CASSY
GABE na nang dumating kami. Sarado pa ang bar at halata ngang hindi pa ito nabubukasan. May dalawang guards na bumati sa amin.Agad akong yumuko dahil ayokong nakikilala ako. At isa pa, natatakot ako na baka mamaya n’yan ay kilala nila si Don Alfonso.Iba talaga ang ibinigay na trauma sa akin ng matanda na ‘yun.“Cassy, ako na ang bahala sayo. Ituring mo ng bahay ang tinutuluyan ko okay?” ani Ate Diane na nagpabalik sa aking huwesyo.“Salamat ate. Makakaasa po kayo,” sagot ko nalang.Sa likod kami dumaan. Ang hassle rin kasi kung sa harap pa. Pagkapasok namin sa likod ay dumaan kami sa isang hallway. Naglakad pa kami ng ilang hakbang bago marating ang pintuan kung saan may daanan pakaliwa at kanan.Bale, ang kuwarto ni Ate Diane ay kaharap din ng pintuan sa likod.“Yung sa kanan, for CR and our mini kitchen here. While dyan sa kaliwa naman, yan yung papunta sa bar na mismo,” paliwanag ni Ate Diane.Nahalata ata nito yung paglilibot ng mata ko.“Ang lawak po pala nito.”“Yeah. Kaya dalawang palapag ito. Sa taas naman ay may mga rooms kung saan may mga VIP rooms kung saan puwedeng makipaglabing labing ang mga mabibigat na client,” pagmamalaki pa nitong sabi.Nagsalubong ang kilay ko. Kung ganun, di pala ito bago. Kasi bakit may mga pa-VIP na? Ayokong mang judge. Nagiging observant lang ako.Hindi ako nagpahalata. Kailangan kong maging alerto sa mga nagaganap sa paligid ko.“Magaling po kayong magpatakbo ng negosyo ate,” sabi ko nalang para di siya makahalata.“Of course. Kaya marami rin ang kikitain mo kapag nagbukas tayo.”Pagkapasok namin sa room ay may queen size bed doon. Marami rin fluffy things na dekorasyon sa kuwarto na kulay pink. Kagaya ng carpet, curtains at kung anu-ano pang anik anik. Pati yung sofa na medyo may kahabaan ay may pagka-fluffy rin. Naisip kong doon ako matutulog.Typical na pangbacklosh na tema ng kuwarto.“So stress ang byahe. So before tayo magpahinga, we should eat na muna. I’ll order some food. Ano ang gusto mo?”“Kahit na ano ate.”“Sure ka?”“Opo.”“Okay. By the way, you can use any of my clothes at my closet. Maraming kakasya sayo dyan.”Binigyan niya ako ng mga needs ko like tootbrush at tuwalya. May mga gamit na rin kasi sa banyo.Masasabi kong ang bait talaga sa akin ni Ate Diane kaso, may bahagi sa puso ko na di ko kayang magtiwala.“Sige Ate, maglilinis muna ako ng katawan.”“Use this pajama,” anito na may inilabas na pajama sa wardrobe niya na kulay pink.Mukhang hilig talaga niya sa color pink.Nang makapasok ako sa banyo ay agad akong naligo. Malawak ang CR at may malaking salamin din doon. May hot water kaya, magiging masarap ang tulog ko nito mamaya.Nang maghubad ako’y nakita ko kaagad ang tattoo sa bandang balikat ko. Nakalimutan ko sana kahit papaano ang problema ko. Kaso, ang tattoong ito ang nagpapaalala sa madilim kong landas.Kung saan naranasan kong bantaan ang buhay ko, makasaksi ng pinapatay na inosente at ginagahasa, tinotorture na kalaban at kung ano pa. Tiniis ko lahat ‘yun para sa buhay ko.Akala ko nga’y pagttripan din ako ng ilan niyang mga tauhan. kasi walang gumagalaw sa akin. Not until nalaman kong, si Don Alfonso pala ang nakakursonada sa akin.Naikuyom ko nalang ang aking palad sa galit. Lalo pa at gusto niyang ariin ang buhay ko na ako mismo ang dapat magmay-ari.Bago pa ko tuluyan lamunin ng galit, ay minabuti ko ng tapusin ang pagliligo ko. Bukas muna ako mag-iisip ng paraan. Gusto ko na rin kasing magpahinga at matulog ng mahimbing.Nang matapos ako’y pinatuyo ko ang buhok ko. May blower si Ate Diane kahit sa banyo kaya ginamit ko ‘yun. Habang ginagawa ko yun ay napansin ko ang buhok ko.Bigla akong nakaisip ng bagong idea. Kaya mabilis akong nagbihis. Bago ako lumabas ay may narinig akong mahihinang boses. Boses ni Ate Diane kaso di ko maintindihan ang sinasabi nito sa phone.Muli kong pinaanadar ang blower tapos, bumalik sa pintuan. Sinubukan kong pakinggan ang usapan nila sa kung sino man ang kinakausap niya sa cellphone.“Basta, she’s beautiful and innocent. She’s worth it more than you know Mare. 3 months nalang ang bidding kaya aalagaan ko muna siya. Para mas lalong tumaas ang price,” tuwang tuwang sambit ni Ate Diane.“Okay bye Sis. I’ll see you'll next week. Nang sa ganoon makilala mo ang manok ko,” paalam pa nito.Napangisi ako.Tama nga ang hinala ko. Wala siyang pinagkaiba sa mga nakasalamuha ko.3 months daw. Ibig sabihin, may oras pa ako. Kung inaakala niyang maiisahan niya ako, puwes nagkakamali siya.Gagamitin ko siya. Mukhang di naman ako mapapahamak sa kaniya dahil ako pala ang magiging manok niya sa mga hayok na matatandang negosyante.Kagaya ni Don Alfonso.Pinatay ko na ang blower at kunwari at lumabas sa kuwarto.“Kumusta na ang pakiramdam mo?” tanong niya sa akin habang malapad na nakangiti.“Ayos lang po Ate.”“Ako naman ang maglilinis. Pag may kumatok sa pintuan, buksan mo okay? Mauna ka ng kumain kung di pa ako nakakalabas ng banyo okay.”Ngumiti ako at tumango nalang.Nang makapasok na siya sa banyo ay nagmatyag muna ako. Hindi na ako naghalungkat kasi, ramdam kong may CCTV sa paligid.Kailangan kong maging mautak. Umupo lang ako sa sofa habang napapapikit. Naalala ko ‘yung babaeng una kong na-encounter sa dyip.Iyon yung nakapalagayan ko kaagad ng loob. Siguro, mabait din ang pamilya nila dahil napalaki ito ng maayos.Sana magkita kami ulit.Kapag kasi, kagaya ni Ate Diane ang mga tao na kahit nagpakita ng mabuting pakikitungo, kung di palagay ang loob ko sa kanila, di talaga ako magtitiwala.Naputol ang pagmumuni muni ko nang may kumatok sa pintuan.“S-Sino ‘yan?” paniniguro ko.“Ma’am, andito na po ang ipina-deliver niyo.”Agad akong tumayo at binuksan iyon. Si manong guard pala.“Hi. Maganda gabe Miss,” bati niya.Kaso di ko pinansin. Nang inaabot niya sa akin ang pagkain ay hinawakan pa nito ang aking kamay.Nang matingnan ko siya’y malagkit ang tingin niya sa akin. Pinasadahan niya ako ng tingin mula ulo hanggang paa na parang bang hinuhubaran niya ako.Umigting ang bagang ko sa inis. Subalit, nagpigil ako.Pinagbagsakan ko siya ng pintuan. Nakaka bwesit. Sarap sapakin. Wala akong balak sabihin ‘yun kay Ate. Ayokong magbigay ng problema sa kaniya.Binuksan ko nalang ang pagkain at doon ko nalang itinoun ang atensyon ko.—TO BE CONTINUE—PADABOG na lumabas si Layla sa kotse ng kaniyang kuya. Umiiyak at tumakbo papasok sa mansion.“LAYLA!” tawag ni Kaizer. Subalit nabigo siya.Hinabol pa niya ang kapatid nito sa loob. Ngunit, pinagbagsakan lang siya nito ng pintuan sa kuwarto nito.“Layla! Lets talk?!” pagalit na nitong tawag sa kapatid. “I HATE YOU KUYA! YOU’RE ALWAYS LIKE THAT! I DON’T KNOW HOW TO DEAL WITH YOU FREAKING OVER PROTECTIVE ATTITUDE!!!” galit nitong tugon mula sa kaniyang kuwarto.Kahit nahihirapan man magsalita dahil sa sobrang paghikbi. “THIS IS ALL FOR YOU GOODNESS!” “GOODNESS?!!! YOU MAKE ME FEEL THAT I DON’T OWN MY LIFE!”Napabuntong hininga nalang si Kaizer. This is not the right time para kausapin ang kapatid niya lalo pa at masama pa ang loob nito sa kaniya.Sarado pa ang isip nito sa maaari niyang ipaliwanag sa kaniya. Kaya nanan, sumuko na muna siya sa panunuyo sa kapatid.Hahayaan muna niya itong umiyak.Umalis na muna siya at nagtungo sa malaking bar. He wanted to drink to relieve his stres
DINALA ni Kaizer sa isang star hotel ang dalaga. Sa sasakyan palang ay naging mainit na ang dalawa. Di mapakali ang kamay ni Diane habang hinihimas nito ang malapad na dibdib ni Kaizer.“Can’t wait to f*ck you Sir,” nang-aakit na bulong ng dalaga sa tainga ni KaizerSumilay naman ang ngiti ng binata sa sinabi ng kasama. Kalaunan ay unti-unting dumako ang kamay nito pababa sa matigas na abs ni Kaizer.Aminadong naiinitan ang binata sa ginagawa nito. Ngunit, di siya palilinlang sa kagaya ni Diane. “Really? Do it later,” mahinahong sagot ni Kaizer.“Can we make it right now?“ sagot ni Diane na halatang di na makapag-antay. Unti-unting ibinaba nito ang kamay sa kaselanan ni Kaizer na ngayon ay maumbok na.Ngunit, di pa nagtatagumpay ay nahawakan na ni Kaizer ang kamay nito at tinanggal iyon.“Nandito na tayo,” anito sa dalaga. Napasimangot naman si Diane sa inasta niya. Pero ano pa nga ba ang magagawa niya. Hindi siya puwedeng magreklamo at umastang spoiled brat sa harap niya. Baka kasi
LAGATAK ang pawis ni Cassy habang dahan dahang pumupuslit mula sa CR ng gasolinahan. Nanginginig siya na baka makita siya ng driver na naghihintay sa kaniya. Kapag nahuli siya nito’y siguradong katakot takot na parusa ang ipapataw sa kaniya ni Don Alfonso, ang kanilang drug lord. Mabuti sana kung one shot lang sa ulo o isang bala lang kung papatayin man siya. Kaso hindi.Sa kagaya nilang alipin ng mga nagtutulak ng droga, ay isang nakakatakot at karimarim ang mararanasan nila bago sila malagutan ng hininga. Iyon ay kung magkamali sila.Andoon yung lalatiguhin sa boung katawan hanggang sa mamatay ito, lalaslasan dahan dahan sa boung katawan, hindi pakakainin at ikukulong sa napakadilim na lugar, papasukan ng mahabang bakal ang ari at kung anu-ano pa na hindi papangarapin ninuman na mangyari yun sa kanila."Diyos ko, ikaw na po ang bahala sa akin," anang dalaga sa itaas. Aminado siyang hindi siya pala dasal. Ngunit sa pagkakataong iyon, ay alam niyang ang diyos lang ang makakatulong
HALOS takasan ng kulay ang mukha ng dalaga nang makita ang isang pamilyar na sasakyan ng Land Cruiser. Mayroon kasing palatandaan iyon ng sticker na ahas na nakapulupot sa isang arrow. Nakadikit mismo sa likod ng salamin ng sasakyan.Kapag ka ganoon ay alam niyang pagmamay-ari iyon ni Don Alfonso. Napalunok ang dalaga at pinagpawisan siya ng malamig. Alam niya kasing, sa mga oras na ito’y pinaghahanap na siya ng mga tauhan nito.Nasa unahan pa naman iyo ng bus. Nagdasal siya habang nakayuko lang sa kaniyang kinauupuan. Matindi kasi ang tumatakbo sa kaniyang isip na titigil ang sasakyan na iyon upang puntahan siya sa bus na kaniyang sinasakyan. Na para bang, alam na nila kung nasaan siya. Ganoon kalabis ang takot niya.Pero, sampong minuto ang lumilipas subalit tuloy tuloy pa rin ang takbo ng bus. Dahilan upang mag-angat siya ng ulo at silipin ang sasakyan.At tama nga. Wala na nga ito.Kaya naman napasandal siya at napahinga ng maayos. "Ma'am saan po kayo bababa?" Biglang napasingh
NAGPALIT ng damit si Kaizer at mag-isang umalis patungo sa Payatas kung nasaan ang kaniyang kapatid. Walang guards at walang mga tauhan ang pinabuntot niya.“Kapag naiuwi kita, matatamaan ka talaga sa akin bata ka,” aniya sa kaniyang sarili habang nagmamaneho. Dumagdag pa sa inis niya ang trapikong hindi niya kontrolado. Ngunit kahit na ganoon ay nanatili siyang kalmado. Hanggang sa may ma-receive siya notification sa Mafia Lord Site.“Tsk! What the heck is the problem of this old man!” anas niya habang binabasa ang abiso.Napapailing nalang siya habang binabasa iyon. Manghihiram ng sattelite si Don Alfonso to search a woman?Si Kaizer lang ang may malawak na sattelite kaya alam niyang sa kaniya nakikiusap ang matanda. Dinaan pa talaga sa Group Site ng mga Local Mafia Lord ang pagpaparinig nito.Tuluyan niyang inihagis ang phone niya sa kabilang seat. “No the hell! For sure na para lang iyan sa kaniyang kalib*gan. Di na bago ‘to,” napangisi siya sa isipin na paniguradong manggagalai