“Bes ayos na ba 'to?” Tanong saakin ni Krisha at pinakita ang damit na napili niya.
Narito kasi kami sa mall bumibili ng mga damit at iba pang bagay na kailangan ng babaeng 'to.
Niyaya niya ako dahil na rin sa day off n'ya ngayong araw. Bonding na rin namin 'to kasi minsan lang naman mag day off itong si Krisha.
“Sigurado ka ba bes diyan parang kinulang nanaman 'yan sa tela ah?” Tanong ko sa kaniya.
Paano ba naman ang napili nanaman niyang damit e, yung kita dibdid minsan naman kung hindi kita dibdib may hiwa naman banda sa legs yung dress nito.
“Baliw ka talaga this is fashion, why don't you try this dress?" Ngiting saad saakin ni Krisha.
“Hindi mo ako mapapasuot niyan,” sabi ko.
Sa totoo lang hindi naman talaga ako mahilig sa mga damit na revealing kaya ni minsan hindi ako napasuot nitong kaibigan ko.
“Ang kj mo naman! Dali na.” Pagpupumilit saakin ni Krisha at hinahatak pa ako.
“N-nooo bes ayoko talaga.” Pigil ko sa kaniya.
“No, your face! Try mo naman magsuot nito at mag-ayos ka tignan natin hindi maglaway 'yang asawa mo,” sabi niya.
Napaisip ako kung magsusuot ba ako ng sexy na damit mapapansin na ako ng asawa ko. Mamahalin kaya niya ako? Magkakaroon kaya siya feelings saakin kahit kakaunti. Maa-appreciate niya kaya ako, makikita na ba niya ang halaga ko.
“Oh, ano tulala ka riyan? Tara na!” Higit niya saakin papuntang fitting room.
“Ayan! Suot mo 'yan bes.”
Binigay saakin ni Krisha ang damit at tinulak ako papaunta sa loob ng fitting room.
Matapos kong suotin yung damit na binigay saakin ni Krisha humarap ako sa salamin at tinignan ito.
Pinagmasdan ko ang aking sarili sa harap ng salamin.
Ako ba talaga 'to, hindi ko makilala ang sarili ko dahil sa damit na aking sinuot. Sobrang itong kinulang sa tela dahil medyo labas ang dibdib ko.
Nakikita rin ang likod nito kaya naman kitang-kita ang hugis ng katawan ko.
Ang haba naman ng damit ay hanggang sa hita ko lamang. Sobrang ikli at seductive itong tignan.
Pag sinuot ko 'to ng matagal malamang kakabagin at lalamigin ako.
“Bes ano tapos kana riyan?” Sigaw ni Krisha mula sa labas ng fitting room.
Lumabas ako kaagad nang marinig ang sigaw niya.
Naiilang pa akong lumabas sa fitting room dahil sa ikli ng damit na ito.
“OMG! who the hell are you?"
Bakas sa muka ni Krisha ang pagkamangha na para bang nakakita ng artista.
Hindi ako komportable sa damit sa totoo lang kaya naman medyo naiilang akong tumingin sa paligid.
“S-stop yelling.” Saway ko sa kaniya.
Nagtaas ang kilay nito saakin. “Bakit? sobrang ganda at sexy mo kaya ipagsisigawan ko talaga.”
Uminit ang dalawa kong pisngi sa papuri ni Krisha.
“Huwag mo nga ako bolahin malamang kaibigan kita kaya ganiyan reaksyon mo,” sambit ko.
Nakatanggap ako bigla ng malakas na hampas sa ulo mula kay Krisha.
Hinimas ko ang aking ulo dahil sa sobrang sakit ng paghampas niya.
“A-aray!” Pagrereklamo ko.
“Gaga ka talaga! Hindi ako plastikada kilala mo ako. Bagay sa'yo bes sobra paano mo nagawa 'yan” Tuwang saad ni Krisha.
“Yung alin?” Taka kong tanong.
“Ayan simple but sexy?”
“Aba malay ko ngayon lang ako nakapag suot nito."
“Gaga ka talaga! I told you bes you're so beautiful, in and out. Kaya please tigilan mo na ang kakahabol sa bwiset na 'yun, " sabi niya.
Napasok nanaman sa usapan namin si Bryson. Ramdam mo talaga ang galit ni Krisha sa asawa ko. Sino ba naman hindi talaga magagalit kahit siguro ibang tao makaalam sa sitwasyon ko ay magagalit din.
“Mahighblood ka nanaman diyan” Sabi ko sa kaniya. “Tara bilhin na natin mga napili mo” Dagdag ko.
“Iwas topic ka talaga pagdating sa asawa mo, sinasabi ko sa'yo hiwalayan mo na yang lalaki na 'yan” Inis na sambit saakin ni Krisha.
“Tara na nga bago pa masira araw ko, itong damit na 'to ibibili ko sa'yo ah libre ko na siguraduhin mong susuotin mo 'to.” Dagdag nito.
Pagkatapos namin mamili ng damit ni Krisha. Kumain kami saglit sa isang exclusive restaurant.
Kanina pa kasi nag rereklamo si Krisha na gutom at pagod na siya kakalakad kaya napagpasyahan naming kumain muna.
Medyo mamahalin ang mga pagkain dito pero sana worth it.
May mga restaurant kasi na mahal lang ng pagkain ngunit hindi naman gaano kasarap.
Inabot saamin ng isang waiter yung menu.
It's Italian restaurant kaya wala ka ritong mahahanap na Filipino dishes.
“One of Margherita pizza and a glass of wine,” sabi ko sa waiter.
“I want Mushroom Risotto and a glass of wine too,” saad naman ni krisha.
“Is that all ma’am?” Tanong ng waiter
Tumungo kaming dalawa at ngitian 'yung waiter.
Sikat pala 'tong italian restaurant na 'to. Base on my research pagmamay-ari 'to ng isang pinaka mayaman na tao sa Italy.
International na siya at over hundreds thousand branches na ang restaurant niya.
But I tried to search who's the owner of this restaurant and it says anonymous. Ayaw magpakilala ng owner dahil mas’ gusto niya yung private life.
“Here's your order ma’am” Bungad saamin ng waiter.
Hindi ko manlang namalayan na nandito na yung order namin.
Ganoon ba ako ka curious sa may ari ng restaurant na 'to.
Nag-umpisa na kaming kumain ni Krisha.
“Malapit na pala anniversary ng company niyo ah.”
Oo nga pala mag a-anniversary na yung kompanyang pinapatakbo ni Bryson. Hindi ko manlang namalayan, lagi kasing may pa party tuwing sasapit yung anniversary ng kompanya.
Marami siyang iniimbitahan na mga sikat na tao.
“Yes.” Tipid kong sagot kay Krisha.
Every anniversary nasa bahay lang ako at hindi nagpapakita.
He doesn't even want me to join at the party.
Mas gugustuhin niya pang maipakita si Camille sa mga tao.
A partner and a friend lagi nilang dahilan sa mga tao.
They have known Bryson is already married and some gossips it's just rumored.
Pili lang ang nakakaalam kung sino ba asawa niya.
My staffs, my friends and his secretary ni hindi niya ako mapakilala in public siguro dahil ayaw niya talaga akong ilabas.
Hindi naman kasi ako ang tunay na mahal.
“Anong mukha 'yan?” Takang tanong saakin ni Krisha.
“Huh? Bakit may dumi ba?”
“No, para nanaman kasing pinagsakluban ng lupa at langit 'yang muka mo” Sabi niya saakin.
“Wala 'to ano kaba.”
“Sus! Iniisip mo yung anniversary, right? Bakit ba kasi ayaw mo pumunta sa party eh nakapangalan din naman sa'yo yung company.” Inis na saad ni krisha.
“E, alam mo naman na ayaw ni bryson.”
“Tanga ka talaga no! Pag ayaw niya susundin mo na agad hello as a wife, you have the right to do whatever you like,” sabi niya.
“But-"
“No buts! Pupunta tayo sa party no matter what happened.” Mariin niyang saad saakin.
“E, alam mo naman na ayaw akong ipakilala ni Bryson sa public,” sabi ko.
“I know that at sobra ko yun kinaiinisan, pero for you hindi ako gagawa ng ikakapamahak mo. Alam ko naman ngayon sa mga tao ngayong panahon may tama at maling pinaniniwala." Seryoso nitong sambit. “But it's your rights to join to that party. So pupunta tayo!” Dagdag pa nito.
Seryosong seryoso ang muka ni Krisha ngayon. Kilala ko to gagawin at gagawin niya ang gusto niya. Marami siyang paraan at higit sa lahat walang nakakapigil sa mga ginagawa niya.
Sumasakit ang ulo ko naiisip ko pa lang ang mangyayari sa event.
Hindi rin naman kami nag tagal ni Krisha sa pagkain. Nagpaalam agad siya dahil may importante itong gagawin.
Nakakahanga talaga ang pagiging independent woman nitong kaibigan ko.
Ako kaya, kailan baa ko uusad sa pagiging martyr ko.
Pilit ko naman na nilalabanan ‘tong nararamdaman ko pero wala, talo pa rin puso ko ang isip ko.
Ibinagsak ko ang aking katawan sa kama tanging ilaw sa kisame ang nakikita ko.
Nakakapagod na araw pero nag-enjoy ako.
Ito bang mga ginagawa ko ay magiging worth it sa dulo.
Napabangon ako sa aking pagkahiga ng marinig ko ang yabag mula sa sapatos ni Bryson.
He’s already here.
Dali-dali akong tumayo at binuksan ang pinto.
Papasok palang siya sa kuwarto niya nang lumingon siya saakin.
He’s wearing a black suit with his messy hair.
Nailunok ko ang sarili kong laway ng magtagpo ang mga mata naming.
He’s so hot.
“What?” Seryoso nitong wika saakin.
“N-nothing,”
Bakit bigla akong kinabahan.
I just want to ask him, kung puwede ba ako pumunta sa event pero nauunahan ako ng kaba na para bang umatras yung dila ko.
“Sinasayang mo lang ang oras ko,” saad niya.
“N-no, I just want to ask something...” Huminga ako ng malalim. “Pwede ba akong pumunta sa event ng company bukas?” Tanong ko sa kaniya.
Nakita ko ang pagsasalubong ng kilay nito.
Tumawa ito ng bahagya. “Are kidding me?” He asked.
Para bang may kumurot sa puso ko.
Tanga ka talaga Letitia, bakit ka pa nagtry magtanong sa kaniya.
“In this kind of situation, are you really capable to envision yourself attending that event? Do you really acting like my wife despite the fact I'm divorcing you?” Mariin nitong tanong saakin.
Nasaktan ako sa sinabi niya.
Sobrang tanga ko talaga, bakit ba ako nagtanong.
“S-sorry.”
“Puro ka nalang paawa,” saad niya.
Pumasok na siya sa kuwarto niya habang ako naiwang nakatayo sa hallway ng kuwarto.
Napahawak ako sa aking dibdib at naramdaman ko na aking paghikbi.
Letitia's POV"What are you two doing?!" sigaw na nagpalingon sa amin ni Archer.It was Chloe. Her face was etched with shock, as if she had just seen a ghost. But a second later, her expression transformed into a wide grin."You're here, Chloe." Archer said, still holding my hand."Yes, at bakit bawal na ba ako umuwi. Pumunta lang kami sa Manila ni Leon. Ito na pala ang maabutan ko." aniya, nagbigay pa ito ng mapang-asar na ngiti. Hindi ko alam bakit ako nakakaramdam ng hiya ngayon, dahil ba naabutan kami ni Chloe o baka dahil hawak-hawak pa rin ni Archer ang kamay ko kahit nandito na ang pinsan niya."Hi, Letitia," Chloe said with a nod, crossing her arms.Archer's voice took on a menacing undertone as he warned, "Don't get any ideas about us being together now. She only helped me because I was ill last night."Walang lumalabas na salita sa bibig ko nakakainis. Bakit pakiramdam ko para kaming mag boyfriend-girlfriend na nahuli ng magulang."Wala akong iniisip no," sagot niya kay Ar
Letitia's POVThe touch of his lips is like a sweet treat - I melt when I feel it. The scent of his breath is unforgettable; I just can't get it out of my mind!I'm crazy!Nababaliw na ako para hindi ko makalimutan ang mga halik na 'yon. Napakabilis ng pangyayari, hinila niya ako at namulat na lang ako magkadikit ang mga labi namin.Naiinis ako sa aking sarili. Talagang hinayaan mo lang talaga na halikan ka Letitia! Tinanggal ko ang unan na nakapatong sa aking mukha at tumayo sa pagkahiga.Nabaling ang tingin ko sa tunog mula sa aking cellphone. Kinuha ko ang cellphone mula sa gilid dahil nakapatong ito sa lamesa.From:+63992********Hey, I just want to say sorry for what happened yesterday...Taas ang kilay ko habang binabasa ang txt ng isang unknown number.Me: Who are you?Saan naman nito nakuha ang number ko. Baka scam pa 'to, iyong mahilig mag txt ng kung ano-ano. Muling tumunog ang cellphone ko, agad ko itong binasa.From:+63992********It's me.Hindi pa lumipas ang ilang segu
Archer POVAs the light of my life dims, darkness creeps in. Pinanood ko lang siyang umalis sa harapan ko. Fvck! I hate myself, why did I hurt someone especially the one who's special to me? Hinawakan ko ang aking ulo gamit ang dalawa kong kamay at yumuko. Her eyes, tell me everything kung gaano ko siya nasaktan. I closed my eyes as tears began to fall.Nag-uumpisa ko ng maisip, am I still deserving of her love, tama ba talaga ang ginagawa ko na ginugulo ko pa ang buhay niya. Damn it! Maling mali lahat ang ginawa ko, I'm stupid to think that leaving her is the best way to do, but it's not. Hindi ako nag-isip! Hindi ako nag-isip ng tama, I let my feelings control me. Nagpalamon ako sa sakit na mga nakita ko, I thought, he chose Bryson over me. Akala ko magiging masaya siya pero hindi ko akalain leaving her and giving up on her will make her happy. Ang tanga ko! Hindi pala, dahil nang iniwan ko siya ay walang pinagkaiba sa ginawa sa kaniya ni Bryson! Doble ang sakit na ginawa ko k
Letitia's POVParehas lumingon ang ulo namin ni Leon sa nagsalita."Leon!" "A-archer..." may panginginig pa sa aking boses.Para akong naistatwa sa kinatatayuan ko. "Daddy Archer!" maligayang saad ni Leon at agad lumapit kay Archer. "How's mommy?""She's fine now, don't worry," Archer said, glancing at me before turning back to Leon. "I'm sorry I left without you... I just had to rush your mom to the hospital." he added. "No, it's okay.. " he assured his uncle at tumingin sa akin. "Letitia's here," dagdag pa niya.Archer chuckled. "Ikaw talaga, It's Tita Letitia."Gusto kong matunaw sa kinatatayuan ko. Parang nakakatunaw ang mga nakikita ko. The way Archer talks to Leon, it feels like a family.Tumayo si Archer at lumapit sa akin. Sh!t bakit ako kinakabahan at hindi makagalaw sa kinatatayuan ko."Letitia," he said, though I stepped back slightly. "I mean no harm, but I just wanted to thank you for keeping Leon safe.""I-.. It's okay.." talaga ba Letitia ngayon ka pa kakakabahan sa
Letitia's POV"Oh, anong sinisimangot mo riyan?" taas kilay na tanong ni Krisha.Tumingin ako sa kaniya at tanging buntonghininga lamang ang sinagot ko."Alam mo girl? parang salo-salo mo nanaman ang mundo dahil diyan sa istura mo,' aniya at sinimangutan ako."Tigil-tigilan mo ako bes," ismid ko sa kaniya at muling tumulala sa malayo.I didn't get much sleep last night. Everything that's been happening has really been keeping me up. Hindi pa alam ng babaeng 'to na nagkita na kami ni Archer at paano ko naman sasabihin na may nangyari sa amin. "Bes! What's bothering you?" she asked with grave concern in her voice.I look at her and bite my lower lip. "I met Archer." "Shit!" sigaw niya. "Really?How? and Why?" sunod-sunod niyang tanong na parang naguguluhan sa sinabi ko."Bes, calm down!" sita ko sa kaniya at tumingin sa paligid.Nakakahiya dahil nasa coffee shop kami at maraming taon. Baka umagaw pa kami nga atensyon. Buti na lang at may sari-sariling mundo dito."How can I calm down?
Letitia’s POV Dahan-dahan akong tumayo at binalot ang aking katawan sa kumot. Para akong tangang nakatingkayad na naglalakad papunta sa banyo para hindi magising si Archer. Ano na lang ang ihaharap ko sa lalaking ‘to. Wala man lang akong maalala sa mga nangyari, paano napunta si Archer sa kama ko at talagang wala pa kaming saplot na dalawa. Pumasok ako sa banyo at humarap sa salamin. Ano bang itsura ito at ang gulo-gulo ng buhok nagkalat pa ang lipstick sa aking labi. “Tama ba ang iniisip ko?” usap ko sa aking sarili. “May nangyari sa aming dalawa?” Ginulo ko ang aking buhok sa inis at muling tinignan ang repleksyon ko sa salamin. Malamang may nangyari talaga, ano ‘to nag bato-bato pick sa kama. Ang mas nakakainis pa wala man lang akong maalala sa nangyari kagabi, sumasakit pa ang ulo ko at katawan. Oh! God! Gusto ko na lang magpakain sa lupa. Ayoko munang lumabas doon at makita si Archer, hindi ko siya kayang harapin. Hindi ko alam ang sasabihin o gagawin ko pagnakita siya. Mata