LOGINNang makapasok si Cassandra sa kwarto ay padapa siyang humiga at hindi niya napigilan ang pagtulo ng mga luha na kanina niya pa pinipigilan. Ayaw niyang may makakita kung gaano siya kamiserable. Sa loob ng tatlong taon na pagsasama nila ay pinilit niyang maging mabuting asawa rito. Na maging ang kanilang p********k ay may nakatakdang araw ay pumayag siya.
She loves her husband so much. At oo, mula pa noon. 15 years old siya nang una niya makilala ito at mula noon ay hindi na ito nawala sa kanyang isip at unti-unti pumasok sa kanyang puso. Kaya naman sinundan niya ito kahit saan man ito magpunta. Naalimpungatan si Cassandra sa tunog ng kanyang cellphone. Hindi niya napansin na nakatulog pala siya kakaiyak. Bumangon siya at umayos ng upo. Kinuha niya ang cellphone na inilapag niya kanina sa bedside table. Nang makita ang bff niya ang tumatawag ay kaagad niya itong sinagot. “Hello, Ava.” Pinasigla niya ang boses upang hindi ito mag-alala. “Oh my god, Cassy! Why are you not replying? Ano ba nangyayari sa ‘yo? Hindi ka naman niya siguro pinagod ng sobra dahil obvious naman na naka-attend pa siya sa birthday ng ibang tao,” sermon kaagad ni Ava sa kanyang bff. Napahawak na lang sa noo si Cassandra dahil sa sunod-sunod na sermon ng kaibigan. “Are you back? Where are you?” tanong na lamang niya para maiwasan pa ang susunod pang sermon nito dahil sigurado siya na hindi pa ito tapos. “Yes. I'm already back in the country and I want to meet you.” Huminahon naman si Ava at medyo nahimasmasan. Na-realize na hindi ito ang oras para sermunan ang matalik na kaibigan. “I will call you later, please, answer it. Okay.” Nang matapos ang tawag ay napailing na lang si Cassandra. However, she was thankful that she has Ava. She treated her like her own sister and her family loved her, too. She was an orphaned. Nagkakilala sila ni Ava sa bahay-ampunan at naging magkaibigan. Her family decided to take her home because Ava doesn't want to be separated from her. It's been so long that she feels like they are her own family. Well, ang mga ito naman talaga ang tinuturing niyang pamilya mula pa noon at hanggang ngayon na may asawa na siya na kahit kailan ay hindi naman naging pamilya ang turing sa kanya. Naputol ang pag-alala ni Cassandra sa nakaraan nang muling tumunog ang kanyang cellphone. She answered immediately after she saw who's calling. Matapos ang tawag ay napatitig na lamang siya sa screen ng kanyang cellphone. It was her mother-in-law. Pinapapunta siya nito sa old mansion. Kung saan nakatira ang lolo ng asawa. “Napahaba pala ang tulog ko,” aniya sa sarili matapos makita ang oras. Bumangon na siya at nagsimula mag-ayos. Ayaw pa man din ng mother-in-law niya na pinaghihintay ito. Yes, they don't like her for their son. Pero wala nagawa ang mga ito dahil ang matandang Lee na ang nagdesisyon. She did everything to have him. Yes, desperada na kung desperada na. Mahal niya, eh. Sobra. Matapos niya mag-ayos ay kaagad siya bumaba. Nakita niya kaagad si Manang Perla. “Mabuti naman at gising ka na, Iha. Hindi kita inistorbo dahil baka nagpapahinga ka. Gusto mo na ba kumain? Ipaghahanda kita,” salubong kaagad nito. “Hindi na po, Manang. Pupunta po ako sa Old mansion. Umuwi na po ba si Renz?” tanong niya dahil hindi naman sila sa iisang kwarto natutulog talaga. “Hindi pa, Iha. Baka mamaya pa ‘yon. Alam mo naman ang batang ‘yon. Masyado workaholic. Magpapahatid ka ba sa driver?” Mabilis na umiling si Cassandra. “Hindi na po at may lakad pa po ako mamaya. Mauna na po ako.” Matapos magpaalam ay dumiretso na siya palabas at sumakay sa kanyang sariling kotse. She owns it. Sariling pera niya ang pinambili niya rito at kahit may regalo si Grandpa sa kanyang kotse ay hindi niya pa ginagamit ‘yon. Isang beses lang nang ipasubok ito sa kanya. Dahil medyo may kalayuan ang bahay ng mga Lee ay lubog na ang araw nang dumating siya roon. Sinalubong kaagad siya ng isa sa mga katiwala at kinuha ang susi sa kanyang kamay upang i-park ang kanyang kotse. Nagpasalamat si Cassandra saka sumunod naman sa isang katulong upang samahan siya sa loob ng mansion. Kaagad nakita ni Cassandra si Mrs. Lee at matalim ang mga matang ipinukol nito sa kanya. “Good evening, Ma,” magalang niyang bati na hindi naman nito sinuklian. Ramdam pa rin niya ang pagpukol nito ng matalim na tingin dahil bahagya siyang nakayuko. “It is you, right? You are the one who told Papa. I thought you were a quiet wife but I was wrong. You have a hidden agenda and I won't allow you to succeed.” Napakunot ang noo ni Cassandra at mahinahon na sumagot. “Ma, I don't know what you are saying. Wala po ako sinasabi kay Grandpa.” “Liar! Renzell is in Papa’s office and being punished for some complaint that I don't even know,” bakas ang iritasyon sa mukha nito kaya naman hindi napigilan ni Cassandra na sulyapan ang opisina ng matandang Lee. Kahit may edad na ito ay wala pa rin may lakas ng loob na sumuway sa utos nito. He still holds the power as the man of the house of the Lee family. Ang Lee ang isa sa pinakamayaman at makapangyarihang pamilya sa bansa. No one dares to upset them. Dahil alam ng lahat kung saan sila pupulutin. May dalawang anak lamang ito. Isang babae at lalaki. At si Renzell ang panganay na apo kaya mas nandito ang atensyon ng lahat dahil ito ang susunod na hahawak sa Empire ng mga Lee. “Go and check your husband.” Napatango na lang si Cassandra at sumunod sa katulong upang samahan siya sa opisina ni Grandpa. Papalapit pa lang sila ay naririnig na niya ang pagtatalo mula sa loob “You dare to talk back? I won't tolerate you for this, Renzell! Do you want me to die because of your stupidity?” Napaatras si Cassandra nang marinig ang boses ni Grandpa. Halata ang galit sa bawat pagbigkas nito sa mga salita. “Grandpa. A forced fruit is not sweet. And you promised me that after three years and Cassandra didn't get pregnant, we will divorce and I can marry any woman I want.” “You son of a bîtch! And you still want to divorce her? You are still husband and wife until now. Stop making scandal with that woman—” “Her name is Joyce—” “You really cut my words to depend that woman. Clear this scandal, your marriage might be a secret but it doesn't mean you have the right to flirt. Go and fix this mess!” “Grandpa, I can't stop what spread online—” “No! You can if you want.” Napahawak sa dibdib ang matandang Lee na mabilis na dinaluhan ng assistant nito na naroon lang. Kasabay ng pagkatok mula sa labas. “Mr.Lee, Mrs. Cassandra Lee is here,” someone announced.“How is she?” tanong kaagad ni Renzell nang matapos ang doktora na i-check si Joyce.“She will be fine. According to my examination it was fatigued. She needed rest and I will give her vitamin, please make her take it so she will recover fast,” mahabang paliwanag ng doktora saka nagpaalam na. Dumako ang tingin ni Renzell kay Joyce. Maputla pa ang mukha nito ngunit tila may ibang dahilan kung bakit ito hinimatay. Takot? Natakot ba ito sa muntikan nang mangyari kanina. Nang marinig niya na nahimatay ito ay may ideya na siya kung bakit. Ang gagawin pag-anunsiyon ng kanyang Grandpa ay isang malaking kalokohan. Hindi niya maintindihan kung bakit hindi nito maunawaan na wala na sila ni Cassandra. Isang hakbang na lamang ay matatapos na ang kanilang kasal. Bahagya siyang lumapit kay Joyce saka hinawakan ang kamay nito. “Take care of yourself. I won’t let anyone hurt you,” pagkasabi no’n ay hinalikan niya ang likod ng palad nito saka niya kinuha ang cellphone at tinawagan si Kirby.“Hello
“You will know soon, Madam,” nakangising sagot ni Kirby. Sa wakas dininig din ng Diyos ang matagal na niyang pinagdarasal. Hindi naman natutuwa si Cassandra sa kalokohan ni Kirby at akmang bababa na nang itulak siya nito dahilan para kusang humakbang ang kanyang mga paa paakyat. Halos malalag ang kanyang mga mata sa kinalalagyan nito nang makita na nakatuon na ang atensiyon ng lahat sa kanya. “Finally, she’s here,’ wika ni Lenard at mabilis na lumapit kay Cassandra na hindi pa rin nakakahuma sa pagkabigla. Hinila ni Lenard ito palapit sa tabi ng apo. Mababakas din sa mukha ni Renzell ang gulat. ‘Ano ang ginagawa niya rito?’ tanong niya sa sarili habang pinagmamasdan ito. Napalunok siya nang umabot sa kanyang pang-amoy ang nakakaakit na aroma mula rito. Ang kagandahang taglay ng babae ay talaga naman nakakabighani.Lenard chucked again. He looks very happy. Pinag-isipan niya mabuti ang gagawin. Para sa kanya ay ito na ang tamang oras para ipakilala ang tanging granddaughter-in-law
“Alam mo ba na nasa kama ko si Renzell habang ikaw ay nakunan. We are enjoying each other while you are mourning for your lost child.” Hindi talaga nagpaawat si Joyce. She needs to provoke her, badly. Napahinto si Cassandra sa sinabi ni Joyce. Her eyes become dark. Ang kanyang ekspresyon ay parang isang tigre na handang lapain ang kaaway nito. Joyce covers her mouth, she laughs softly. Alam niya na ‘yon na ang pinakamasakit sa lahat. Ang mawalan ng anak at hindi man lang nadamayan ng asawa. Wala ng mas sasakit pa sa mga huling sinabi niya. Handa na si Cassandra na sugurin si Joyce. Hindi niya hahayaan na gawin lang nito biro ang kanyang pinagdaanan. Lalo na ang pagkawala ng kanyang anak. Muli siyang humarap dito at hindi nakaligtas ang pagtawa nito. Mas lalo siyang nakaramdan ng galit. Paano nito nagagawang gawin biro ang bagay na ‘yon? Ang bagay na halos dumurog sa kanya ay balewala lang dito. Dahan-dahan ang paghakbang niya. At ang bawat hakbang niya ay bakas ang bigat no’n. Ang
Humahangos naman na dumating ang manager ng hotel. Bakas ang pangamba sa kanyang mukha. “Ladies and gentlemen, we are very sorry for this unexpected incident. We are already fixing it, please proceed to the grand hall,” hinging-paumanhin nito saka humarap kay Renzell. “Mr.Lee, please come to attend to your wound.” Sinenyasan niya ang mga medics na kasama niyang dumating para alalayan ang kanilang presidente. Habang si Joyce ay patuloy sa pagluha at sa mga mata ng lahat ay nakakaawa ito.“Please, let’s attend to your wound,” pagpupumilit ni Joyce habang nakakapit sa braso ng lalaki. Tiningnan naman ni Renzell si Joyce saka pinunasan ang basang pisngi gamit ang likod ng kaliwang palad niya.“Don’t cry. It’s good that you are in good shape,” masuyo ang pagkakabigkas nito sa mga salita. Dahilan para mas lalong lumakas ang kutob ng mga naroon na ang sikat na artista ang future Mrs.Lee. A pang of pain in Cassandra's heart became excruciating. Hearing how soft his words are towards his m
Did she dress up like that because of Mr.Larsen?Nakaramdam si Renzell ng inis dahil sa naiisip kaya naman minabuti na lamang niya ayusin ang sarili at salubungin ang mga ito.Nang tuluyan makalapit si Renzell sa dalawa ay hindi niya maiwasan na hindi sulyapan si Cassandra. And he was not mistaken at all. She was more beautiful in a short distance.“Welcome, Mr.Larsen. It’s a pleasure that you come,” seryoso ngunit may paggalang na bati ni Renzell saka inilahad ang kanang kamay. Subalit ang kanyang mga mata ay pasulyap-sulyap kay Cassandra. Ngunit wala siyang makita na kahit anong emosyon sa mukha nito. Tinanggap naman ni Mr.Larsen ang pagbati ni Mr.Lee sa kanya. Mabilis na kumilos si Joyce upang lumapit sa mga ito. Isang matamis na ngiti ang pinakawalan niya sabay wika, “Hello, Mr,Larsen.”Tiningnan lamang ni Wesley ang kamay na nakalahad ng babae na bumati saka ibinalik ang atensyon kay Cassandra. Ignoring the woman.“Are you hungry? Let’s go there so you can get your food,” pag-a
The 50th anniversary of Lee Group of companies has come. One of the biggest hotels in the country is brightly lit, as if it were daytime. The Lee Grand Hotel is now fully open to accept visitors. Dito pinili ganapin ang selebrasyon sa patuloy na paglaki ng kapangyarihan ng mga Lee. Isang katunayan no’n ang buong lugar. Ang pinakamalaking hotel na may pinakamalaking grand ball ay kasalukuyan tumitingkad sa iba’t ibang kulay ng mga damit. Isa-isa na rin dumarating ang mga bisita. Mga mamahaling modelo ng kotse ang sunod-sunod na pumaparada sa harap ng malaking pinto. Bawat pumapasok ay sadyang mga kilala sa iba’t ibang larangan. Mga sikat na artista, mga negosyante, mga foreigner na galing pang ibang bansa. Higit sa lahat maging ang mga kilalang mga opisyales ng pulitika ay naroon din. Sino ba ang tatanggi sa imbitasyon ng isa sa pinakamayaman sa bansa. Isa ‘yon karangalan para sa bawat imbitado. From the invitation with a gold-embossed coat, from the entrance with a red carpet and





![My Ex's Uncle Is My Husband[FILIPINO]](https://acfs1.goodnovel.com/dist/src/assets/images/book/43949cad-default_cover.png)

