Reject his child

"Alin ang masarap, ang niloloto o ang nagluloto?" biro nito sa akin habang abala pa rin ito sa ginagawa. Napakagat ako sa pang ibabang labi ko. Ganito ba ako ka-in love sa taong ito at pati simpling biro niya ay nadadala ako? Minsan iniisip ko hindi na normal ang pag tibok ng puso ko para kay calib. Naramdaman kong tapos siya sa kaniyang ginagawa at kumalas ako sa pagkakayakap sa kaniya saka ko tinungo ang refrigerator at kumuha ng pitcher. "Simpre ang pagkain." kunwari kong sagot. Tumawa ito nang malakas saka humarap sa akin. "At kailan ka pa nasarapan sa sinigang?" patuloy pa rin sa pag tawa. Nakalimutan kong hindi pala ako mahilig ng sinigang. See, pati ayaw ko kainin nakakalimutan ko dahil lang sa simpling biro niya, ganon ako kabaliw sa kaniya. Umupo ako at itinukod ko ang aking magkabilang braso sa table at pinagmasdan ko ulit siya. Paano na lang kapag nakasal na kami. Ganito pa din kaya ako kasaya? Muli na naman pumasok sa aking utak ang napag usapan namin ni Mrs. Ostej

Nakakabinging tunog ng cellphone ang pumukaw sa aking diwa. Halos takbuhin ko ang pag sagot doon habang nakalapag ito sa kabilang dulo ng mesa sa pag aakalang si calib ang nasa kabilang linya. Matamlay koy sinagot ang nasa kabilang linya, puro Oo, at tango lang ang sagot ko sa kausap ko. Ni ayaw ko ibuka ang aking bibig dahil sa matinding katamaran ko. pagkaraan ng ilang sigundo matamlay ko Inilapag muli ang cellphone sa mesa at tinungo ko ang kanina pa lumamig na pagkain. MCSAN'S Coffee, Muli ko pinagmasdan ang address na ibinigay sa akin ni kenon, siya yong tumawag kanina. Galing ito sa bayan namin ang sabi may mahalaga daw siyang sasabihin sa akin. At ano na naman ang sasabihin nito sa akin? Ang huli kasi namin pagkikita ay noong ibigay niya sa akin ang numero ng bahay ng tatay ko, kung saan inaway ko siya dahil sa pagbibigay niya sa akin ng pera. Tinanggap ko naman iyon ang sabi ko pa sa kaniya babayaran ko na lang kapag may trabaho na ako pero nalaman ko lang sa huli galing pa

Tumayo ako sa may gilid ng pinto at hinintay siya makapasok ng kusina. Dahil sa pagmamadali at kagigising lang ni Aliah hindi niya ako napansing nakatayo sa may gilid ng pinto. Mabilis ito lumapit sa may sink at nabigla ako ng magduwal siya doon habang nakahawak sa kaniyang tiyan. Nabigla pa ito nang bigla ako magsalita mula sa kaniyang likod bago ito kinuha ang towel upang mag punas ng kaniyang bibig. Nag aalala ako, kaya tinanong ko siya kung okay lang ba siya at baka may nakain siya na bago sa kaniyang panlasa. Tiningnan lang niya ako ng masama at bigla ba niya ako inutusan ilayo sa kaniya ang tinimpla kong kape. Nag tataka naman ako inabot ang kape saka ako humigop at inamoy. Nakita ko ang Marahan nitong pag ngiwi dahil sa ginawa ko. Bago siya lumabas ng kusina nag bilin pa siyang hugasan ko ang baso. Sinundan ko lang siya ng tingin. Sa tagal namin mag kasama ngayon ko lang siya nakitaan ng ganon pag uugali, marahil hindi maganda ang gising nito. "May masakit ba sayo?"

Bago pa ako makasagot naramdaman ko ang mainit niyang palad masuyo ito humaplos sa aking likod. Pakiramdam ko gumaan ang pakiramdam ko dahil sa ginawa nito doon. Napapikit ako saka sabay sabay kumawala ang butil ng luha sa aking mata, hindi ko alam kung bakit, basta ang alam ko masaya ako. Binuhay ko ulit ang tubig at kunwaring nag hilamos ako doon upang hindi niya mahalata ang bakas na luha na kumawala sa aking mata at Humarap ako dito. "Medyo ayos na ako, salamat." Walang emosyon na sagot ko. Pero alam kong masaya ako ayaw ko lang ipakita sa kaniya. Kinuha niya ang towel sa kaniyang balikat na sa tingin ko ay dala niya ito kanina at siya mismo ang nag punas sa basa kong mukha. Inalalayan ako makaupo sa sofa at doon niya Inayos ang magulo kung buhok. Habang inosente ako nakatitig sa kaniya naramdaman ko na naman ulit ang pag iinit ng aking mata alam kong maghahabolan na naman sa pagpatak ang mga butil ng luha. Paano kasi, sino ba naman ang asawa ang hindi maiiyak. Sa tanan

Calib's POV "Hello." Mabilis na sagot ko sa kabilang linya, kanina pa ito tumutunog habang abala ako sa pagmamaneho dahil nakisuyo ang aking mommy na sunduin ang kaniyang pamangkin sa kanilang bahay. "Hijo, kailangan ka ng anak ko ngayon!" Hysterical na bungad ng nasa kabilang linya, saglit ako natigilan dahil hindi ko mabosesan ang mayari ng boses. "Calib, Stephanie needs you right now!" Ang malakas na sambit uit ni Mrs. Sandoval sa kabilang linya. Rinig ko ang palatak niyang boses halatang nairita siya dahil matagal ko siya nabosesan. Dala ng pagkataranta, hindi ko alam kung ano ang uunahin ko. Si Stephanie o ang pinsan ko na kailangan ko sunduin dahil hinihintay siya ng mommy ko at nasa bahay din si Aliah na hinihintay ako. ------------------------- NAKAPAMULSA si Mr. Sandoval nang matanaw ko ito sa lobby ng ospital kung saan isinugod si Stephanie, palakad-lakad ito halata sa kaniyang itsura ang matinding pag aalaala para sa anak. "Good afternoon Mr. San---" "Y