Chapter 32

Kinapkapan ko ang sarili. Nakahinga ako ng maluwag ng walang makitang kahit na anong tama ng bala sa katawan.

" Miles!" Niyugyog ko ito. Drowned in fear, I examine her body. Red liquid was flowing from the side of her tummy.

" May tama ka!" Agad akong tumayo upang alalayan itong makalakad. Huminto ang pagpapaputok sa amin pero rinig ko ang pagkakagulo ng mga tauhan ni Garett na papalapit na sa kinaroroonan namin.

"Elora...iwan mo na ako. T-tumakas ka na..." sa namimigat na talukap ng mata nito at pabulong na boses ay mas gusto pa rin nitong unahin ang kaligtasan ko.

"No! I won't leave you! At hindi rin kita hahayaang mamatay!"

Miles keep refusing as I continue to walk while carrying half of her weight. Hindi ko alam kung paanong nagawa naming makalayo sa pier. Maybe it was adrenaline. I could feel my exhaustion but my eagerness to save my friend is pushing my body's limits. Kesehodang kaladkarin ko siya ay gagawin ko makaalis lang kami rito.

At nang akala ko ay nakalayo na kami ay