Chapter 2: Food

Keira/Ace POV

Nandito kami sa dining room. There's another two guys here. Ang sabi ng lalaki na Ama ni Ace, kapatid ko raw itong dalawang lalaki na 'to.

Nakatitig sila sa akin ng masama kaya ngumiwi ako. Kung nakakamatay lang ang tingin, siguro nakahimlay na ako.

The food had served. Mabilis kong sinuri ang pagkain, nagugutom na talaga ako pero halos lumuwa ang mata ko dahil sa nakita. Puro gulay!

"Uh, Mom? Bakit puro gulay? Wala ba karne rito?" I asked. I decided to call her 'Mom' although, she's not really my Mom. It's just for respect.

As I look at the grass, I shivered. Hindi ako goat or cow para kumain ng damo.

"Gusto mo ng karne, anak?" Seriyoso siyang humarap sa mga maid. With a domineering aura, she commanded the, "Call the best chef inside this palace and cook the very delicious food for my son!"

Mabilis ko silang pinigilan.

"Ah no! Ako na." Tumayo ako at pumunta sa kusina nila. Marunong ako magluto 'no, ako yata ang chef sa amin.

Hindi nga nag-hire si sina Mom and Dad ng chef sa amin dahil ako mismo ang nagluluto. Kahit naman na sobrang busy ko sa companies and organization, I can manage my time for bonding.

Nag-simula na akong mag luto

~

Icean Xander POV

Nandito kami sa dining, pagka-alis ni Ace ay kaagad kaming pinagsabihan ni Ina.

"Kita ko ang matatalim niyong tingin kay Ace! Tigilan nyo na 'yan Icean at Iceon! Nawalan ng alaala ang kapatid nyo---"

"Wala akong kapatid na bakla." Putol ni Iceon sa sasabihin ni Mom.

"Tumahimik ka Iceon!" Singhal ni Mom. "Hindi kita pinalaki ng ganyan!" Dagdag pa niya.

Sa katunayan n'yan ay lahat ay galit kay Ace dahil sa mahina, bakla, at desperado ito. Tanging si Mom at Dad lang ang kakampi at nagmamahal sa kaniya.

Ako rin naman, ayaw ko sa kaniya at naiinis ako sa kaniya. Kahihiyan siya sa pangalan ng kaharian namin. By the way, I'm Icean Xander Glacies, the second Prince of Ice Kingdom but kambal ko si Iceon Alexander Glacies.

"Tsk!" Iceon rolled his eyes.

"Ituring niyong kapatid si Ace, Iceon at Icean. Nagtitimpi lang ako ngunit ginagalit niyo ako dahil sa mga ginagawa niyo." Dad released a domineering aura.

"Bakit parang handa kayong isakripisyo ang lahat para lang kay Ace?" Matapang na sabi ko na ikinatingin nila sa akin.

"Dahil lubhang napaka-importante niya sa amin." Malamig na saad ni Mom.

I was shock. Mom is a sweet mother, ngayon lang siya naging ganito sa amin. Galit na siya.

That gay. He's getting into my nerves. I hate you even more.

"Nababasa ko ang nasa isip niyo!" Biglang sigaw ni Mom kaya nagulat kami.

Oo nga pala, mind reader si Mom. I just shut up.

"Bakit ba lagi nuyo nalang kinakampihan at pinoprotektahan ang bakla na 'yon?!" singhal na tanong ni Iceon, bakas ang galit sa mga mata niya.

"Dahil importante sya!" malamig na singhal ni Mom kaya napalunok ako ng laway. Importante? Gaano ka importante? Siya ba ang magliligtas sa mundo? May sakit ba siya?

"Tsk paano naging importante 'yon? Isang hamak na bakla, desperado at mahina lang naman---"

"Ang sabi ko ay huwag mong pagsasalitaan ng ganiyan ang kapatid niyo, hindi ba?! Itatakwil talaga kita!" Sigaw ni Ina at napatayo.

"Mahina na bakla! Isa siyang kahihiyan! Importante siya sa inyo?!" sigaw din ni Iceon.

I connect my mind to his. 'Dude, stop it. Ina natin siya, calm down.' But he doesn't seem to listen to me.

"Oo! Lubhang importante siya kaysa sa inyo na walang ibang ginawa kung hindi ang bully-hin sya!" Sigaw ni Mom sa amin.

Hindi kami makapaniwalang tumingin kay Mom, wala rin sinabi si Dad. Parehas silang walang emosyon at ramdam ko ang galit nila.

We was left speechless. Biglang dumating si Ace.

"What's up, Mom? Dad? Bakit kayo nagsisigawan? Rinig na rinig ang boses niyo doon sa kusina." Sabi niya habang naglalakad palapit at may hawak na lalagyan. May mga nakasunod din sa kaniya.

He acted cool like it doesn't matter about what he heard. I glared at him. Sana dama mo ang galit ko sayo.

"Ano 'yan, anak?" Malambing ang tono na tanong ni Mom.

Naiinis din ako rito. Ang bilis magbago ng emosyon ni Mom and Dad. Nagseselos ako at naiinggit, parang siya ang apple of the eyes. Siya lang ang napapansin nila Mom and Dad. Siya lang ang nilalambing ng ganito.

"Nagluto ho ako. Here's the Adobo, sinigang, Menudo, kaldereta and a simple fried chicken." Sabi niya habang isa-isa itong tinuturo. He smiled at us. "Let's eat."

Nagsimula na silang kumain except sa amin ni Iceon. Baka lasunin pa kami.

Nanonood lang kami pero ramdam na ramdam ko ang paglalaway ko. Gusto ko na rin kumain pero pinipigilan ko ang sarili.

"Ang sarap, anak! Ano nga ulit ang pangalan nito? Adodo?" Tanong ni Mom.

Nanlaki ang mata ni Ace at nagpigil ng ngiti. Kumunot ang noo ko dahil sa reaksyon niya. Anong nakakatawa?! Gusto ko man bigyan siya ng masamang tingin, biglang tumunog ang t'yan ko. My face heat up, I blushed.

"Gusto niyo rin?" Tanong ni Ace sa amin habang nakangiti ng matamis. Matalim ang tingin ko ngunit tumango rin. "Luh, asa kayo."

Mas lalong tumalim ang tingin ko. "Damot."

Natawa siya ng mahina, marahil narinig niya ang sinabi ko. Tsk. Gutom na ako, lalo pa kong nagutom dahil sa masarap na amoy ng pagkain na niluto niya.

"Joke lang naman. Oh, kain din kayo." Sabi niya at ngumiti sa amin. Edi ikaw na gwapo, tsk.

Kumain na rin ako. Sa una, ayaw pa ni Iceon na kumain pero, napilitan din. Ang sarap.

"Ang sarap ng adodo, anak." Puri ni Dad.

"Pft-- it's adobo---"

"Adodo?" Tanong ni Iceon at napatango. "Yes, indeed."

Hindi makapaniwala na tumingin si Ace sa amin. Bakit kaya? Baka naman hindi talaga 'adodo' ang pangalan ng pagkain na ito. Hmm?

"Hindi! Adede yata ang pangalan." Singit ko sa usapan nila. Mas lalong hindi makapaniwala si Ace.

Siguro tama ako? Adede. Ang sarap nito.

"Anong tawag dito, anak?" Tanong ni Dad at tinuro ang isang pagkain na kulay kayumanggi. Uhm, natatandaan ko ang pangalan nito.

"Medudo!" Mabilis na sabi ko bago pa magsalita si Ace. Nanlalaki ang mata ni Ace na tumingin sa akin.

"Masarap din itong medudo." Puri ni Dad.

"Heto? Kaldedeta?" Singit ni Mom.

"No, it's Kaltitita, Ina. Kal-tite-ta." Sagot ni Iceon.

"What the---" Hindi makapaniwala na tumingin si Ace sa amin. May sasabihin pa sana si Ace pero nag-argue na sina Mom at Iceon.

"Kaldedeta! Ako ang Ina, at may matalas akong memorya!" Sabi ni Mom.

"No Mom, I heard it right and remember it right. It's Kaltiteta." Iceon defended and mom accept defeat after thinking about it.

"So, kaltiteta pala 'yon." Mom said and continue eating.

"What the f*ck!" Napatingin kami kay Ace dahil sa biglaan nitong pagtayo at pagsigaw. Tumingin siya sa amin na parang stress na stress siya. Parang pasan niya ang buong mundo.

"Kung ano-anong name ang binigay niyo sa pagkain! Ito, a-do-bo, hindi adodo or adede!" Sigaw niya tapos ang kamay niya sa nasa magkabilang bewang niya. "Ito naman, me-nu-do! Hindi medudo! Ito naman, Kal-de-re-ta. Hindi kaltiteta or kaldedeta!"