may malaking problema sa kadahilanang na-hold pala ito sa isang boutique dahil hindi nabayaran ni Ave ang pinamili ng malamang wala na palang laman ang credit cards na hawak nito.
Hindi niya sinadyang sigawan ang kakambal dahil baka ay mabuko siya at malaman pa ng mga tao rito sa bahay na hindi siya si Avery kundi ay si Aviona.
She don't want to be discovered as a fake Avery dahil hindi pa niya nasimulan ang plano na ipaghiganti ang kakambal.
At ngayon nga ay hindi mapigilan ni Ava ang mapangiwi dahil lamang ay inaakay siya ni Creed pasakay sa kabayo sa kabila ng kanyang pagtanggi ay nakatanggap pa ito ng singhal mula sa kanya.
"Sabing huwag mo akong pilitin e. Wala ako sa mood ngayon kaya ikaw nalang ang sumakay riyan kung gusto mo."
"Bakit tumatanggi ka na ngayon? Noon naman ay ikaw pa nga ang nang-aalok sa akin na ipasyal kita sa dako paroon?"
Natameme si Ava kasunod niyon ay ang pag-irap niya. Hindi pinahalata na bahagyang kinabahan siya.
"P-people change, babe kaya tumigil ka na riyan dahil hindi mo ako mapipilit." Sumama pa ang timpla ng mukha niya dahil ay hindi siya sanay na tawaging 'babe' ang lalaking nagbigay kalbaryo sa buhay ng kapatid niya.
Umingos ang lalaki, dahan-dahan na lumapit at ang sunod na ginawa nito ay napahiyaw na lang si Ava.
Creed is now carrying her just to be with him on top of the horse.
"Oh God! Oh God—Creed!" Nakalmot pa niya ng todo ang braso nito ng biglang inalis nito ang pagkakahawak sa kanya sa pag-aakalang iiwan siya ni Creed ngunit kumambyo lang pala iyong huli upang sumampa na rin sa kabayo sa kanyang likurang bahagi.
Nang gumalaw ang kabayo ay natuod na si Ava sa pwesto at nalukot pa lalo ang damit na suot ng binata dahil sa kanyang tensyon.
"C-Creed! M-make the horse stop! Damn—Creed! Oh God."
"Why do you keep on yelling? Hindi ka naman ganito dati—"
"S-sinusumpa talaga kita na kapag mahulog ako dito p-papatayin k-kita." Kulang nalang ay tigilan niya na ang paghinga ng muling ihinakbang ng kabayo ang isang paa ay mas lalong nakaramdam ng takot si Ava.
Hakbang palang iyan, paano pa kaya kung tumakbo na?
"C-Creed p-patigilin mo ang kabayo—oh God!"
"Don't be hysterical. Nararamdaman ng kabayo na hindi komportable ang nakasakay sa kanila kaya'y nagiging agresibo rin ang ang mga ito. Now, keep calm or you can lean your back on my chest ng maging komportable ka. Hawakan mo rin ang lubid like this." Ipinakita nito sa kanya kung paano ang tamang pwesto ng kamay at noon niya lang rin namalayan na masyado na palang dikit ang likuran niya sa harapan ni Ceed.
Ngunit ng humakbang muli ang kabayo ay muling naalarma si Ava.
"I said don't panic. Baka mahila mo ang lubid at tatakbo pa ng mas mabilis ang kabayo na minamaneho mo kapag nagkataon."
"K-kung bakit ba k-kasi ay pinasakay mo pa a-ako rito—Creed! P-patigilin mo ang kabayo please."
"You're overreacting Avery." Kapagkuwan ay bumaba ang mukha nito at itinapat ang bagang sa kanang balikat niya. Hinawakan rin ni Creed ang baywang niya na parang pinapakalma siya.
Dahan-dahan na ring umaayon ang katawan niya sa bawat galaw ng kabayo and for some reason, she became in a normal state dahil sa ginawa ng lalaki na nakapwesto sa kanyang likuran.
"Horses are sensitive. Why'd you seems like afraid to travel around with a horse where in fact, mas mahilig ka pa nga sa horseback riding kaysa sa akin noon."
Nakagat ni Ava ang labi dahil isa pala iyon sa kaibahan nilang dalawa ni Avery. She's afraid of heights lalo na kung maggalaw ang isang hayop ay talagang magtitili na siya dahil sa takot.
"P-people do change, Creed. Nabanggit ko na iyon sa iyo kanina—"
"OK. Are you comfortable now?" Inalis nito ang pagkakayakap sa baywang niya bilang suporta sa likuran ng kabayo ngunit ng maramdamang parang mahuhulog siya ay hinila niya ang kamay niyong huli at pinirmi na roon.
"I s-swear Creed. Papatayin talaga kita kung nagkataong balak mong ihulog ako—Creeeeed!"
"Head straight up, Avery."
Pakiramdam ni Ava ay humiwalay ang kaluluwa niya ng biglang tumakbo ng mabilis ang kabayo dahilan kung bakit isiniksik pa niya lalo ang likuran sa lalaki. Hawak nito ng mahigpit ang mga kamay niyang nakahawak sa lubid at mas lalo pa niyang naramdaman ang katigasan ng kanyang katawan.
"C-Creeeeeed! Make it stop!"
Ngunit wala na itong naging tugon at diresto na ang pagmamaniobra sa kabayo paharap.
Aviona was struggling to take a breath dahil ang takot na baka mahulog siya ang tanging dinaramdam niya lang sa puntong 'yon.
Okay pa sana kung kotse itong sinasakyan nila ngayon subalit hindi e. It was an immigrated animal na isa sa kinakatakutan niyang masakyan.
"Bumaba ka na. Nandito na tayo." Ngunit hindi umimik si Ava. Nanatili lang nakapikit ang mga mata niya dahil sa sobrang takot na dinaramdam.
She was even stomped her feet on both sides of the horse upang iparating kay Creed na hindi siya baba.
Ngunit isang malamyos na mga braso ang humawak sa tagiliran niya kung kaya't dahil sa sobrang gulat na baka malaglag nga siya, diresto niyang nahagilap ang leeg ng binata at isiniksik pa lalo ang mukha roon.
"P-papatayin talaga kitang hayop ka!" Sikmat ni Ava subalit tumawa lang si Creed at maingat pang ibinaba siya.
"Safe ka na. Hindi ka na malalaglag kay Scorpion." She even felt his heart pounded too fast ng dumukwang ito upang maibaba siya.
Creed was taking all of her weight wholly at wala man lang naging reklamo ang lalaki and was even taking care of her the way she doesn't feel the same.
Napabuga siya ng marahas na hangin lalo na ng iginala niya ang tingin ay literal na nalaglag ang panga ni Ava ng makitang nasa isang rancho pala sila. A good sight to see lalo na ang mga kabayo na nagtatakbuhan sa isang malawak na patag ngunit may nakaharang na bakod sa bawat end of line ay namangha siya.
"Come. Nandito na marahil sina Acevel, trunks and Kit."
Wala mang ideya kung sino ang pinangalanan ni Creed ay nagpatianod na lang siya ng hinawakan nito ang kanang kamay niya at ipinagsalikop iyon.
Napatingin si Ava sa magkadikit at magkahalugpong nilang mga kamay habang binabaybay na nila ang malawak na daanan. Samot-saring dayami ang nakikita ni Ava habang tinutungo nila ngayon ang isang malaki at magarang housing sa gitnang bahagi ng rancho with a distance away from the vast yard of the horses filets.
"Creed!" Masiglang sigaw ng isang magandang babae ngunit ng makita siya nito ay bahagyang umismid iyong huli at humina rin ang tono.
Dismayado.
"Ace!" Balak pa sanang bitiwan ni Creed ang kamay niya ngunit nang mag-angat siya ng tingin at sinamaan iyong huli ay bahagya pang nagulat ito ngunit hindi na rin naman tumuloy.
"Creed! Avery!" Sabay na nilingon nilang pareho ni Creed ang dalawang gwapong lalaki na suot ang riding gears at bota habang binabaklas ang magkaibang klase ng latigo at kahit hindi maalam si Ava sa pangangabayo, she can say na iyon ang gagamitin once on field na upang imaniobra ang kabayo na sinasakyan.
"Avery, kumusta?" Tinapik ng bagong dating iyong balikat niya kung kaya't sumunod ang tingin ni Ava roon.
Maybe this guys are Creed's friends.
"Hindi na dapat siyang kumustahin Kit. Literal na aktingera at mahilig mamilog ng ulo ang babaeng iyan."
"Acevel!" Umirap ito ng binalingan si Creed at madilim ang mukha ng lumipat ang tingin sa kanya.
Ava doesn't have an idea. Though mainit ang salubong ng mga ito sa kanya ngunit above all that, she can say na mukhang distant sa kanya ang mga ito.
Even the guys named Trunk and Kit ay masyadong makulit sa tuwing nakikipagbibiruan kay Creed ngunit even just a seconds she turned her gaze to them, bigla itong matatahimik kasunod niyon ay ang lagaslas nalang ng tubig sa batis at ang simoy na hangin na lang ang maririnig.
Ngayon ay napagpasyahan ng mga lalaking mangabayo at naglikha pa ng paligsahan pagkatapos ay naiwan si Ava sa may porch ng housing kasama si Acevel na kanina niya pa napapansin ang masamang paninitig nito sa kanya.
Ano kaya ang problema ng isang ito?
Gusto niyang tanungin ang babae subalit sa tuwing tangkain naman ni Ava na lumapit, ay dumidistansya rin ito kaya'y naiinis siya ngunit hindi niya pinahalata.
"Haven't thought na pagkatapos niyong nangyari ay hindi ka magpapakita pa muli rito? Maayos ba ang tulog mo noong araw Avery?"
Ibinaba ni Ava ang pamaypay sa sinaing na isda at binalingan si Acevel. "Okay lang naman. Bakit mo naitanong?"
May alam ba ang babaeng ito sa nangyari noong araw sa boutique dahil ay hindi nabayaran ni Avery ang gusto nitong iuwi na mga dresses?
"Good for you. Bad for Creed."
"Huh?" Umismid ito.
"You're not dumb not to realize things. Hindi na tayo mga bata Avery at iyong ginawa mo ay literal na hindi dapat bigyan ng isa pang pagkakataon, but because Creed loves you. Itinapon niya nang basta na lang ang galit niya kahit kapalit niyon ay ang pagiging tanga niya na."
Kumunot ang noo ni Ava. Walang ideya kung bakit ganito kung pagsalitaan siya ng dalaga kung kaya't hindi niya mapigilan ang makaramdam ng pagkairita.
"What are you saying then—"
"Oh God! Please don't act like a victim here because you're not."
Nanlilisik ang mga mata nito na kulang nalang ay gusto siya nitong sabunutan sa hindi niya malamang dahilan. Ganoon rin ang nararamdaman ni Ava, parang gusto niyang kalmutin ang mukha nito dahil halatang ka-plastikan rin lang naman ang pakikitungo nito sa kanya.
"H-hey! A-anong nangyari dito?"
Siyang pagdating ni Trunks at Kit habang nasa likuran si Creed na kaagad nahanap ang mga mata niya na nakakunot ang noo bago dagliang nilapitan siya.
Niyakap siya nito at hinalikan pa sa noo bago sinuri ang mukha niya only to find herself that she was catching for her breath.
"Are you okay? Anong nangyari?" Magsasalita na sana siya ng biglang pumailanlang ang boses ni Acevel.
"You're really pity Creed. Nakakainis ka na. Hanggang kailan ka kaya magpakatanga riyan sa asawa mo?"
Then the woman stormed outside at hindi na muling bumalik pa. Trunk and Kit did go follow Acevel kaya naiwan siya sa porch kasama si Creed.
"Ano ba ang nangyari? Nagkasagutan na naman ba kayo? Hindi ka naman ba nagpaawat Avery?"
Tinulak niya si Creed upang mabigyang espasyo ang mga katawan nila dahil pakiramdam ni Ava ay hindi na siya makahinga.
"Hindi ko alam kung bakit bigla na lang nagagalit ang isang iyon habang nagdadaing ako ng bangus dito. Pagsabihan mo iyang kaibigan mo ha? Nakakairita."
"You can't blamed her, Avery."
"And why can't I blamed her? Siya iyong bigla-bigla na lang umaapoy kahit na hindi ko pa sinindihan—"
"She can't forgive you after what you've done. It isn't acceptable para sa kanila."
Umalis si Creed sa harapan niya upang abutin ang hawak niyang pamaymapay at ito na ang nagpresintang ipagpatuloy ang ginagawa niya.
"Maupo ka lang riyan. Don't stress yourself—"
"Hindi ako imbalido Creed kaya ibalik mo iyan sa akin." Madilim ang mukha nito ang bumungad kay Ava pagkatapos niyang sabihin iyon.
"Atleast just today, don't act like you want to do things. Iyon naman ang gusto mo diba? Palaging nakaupo at gustong walang ginagawa?"
"A-ano? Aba! Sa aming magkapatid ay ako iyong mahilig sa mga gawaing bahay. Avery is just a cornpit because she's fragile at kaunting galaw lang ay hihikain na iyon—" natigilan si Ava ng ibinaba ni Creed ang pamaypay at mariin na tinitigan siya.
"Why are you mentioning yourself in your statement? Are you not Avery?"
Nanlaki ang mga mata niya at huli na upang bawiin pa niya ang sinabi dahil rinig na rinig na iyon ni Creed.
"Well, are you not Avery? Hmm?"
Damn it!
"I-I mean...I am fragile kaya nga uupo na lang ako rito gaya ng nakasanayan ko yeah?" Pekeng ngumiti pa siya upang ipakita rito na talagang pagod na rin siya.
Pinaypayan niya pa ang sarili na parang naiinitan ngunit ang totoo ay kinakabahan talaga siya dahil baka sa walang preno niyang mga salita ay mabuko pa siya ni Creed ng wala sa oras.
"Sino ang gustong magtampisaw sa batis?" Inangat ni Trunk, Kit at Acevel ang mga kamay ng matapos na silang nananghalian ay pareho na silang narito sa malawak na bakuran.
Only Ava and Creed did not raised a hand kaya'y ng bahagyang nalukot ang mukha ng tatlo ay nagulat na lang siya ng biglang umangat ang kamay niya only to find that Creed raised her hand too, together with his.
"I don't know why my wife today is not in the mood to take a swim. Pero dahil gusto ko at gusto nating lahat, Avery will join us!"
Napalunok si Ava dahil hindi siya marunong lumangoy unlike Avery na eksperto sa kahit anong anggulo pa iyon.
Hindi niya sinadyang tingnan si Acevel na ngayon ay walang reaksyon na nakatingin sa kanya. Umirap pa ito kaya'y inirapan rin niya ang dalaga.
"Aba't—Creed! Iyang asawa mo—"
"Let's go Ave." Inangat ni Creed ang kanyang katawan mula sa pagkakaupo kaya'y napahawak na lang siya sa leeg ng binata sabay tampal sa didbib niyong huli.
"Put me down Creed ano ba!"
"I saw you and Acevel. Hindi talaga kayo magkakasundo kung ganyang parehong mataas ang pride niyo sa isa't-isa."
Diretso na ang tungo ni Creed sa malinis at malinaw na batis na nagmula pa ang tubig sa mabatong bahagi roon sa itaas kung kaya't ng nilubos-lubos na ng binata ang pagsuong sa malalim na parte ng tubig ay naalarma siya.
"C-Creed, b-baka may ahas—"
"Kakaiba ang ikinikilos mo ngayon as what I've observed. You are afraid to ride a horse na noon ay siyang pinakapaborito mo sa tuwing tutungo tayo sa may rancho at ngayong nandito tayo sa batis ay aayaw—"
"Kindly put me down Creed!"
"OK then."
Ibinaba nga siya ng lalaki at ng maramdamang hindi niya naapakan ang buhangin sa ilalim ay nakagat na lang ni Ava ang labi at bahagyang todo na ang tahip sa kanyang didbib.
Napalunok pa siya ng biglang umalis si Creed at lumangoy sa mas malalim pa ng parte kung kaya't hindi na talaga nakagalaw si Ava sapagkat lagpas leeg na kasi niya ang tubig at wala pa siyang naapakan kahit na ano kaya'y hirap siya na huminga ng mas malalim pa.
Oh God! Please allow me to live several years.
AFTER 6 MONTHSMALAYO ang narating ni Aviona sa paglalakad. Taglay niya ang didikasyong maabot ang kinikilalang pinakatamataas na tuktok nang bundok. Pinalis niya ang pawis na namutlig sa kanyang noo. Napapagod na rin siya. Gusto ni Ava ang magpahinga. Umiling siya saglit nang marinig ang boses ni Creed mula sa tuktok—masyadong malayo na sa kanya. Iritasyon ang naramdanan ni Ava sa mga oras na iyon. Creed always doing like that. Like she's nothing to her. Wala namang nagbago sa pakikitungo ni Creed kay Ava ngunit nitong mga nakaraang buwan, nang ma-discharged siya sa ospital ay biglang may naging kakaiba."Hindi ka pwedeng mapagod, Ava. Bilisan mo riyan!" Saka nawala si Creed sa paningin niya. Napabuga si Ava nang malakas na hangin. Kailangan niya pang mag-ipon nang panibagong enerhiya upang marating ang tuktok na kinaroroonan ni Creed. Hinaplos ni Ava ang binti. Natutok ang tingin niya roon. Hanggang sa mga oras na iyon ay nakakaramdam pa rin si Ava nang self-consciousness. Hindi na
"HINDI ka magtatagumpay sa binabalak mo!"Nahawakan ni Cathy ang buhok ni Aviona nang sinubukan niyang makatakbo. Alam niyang mali ngunit napuno pa rin si Ava nang pag-asang makaalis sa gubat na pinagdalhan sa kanya ni Cathy. May kalakasan at ma-pwersa ang paghila ni Cathy sa kanyang buhok kaya ay nawalan nang balanse si Ava at natumba sa mga dayami. Sinubukan niya na bumangon ngunit pinaundayan siya ni Cathy nang mag-asawang sampal sa magkabilang pisngi. Nakaupo ang ginang sa bahagi ng kanyang tiyan. Sikretong kumikilos ang kanang kamay ni Ava nang hindi man lang namamalayan ni Cathy. May kung ano siyang nahawakan na tila isang kahoy na may mga tinik ay diretso niya iyong inihampas sa mukha ni Cathy. Natamaan ang mata nito. Natigilan si Cathy sa ginagawa at nawala ang atensyon nito kay Ava. Daglian siyang nakabangon."At palaban ka talagang hipokrita ka!" Umambang dadakmain muli si Ava ni Cathy ay iniwas niya ang sarili kaya ay mabilis siyang kumaliwa. Namumula ang kanang pisngi nito
MAAGA ang pagdating ni Ava sa ancestral house. Sa bahay nila Sheena ay inaanyayahan siya ni Cathy na mag-meryenda muna nang panandalian subalit naging buo na ang pasya ni Aviona na umuwi. Natunogan niya pa ang boses ni Cathy na nagtatampo ito subalit hindi na niya gustong bawiin pa ang naging desisyon.Sa patio ay natanaw ni Ava ang isa sa mga katulong. Kausap nito si Creed na nag-isang linya ang kilay. Naging mabilis ang kanyang paglalakad na nauwi sa pananakbo. Sa estado ni Creed ay tila may malaking problema ang nangyari."Pinasok ang kwarto natin, Ava. At ang katulong na ito ang siyang may gawa." Mahinahon ngunit may kaakibat na kahulugan ang tono ni Creed. "Mabait ako sa mabait sa akin, Betty. Kilala ko ang mga kapatid mo na nag-aaral pa lamang sa elementarya. Ang sahod mo rito ay ang naging suporta mo sa kanila. Paano mo nagawang looban kami? Kami na kung ituring ka ay parang pamilya na rin." Si Betty ay walang humpay sa pag-iyak at paghikbi. Tinapik ni Ava ang balikat ni Betty.
SA lansangan nagkaroon nang panibagong buhay sina Aviona at Avery. Malayo kay Romano."Masamang tao si tiyo Romano, Ave. Pinatay niya sina lolo at lola." Nilingon si Aviona ni Ave na noon ay nakaupo sa lilim ng isang poste. Tumataas na ang sikat nang araw. Naroon sila sa lugar na iyon upang mamalimos. Dalawang araw na silang dayo sa lugar ng Cainta. Iyon ang nabasa ni Avery na nakapaskil sa isa sa mga mataong karinderya. "Mag-focus ka, Ava." Sa halip ay wika ni Avery sa matigas na tono.Hindi man gamay ni Ava at Ave ang ganoong lugar ay totoong hindi nila namamalayan ang presensya ni Romano ni minsan. Hindi naman nawawala ang takot dahil nga ay sa murang edad. Kailangang nilang harapin ang totoong reyalidad sa buhay. Naroon ang hindi pagkalagayan ng loob si Ava na baka may sindikatong dudukot sa kanila ni Avery at ipagpipilitang magbenta ng kung ano-anong illegal na produkto sa kalsada."Avery, gusto kong mag-aral. Mas marunong na akong magbasa ngayon at magsulat. Ito nga oh, gumagawa
NAKAYUKO ang ulo ni Ava habang papikit-pikit ang mga mata. "Pasensya na kayo at natagalan na naman sina mama at papa. Paparating na rin sila galing sa bayan." Pangangatwiran ni Sheena na inaalok sila ni Creed ng meryenda. Hapon na nang araw na iyon. Naisipan ni Creed na bumisita ulit sa pamamahay nina Sheena ngunit wala roon ang mga magulang nito. Ito ang tunay na sadya ni Ava upang mapagbigyan si Creed."Masyado yatang tutok sa trabaho si Tito Rome ah!""He's been busy lately. Oh, Ava. Kumain ka pa." Alok ni Sheena sa kanya. Ngumiti lamang si Ava bago nilantakan ang cookies. Patuloy sa pag-uusap sina Sheena at Creed. Nang makarinig sila nang papasok na sasakyan sa garahe. Iyon na marahil ang mga magulang ni Sheena."Oh, andito na sila!" Tuwang-tuwa na naisambit ni Sheena saka ito nagtatakbo palabas na parang bata. Hayun na naman ang hindi maipaliwanag na nararamdaman ni Ava. Kinakabahan siya na ewan. Daig niya pa ang makipagkilala sa mga magulang ng nobyo niya kagaya ng mga kabataan
USO ang pagpapatrolya. Kasama ni Creed si Kit habang sinusuri ang rancho at manggahan. Naiwan sa ancestral house si Aviona na kasama si Trunk at Gulliver. Sa hinayon ay napadaan si Rome—ang ama ni Sheena. Kinukumusta siya nito pati na rin si Aviona. Nagkaroon si Creed ng mahabang usapan kay Rome. Samantalang si Kit ay malayang pinasyal ang sarili sa malawak nilang pag-aari na sakahan."Narinig ko nga iyan noong nagdaang araw pa. Bakit naman may gustong pumatay sa asawa mo, Creed. Minsan ko nang nakita ang batang iyan sa bayan e. Mayumi naman at palakaibigan." Si Rome na ang tinutukoy ay si Aviona. "Nabanggit nga rin pala sa akin ng anak kong si Sheena na minsan na kayong pumasyal na dalawa sa bahay noong wala kami ni Cathy. Sayang at gusto sana naming makilala ni Cathay iyang si Aviona.""Sa susunod na araw po siguro. At siguraduhin 'ho ninyo na nasa bahay kayo ha?" Biro ni Creed na pinabulaanan ng halakhak ni Rome. "Ikaw talagang bata ka at wala ka pa ring pinagbago. Ganyan na ganyan