Nagsimula na akong galawin ang mga pagkain na nakahanda. Wala pa ring imikan ang nagaganap sa aming dalawa.
Wala rin naman akong maisip na pwedeng pag-usapan kaya mas inabala ko na lamang ang sarili sa mga pagkain.Habang kumakain ay nakikita ko sa may peripheral vision ko na hindi pa rin siya matigil sa katitingin ng mga papeles.Halos dumikit na ang pagmumukha niya sa mga papel.Kumunot ang noo ko habang tinitingnan siya. Kung hindi rin naman siya matigil sa kakatrabaho, edi sana hindi na siya kamo pumunta dito. Doon na lang siya sa opisina niya.Nakaka-distract pa naman siya ng taong kumakain. Nagmumukha kasi siyang yummy. Ang seryoso kasi ng pagmumukha niya. Tapos ang hunk pa niyang tingnan sa suot niyang kulay puti na long sleeves na nakatupi hanggang bandang siko niya. Mas nadedepina tuloy ang makisig niyang mga braso.May ilang butones ding hindi maayos ang pagkakalagay kaya may nakikita akong konting balat sa may dibdibUnti-unti ay nasa ilalim na parte kami ng dagat. Malakas na naka-kapit ako sa braso niya habang pilit parin kumawala sa hawak niya."I swear. If you really put me down!" pagbabala ko sakaniya.Nakita kong tumaas ang sulok ng labi niya na tila ngumingiti ng nakakaloko."Don't you dare, Mr. De Vistal," bawat salita na lumalabas sa bibig ko ay may diin.Tinatamad akong maligo ulit kaya sobrang pagka 'di gusto nalang talaga ang naramdaman ko sa kalokohan niya.Mabilis kong ipinalupot ang mga braso ko sa leeg niya ng maramdaman kong inaakto niya na akong itapon sa tubig.Sa sobrang likot ko habang bitbit niya ay bahagyang na-out balance siya kaya napatili na lamang ako ng natumba kami pareho sa tubig. Malakas akong napatili kaya agad na napasukan ng tubig alat ang bibig ko. Isali pa na nasa sa'kin ang may kabigatan kaya ako 'yong unang lumapat sa tubig.Ang alat!Mabilis niya akong hinila para maka-alis sa kakalunod.
Pagkatapos ng lahat na kahihiyan na naitamo ko sa harap ni Maetel ay mas pinili kong manatili o sabihing nagkulong sa kwarto.Gusto ko nalang talaga magpalamon sa lupa dahil sa kahihiyan na natamo ko ngayong araw. Simula ng nandito ako ay halatang paborito akong paglaruan at gawin katuwaan ng kung sino man'g nagdala sa'kin dito.Malalim akong napabuntong hininga.Kasulukuyang tamad akong naka-upo sa isang single couch sa harap ng malaking wall glass. At katulad kahapon ay tinitignan ko lamang ang view na nasa labas. Pilit kong pinapakalma ang sarili pero hindi talaga maiwasan na mapapasigaw nalang talaga ako sa kalooban ko sa tuwing naalala ang nangyari kanina. Sa dami ba naman kasi mapanaginipan ay iyon pa talaga. Nakakahiya!Nakita kong mas tumitirik na 'yong sikat ng araw. Tinignan ko ang suot kong wristwatch at maga-alas dose na ng tanghali, kaya pala nakaramdam na ako ng gutom.Ilang oras na rin akong nasa ganitong position kaya sobr
Mahigpit kong hinawakan ang tali ng paperbag na nakalapag sa lap ko. Ramdam ko ang mabilis na pagtibok ng puso ko habang abala parin makipag-debate sa sarili.Hindi ko alam kung tama ba ang ginagawa ko at sinisisi ang sarili kung bakit nagpatalo ako sa mga maid ni Maetel.Mas inabala ko na lamang na tumitingin sa labas, ito rin pala ang unang beses na nakalabas ako sa bahay. Matapos rin kasi ng maikasal ako ni Maetel, ay hindi man lang ako nabigyan ng pagkakataon para makapasyal.Hindi lumalayo sa totoong mundo na pinanggalingan ko ang mundo na ito.Kung hindi ko lang talaga alam na nasa libro ako ay baka mas iisipin ko pa na nasa alternative universe lang ako. Ngunit sa pagkaalam ko rin kasi na iyong time, settings at ibang place ay hamak na gawa lamang sa imahenasyon ng Author. Isa na ang malaking kaibahan ay ang mundo na ito ay mas high technology pa kumpara sa nakasanayan ko. Mula sa gadgets, fashion hanggang sa pamamalakad dito.
Tinignan ko ang maliit na monitor na nasa ibabaw ng pintuan ng elevator at lumalabas 'yong numero kung saa'ng floor na kami ngayon.Nakita kong nasa 50 floors pa kami out of 170 floors sa kompanya na ito. Sobrang taas kasi nito at halos buong mundo ko na 'ata ang makikita ko dito. "The D.V Company is the tallest company in the whole world, Madame," pagsasalita ulit ni Jayme.Napansin niya 'ata ang gulat at pagkamangha sa pagmumukha ko.Nakuha rin kasi ang atensyon ko sa labas ng see through na elevator kaya nakikita ko ang mga tanawin sa labas. At habang mas paitaas kami na floors ay mas nakaramdam ako ng pagkalula.Medyo tinuboan ako ng takot dahil baka kapag nabasag ito ay tiyak na hindi na ako humihinga kapag nahulog ako at lumanding sa baba.Pa-simple akong humawak sa isang handle sa loob ng elevator. May kahigpitan ko itong hinawakan na tila nakasalalay ang buhay ko dito.Napalunok ako sa laway ko dahil t
Tahimik lang akong nakasunod sa likod niya. Malalaki ang hakbang niya kaya medyo nahuhuli ako. Kahit naman long legs ako at kaya ko naman humabol sa lakad niya ay hindi ko ginawa dahil kailangan kong panatilihin ang maayos na posture sa paglalakad kahit buhay ko na ang nakataya.Pagdating namin sa harap ng opisina niya ay binuksan niya ito at pumasok na hindi man lang ako tinignan o maging gentleman para hintayin ako.Hindi na rin naman ako masyadong nag-inarte at pumasok na ako sa loob at ako na rin yong nag-sirado ng pintuan. Gawa sa semento pa 'ata itong pintuan dahil sa kabigatan nito. Hindi ko tuloy napansin na nai-lock ko pa.Taas noo akong humarap sakaniya. Nakita kong wala na yong babaeng kalandian niya kanina at 'yong sekretarya niya.Hinintay kong sabihin niya na umupo ako sa isang couch na nandito sa opisina. Dahil ang tamang etiquette na napag-aralan ko ay hindi basta bastang uupo if you're guest at hindi pinapa-upo. Minuto
Tumambad sa'kin ang maaliwalas na atmosphere. The inside of the mall was so spacious and looks so luxurious. Yes, luxurious talaga. Lalo na't nakita ko yong kumikinang na chandelier na alam kong mamahalin. Kumikinang pa ito na tila isang tunay na brilyante. Napaka-liwanag rin sa loob at kahit marami-rami yong mga tao sa loob, malalasap mo parin yong sariwang hangin at nakaka-excited na vibes dito. Nakikita ko pang may mga couple, friends o family na nagta-take ng pictures habang sa likod nila ay ang isang indoor water fountain. Sobra akong namamangha sa paiba-iba ng kulay nito. May red, green, yellow, blue, pink at iba pang kulay. The water of it was sparkling, parang may pixie dust ni Tinkerbell. That's makes to be more appealing and exciting feature of the mall. I think this is the biggest mall in this world and most expensive sa pag-gawa nito.Nagpatuloy na ako sa paglalakad at mangha-mangha parin ako sa mga dinadaanan ko. Naka-take note talaga sa uta
"I just got bored." Mas inuna kong reply-an ang may pangalan na Lessia.Sunod naman iyong Nathalie."I forgot," ito na 'ata ang pinaka-bobo kong sagot.Lumipas ang ilang segundo ay mabilis agad itong nag-seen at nag-reply."Wow! You're hurting me, you know? How did you forgot this beautiful face?" Pagdadrama ni Nathalie."I'm just kidding. Biglaan kasi at alam kong nasa Germany ka ngayon at abala sa requirements mo."Mabuti nalang talaga ay naging malaking parte sila sa libro kaya alam ko ang mga nangyayari sa buhay nila. Sila rin kasi ang isa sa mga sumusuporta sa relasyon nina Rendyl at Maetel.Nag-pop up naman sa notification ang message ni Lessia, bubuksan ko sana ang message niya ng marinig kong tinatawag 'yong pangalan ko para sa in-order ko.Lumapit ako sa may counter at kinuha ang order.Habang naglalakad papalapit sa kinau-upoan ay napahinto ako ng may isang katangkaran na lalaki ang kuma-usap
"What do you think you're doing? Did you step a poop or something?" mahihimigan ang kagulohan na tanong ko.Hindi lamang siya sumagit."So, saan ang punta natin ngayon? Ba't hindi nalang tayo sumabay sa tauhan mo na halatang papunta rin naman ng parking lot? At may emergency ba, para ikaw pa talaga ang sumundo sa'kin?" sunod-sunod kong tanong sakaniya. "Go home," maikli nitong sagot.Tila nagpanting ang tainga ko sa ikli ng sagot niya kaya halos pumutok ako sa inis."You know what? Ang sarap mong kausap kahit kailan talaga," napipikon kong ani."Not only from talking," out of nowhere, he said with a playful smile plaster on his lips."Huh?" nagugulohan ko pang asik pero ilang minuto ay tuloyan ng nag-sink sa isip ko ang sinabi niya.Naramdaman ko ang pamumula sa dalawang pisnge ko."So Mr. Maetel De Vistal knows how to joke?" pangaasar ko kahit halos lumabas na sa ribcage ang puso ko sa malakas na kabo