CHAPTER 5

Bumangon ako sa aking higaan ng marinig kong ang tumunog ang alarm clock.

Tanghali na pala hindi ko man lang namalayan. Anong oras na rin kasi kami nakauwi ni Krisha at mag -aalas dos na ng madaling araw.

Medyo masakit pa ang ulo ko  dahil na rin sa hangover at kulang na kulang ako sa tulog.

Pero kahit papaano nakalimutan ko lahat ang problema ko noong gabing  ‘yun.

Sana lagi nalang pagsasaya ang ginagawa natin sa buhay, pero hindi eh. Hindi natin matatakasan ang problema, babalik at babalik pa din ito.

Bumababa na ako sa sala nang matapos akong mag-ayos. Pero napatigil ako ng makita ko si Bryson sa sala.

Nakaupo siya at nagbabasa ng magazine. Seryosong-seryoso ito habang magkasalubong ang mga kilay nito.

Sa totoo lang napakagwapo ng lalaking ‘to. Matangos na ilong, mahahaba ang pilik mata, makapal ang kilay may mapupulang labi, dagdag mo na rin ang hazel eyes niya na sobrang napakaganda, at higit sa lahat ang matipuno niyang katawan. Dahil sa suot niyang polo blouse bumabakat ang mga muscles nito sa braso.

“Why?”

Nagising ang diwa ko sa pagsasalita niya. Ayan umagang-umaga pinagpapantasyahan ko na naman si Bryson.

“Nothing.”

“Are you done signing the divorce paper?” Tanong niya saakin.

Oo nga pala nakalimutan ko yung divorce paper. Ano nga ba ang gagawin ko, hindi ko rin alam. Hindi ko kayang pirmahan.

“Si-sinabi ko na sa’yo diba, hindi ko pipirmahan yung divorce paper”

Nakaramdam ako ng kaunting kaba marahil siguro ay natatakot ako baka magkaroon nanaman kami ng pagtatalo.

Tumayo ito sa kinauupuan niya at nilapitan ako. Kitang-kita sa muka niya ang galit at hinawakan niya ang braso ko ng mahigpit.

“Ano bang gusto mo!” Galit nitong usal.

Ganito ba talaga siya kapursigido sa pakikipaghiwalay saakin. Ganito niya ba talaga kamahal si Camille. Lahat ay gagawin nito para lang sa babaeng mahal niya.

“A-aray bitawan mo ako!” Pagrereklamo ko dahil sobrang higpit na ang pagkahawak saakin ni Bryson.

Mangiyak ngiyak akong tinitignan siya, kitang kita sa mga mata niya ang galit.

Gusto kong maranasan na mahalin mo, gusto kong maramdaman ang pagmamahal mo. Kung paano mo mahalin si Camille at mas higit pa sa pagmamahal mo kay Camille.

Binitawan niya ako agad ng sinabi ko ‘yun. Napamura pa siya at umiwas ng tingin saakin.

“You! Please sign the divorce paper!” Mariin niyang saad.

Aalis na sana siya ng hinawakan ko ang braso niya para pigilan ito. Ilang araw na siya wala dito sa bahay tapos aalis nanaman siya.

Tinignan niya ako ng seryoso.

“What do you need?”

“Please don’t leave” Maluhaluha kong wika sa kaniya.

Alam ko muka nanaman akong tanga sa sinasabi ko. Pero ayoko nanaman siyang umalis at mas lalong lumala ang pagmamahal nito kay Camille.

Ngunit hinawi niya ang kamay ko napayuko nalang ako para hindi niya makita ang luhang lalabas sa mga mata ko.

“Hindi ikaw ang didikta sa buhay ko! ” Malamig niyang sabi at umalis sa harapan ko.

Lumabas na ng tuluyan ang mga luha kong kanina ko pa pinigilan.

Sobrang sakit dahil kung ganito ang pinaparamdam sa’yo ng asawa mo. Yung asawang dapat nasa tabi mo, nakasuporta sa’yo nag mamahal sa’yo. Pero lahat nang ‘yun ay nasa ibang babae. Lahat ng pagmamahal at atensyon nasa ibang babae.

Ilang oras ang nakalipas ng mag-usap kami ni Bryson. Nandito ako ngayon sa café para mag trabaho wala naman akong magawa sa bahay. Puro sama ng loob at iyak lang ginagawa ko doon.

Mag-iisip lang naman ule ako kung paano ako mamahalin ng asawa ko. Mag-iisip lang ako bakit ba ayaw na ayaw saakin ng asawa ko.

Pumasok na rin sa isip ko baka hindi sapat ang kolaretes ko sa muka. Baka kailangan maging seductive ako sa harapan nito pero hindi naman ako ganoong babae.

Wala rin namang kwenta kung magpaganda ako at mag pasexy kung ‘yong taong mahal ko hindi naman ako mahal. Ano pang silbi ng pagpapaganda kung ‘yung taong gusto mo iba ang gusto.

Ang daya diba.

“Ano ma’am ayos ka na po ba?” Tanong saakin ni Amy.

Binigyan ko siya ng malawak na ngiti.

“Oo ayos na ayos na ako, ” sagot ko.

“Pero ma’am, ba’t nandito nanaman kayo, pumunta nalang po kayo sa office niyo,” saad ni Amy.

“Wala naman akong magawa sa office tapos ko na rin pirmahan lahat papers so dito nalang ako sa counter” Ngiti kong saad sa kaniya at ngumuso pa.

“Nako tigas talaga ng ulo mo ma’am” Pakamot kamot na wika ni Amy.

Tinawanan ko nalang siya sa naging reaksyon nito.

Yung reaksyon niyang “I’m so done” sa sobrang kakulitan ko.

“Ikaw naman muna ang magpahinga amy, bibigyan kita ng bakasyon for 1 week okay no buts!” Sabi ko sa kaniya.

“Seryoso po ba ma’am?” Tuwang saad ni Amy.

“Oo kaya huwag kana tumanggi, ” sabi ko sa kaniya at kinunutan siya ng noo.

Bigla nito akong niyakap ng mahigpit. Binalik ko naman ang yakap na binagay niya at napangiti nalang.

“Enjoyin mo ‘yun ah tsaka may ibibigay ako sa’yong vacation ticket doon kayo mag enjoy ng pamilya mo”

“Hala ma’am! Sobra na po yung ibibigay niyo nakakahiya ‘wag na po”

“Nako! ‘Wag mo nang balakin tanggihan kasi kukulitin lang kita hanggang magsawa ka, ”sabi ko.

“Salamaaaat ng marami ma’am, napakabait mo po talaga! Swerte po siguro ni sir Bryson sa’yo. Kasi may mabait at maganda siyang asawa” Tuwang tuwa na saad ni Amy.

Pilit nalang akong ngumiti, sana nga totoo lahat ng sinabi ni Amy. Pero hindi ako yung mahal ni Bryson kahit nandito ako sa iba pa rin siya nakatingin.

“Miss”

Naputol ang pag-uusap naming dalawa ng may dumating na customer parehas namin itong nilingon.

Namilog ang mata ko ng makita ko ‘yung lalaking nakilala ko sa bar kagabi.

Sino nga ulet ‘to hindi ko na matandaan.

Tumalikod ako agad para hindi niya ako makilala. Pero wrong timing ng biglang may dumating pang isang customer. Dalawa lang kaming naiwan dito sa counter at panigurado ang ibang empleyado kumakain ng tanghalian.

Anong gagawin ko ayokong magpakita sa lalaking ‘to.

Bahala na!

Pasimple kong iginilid ang buhok ko sa kabila kong mata. Muka akong tanga sa ginagawa ko pero hindi niya ako pwede makita.

“Goodafternoon, what would you like to order?” Tanong ko sa isang customer.

Ako ang nag aasikaso sa isang customer habang nasa kabila naman ‘yung lalaking may asul na mata inaasikaso ito ni Amy.

“One black coffee and cheese cake”

“Okay mam, thankyou”

Inilista ko na ‘yung mga order at pasimpleng nagtatago para hindi ako makita ng lalaking ‘to.

Ngunit nataranta ako ng tumingin siya saakin.

“Miss did we met?” Tanong niya.

Ayokong humarap at makita ang muka ko.

“Ha-ha? Ako ba tinatanong mo?” Utal ko pang wika.

“Yes you, ” sabi niya saakin.

Namamawis na ako at kinakabahan ng sobra. Paano pag nalaman nito ni Amy na nagbabar ako baka ano pang isipin nito tapos may lalaki pang nakakilala saakin nako talaga.

“N-no. haha”

“Mam anong ginagawa mo?” Tanong saakin ni Amy at hinawi ang buhok na nakaharang sa muka ko.

Nanlaki ang mata ko at nagkatitigan kami ni kuyang blue eyes.

“You!” Sabi niya saakin.

“Hu-huh? Me?” Taranta kong tanong.

“You’re the girl I met last night” Tuwang sabi niya.

Bwiset napakaingay naman ng lalaking ‘to. Magmaang-maangan ka nalang letitia na hindi mo siya kilala.

“Sorry hindi kita kilala, ” sabi ko sa kaniya.

“Bilis mo naman makalimot, I’m Archer yung nagbigay sa’yo ng business card, ” sabi niya saakin at pinakita ang business card nito.

Wala na akong takas sa mokong na ‘to.

“Ah, ikaw pala ‘yon ha-ha nice to see you again, ” sabi ko.

“Wow, hindi kana nagsusungit ngayon ah akala ko ba hindi ka interisado saakin” Taas kilay niyang tanong.

Aba lokong ‘to!

“Sino siya ma’am?” Tanong saakin ni a

Amy.

Nakalimutan ko si Amy na nakikinig na pala saamin.

“Ah, kakilala lang, kunin mo na yung mga order ng customer.” Utos ko sa kaniya.

“So, you’re the owner of this café?” Tanong niya saakin.

“Yes, wala kanang oorderin diba mag antay kanalang doon”

“Aw! Ganito mo ba tratuhin mga customer mo”

“No!”

“Then why are you pushing me away?” Tanong niya saakin.

Naiinis na ako sa lalaking ‘to sa totoo lang kundi siya customer aba pinalayas ko na siya dito ngayon palang. Relax lang aalis din tong mokong na ‘to.

“Pwede ba?”

Pinakita ko sa kaniya yung wedding ring ko.

Tinaasan niya lang ako ng kilay.

“Why? Is this from your mother or you want me to marry you?” Tanong niya saakin.

“What the! I’m a ma-”

Hindi ko na naituloy yung sasabihin ko ng dumating na ‘yung order ng lalaking ‘to.

“So nice to see you again, miss not interested. Just call me if you wanna hangout okay, “ sabi nya saakin at nakangiti pa.

“Never” Bulong ko.

“Don’t worry if ready na ako magpakasal ikaw ang yayain ko” Dagdag pa nito hanggang sa nawala na siya sa paningin ko.

Napakahangin ng lalaking iyon, nakakapang init dugo.

Sana hindi na magtagpo ang landas namin.

“Anong papakasalan ka raw mam”?

“Don’t mind him, nakatakas ata sa mental ‘yun”

Hindi ko hihingilin na magkita pa ang landas namin ng bwiset na lalaki na ‘yun.